Οι αριστεροί κάθε είδους και αποχρώσεως επικαλούνται την Συμφωνία της Καζέρτας που υπογράφηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1944, 10 ημέρες μετά τη σφαγή στον μελιγαλά και η οποία στο άρθρο 5 αναφέρει:
Τα Τάγματα Ασφαλείας θεωρούνται όργανα του εχθρού. Θα χαρακτηρισθούν ως εχθρικοί σχηματισμοί, εκτός αν παραδοθούν συμφώνως προς διαταγάς εκδοθησομένας παρά του διοικητού της μονάδας 140.(Στις 18 Σεπτεμβρίου ήταν ακόμα FORCE 133).
Με το άρθρο 1 της Συμφωνίας της Καζέρτας «Ολες οι αντάρτικες ομάδες που δρούσαν στην Ελλάδα έμπαιναν κάτω από τις διαταγές της ελληνικής κυβέρνησης εθνικής ενότητας», και με το άρθρο 2 «Η ελληνική κυβέρνηση έθετε τις δυνάμεις αυτές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπι, ο οποίος ορίστηκε από τον ανώτατο συμμαχικό αρχιστράτηγο, ως στρατηγός που θα διοικούσε τις δυνάμεις στην Ελλάδα».
Οι οδηγίες του στρατηγού Σκόμπι όπως κοινοποιήθηκαν σε όλες της μονάδες του ΕΛΑΣ από τον υποστράτηγο Στέφανο Σαράφη στις 2 Οκτωβρίου 1944 για τους αιχμαλώτους αναφέρουν:
3. Μόλις περιέλθωσιν εις χείρας τμημάτων μας, αιχμάλωτοι υπό οιανδήποτε μορφήν, η μεταχείρησίς των δέον να είναι συμφώνως προς τους διεθνείς νόμους και την συνήθη Ελληνικήν μεγαλοψυχίαν.
4. Συνεπώς οι αιχμάλωτοι θα φρουρούνται και θα συντηρούνται τυγχάνοντες πάσης δυνατής μερίμνης μέχρις ότου αναλάβουν την φροντίδα τούτων Βρεττανοί αξιωματικοί.
5. Οι ορισθησόμενοι υπό των μεγάλων Μονάδων διοικηταί στρατοπέδων αιχμαλώτων να τηρήσωσι μετά πάσης επιμελείας μητρώον αιχμαλώτων με τα εξής στοιχεία: βαθμός, όπλον ή υπηρεσία, επώνυμον όνομα πατρός, εθνικότης, τόπος γεννήσεως επάγγελμα, μονάς εις ην υπηρετεί, , χρονολογία και τόπος συλλήψεως .
6. Από τα φερόμενα υπό τούτων είδη θα παραλαμβάνονται και φυλάσσωνται μόνον ο οπλισμός και η εξάρτησις άτινα και δεν θα διατίθενται υπό των μονάδων, παρά μόνον κατόπιν εγκρίσεως του Γενικού Στρατηγείου.
Επομένως η εκτέλεση των αιχμαλώτων έγινε κατά παράβαση της συμφωνίας της Καζέρτας. Και επί πλέον ο Βελουχιώτης είχε δώσει τον λόγο της τιμής του ότι όσοι παραδοθούν στις 15 Σεπτεμβρίου θα πάνε σπίτια τους.Αλλά από Καράπουστα για ποιο λόγο τιμής συζητάμε. Πάντως η σφαγή στο Κιλκίς 7000 αιχμαλώτων και αμάχων, στις 4 Νοεμβρίου 1944,λ που ακολούθησε τη σφαγή του Μελιγαλά, ήταν σε πλήρη παράβαση της καζέρτας και των οδηγιών του συμμάχου στρατιωτικού διοικητή.
Αυτά για τους αριστερούς διανοούμενους.
Το δεύτερο μέρος για τον Μελιγαλά, θα το βρείτε στην ΑΛΦΑΕΝΑ το Σάββατο, και μετα θα το βάλω στο μπλόγκ.
Το τρίτο μέρος στο νέο βιβλίο που ετοιμάζω.
Σπύρος Χατζάρας
Τα Τάγματα Ασφαλείας θεωρούνται όργανα του εχθρού. Θα χαρακτηρισθούν ως εχθρικοί σχηματισμοί, εκτός αν παραδοθούν συμφώνως προς διαταγάς εκδοθησομένας παρά του διοικητού της μονάδας 140.(Στις 18 Σεπτεμβρίου ήταν ακόμα FORCE 133).
Με το άρθρο 1 της Συμφωνίας της Καζέρτας «Ολες οι αντάρτικες ομάδες που δρούσαν στην Ελλάδα έμπαιναν κάτω από τις διαταγές της ελληνικής κυβέρνησης εθνικής ενότητας», και με το άρθρο 2 «Η ελληνική κυβέρνηση έθετε τις δυνάμεις αυτές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπι, ο οποίος ορίστηκε από τον ανώτατο συμμαχικό αρχιστράτηγο, ως στρατηγός που θα διοικούσε τις δυνάμεις στην Ελλάδα».
Οι οδηγίες του στρατηγού Σκόμπι όπως κοινοποιήθηκαν σε όλες της μονάδες του ΕΛΑΣ από τον υποστράτηγο Στέφανο Σαράφη στις 2 Οκτωβρίου 1944 για τους αιχμαλώτους αναφέρουν:
3. Μόλις περιέλθωσιν εις χείρας τμημάτων μας, αιχμάλωτοι υπό οιανδήποτε μορφήν, η μεταχείρησίς των δέον να είναι συμφώνως προς τους διεθνείς νόμους και την συνήθη Ελληνικήν μεγαλοψυχίαν.
4. Συνεπώς οι αιχμάλωτοι θα φρουρούνται και θα συντηρούνται τυγχάνοντες πάσης δυνατής μερίμνης μέχρις ότου αναλάβουν την φροντίδα τούτων Βρεττανοί αξιωματικοί.
5. Οι ορισθησόμενοι υπό των μεγάλων Μονάδων διοικηταί στρατοπέδων αιχμαλώτων να τηρήσωσι μετά πάσης επιμελείας μητρώον αιχμαλώτων με τα εξής στοιχεία: βαθμός, όπλον ή υπηρεσία, επώνυμον όνομα πατρός, εθνικότης, τόπος γεννήσεως επάγγελμα, μονάς εις ην υπηρετεί, , χρονολογία και τόπος συλλήψεως .
6. Από τα φερόμενα υπό τούτων είδη θα παραλαμβάνονται και φυλάσσωνται μόνον ο οπλισμός και η εξάρτησις άτινα και δεν θα διατίθενται υπό των μονάδων, παρά μόνον κατόπιν εγκρίσεως του Γενικού Στρατηγείου.
Επομένως η εκτέλεση των αιχμαλώτων έγινε κατά παράβαση της συμφωνίας της Καζέρτας. Και επί πλέον ο Βελουχιώτης είχε δώσει τον λόγο της τιμής του ότι όσοι παραδοθούν στις 15 Σεπτεμβρίου θα πάνε σπίτια τους.Αλλά από Καράπουστα για ποιο λόγο τιμής συζητάμε. Πάντως η σφαγή στο Κιλκίς 7000 αιχμαλώτων και αμάχων, στις 4 Νοεμβρίου 1944,λ που ακολούθησε τη σφαγή του Μελιγαλά, ήταν σε πλήρη παράβαση της καζέρτας και των οδηγιών του συμμάχου στρατιωτικού διοικητή.
Αυτά για τους αριστερούς διανοούμενους.
Το δεύτερο μέρος για τον Μελιγαλά, θα το βρείτε στην ΑΛΦΑΕΝΑ το Σάββατο, και μετα θα το βάλω στο μπλόγκ.
Το τρίτο μέρος στο νέο βιβλίο που ετοιμάζω.
Σπύρος Χατζάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου