Ως γνωστόν, προχθές ο Αιγύπτιος πρόεδρος της «Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος» Ναΐμ Ελγαντούρ, είπε ότι «ο πρωθυπουργός είναι ρατσιστής». «Ζω σε μια χώρα όπου ο πρωθυπουργός μας, ο πρωθυπουργός της χώρας είναι ρατσιστής. Βασίζομαι στην καμπάνια που έκανε πριν από τις εκλογές που έλεγε και ψάξτε να τα βρείτε μόνοι σας, που έλεγε για τους μετανάστες ότι είμαστε κατακτητές», είπε. Και όλα αυτά τα "καταγγελτικά", τα είπε οΕλγαντούρ, γιατί ο Σαμαράς προεκλογικά μίλησε για την ανάγκη να παρθούν δραστικά μέτρα για την λαθρομετανάστευση και τα επακόλουθά της.
Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ έχει γράψει κατ’ επανάληψη, ότι ο «ρατσισμός» φοριέται πολύ. Τον εισήγαγαν και τον επέβαλλαν στο λεξιλόγιο του νεοέλληνα, οι αριστεροί και οι κάθε λογής «προοδευτικοί» νεοφιλελεύθεροι, κολλώντας την ταμπέλα του «ρατσιστή» στο κούτελο οποιουδήποτε δεν ξεχειλίζει από χαρά για το «θαύμα» της πολυπολιτισμικότητας και δεν «καλωσορίζει» τα μιλιούνια των λαθρομεταναστών από όλες τις γωνιές του πλανήτη που «επέλεξαν την Ελλάδα ως χώρα διαμονής τους», σύμφωνα με την αξέχαστη δήλωση Παυλόπουλου. Τώρα ήρθε η σειρά να μιλήσουν για «ρατσισμό» με το ίδιο πνεύμα και οι διάφοροι νομίμως ή (συνήθως) λαθραίως εγκατεστημένοι στην χώρα μας αλλοδαποί. Προφανώς μόνο και μόνο το ότι είναι «αλλοδαποί» τους δίνει μεγαλύτερο «αέρα» και κατά κάποιο τρόπο, πείθει τον μέσο χαζοχαρούμενο τηλε-κατευθυνόμενο Έλληνα ότι έχουν και δίκιο. Ο κακός είναι ο ντόπιος, δηλ. εγώ. Ο κακός, λευκός «Ελληναράς». Ο άλλος; Ο άλλος είναι πάντα ο «κακομοίρης». Μια αθώα ύπαρξη που ήρθε από την χώρα των αγγέλων στην χώρα των «ρατσιστών». Αυτό επιβάλλει το δόγμα της αυτομαστίγωσης, απαραίτητο εργαλείο για την εδραίωση της (νεοταξικής) πολυπολιτισμικότητας.
Διαβάστε το παρακάτω άρθρο της Marie-Jeanne Berger μιας δημοσιογράφου που μένει στο Κάιρο και που γράφει, με έντονο «αντιρατσιστικό» πνεύμα, ότι - αν είναι ποτέ δυνατόν!! - στην Αίγυπτο υπάρχει ρατσισμός και ότι οι αρχές και οι κάτοικοι δυσκολεύουν την ζωή και την διαμονή των μεταναστών.
Από EgyptMonocle: Το μοιραίο Σάββατο της ετυμηγορίας στη δίκη του Μουμπάρακ, πέρασα ένα βασανισμένο πρωί στο Mugamma και πήγα να συναντήσω ένα φίλο για ένα μάθημα αραβικών στο Cilantro στην οδό Mohamed Mahmoud. Κανονικά, θα καθόμασταν στο καφενείο Borsa, αλλά η ζέστη και το άγχος της ημέρας μας έκαναν να επιλέξουμε το κλιματισμό και μια γρανίτα μάνγκο.
Όταν ο φίλος ήρθε, ένας από τους σερβιτόρους άρχισε να του φωνάζει, φοβούμενος ότι επρόκειτο να με παρενοχλήσει. Ο φίλος μου μίλησε ήρεμα, και του είπε ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά προς τους πελάτες είναι απαράδεκτη και ακατάλληλη. Ο άνθρωπος ντροπιάστηκε και άλλα μέλη του προσωπικού συγκεντρώθηκαν. Ο σερβιτόρος είπε ψέματα για να απολογηθεί για την ακαταστασία. Ήταν ξεκάθαρο ότι
είχε στενοχωρηθεί επειδή ήμουν εγώ προσβεβλημένη, όχι γιατί εκείνος προσέβαλε κάποιον άλλο.
Ο φίλος μου ήταν από το Σουδάν, και αυτό δεν ήταν κάτι συνηθισμένο.
Στα καταστήματα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ένας υπάλληλος κατηγόρησε ανεξήγητα τον φίλο μου για κλοπή εμπορευμάτων και για το ότι δεν είχε αρκετά χρήματα πάνω του για να βρίσκεται στο κατάστημα. Όταν ο υπάλληλος του καταστήματος ξέχασε να αφαιρέσει μια ετικέτα ασφαλείας σε μια αγορά, χτύπησε ο συναγερμός όταν βγήκαμε έξω. Κάποιοι παρευρισκόμενοι άρχισαν να φωνάζουν, "Ο zingy κλέβει κάτι!" (Κάποιοι λένε ότι ‘zingy’ είναι μια χαλαρή μετάφραση της λέξης «αράπης» στα αραβικά. Άλλοι λένε ότι η λέξη έχει μια λιγότερο σκληρή έννοια).
Κανείς δεν μιλά ποτέ για ρατσισμό στην Αίγυπτο. Όσον αφορά την ιεραρχία των αιτημάτων από την εξέγερση της 25ης Ιανουαρίου, φαίνεται ότι ο ρατσισμός είναι στο κάτω μέρος του σωρού, αν κάποιος βλέπει ακόμη και το σωρό. Οι περισσότεροι Αιγύπτιοι δεν νομίζουν ότι υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το μαύρο χρώμα είναι σίγουρα παρόν. Πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται στην Αίγυπτο από την Ερυθραία, την Αιθιοπία, τη Σομαλία και το Σουδάν, για να μην πούμε τίποτα για τους Νούβιους, λαό περιθωριοποιημένο που σχεδόν τον έχει καταπιεί η λίμνη Νάσερ και το High Dam. (ΟιΝούβιοι είναι μια αφρικανική φυλή μοιρασμένη ανάμεσα στην Αίγυπτο και στο Σουδάν, με δική της γλώσσα και έθιμα. Οι Νούβιοι στην Αίγυπτο ανέρχονται σε 2 εκατ. περίπου και οι περισσότεροι κατοικούν στην περιοχή του Ασουάν. Η δημιουργία της λίμνης Νάσερ είχε αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να χάσουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους παίρνοντας ως αντάλλαγμα πολύ μικρότερες κατοικίες και λιγότερη γη.). Ο πρώην πρόεδροςΑνουάρ Σαντάτ (φωτο κάτω) είχε επικριθεί γιατί ήταν τόσο σκουρόχρωμος, το " μαύρο κανίς " του Νάσερ τον έλεγαν.
Ακόμα και οι αρχαιότητες της Αιγύπτου δεν μπορεί να είναι αρκετά λευκές, προφανώς. Όταν η έκθεση Τουταγχαμών ταξίδεψε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, μια προτομή του νεαρού φαραώ πυροδότησε μια σειρά από διαδηλώσεις υποστηρίζοντας ότι οι επιμελητές τον είχαν κάνει λευκό. Ο Αιγυπτιολογίας Ζάχι Χαουάςυπεραμύνθηκε του αγάλματος: "Μην ανησυχείτε, ya gamaa'a», είπε, «ο Τουταγχαμών δεν ήταν μαύρος ... οι Αιγύπτιοι δεν είναι Άραβες ή Αφρικάνοι."
Αυτή είναι μια ευρέως διαδεδομένη αντίληψη. Αν μιλήσεις για τους Αφρικανούς στην Αίγυπτο (έχοντας κατά νου ότι οι περισσότεροι Αιγύπτιοι δεν θεωρούν την Αίγυπτο Αφρικανική χώρα), ο μέσος Αιγύπτιος θα σας πει για το Σουδάν. "Ήμασταν το ένα χέρι [ενωμένοι]!" λένε . Ως συνήθως, αυτό το «ένα χέρι» των επιχειρήσεων υποδηλώνει την αποικιοκρατία, υπονοώντας χαρωπά ένα κοινό αυτοκρατορικό παρελθόν με την Αγγλία και την Αίγυπτο και το Σουδάν. Με αυτή τη σειρά, από πάνω προς τα κάτω, η δύναμη περνάει προς τα κάτω. Αυτού του είδους τα πατερναλιστικά σχόλια αντανακλούν την βιωμένη εμπειρία των ορατών μαύρων κοινοτήτων στην Αίγυπτο, όπου οι διακρίσεις ποικίλλουν από απλά σχόλια στο δρόμο μέχρι τις πιο συστηματικές μορφές διακρίσεων, όπως αυτό που συνέβη το Σάββατο: αποθαρρύνουν την είσοδό τους σε ορισμένα είδη καταστημάτων, κλαμπ, εστιατόρια.
Η Αίγυπτος είναι ένα κομβικό σημείο για τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο που προσπαθούν να ξεφύγουν από το Ιράκ, τη Λιβύη και το Κέρας της Αφρικής. Είναι μια χώρα υποδοχής και μια χώρα διέλευσης - ένα μέρος όπου οι πρόσφυγες έρχονται να ζητήσουν επίσημο καθεστώς πρόσφυγα από την UNHCR και να λάβουν οικονομική βοήθεια, συμβουλές και προστασία εδώ στο Κάιρο, ή να επιχειρήσουν να εγκατασταθούν στον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία ή περιστασιακά στην Φινλανδία. Από τις χιλιάδες των υποψηφίων που περνάνε από τις πόρτες της Ύπατης Αρμοστείας κάθε χρόνο, περίπου το 30 τοις εκατό καταφέρνει να πάρει την αναγνώριση ότι χρειάζεται να μεταναστεύσει. Για τους υπόλοιπους υπάρχει το Κάιρο.
Ο πληθυσμός του Σουδάν σε αυτή την πόλη και την Αλεξάνδρεια και μόνο εκτιμάται ότι κυμαίνεται μεταξύ από εκατοντάδες χιλιάδες έως τέσσερα εκατομμύρια. Δεν υπάρχουν σαφείς εκτιμήσεις. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε αυτή την εκλογική περιφέρεια αποτελείται από Νοτιοσουδανούς, μερικοί από τους οποίους επαναπατρίστηκαν μετά την ανεξαρτησία του Νότιου Σουδάν πέρυσι. Ωστόσο, οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις μεταξύ Βορρά, Νότου και της επαρχίας Νταρφούρ δείχνουν την πιθανότητα μιας αύξησης, παρά μείωσης εκτοπισμένων λαών να φθάνουν στα σύνορα της Αιγύπτου κατά την προσεχή περίοδο.
Παρά το γεγονός ότι η Αίγυπτος έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, καθώς και το Πρωτόκολλο του 1967, καθώς και τη σύμβαση του Οργανισμού της Αφρικανικής Ενότητας του 1969, το αιγυπτιακό site της UNHCR λέει ότι η Αίγυπτος "δεν έχει ακόμη αναπτύξει τις εγχώριες διαδικασίες ασύλου και ιδρυμάτων . "Όχι μόνο η αιγυπτιακή κυβέρνηση απέτυχε διαδικαστικά, αλλά ορισμένες προϋποθέσεις απαγορεύουν σε αυτό το πληθυσμό τις υπηρεσίες επιτακτικής ανάγκης για την ανθρώπινη ευημερία: την ικανότητα να εργαστούν, να αποκτήσουν πρόσβαση σε εθνικές εγκαταστάσεις για την υγεία, να φοιτούν σε σχολεία της κυβέρνησης και να λαμβάνουν επιδότηση κατοικίας. Όλα απαγορεύονται.
Πολλοί μετανάστες από το Σουδάν, επίσης, ήρθαν μετά την υπογραφή της Συνθήκης Wadi El Nil του 1978, που έδινε στους Σουδανούς το δικαίωμα να ζουν στην Αίγυπτο χωρίς βίζα παραμονής. Η συνθήκη αυτή καταργήθηκε μετά την δολοφονική επίθεση στον Μουμπάρακ από Σουδανούς ισλαμιστές στην Αντίς Αμπέμπα. Περαιτέρω τροποποιήσεις στο καθεστώς της κίνησης μεταξύ του Σουδάν και της Αιγύπτου - όπως και η Συμφωνία Four Freedoms του 2004 - δεν έχουν ακόμη επικυρωθεί. Ως εκ τούτου, οι Σουδανοί και η κοινότητα των προσφύγων βρίσκονται σε επισφαλή θέση, έχουν πληγεί από την πολιτική αναταραχή, την αστάθεια και μια σοβαρή ύφεση, που όλα συνθέτουν ήδη υψηλά ποσοστά ανεργίας, φτώχεια και φυλετικές διακρίσεις.
Οι περισσότερες από τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας για τους Αφρικανούς στο Κάιρο είναι στον τομέα των υπηρεσιών, η οποία ικανοποιεί Αιγύπτιους. Ένας Σουδανός με στολή περιμένει πελατεία σε ένα εξέχον club στην Garden City. Μέσα στα πλουσιότερα προάστια του Καΐρου, οι οικογένειες απασχολούν Αφρικανούς ως υπηρέτες και φροντιστές για να αναθρέψουν τα παιδιά τους και να τους σερβίρουν ουίσκι.
Είναι ένα απομεινάρι ενός αποικιοκρατικού παρελθόντος; Μήπως το να έχει κάποιος ένα μαύρο υπηρέτη δείχνει πολυτέλεια, πλούτο και τάξη; Ή ιδιοκτησία; Αυτό που αποκαλύπτεται είναι απλώς άλλο ένα παράδειγμα μιας συζήτησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει παραμεληθεί επικίνδυνα μέσα σε μια πόλη που χαρακτηρίζεται από εθνοτική πολυμορφία και απαιτεί μια πολύ πιο λεπτή συζήτηση για την προκατάληψη και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες που κατοικούν στην Αίγυπτο, Αιγύπτιοι ή όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου