Ρωσικά ΜΜΕ για την Κύπρο: "Αποκτήσαμε νέο σύμμαχο με τον οποίο μας ενώνει η Ορθοδοξία και όχι άλλοι λόγοι"

ΔΙΑΚΑΗΣ ΠΟΘΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

"Η Ρωσία βρήκε έναν νέο σύμμαχο στη Μεσόγειο λόγω Ορθοδοξίας" αναφέρουν ρωσικά ΜΜΕ που εκφράζουν την άποψη της Μόσχας και τονίζουν το γεγονός ότι επιτέλους ο ρωσικός Στόλος βρήκε τη βάση ελλιμενισμού που χρειάζονταν για τις περιπολίες του στην στρατηγικής σημασίας περιοχή της Α. Μεσογείου.

 

Πλήρης ικανοποίηση στη Μόσχα για τη σθεναρή στάση της Κύπρου μετά τις αμερικανικές πιέσεις λόγω της υπογραφής των συμφωνιών μεταξυ του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν και του Κύπριου ομόλογού του Ν.Αναστασιάδη.

 

Στη Ρωσία είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι διότι ο δεσμός μεταξύ των δύο συμμάχων στηρίζεται στην κοινή θρησκεία και δόγμα, και όχι σε ευκαιριακή σύγκλιση λόγω...ανάγκης όπως έγινε με την Τουρκία την οποία η Μόσχα δεν εμπιστεύεται καθόλου.

 

Διακαής πόθος των Ρώσων είναι η σύναψη συμμαχιών με τα δύο ορθόδοξα ελληνικά κράτη. Μεγάλη τους επιθυμία να ακολουθήσει η Ελλάδα, η οποία έχει κάνει κάποια πρώτα ανοίγματα, και η Ρωσία είναι διαθέσιμη να πράξει και αυτή το ίδιο επιτρέποντας την εισαγωγή ελληνικών αγροτικών προϊόντων-και όχι μόνο- στην επικράτειά της. Είναι στο "χέρι" της νέας ελληνικής κυβέρνησης να δώσει ανάσα στην ελληνική οικονομία.

 

"Οι πολιτικοί ηγέτες της Κύπρου  υπέστησαν  μια άνευ προηγουμένου πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες,  μετά την παρουσία του Κύπριου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στην Μοσχα,  και τις  συνομιλίες που είχε με την ρωσική πολιτική ηγεσία , σχετικά με την δυνατότητα ελεύθερης εισόδου  στο λιμάνι της Λεμεσού, πολεμικών πλοίων του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού. Ως αποτέλεσμα των πιέσεων αυτών, ήταν ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου να  επικρίνει έντονα τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Στην πραγματικότητα, η Λευκωσία δεν «λύγισε», και  το θέμα της δημιουργίας μιας ναυτικής βάσης για τον ρωσικό στόλο έχει επιλυθεί", τονίζει το ρωσικό δημοσίευμα της εφημερίδας Vzgliad.ru .

 

"Για πρώτη φορά, το ζήτημα της επιλογής  της Κύπρου, στην  παροχή δυνατοτήτων ελλιμενισμού στο λιμάνι της Λεμεσού, για τις προμήθειες και τις επισκευές του ρωσικού στόλου, τέθηκε  περίπου πριν δύο χρόνια , αλλά στην συνέχεια, πολλοί θεώρησαν αυτή την ιδέα απλά μια προσπάθεια να «ψαρέψει» η Κύπρος  λίγα περισσότερα χρήματα, με  φόντο την σοβαρή οικονομική κρίση. Αλλά, η ηγεσία της Κύπρου ήταν στα αλήθεια αποφασισμένη, σχετικά με την δημιουργία βάσης για το ρωσικό πολεμικό ναυτικό «επί του πρακτέου» .

 

Η Θέση όμως της Λευκωσίας προκάλεσε  έντονη αντίδραση στους Αγγλοσάξονες. Η επίσκεψη στην  Ουάσιγκτον του  υπουργού Εξωτερικών Τ. Κασουλίδη,  δεν  αρκέστηκε μόνιο στην «παθητική άμυνα» , αλλά  μετακόμισε  και στην επίθεση. Ο ίδιος ο Κύπριος ΥΠΕΞ, κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Βρετανία ότι «αγνοούν  τα συμφέροντα της Κύπρου», τονίζοντας ότι η Κυπριακή δημοκρατία «έχει τα δικά της προβλήματα», στα οποία δεν βρίσκει «ευήκοα ώτα» . Για παράδειγμα, η Λευκωσία «βρίσκει περισσότερη κατανόηση» από την Ρωσία, την Γαλλία και την Κίνα, από ό, τι τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ειδικά στην περίπτωση της παρατεταμένης αντιπαράθεσης με την Τουρκία.

 

Ο Κασουλίδης «παίρνοντας κυριολεκτικά στην αντεπίθεση» λόγω της  αμερικανικής πίεσης, τόνισε το πρόσφατο συμβάν με το τουρκικό σεισμολογικό σκάφος , το οποίο, συνοδεία  πανοπλων τουρκικών πολεμικών πλοίων « περιδιάβαινε»  στα ύδατα της Κύπρου» απειλώντας, ενώ οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν κουνούσαν «ούτε το μικρό τους δακτυλάκι», αγνοώντας παντελώς την χορήγηση διπλωματικής  ή άλλης βοήθειας προς την Κύπρο , και «αφήνοντας» την κυπριακή ηγεσία  «εντελώς ακάλυπτη και μόνη της» με ό, τι συνάγεται αυτό.

 

Η αμερικανική προσπάθεια άσκησης πίεσης στην Κύπρο στο ζήτημα των αντι-ρωσικών κυρώσεων απέτυχε , καθώς και η υιοθέτησης παρόμοιας θέσης στην ουκρανική κρίση. Σε αντιδιαστολή ο Κασουλίδης, με αφορμή την κατάσταση στην Ουκρανία, την παρομοίασε  με την  σημερινή κατάσταση στο νησί, όπου σχεδόν το ήμισυ του κυπριακού εδάφους  κατέχεται από την Τουρκία από το 1974, χωρίς να  υπάρχει υποστήριξη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προς την ελληνική κοινότητα της Κύπρου . Όσο για την πραγματιστική θέση της Λευκωσίας σχετικά με τις κυρώσεις, ο Κύπριος αξιωματούχος πρόεβαλε  την  οικονομική κρίση που βιώνει το νησί. Ωστόσο, ιστορικά η  ελληνική κοινότητα  πάντοτε έτεινε  « χείρα φιλίας» στην  Μόσχα, και τώρα ειδικά μόλις οι συνθήκες το επέτρεψαν, υπήρξε  μεγαλύτερη σαφήνεια, αναφέρει το άρθρο.

 

Πριν από την σύναψη των συμφωνιών με την Κύπρο η Ρωσία διέθετε στην  Μεσόγειο μόνο το συριακό λιμάνι της Ταρτούς , το οποίο  κληρονόμησε από τη σοβιετική εποχή. Το λιμάνι αυτό όμως αυτό δεν είναι αρκετό , τόσο από πλευράς ναυτικών δυνατατήτων  όσο και από πλευράς  εγκαταστάσεων.

 

Η προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό της Ταρτούς, και η μετατροπή της  σε ολοκληρωμένη ναυτική βάση στην οποία θα ελλιμενίζονταν καταδρομικά και αεροπλανοφόρα, δεν έλαβε χώρα λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης στη Συρία.

 

Για τον ίδιο λόγο, ήταν ανεπιτυχής  η  παρουσία ρωσικών πολεμικών πλοίων στην Τρίπολη της Λιβύης, και στο νησί Σοκότρα της  Υεμένης . Η «Αραβική Άνοιξη» είχε θέσει υπό αμφισβήτηση όλα τα μακροπρόθεσμα σχέδια του ρωσικού ναυτικού για την δημιουργία βάσεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου .

 

Τελικά, το 2015, το Ρωσικό Ναυτικό αποφάσισε να ανακατασκευάσει της Ταρτούς σε  επίπεδο ναυτικής  βάσης. Αλλά και αυτή τη φορά, έως ότου η κατάσταση γύρω από την Συρία δεν σταθεροποιηθεί, όλα είναι  αβέβαια.

 

Έτσι η περίπτωση μιας  ολοκληρωμένης βάσης στην φιλόξενη Κύπρο,  θα  χρησιμοποιηθεί  ως σημείο ανεφοδιασμού και υλικοτεχνικής συνεργασίας. Από την Λεμεσό σε 6-7 ημέρες τα ρωσικά πλοία θα μεταβαίνουν  στο Γιβραλτάρ, δηλαδή, στην περιοχή επιχειρησιακής ευθύνης της Βαλτικής και του Βόρειου στόλου. Όσο για την  διώρυγα του Σουέζ αυτή είναι μια ανάσα από τα ρωσικά πολεμικά πλοία .

 

Ωστόσο στην Κύπρο διαθέτει βάσεις και η Βρετανία . Ακόμη και σήμερα μέρος της επικράτειας της χώρας (περίπου  το 3%),  θεωρείται «υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου». Οι βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στο Ακρωτήρι και την Δεκέλεια, διαθέτουν  αριθμό Βρετανών στρατιωτικών και πολιτικού προσωπικού . Το καθεστώς των βρετανικών βάσεων είναι πολύ αμφιλεγόμενο από νομικής άποψης, για να μην αναφέρουμε τις εξαιρετικά περίπλοκες οικονομικές συνθήκες της ύπαρξής τους. Ένα πράγμα είναι σαφές, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν προτίθεται να παραιτηθεί από αυτά τα εδάφη.

 

Στη σοβιετική εποχή, η περίφημη 5η μοίρα («Μεσογείου») αντιμετώπιζε  επίσης προβλήματα εφοδιασμού. Μετά το 1972 , η Ρωσία με  την διακοπή της στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας με την Αίγυπτο υπό την κυβέρνηση του Ανουάρ Σαντάτ, είχε ως μοναδική λύση το λιμάνι της   Ταρτούς  που ήταν η μόνη βάση του ρωσικού πολεμικού ναυτικού .

 

 

Στο πλαίσιο αυτό, η συμφωνία με την Κύπρο παρέχει αυτό  ακριβώς που επιθυμεί η Μόσχα, δηλαδή την  τακτική παρουσία του ρωσικού στόλου σε πολλά δυνητικά επικίνδυνα θέατρα επιχειρήσεων. Η σύνθεση του νέου ρωσικού στόλου Μεσογείου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, και σε γενικές γραμμές δεν είναι σαφές αν θα είναι σε μόνιμη βάση, η θα συγκροτείται, ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες. 

 

Εν τω μεταξύ, η δημιουργία μιας  νέας πλήρους ναυτικής βάση με πολυέξοδη  υποδομή και πολυπληθές  προσωπικό, θα ήταν κατάλληλη μόνο στην  περίπτωση μιας συνεχούς παρουσίας στην περιοχή,  μεγάλου αριθμού ρωσικών πολεμικών  πλοίων. Άλλωστε, κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε χώρες που πλήττονται από την επιδημία της «Αραβικής Άνοιξης». Ίσως στην Λιβύη, για παράδειγμα, να επανέλθει η ηρεμία και η πραγματιστική πολιτική, όπως συνέβη και στην Αίγυπτο.

 

Σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία έχει αποκτήσει έναν νέο σύμμαχο. Και όχι για τα χρήματα ή οποιοδήποτε άλλο λόγο , αλλά λόγω θρησκείας και ιδεολογίας  . Αυτό αξίζει τον κόπο"

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr