Χολή απο την εφημ. Αυγή και κόμπλεξ για τους αξιωματικούς της εποποιίας του 1940

Γράφει σε άρθρο του στην εφημεριδα Αυγή ο Νάσος Θεοδωρίδης, στέλεχος του ΣΥΝ και της Αντιεθνικιστικής Κίνησης

"Η άγρια σύγκρουση που ξετυλίχτηκε πάνω στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας έδειξε ανάγλυφα την ταξική της φύση. Στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή. Πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάντσες τους έδιναν τις διαταγές. Και ακόμα πιο πίσω, στα πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας, ο αρχιστράτηγος Παπάγος και το επιτελείο της «Αυτού Μεγαλειότητας»"...Λες και οι στρατιώτες ανέβαιναν τα βουνά, χωρίς αξιωματικούς να τους δίνουν οδηγίες, για τον δημοσιογράφο της Αυγής, έτσι χωρίς σχέδιο, χωρίς οργάνωση, ΜΟΝΟΙ τους...Οι ορτινάντσες αξιωματικοί κατα τονΘεοδωρίδη, μάλλον θα επικοινωνούσαν με το στράτευμα με ταχυδρομικά περιστέρια που θα τα άφηναν από ενα μέρος όπου θα ήταν ασφαλής...στην ζέστη, και φυσικά θα έτρωγαν και θα έπιναν...στην υγειά των κορόιδων.

Η κεντρική διοίκηση απλώς να υπενθημήσουμε φυσικά και δεν πάει πρώτη στα κανόνια γιατί ο σκοπός της είναι να μείνει ορθια μεχρι το τέλος οργανώνοντας το μέτοπο...

και συνεχίζει...

«Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο πρώτος είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ’ όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η «θέληση» και το «φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το «έπος της Αλβανίας»... «Η αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή.»

Για τον Θεοδωρίδη η «θέληση» και το «φρόνημα»δεν ηταν ο  πρωταρχικός παράγοντας της νίκης... αλλα
«η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης και οι δυσκολίες ανεφοδιασμού τις Ιταλίας από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας»

Είναι... γνωστό σε όλους οτι οι Έλληνες στρατιώτες και Αξιωματικοί πολεμούσαν μόνο σε ισιώματα και ποτε σε δύσβατα και  κακοτράχηλα μέρη...Ο δε ανεφοδιασμός των Ελλήνων αγωνιστών δεν γίνονταν με γαϊδούρια και με πεζοπορία μες τα χιόνια όπως κακός διαδίδουν τα σχολικά βιβλία, αλλα με υπερσύγχρονα αεροπλάνα ...

Οσο για το οτι:  «στις πρώτες γραμμές φτωχοί άνθρωποι, πέθαιναν από τη γάγγραινα, έλιωναν από την ψείρα, περίμεναν απελπισμένα τροφή και πιο πίσω οι αξιωματικοί με τις ορντινάντσες τους έδιναν τις διαταγές. . »

ΟΙ Έλληνες αξιωματικοί ( λες και αυτοί ήταν όλοι πάμπλουτοι) απο τους πρώτους νεκρούς του αγώνα

 Αποδελτιώνοντας την έκδοση της ιστορίας Στρατού με τίτλο «Αγώνες και Νεκροί του Ελληνικού Στρατού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο 1940-45» και σύμφωνα με μαρτυρίες συμπολεμιστών και συγχωριανών, βλέπουμε οτι στις πρώτες ωρες του αγώνα νεκροί και τραυματίες ηταν οχι μόνο στρατιώτες αλλα και αξιωματικοί. Ο πρώτος  νεκρός στρατιώτης του έπους του 1940 είναι ο Τσιαβαλιάρης Βασίλειος του Ιωάννη σκοπευτής πολυβόλου από την Πιαλεία Τρικάλων γεννηθείς το 1912.

Έπεσε χτυπημένος από βλήμα όλμου στις 5.00 το πρωί με τα πρώτα πυρά των Ιταλών υπερασπιζόμενος το 21ο φυλάκιο στο ύψωμα 1934 στα ελληνοαλβανικά σύνορα που ανήκε στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού.
 Ο πρώτος τραυματίας αξιωματικός.
Είναι ο διοικητής του 3ου τάγματος του 51ου Συντάγματος Πεζικού, Ταγματάρχης Νικήτας Θωμάς ο οποίος τραυματίστηκε τις απογευματινές ώρες της 29ης Οκτωβρίου 1940 στην προσπάθεια ανακατάληψης από τη μονάδα του των υψωμάτων Μούκα και Καζάνι.
«… Κατά την φάσιν ταύτην του αγώνος τραυματίζεται ο διοικητής του 3ου/51 Τάγματος, πρώτος τραυματίας αξιωματικός των μαχών της Πίνδου. Ούτος δεν αποχωρεί του αγώνος αλλά παραμένει επί του πεδίου της μάχης μέχρις ου οι Ιταλοί τελικώς αποκρούονται».

 Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος Έφεδρος Υπολοχαγός
Ελευθέριος Ντάσκας 

Δύο ημέρες αργότερα την 1-11-1940, έπεσε νεκρός ο πρώτος αξιωματικός υπολοχαγός Διάκος Αλέξανδρος του Ιωάννη, που γεννήθηκε στη Χάλκη Δωδεκανήσου το 1911, διοικητής του 2ου Λόχου του 4ου Συντάγματος Πεζικού στην προσπάθειά ανακατάληψης του υψώματος Τσούκα.
Η έκδοση της ιστορίας Στρατού αναφέρει: «Κατά την τελευταίαν προσπάθειαν, ο εκ Δωδεκανήσου ηρωικός διοικητής του Λόχου Υπολοχαγός Διάκος Αλέξανδρος δέχεται ριπήν πολυβόλου και πίπτει νεκρός επικεφαλής του Λόχου του». Τη διοίκηση του Λόχου αναλαμβάνει αμέσως ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ντάσκας Ελευθέριος του Χρήστου από τη Βάνια (Πλάτανος) Τρικάλων, γεννηθείς το 1912. Πέφτει και αυτός νεκρός λίγες στιγμές αργότερα στην ίδια επιχείρηση του Λόχου του.
Ο πρώτος νεκρός έφεδρος αξιωματικός και ο πρώτος νεκρός αξιωματικός.

Πατριωτικό σύλλογο "Θερμοπύλες"