Το colpo grosso της συμμορίας του ευρώ...

του Δημήτρη Καζάκη

Απίστευτες και 
εξαιρετικά επικίνδυνες 
ανοησίες λέγονται 
σχετικά με το γενικό 
ξεπούλημα 
(αποκρατικοποιήσεις, 
όπως θέλει να τις ονομάζει
 η κυβέρνηση) και την μείωση του χρέους. Πρώτος έκανε την αρχή 
ο περίλαμπρος αυτός νους της οικονομολογικής διαστροφής, 
κ. Στουρνάρας, που για δυστυχία μας βρέθηκε υπουργός: Η κυβέρνηση
 πρέπει να προχωρήσει σε συγκροτημένες ενέργειες για την προσέλκυση 
επενδυτών είπε ο κ. Στουρνάρας στις προγραμματικές της κυβέρνησης 
και τόνισε ότι «στην κατεύθυνση αυτή θα υπάρξουν άμεσα μέτρα 
αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και τόνωσης του επενδυτικού 
ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα η θεσμοθέτηση της δυνατότητας 
του ΤΑΙΠΕΔ να δέχεται ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ως τίμημα 
για τις αποκρατικοποιήσεις».

Όπως διευκρίνιζαν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών ουσιαστικά θα
 πρόκειται για ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο καθώς η αγορά ακινήτων
 του δημοσίου θα γίνεται με ομόλογα του ...

Ελληνικού Δημοσίου στην ονομαστική τους αξία και ουσιαστικά το 
ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να εξοφλεί δημόσιο χρέος, δεδομένου 
ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις μειώνουν το χρέος. 
Το πράγμα είναι απλό: Τα φιλαράκια του κ. Στουρνάρα και
 οι ληστοσυμμορίτες που βρίσκονται πίσω από την σημερινή κυβέρνηση 
δεν έχουν παρά να προμηθευτούν ελληνικά ομόλογα από την 
δευτερογενή αγορά αξίας γύρω στα 20 σεντς στο ευρώ και έπειτα 
να έρθουν να «αγοράσουν» τα τιμαλφή της δημόσιας περιουσίας 
στην ονομαστική αξία των ομολόγων. Με άλλα λόγια αγοράζεις 
ένα χαρτί έναντι 20 ευρώ και το κράτος σου εγγυάται ότι θα το 
δεχτεί σε αξία 100 ευρώ αν προτίθεσαι να συμμετάσχεις 
στις αποκρατικοποιήσεις. Μόνο ληστοσυμμορίτης θα μπορούσε 
να σκεφτεί τέτοια κομπίνα.

Από την άλλη είχαμε τον κ. Ευάγγελο Μυτιληναίο, του γνωστού
 ομίλου, να προτείνει τα εξής: «Είναι αληθές ότι οι τιμές όλων
 των assets στην Ελλάδα είναι σοβαρά υποτιμημένες λόγω 
της κατάστασης. Είναι όμως επίσης αληθές, ότι και οι τιμές
 τον ομολόγων στη Δευτερογενή Αγορά είναι επίσης σφοδρά 
υποτιμημένες (15-20c το Ευρώ). Εάν η Ελληνική Κυβέρνηση 
και το Υπουργείο Οικονομικών έπειθαν τον Έλληνα πολίτη,
 ότι πουλώντας (σε σημερινές τιμές) €20δις Ελληνικών assets 
και μπορούσαμε με τον τρόπο αυτό να ακυρώσουμε 
Χρέος €100δις, η ιδέα των ιδιωτικοποιήσεων θα είχε πολύ 
μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη. Βεβαίως το εγχείρημα 
αυτό θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο (εν όψει και της ακύρωσης των
 €106δις ιδιωτικού χρέους που έχει προηγηθεί από το PSI). 
Θα πρέπει να ενεργοποιηθεί πολύ αποτελεσματικά ο ΟΔΔΗΧ
 και με την υποστήριξη της κυβέρνησης να «βρει» και να 
ακυρώσει €100δις Ελληνικού Χρέους. Δεν υπάρχει καμία 
αμφιβολία, ότι οι Ευρωπαίοι (όχι το IMF), υπό αυτές 
τις συνθήκες, θα αποδέχονταν οπωσδήποτε τα €50δις
 της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών να κατευθυνθούν
 κατ’ ευθείαν στο Τραπεζικό Σύστημα και όχι μέσω του Δημόσιου
 Χρέους. Τέλος σε ένα τέτοιο περιβάλλον συνολικής Ελληνικής 
«τακτοποίησης», νομίζω και η ECB θα αποδεχόταν το 
«κούρεμα» και των δικών της Ομολόγων, nominal value €40-45δις 
συνολικά. Εν κατακλείδι, θα  μπορούσε να ήταν δυνατόν, άμεσες 
ιδιωτικοποιήσεις €20δις να: 1) σβήσουν χρέος €100δις, 2)
 να «οδηγήσουν» τα €50δις του κόστους της Τραπεζικής 
Ανακεφαλαιοποίησης εκτός Δημοσίου Χρέους και 3) να αφαιρέσουν 
περίπου €25δις από το χρέος μέσω του κουρέματος (και)
 των Ομολόγων της ECB. Σύνολο μείωσης χρέους €175δις 
(με τίμημα πώληση κρατικής περιουσίας €20δις)».

Με άλλα λόγια ο καλός επιχειρηματίας μας λέει ότι μπορούμε 
να μειώσουμε το δημόσιο χρέος – με τόσα πολλά «θα» και 
«ίσως» που καταντά ανοησία η όλη ιστορία – αν πουλήσουμε 
τα τιμαλφή του δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού.
 Εγώ θα πρότεινα στον κ. Μυτιληναίο μια άλλη ωραία ιδέα. 
Αντί να κάνει προτάσεις με ενέχυρο την περιουσία του δημοσίου, 
γιατί δεν επιχειρεί να κάνει το ίδιο με καταβολή από ίδια 
κέρδη και κεφάλαια. Γιατί ο κ. Μυτιληναίος δεν ηγείται μιας
 προσπάθειας να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα 20 δις ευρώ 
από ιδιώτες επιχειρηματίες, ομίλους και τράπεζες προκειμένου
 να αγορασθούν τα ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά 
και να καταστραφούν ώστε να απομειωθεί το δημόσιο χρέος 
της χώρας κατά 100 δις ευρώ; Put your money where your mouth 
is κ. Μυτιληναίε… όπως θα λέγανε και οι αγγλοσάξονες.

Είναι τουλάχιστον προκλητικό, για να είμαστε ευγενείς, 
να βγαίνει ένας από τους πιο σκανδαλωδώς ευνοημένους 
επιχειρηματίες της χώρας, ένας από εκείνους που στηρίζουν εδώ
 και δεκαετίες το καθεστώς της κυβερνητικής ληστοκρατίας
 προς ίδιον όφελος, να κάνει «προτάσεις» με την περιουσία του 
ελληνικού λαού. Βάλε στον ντορβά πρώτα την δική σου περιουσία
 κ. Μυτιληναίε που κατά 90% οφείλεται στην από κάθε άποψη
 απαράδεκτη κρατική εύνοια και το επίσημο καθεστώς ασυδοσίας
 που σου εξασφαλίζουν επί δεκαετίες οι πολιτικοί σου φίλοι και έπειτα 
να έχεις το θράσος να μιλάς για την δημόσια περιουσία. Εν τη παλάμη
 και ούτω βοήσομεν, κ. Μυτιληναίε…

Αλλιώς δεν είσαστε τίποτε άλλο εκτός απ’ αυτό που ήσασταν πάντα, 
μια επιχειρηματική ύαινα που καραδοκεί την ευκαιρία να 
εκμεταλλευτεί την ανάγκη και το αδιέξοδο μιας ολόκληρης χώρας. 
Τώρα, σαν τυπικό πτωματοφάγο αρπακτικό, μυριστήκατε λεία με 
τις αποκρατικοποιήσεις, με το γενικό ξεπούλημα και καίγεστε
 για μερίδιο. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Αν πραγματικά ενδιαφερόσασταν να μειωθεί το χρέος που η δική σας
 οικονομική και πολιτική τάξη δημιούργησε, τότε θα φροντίζατε 
να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από τους ομοίους σας. Μην μου
 πείτε ότι είναι δύσκολο να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από ιδιωτικές
 πηγές; Ας δούμε τον επίσημο πίνακα της Τραπέζης
 της Ελλάδος για το Ισοζύγιο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών 
Δείτε τι γίνεται την περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου του 2012.

Το τετράμηνο Ιανουαρίου-Απριλίου 2012 οι άμεσες επενδύσεις 
εμφάνισαν καθαρή εισροή ύψους 77 εκατ. ευρώ (έναντι καθαρής
 εκροής 703 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). 
Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από μη κατοίκους,
 εμφάνισαν καθαρή εκροή 263 εκατ. ευρώ, ενώ οι άμεσες
 επενδύσεις κατοίκων στο εξωτερικό εμφάνισαν καθαρή εισροή
 (μείωση) 339 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μια διαδικασία 
αποεπένδυσης τόσο στο εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό.

Στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε 
καθαρή εκροή ύψους 64,8 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 
5,4 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Προσέξτε 
αυτό το νούμερο: 64,8 δις ευρώ! Ειδικότερα, καταγράφηκε 
εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων
 των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα
 γραμμάτια του εξωτερικού κατά 37,2 δισεκ. ευρώ καθώς
 και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε 
ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από 
κατοίκους Ελλάδος κατά 27,5 δισεκ. ευρώ (εκροή).
 Δευτερευόντως, εκροή κεφαλαίων καταγράφηκε και λόγω 
της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε χρηματοοικονομικά
 παράγωγα του εξωτερικού κατά 528 εκατ. ευρώ.

Στην κατηγορία των "λοιπών'' επενδύσεων η καθαρή εισροή 
ύψους 69,9 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 15,0 δισεκ. 
ευρώ το αντίστοιχο τετράμηνο του 2011) οφείλεται κυρίως 
στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων 
του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους
 κατά 69,2 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 
11,6 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων 
πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις
 και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός
 δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε 
σε 70,3 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα 
από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε 
εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε 
καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 10,9 δισεκ. ευρώ (εκροή).

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι μέσα σε μόλις τέσσερεις μήνες 
οι εγχώριοι θεσμικοί επενδυτές – κυρίως οι τράπεζες – διοχέτευσαν 
στο εξωτερικό πάνω από 37,2 δις ευρώ. Πάνω από δυο φορές 
το συνολικό ετήσιο ύψος των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία. 
Γιατί; Για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια
 του εξωτερικού. Το ποσό αυτό του τετραμήνου ι
σοδυναμεί με το ετήσιο ποσό των προηγούμενων τεσσάρων ετών.

Από πού βρέθηκαν αυτά τα δις ευρώ; Εδώ χρειάζεται 
να προσέξουμε ιδιαίτερα:

Τον Μάρτιο φέτος καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 
37,6 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή
 αύξηση (εισροή) κατά 38,5 δισεκ. ευρώ των δανειακών 
υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς
 μη κατοίκους (εκ των οποίων τα 7,5 δισεκ. ευρώ αφορούν
 το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ
 στα πλαίσια των δανείων του μηχανισμού στήριξης
 της ελληνικής οικονομίας και τα 31,2 δισεκ. ευρώ αφορούν 
δάνεια από το EFSF για την υλοποίηση του προγράμματος 
συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη στήριξη της ελληνικής
 οικονομίας) και τη μείωση των τοποθετήσεων των 
εγχωρίων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών
 σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό κατά 5,2 δισεκ. ευρώ 
(εισροή). Οι ανωτέρω κινήσεις αντισταθμίστηκαν από την
 μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις 
και repos στην Ελλάδα κατά 6,2 δισεκ. ευρώ (εκροή).

Τον ίδιο ακριβώς μήνα σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 
37,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 6,1 δισεκ. ευρώ 
την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε 
εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων 
μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν
 εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 25,2 δισεκ. ευρώ,
 καθώς και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των 
εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα
 γραμμάτια του εξωτερικού κατά 11,8 δισεκ. ευρώ.

Με άλλα λόγια, τα ποσά που εισέρευσαν στην Ελλάδα 
τον μήνα Μάρτιο με την μορφή δανείων, που αφορούσαν 
διάφορες μορφές αποζημιώσεων εντός και εκτός PSI
 των τραπεζών και των μεγάλων επενδυτικών 
κεφαλαίων, εγχώριων και ξένων, έγιναν καπνός.
 Διοχετεύθηκαν αμέσως στο εξωτερικό, ενώ οι εγχώριοι
 θεσμικοί με σκοπό την αγορά κυρίως ομολόγων και εντόκων 
γραμματίων του εξωτερικού. Το ελληνικό κράτος, δηλαδή, 
δανείζεται με σκοπό να ενισχυθεί η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό.

Το ίδιο συνέβη και τον μήνα Απρίλιο. Τον μήνα αυτόν, 
καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 27,6 δισεκ. ευρώ, 
η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή αύξηση (εισροή) 
κατά 31,6 δισεκ. ευρώ των δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου 
και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους. Οι κινήσεις αυτές 
αφορούν το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το
 Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας 
EFSF (25 δισεκ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των
 τραπεζών, 3,3 δισεκ. ευρώ για την ανταλλαγή ομολόγων 
και 3,3 δισεκ. ευρώ για δανεισμό σε μετρητά). Εισροή σημειώθηκε
 επίσης λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων των εγχώριων
 πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις 
και repos στο εξωτερικό κατά 1,4 δισεκ. ευρώ. Οι ανωτέρω κινήσεις
 αντισταθμίστηκαν από την μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων
 σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 5,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).

Τι έγιναν αυτά τα δανειακά, κατά κύριο λόγο, κεφάλαια; 
Μέσα στον ίδιο μήνα καταγράφηκε καθαρή εκροή ύψους 
27,8 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση 
των τοποθετήσεων κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα 
γραμμάτια του εξωτερικού κατά 25,4 δισεκ. ευρώ
 (εκροή) αλλά και στη μείωση των τοποθετήσεων
 μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν
 εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 2,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).

Είναι απλή σύμπτωση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
 με δανεικά του κράτους κατά 25 δις ευρώ τον μήνα Απρίλιο
 και η εκροή κατά 25,4 δις ευρώ για τοποθετήσεις 
σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού; 
Όχι βέβαια. Γι’ αυτό και στο πρώτο τετράμηνο του 2012
 παρουσιάζεται το φαινόμενο ο καθαρός δανεισμός του τομέα
 της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 70,3 δις ευρώ,
 ενώ η καθαρή εκροή επενδύσεων χαρτοφυλακίου της τάξης
 των 64,8 δις ευρώ!

Το έγκλημα που γίνεται εδώ δεν είναι μόνο το γεγονός 
ότι το κράτος δανείζεται για να ξεχρεώσει εγχώριες και 
ξένες τράπεζες, μαζί και επενδυτικά κεφάλαια, 
τροφοδοτώντας μια πρωτοφανή εκροή κεφαλαίου, αλλά και 
το γεγονός ότι επιτρέπεται αυτή η εκροή χωρίς να τρέχει τίποτε. 
Αν το όλο πρόβλημα ήταν τα 20 δις ευρώ για να απομειωθεί
 το δημόσιο χρέος κατά 175 δις ευρώ, όπως υπολογίζει
 ο κ. Μυτιλιναίος, τότε γιατί οι κυβερνήσεις δεν επιβάλουν 
έναν έκτακτο φόρο στην εκροή κεφαλαίου της τάξης του 30%; 
Ειδικά για εκείνες τις εκροές κεφαλαίου που αφορούν
 σε κερδοσκοπικές επενδύσεις σε ομόλογα και έντοκα
 γραμμάτιου του εξωτερικού, σε καταθέσεις και repos του εξωτερικού.

Τι θα συνέβαινε αν επιβαλλόταν ένας τέτοιος φόρος; 
Απολύτως τίποτε, γιατί τα κεφάλαια αυτά είναι καθαρά
 παρασιτικά και δεν συμβάλουν στην πραγματική οικονομία. 
Τι εμποδίζει και δεν μπαίνουν τέτοιου είδους φόροι; 
Οι διάφοροι Μυτιλιναίοι, οι τραπεζίτες, τα ταμεία των
 κυβερνώντων κομμάτων, μιας και έτσι θα δυσκολευόταν
 η διεκπεραίωση της αναγκαίας εξαγοράς, καθώς και η ΕΕ,
 που θεωρεί την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου ως «κεκτημένο».
 Όσο θα τους ανεχόμαστε όλους αυτούς, τόσο θα χάνουμε
 όλο και περισσότερα, μέχρι να καταντήσουμε σύγχρονοι 
δουλοπάροικοί τους.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 22/7/2012