Δεν είμαστε φυσικά σε θέση να γνωρίζουμε με ποια κυκλώματα συνδέονται οι δράστες της χθεσινής διπλής δολοφονίας έξω απ΄τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ηράκλειο Αττικής. Πολλά λέγονται και ακούγονται. Άλλοι μιλούν για αναρχοαριστερούς τρομοκράτες, άλλοι για πράκτορες διαφόρων υπηρεσιών, χωρίς βέβαια το πρώτο να αποκλείει το δεύτερο. Κάθε άλλο. Η σύγχρονη ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας δείχνει πως το πιθανότερο είναι ότι τα δύο προαναφερθέντα κοινωνικά υποσύνολα συνδέονται ή διαπλέκονται μεταξύ τους.
Με αφορμή αυτήν την δολοφονική επίθεση, άρχισε πάλι να δημιουργείται από διάφορους καθεστωτικούς ένα κλίμα τρόμου γύρω απ΄το ενδεχόμενο εμφύλιας ανάφλεξης.
Εξυπακούεται ότι οι πάσης φύσεως καθεστωτικοί δεκάρα δεν δίνουν για τις ζωές που χάθηκαν.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Ένας τρόπος για να το καταφέρουν αυτό, ή έστω για να κερδίσουν πολύτιμο πολιτικό χρόνο, είναι να φανούν οι ίδιοι σαν εγγυητές της ομαλότητας και της κοινωνικής ειρήνης. Μια κοινωνική ειρήνη την οποία οι ίδιοι έχουν τινάξει στον αέρα με τις αντεθνικές, ενδοτικές και μνημονιακές πολιτικές τους, αλλά αυτό δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το καταλάβουν.
Περιστατικά σαν το χθεσινό λοιπόν είναι βούτυρο στο ψωμί τους, καθώς σε συνδυασμό με τον θάνατο του αντιφασίστα στο Κερατσίνι μπορεί να δημιουργήσουν την εικόνα των αντιμαχόμενων άκρων που είναι έτοιμα να μας σύρουν σε νέο εμφύλιο.
Φυσικά όπως έχουμε εξηγήσει εδώ:
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_19.html
εμφύλιος στην σημερινή Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους καθεστωτικούς. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να τρομοκρατήσουν τον κόσμο ότι υπάρχει κίνδυνος εμφυλίου με σκοπό αυτός να επιστρέψει στα σάπια μαντριά που θα του εξασφαλίσουν δήθεν την "ασφάλειά" του μακριά απ΄τους "ακραίους" που υποτίθεται ότι ετοιμάζουν εμφύλια σύρραξη..
Αυτή η προσέγγιση δεν σημαίνει βέβαια κατ΄ανάγκην ότι βάλανε κάποιους πράκτορες να εκτελέσουν τα δύο παλικάρια, προκειμένου να συντηρηθεί αυτό το κλίμα εμφυλιακής τρομολαγνείας.
Μπορεί να είναι και έτσι, μπορεί και να μην είναι. Από την στιγμή που οι δράστες είναι άγνωστοι κανείς δεν μπορεί να εκφέρει υπεύθυνη άποψη για τα κίνητρά τους.
Αν η επίθεση έγινε από αναρχοαριστερούς τρομοκράτες με σκοπό την εκδίκηση για τον θάνατο του αντιφασίστα στο Κερατσίνι, τότε σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι η χθεσινή δολοφονία έχει συγκεκριμένους -έστω και ακούσιους- ηθικούς αυτουργούς. Είναι όλοι αυτοί οι καθεστωτικοί που καλλιεργούσανε τότε για πολλές εβδομάδες και από διάφορα πόστα ένα κλίμα μίσους και εκδίκησης κατά των "φονιάδων φασιστών".
Βάσει των παραπάνω, η έκκληση της Χρυσής Αυγής για ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση κρίνεται απολύτως σωστή. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί αυτή την στιγμή είναι μία αλυσίδα αιματηρών γεγονότων που θα δώσει το δικαίωμα στο ανθελληνικό καθεστώς να παρουσιαστεί σαν εγγυητής της ομαλότητας, αλλά και να περάσει -με το μπαμπούλα του δήθεν εμφυλιοπολεμικού κινδύνου- περισσότερα μέτρα καταστολής εναντίον όσων "δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις"...
Ακόμα και αν οι χθεσινοί δολοφόνοι δεν έχουν απολύτως καμμία σχέση με κρατικές και παρακρατικές υπηρεσίες και δρούσαν ορμώμενοι αποκλειστικά και μόνο από αντιφασιστικά εκδικητικά κίνητρα, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε την αντικειμενική πολιτική πραγματικότητα:
Ο κυριότερος εχθρός των Ελλήνων εθνικιστών σήμερα είναι η καθεστωτική μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και όλο το σύστημα που την υποστηρίζει ανοικτά ή κεκαλυμμένα.
Το μίσος τους εναντίον καθετί εθνικού απεδείχθη περίτρανα με τις διώξεις κατά της Χρυσής Αυγής, με τον αντιρατσιστικό νόμο που θέλουν να περάσουν κτλ.
Η αριστερά στο σύνολό της είναι μία εξίσου εχθρική πολιτική οντότητα αλλά με τα σημερινά δεδομένα είναι δευτερευούσης σημασίας. Η εμπάθεια που χαρακτηρίζει τον κάθε Σαμαρά, τον κάθε Δένδια, τον κάθε Βορίδη, τον κάθε Βενιζέλο δεν μπορεί να συγκριθεί με τις άναρθρες αντιφασιστικές κραυγές του κάθε γραφικού αριστερού.
Αυτός είναι ο κυριότερος εχθρός. Το σύστημα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που ακριβώς επειδή είναι ημιθανές αντιδρά σπασμωδικά και αυτό το κάνει πιο επικίνδυνο. Ο χρόνος βέβαια κυλά σε βάρος τους και αυτό το ξέρουν.
Απλά μετά τα καραγκιοζιλίκια της τηλε-χρυσαυγιάδας, παίζουν το τελευταίο τους χαρτί. Αυτό του "πολέμου των άκρων" και της εμφυλιακής τρομολαγνείας...
Ε λοιπόν, ρισκάροντας μία πρόβλεψη τους λέμε ότι ούτε αυτό δεν θα τους κάτσει...
Με αφορμή αυτήν την δολοφονική επίθεση, άρχισε πάλι να δημιουργείται από διάφορους καθεστωτικούς ένα κλίμα τρόμου γύρω απ΄το ενδεχόμενο εμφύλιας ανάφλεξης.
Εξυπακούεται ότι οι πάσης φύσεως καθεστωτικοί δεκάρα δεν δίνουν για τις ζωές που χάθηκαν.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να διαιωνίσουν την εξουσία τους. Ένας τρόπος για να το καταφέρουν αυτό, ή έστω για να κερδίσουν πολύτιμο πολιτικό χρόνο, είναι να φανούν οι ίδιοι σαν εγγυητές της ομαλότητας και της κοινωνικής ειρήνης. Μια κοινωνική ειρήνη την οποία οι ίδιοι έχουν τινάξει στον αέρα με τις αντεθνικές, ενδοτικές και μνημονιακές πολιτικές τους, αλλά αυτό δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το καταλάβουν.
Περιστατικά σαν το χθεσινό λοιπόν είναι βούτυρο στο ψωμί τους, καθώς σε συνδυασμό με τον θάνατο του αντιφασίστα στο Κερατσίνι μπορεί να δημιουργήσουν την εικόνα των αντιμαχόμενων άκρων που είναι έτοιμα να μας σύρουν σε νέο εμφύλιο.
Φυσικά όπως έχουμε εξηγήσει εδώ:
http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_19.html
εμφύλιος στην σημερινή Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τους καθεστωτικούς. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να τρομοκρατήσουν τον κόσμο ότι υπάρχει κίνδυνος εμφυλίου με σκοπό αυτός να επιστρέψει στα σάπια μαντριά που θα του εξασφαλίσουν δήθεν την "ασφάλειά" του μακριά απ΄τους "ακραίους" που υποτίθεται ότι ετοιμάζουν εμφύλια σύρραξη..
Αυτή η προσέγγιση δεν σημαίνει βέβαια κατ΄ανάγκην ότι βάλανε κάποιους πράκτορες να εκτελέσουν τα δύο παλικάρια, προκειμένου να συντηρηθεί αυτό το κλίμα εμφυλιακής τρομολαγνείας.
Μπορεί να είναι και έτσι, μπορεί και να μην είναι. Από την στιγμή που οι δράστες είναι άγνωστοι κανείς δεν μπορεί να εκφέρει υπεύθυνη άποψη για τα κίνητρά τους.
Αν η επίθεση έγινε από αναρχοαριστερούς τρομοκράτες με σκοπό την εκδίκηση για τον θάνατο του αντιφασίστα στο Κερατσίνι, τότε σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι η χθεσινή δολοφονία έχει συγκεκριμένους -έστω και ακούσιους- ηθικούς αυτουργούς. Είναι όλοι αυτοί οι καθεστωτικοί που καλλιεργούσανε τότε για πολλές εβδομάδες και από διάφορα πόστα ένα κλίμα μίσους και εκδίκησης κατά των "φονιάδων φασιστών".
Βάσει των παραπάνω, η έκκληση της Χρυσής Αυγής για ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση κρίνεται απολύτως σωστή. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί αυτή την στιγμή είναι μία αλυσίδα αιματηρών γεγονότων που θα δώσει το δικαίωμα στο ανθελληνικό καθεστώς να παρουσιαστεί σαν εγγυητής της ομαλότητας, αλλά και να περάσει -με το μπαμπούλα του δήθεν εμφυλιοπολεμικού κινδύνου- περισσότερα μέτρα καταστολής εναντίον όσων "δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις"...
Ακόμα και αν οι χθεσινοί δολοφόνοι δεν έχουν απολύτως καμμία σχέση με κρατικές και παρακρατικές υπηρεσίες και δρούσαν ορμώμενοι αποκλειστικά και μόνο από αντιφασιστικά εκδικητικά κίνητρα, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε την αντικειμενική πολιτική πραγματικότητα:
Ο κυριότερος εχθρός των Ελλήνων εθνικιστών σήμερα είναι η καθεστωτική μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και όλο το σύστημα που την υποστηρίζει ανοικτά ή κεκαλυμμένα.
Το μίσος τους εναντίον καθετί εθνικού απεδείχθη περίτρανα με τις διώξεις κατά της Χρυσής Αυγής, με τον αντιρατσιστικό νόμο που θέλουν να περάσουν κτλ.
Η αριστερά στο σύνολό της είναι μία εξίσου εχθρική πολιτική οντότητα αλλά με τα σημερινά δεδομένα είναι δευτερευούσης σημασίας. Η εμπάθεια που χαρακτηρίζει τον κάθε Σαμαρά, τον κάθε Δένδια, τον κάθε Βορίδη, τον κάθε Βενιζέλο δεν μπορεί να συγκριθεί με τις άναρθρες αντιφασιστικές κραυγές του κάθε γραφικού αριστερού.
Αυτός είναι ο κυριότερος εχθρός. Το σύστημα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που ακριβώς επειδή είναι ημιθανές αντιδρά σπασμωδικά και αυτό το κάνει πιο επικίνδυνο. Ο χρόνος βέβαια κυλά σε βάρος τους και αυτό το ξέρουν.
Απλά μετά τα καραγκιοζιλίκια της τηλε-χρυσαυγιάδας, παίζουν το τελευταίο τους χαρτί. Αυτό του "πολέμου των άκρων" και της εμφυλιακής τρομολαγνείας...
Ε λοιπόν, ρισκάροντας μία πρόβλεψη τους λέμε ότι ούτε αυτό δεν θα τους κάτσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου