Φροντιστήριο για το πως λειτουργεί το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ
Αντίθετα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι, η εκλογή του προέδρου
στις ΗΠΑ δεν γίνεται με την άμεση ψήφο του αμερικάνικου λαού αλλά από
ένα μηχανισμό γνωστό ως Κολέγιο των Εκλεκτόρων. Είναι ώρα να κάνουμε ένα
γρήγορο φροντιστήριο γι’ αυτό το εκλεκτορικό σώμα και το πως
λειτουργεί.
Καθεμία από τις 50 πολιτείες (και η Περιφέρεια της Κολούμπια) διαθέτει έναν συγκεκριμένο αριθμό εκλεκτόρων. Συγκεκριμένα κάθε πολιτεία έχει: δύο εκλέκτορες (για τους 2 γερουσιαστές της) και έναν επιπλέον αριθμό εκλεκτόρων ανάλογα με τον πληθυσμό (όσοι και οι βουλευτές που εκλέγει).
Με αυτή τη μαθηματική φόρμουλα, το σύνολο των εκλεκτόρων είναι πάντοτε 538. Ανά δεκαετία και με βάση την απογραφή πληθυσμού, κάποιες πολιτείες ανεβάζουν ενώ άλλες μειώνουν τον αριθμό των εκλεκτόρων τους. Καμία όμως δεν μπορεί να έχει λιγότερους από 3.
Κάπως έτσι η Καλιφόρνια καταλήγει να έχει 55 εκλέκτορες (τους περισσότερους), το Τέξας 38, η πολιτεία της Νέας Υόρκης και η Φλόριντα 29. Από την άλλη μεριά το Βερμόντ, η Αλάσκα, το Γουαϊόμινγκ και το Ντελαγουέρ διαθέτουν μόλις 3 εκλέκτορες.
Αφού κλείσουν οι κάλπες τη βραδιά των εκλογών και καταμετρηθούν τα αποτελέσματα προκύπτει ο νικητής της άμεσης ψήφου (popular vote) σε κάθε Πολιτεία. Σε 48 πολιτείες (και στην Περιφέρεια της Κολούμπια) ο υποψήφιος που κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων, εξασφαλίζει την υποστήριξη όλων των εκλεκτόρων που αναλογούν σε αυτή την πολιτεία.
Μόνο στη Νεμπράσκα και το Μέιν, οι 5 και 4 εκλέκτορες (αντίστοιχα) αυτών των πολιτειών μοιράζονται στους υποψηφίους αναλογικά με το ποσοστό των ψήφων τους.
Έτσι, εκείνος ο υποψήφιος που θα «μαζέψει» μέσα από τις νίκες του σε πολιτείες το μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων (τους μισούς και έναν ακόμα), ανακηρύσσεται ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η προεκδρική εκλογή τυπικά επισφραγίζεται την 19η Δεκεμβρίου μετά τις εκλογές, όταν το Κολέγιο των εκλεκτόρων συνεδριάζει και επιλέγει τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Πρόκειται για μια απολύτως τυπική διαδικασία, καθώς οι εκλέκτορες σπανίως αποκλίνουν από την εντολή που τους έδωσαν οι ψηφοφόροι της πολιτείας τους (είτε ως διαμαρτυρία είτε από λάθος). Οι εκλέκτορες κάθε πολιτείας επιλέγονται από το κόμμα που κέρδισε αυτή την πολιτεία και συνήθως είναι πολιτειακοί αξιωματούχοι ή ανώτατα κομματικά στελέχη (ώστε να τηρήσουν την κομματική γραμή).
Με βάση το παραπάνω σύστημα δεν αποκλείεται κάποιος υποψήφιος να συγκεντρώσει πάνω από 270 εκλέκτορες και να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ ο αντίπαλός του έχει αθροιστικά περισσότερες ψήφους σε επίπεδο επικράτειας. Η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν στις εκλογές του 2000, όταν ο George W. Bush απέσπασε 271 εκλέκτορες ενώ ο Al Gore είχε σχεδόν 500.000 παραπάνω ψήφους.
Αυτή η ιδιαιτερότητα του εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ, διαμορφώνει και τον τρόπο που διεξάγονται οι προεκλογικές εκστρατείες. Οι υποψήφιοι σπανίως δίνουν σημασία σε πολιτείες που είτε έχουν στο «τσεπάκι» τους (με βάση τις
δημοσκοπήσεις) είτε έχουν ελάχιστους εκλέκτορες να συνεισφέρουν. Οι μάχες δίνονται πάντα για τις πολιτείες εκείνες που είναι αμφίρροπες και κατ’ επέκταση διεκδικήσιμες.
Στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, αμφίρροπες πολιτείες θεωρόύνται η Φλόριντα (29 εκλέκτορες), το Οχάιο (18 εκλέκτορες) και η Πενσιλβάνια (20 εκλέκτορες). Σημαντικό ρόλο θα παίξουν η Αριζόνα (11 εκλέκτορες), το Ουινσκόνσιν (10 εκλέκτορες), το Νιου Χάμσαϊαρ (4 εκλέκτορες), η Άιοβα(6 εκλέκτορες), το Μίσιγκαν (16 εκλέκτορες), η Νεβάδα (6 εκλέκτορες), το Κολοράντο (9 εκλέκτορες) η Βόρεια Καρολίνα (15 εκλέκτορες), αλλά και ένας από τους εκλέκτορες της Νεμπράσκα.
To E-Daily.gr θα καλύψει τη βραδιά των Αμερικάνικων Εκλογών με ζωντανό σχολιασμό, φέρνοντας τις οθόνες σας όλα όσα θα συμβαίνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού από το βράδυ της Τρίτης 3 Νοεμβρίου και όλη μέρα την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου. Για πλήρη ενημέρωση επισκεφτθείτε το θεματικό αφιέρωμα του E-Daily.gr στις Αμερικάνικες Εκλογές.
Καθεμία από τις 50 πολιτείες (και η Περιφέρεια της Κολούμπια) διαθέτει έναν συγκεκριμένο αριθμό εκλεκτόρων. Συγκεκριμένα κάθε πολιτεία έχει: δύο εκλέκτορες (για τους 2 γερουσιαστές της) και έναν επιπλέον αριθμό εκλεκτόρων ανάλογα με τον πληθυσμό (όσοι και οι βουλευτές που εκλέγει).
Με αυτή τη μαθηματική φόρμουλα, το σύνολο των εκλεκτόρων είναι πάντοτε 538. Ανά δεκαετία και με βάση την απογραφή πληθυσμού, κάποιες πολιτείες ανεβάζουν ενώ άλλες μειώνουν τον αριθμό των εκλεκτόρων τους. Καμία όμως δεν μπορεί να έχει λιγότερους από 3.
Κάπως έτσι η Καλιφόρνια καταλήγει να έχει 55 εκλέκτορες (τους περισσότερους), το Τέξας 38, η πολιτεία της Νέας Υόρκης και η Φλόριντα 29. Από την άλλη μεριά το Βερμόντ, η Αλάσκα, το Γουαϊόμινγκ και το Ντελαγουέρ διαθέτουν μόλις 3 εκλέκτορες.
Αφού κλείσουν οι κάλπες τη βραδιά των εκλογών και καταμετρηθούν τα αποτελέσματα προκύπτει ο νικητής της άμεσης ψήφου (popular vote) σε κάθε Πολιτεία. Σε 48 πολιτείες (και στην Περιφέρεια της Κολούμπια) ο υποψήφιος που κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων, εξασφαλίζει την υποστήριξη όλων των εκλεκτόρων που αναλογούν σε αυτή την πολιτεία.
Μόνο στη Νεμπράσκα και το Μέιν, οι 5 και 4 εκλέκτορες (αντίστοιχα) αυτών των πολιτειών μοιράζονται στους υποψηφίους αναλογικά με το ποσοστό των ψήφων τους.
Έτσι, εκείνος ο υποψήφιος που θα «μαζέψει» μέσα από τις νίκες του σε πολιτείες το μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων (τους μισούς και έναν ακόμα), ανακηρύσσεται ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η προεκδρική εκλογή τυπικά επισφραγίζεται την 19η Δεκεμβρίου μετά τις εκλογές, όταν το Κολέγιο των εκλεκτόρων συνεδριάζει και επιλέγει τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Πρόκειται για μια απολύτως τυπική διαδικασία, καθώς οι εκλέκτορες σπανίως αποκλίνουν από την εντολή που τους έδωσαν οι ψηφοφόροι της πολιτείας τους (είτε ως διαμαρτυρία είτε από λάθος). Οι εκλέκτορες κάθε πολιτείας επιλέγονται από το κόμμα που κέρδισε αυτή την πολιτεία και συνήθως είναι πολιτειακοί αξιωματούχοι ή ανώτατα κομματικά στελέχη (ώστε να τηρήσουν την κομματική γραμή).
Με βάση το παραπάνω σύστημα δεν αποκλείεται κάποιος υποψήφιος να συγκεντρώσει πάνω από 270 εκλέκτορες και να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ ο αντίπαλός του έχει αθροιστικά περισσότερες ψήφους σε επίπεδο επικράτειας. Η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν στις εκλογές του 2000, όταν ο George W. Bush απέσπασε 271 εκλέκτορες ενώ ο Al Gore είχε σχεδόν 500.000 παραπάνω ψήφους.
Αυτή η ιδιαιτερότητα του εκλογικού συστήματος των ΗΠΑ, διαμορφώνει και τον τρόπο που διεξάγονται οι προεκλογικές εκστρατείες. Οι υποψήφιοι σπανίως δίνουν σημασία σε πολιτείες που είτε έχουν στο «τσεπάκι» τους (με βάση τις
δημοσκοπήσεις) είτε έχουν ελάχιστους εκλέκτορες να συνεισφέρουν. Οι μάχες δίνονται πάντα για τις πολιτείες εκείνες που είναι αμφίρροπες και κατ’ επέκταση διεκδικήσιμες.
Στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, αμφίρροπες πολιτείες θεωρόύνται η Φλόριντα (29 εκλέκτορες), το Οχάιο (18 εκλέκτορες) και η Πενσιλβάνια (20 εκλέκτορες). Σημαντικό ρόλο θα παίξουν η Αριζόνα (11 εκλέκτορες), το Ουινσκόνσιν (10 εκλέκτορες), το Νιου Χάμσαϊαρ (4 εκλέκτορες), η Άιοβα(6 εκλέκτορες), το Μίσιγκαν (16 εκλέκτορες), η Νεβάδα (6 εκλέκτορες), το Κολοράντο (9 εκλέκτορες) η Βόρεια Καρολίνα (15 εκλέκτορες), αλλά και ένας από τους εκλέκτορες της Νεμπράσκα.
To E-Daily.gr θα καλύψει τη βραδιά των Αμερικάνικων Εκλογών με ζωντανό σχολιασμό, φέρνοντας τις οθόνες σας όλα όσα θα συμβαίνουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού από το βράδυ της Τρίτης 3 Νοεμβρίου και όλη μέρα την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου. Για πλήρη ενημέρωση επισκεφτθείτε το θεματικό αφιέρωμα του E-Daily.gr στις Αμερικάνικες Εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου