Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Τα παπαγαλάκια της μαύρης
προπαγάνδας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πρόσληψη της Lazard από τη νέα κυβέρνηση είναι κάτι
το απολύτως φυσιολογικό. Όλες οι κυβερνήσεις το κάνουν. Έτσι μας λένε. Ενώ την Lazard, που υποτίθεται ότι
ανέλαβε "σύμβουλος" δημοσιονομικής διαχείρισης, την εμφανίζουν ως μια
ουδέτερη εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στα ζητήματα του χρέους.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πριν μας τρελάνουν.
Χρειάζεται μια κυβέρνηση ιδιώτες συμβούλους και μάλιστα εταιρείες σαν την Lazard; Αν θέλουμε να έχουμε πλήρη
διαφάνεια, δημοσιότητα και έλεγχο στις κυβερνητικές πράξεις, τότε μια κυβέρνηση
που ορκίζεται στη δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιώτες συμβούλους. Μυστικοσύμβουλοι,
ιδιωτικές εταιρείες με περίεργες και υπόγειες διασυνδέσεις, κοκ, δεν συνάδουν
με τη δημοκρατία.
Η πρακτική αυτή να προσλαμβάνονται ιδιώτες σύμβουλοι από μια
κυβέρνηση είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κομματισμού,
διαπλοκής και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης. Οι κυβερνήσεις δεν είναι
καθόλου πρόθυμες να χρησιμοποιοήσουν το εξειδικευμένο δυναμικό του δημοσίου και
τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Παρά το γεγονός ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ'
όλους τα προβλήματα της διαχείρησης, αλλά και πώς να υπερασπίζονται το δημόσιο
συμφέρον.
Οι ιδιώτες σύμβουλοι που προσλαμβάνει μια κυβέρνηση, δεν
δεσμεύονται από το δημόσιο συμφέρον, αλλά από τον εργοδότη τους. Υπηρετούν τα
ιδιωτικά συμφέροντα και τις ιδιοτελείς επιδιώξεις των υπουργών και του κόμματος
που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η μοναδική χρησιμότητά τους. Όλα τα
άλλα είναι παραμύθια για ανόητους, ή για αφελείς.
Αν μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει ζητήματα τεχνογνωσίας που δεν
μπορεί να καλύψει το δυναμικό του δημοσίου, τότε τι κάνει; Τότε απευθύνεται στο
επιστημονικό δυναμικό και τους φορείς της κοινωνίας. Και το κάνει ανοιχτά και
δημόσια μέσα από μια ειδική επιτροπή της Βουλής διακομματικού χαρακτήρα. Φυσικά
μόνο αν δεν έχει ύποπτους και σκοτεινούς σκοπούς.
Αν και πάλι δεν βρεθεί ικανοποιητική λύση, τότε απευθύνεται
στο εξωτερικό με δημόσια πρόσκληση σε όποιον προσφέρει την καλύτερη λύση στο
τεχνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Φυσικά πάλι υπό καθεστώς πλήρους
διαφάνειας και δημοσιότητας, ώστε οι ενέργειες και οι επιλογές της κυβέρνησης
να κρίνονται απ' όλους τους πολίτες.
Ξαναλέμε ότι αυτές τις ενέργειες οφείλουν να γίνουν από μια
κυβέρνηση που πιστεύει στη δημοκρατία, στη διαφάνεια και το δημόσιο έλεγχο και
φυσικά δεν έχει τίποτε να κρύψει από τους πολίτες. Έγινε τίποτε απ' όλα αυτά
στην περίπτωση της Lazard;
Αντίθετα ακολουθήθηκε η πεπατημένη των προηγούμενων διεφθαρμένων, δοσιλογικών
και διαπλεκόμενων κυβερνήσεων. Και ως δια μαγείας επελέγη - άγνωστο πώς, με
ποια κριτήρια κι έναντι ποίου ανταγωνισμού - η ίδια διεθνής εταιρεία, που ήταν
φορέας διαπλοκής των προηγούμενων κυβερνήσεων με ισχυρά και μεγάλα συμφέροντα.
Η Lazard κανονικά θα έπρεπε να ήταν υπό τον έλεγχο της ελληνικής
δικαιοσύνης και της ανακριτικής έρευνας για το ρόλο της στην εθνική μας τραγωδία.
Αντί γι' αυτό προσελήφθη για να συνεχίσει να παίζει τον ίδιο ρόλο.
Η εν λόγω εταιρεία δεν είναι μια οποιαδήποτε. Ιδρύθηκε το
1832 στη Νέα Ορλεάνη και το 1848 στο Παρίσι. Από τότε μέχρι σήμερα μαζί με την Rothchild Freres δεν υπήρξε μεγάλο
σκάνδαλο χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα που δεν ήταν αναμεμιγμένη. Συνδέεται
οργανικά από την ίδρυση του, με το πιο ισχυρό επιτελείο προώθησης των
γεωστρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ παγκόσμια, το Council on Foreign Relations. Έχει αναμειχθεί
στους πολέμους για το συμφέρον της γνωστής ΙΤΤ, αλλά και σε πολλά πραξικοπήματα
στη λατινική Αμερική και Αφρική.
Αποτελεί επίσης έναν από τους περίπου 10 χρηματοπιστωτικούς
οίκους του inner circle,
όπως ονομάζεται η πιο ισχυρή ομάδα τραπεζιτών παγκόσμια που διαπλέκεται με την
Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δουλειά της είναι να εξασφαλίζει την εξαγορά των
κυβερνήσεων από τα μεγάλα συμφέροντα των χρηματαγορών. Να εξασφαλίζει ότι καμιά
αναδιάρθρωση χρέους δεν θα γίνει σε βάρος των αγορών και υπέρ των λαών. Ακόμη
κι όταν οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει μονομερώς να προχωρήσουν σε μεγάλο
"κούρεμα" του χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή και το Εκουαδόρ.
Σ' αυτό το πεδίο έχει αναμφισβήτητα μεγάλη γνώση και εμπειρία.
Γι' αυτό λοιπόν την προσέλαβε η νέα κυβέρνηση;
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Τα παπαγαλάκια της μαύρης
προπαγάνδας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πρόσληψη της Lazard από τη νέα κυβέρνηση είναι κάτι
το απολύτως φυσιολογικό. Όλες οι κυβερνήσεις το κάνουν. Έτσι μας λένε. Ενώ την Lazard, που υποτίθεται ότι
ανέλαβε "σύμβουλος" δημοσιονομικής διαχείρισης, την εμφανίζουν ως μια
ουδέτερη εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στα ζητήματα του χρέους.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πριν μας τρελάνουν.
Χρειάζεται μια κυβέρνηση ιδιώτες συμβούλους και μάλιστα εταιρείες σαν την Lazard; Αν θέλουμε να έχουμε πλήρη
διαφάνεια, δημοσιότητα και έλεγχο στις κυβερνητικές πράξεις, τότε μια κυβέρνηση
που ορκίζεται στη δημοκρατία δεν χρειάζεται ιδιώτες συμβούλους. Μυστικοσύμβουλοι,
ιδιωτικές εταιρείες με περίεργες και υπόγειες διασυνδέσεις, κοκ, δεν συνάδουν
με τη δημοκρατία.
Η πρακτική αυτή να προσλαμβάνονται ιδιώτες σύμβουλοι από μια
κυβέρνηση είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κομματισμού,
διαπλοκής και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης. Οι κυβερνήσεις δεν είναι
καθόλου πρόθυμες να χρησιμοποιοήσουν το εξειδικευμένο δυναμικό του δημοσίου και
τους υπηρεσιακούς παράγοντες. Παρά το γεγονός ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ'
όλους τα προβλήματα της διαχείρησης, αλλά και πώς να υπερασπίζονται το δημόσιο
συμφέρον.
Οι ιδιώτες σύμβουλοι που προσλαμβάνει μια κυβέρνηση, δεν
δεσμεύονται από το δημόσιο συμφέρον, αλλά από τον εργοδότη τους. Υπηρετούν τα
ιδιωτικά συμφέροντα και τις ιδιοτελείς επιδιώξεις των υπουργών και του κόμματος
που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η μοναδική χρησιμότητά τους. Όλα τα
άλλα είναι παραμύθια για ανόητους, ή για αφελείς.
Αν μια κυβέρνηση αντιμετωπίζει ζητήματα τεχνογνωσίας που δεν
μπορεί να καλύψει το δυναμικό του δημοσίου, τότε τι κάνει; Τότε απευθύνεται στο
επιστημονικό δυναμικό και τους φορείς της κοινωνίας. Και το κάνει ανοιχτά και
δημόσια μέσα από μια ειδική επιτροπή της Βουλής διακομματικού χαρακτήρα. Φυσικά
μόνο αν δεν έχει ύποπτους και σκοτεινούς σκοπούς.
Αν και πάλι δεν βρεθεί ικανοποιητική λύση, τότε απευθύνεται
στο εξωτερικό με δημόσια πρόσκληση σε όποιον προσφέρει την καλύτερη λύση στο
τεχνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Φυσικά πάλι υπό καθεστώς πλήρους
διαφάνειας και δημοσιότητας, ώστε οι ενέργειες και οι επιλογές της κυβέρνησης
να κρίνονται απ' όλους τους πολίτες.
Ξαναλέμε ότι αυτές τις ενέργειες οφείλουν να γίνουν από μια
κυβέρνηση που πιστεύει στη δημοκρατία, στη διαφάνεια και το δημόσιο έλεγχο και
φυσικά δεν έχει τίποτε να κρύψει από τους πολίτες. Έγινε τίποτε απ' όλα αυτά
στην περίπτωση της Lazard;
Αντίθετα ακολουθήθηκε η πεπατημένη των προηγούμενων διεφθαρμένων, δοσιλογικών
και διαπλεκόμενων κυβερνήσεων. Και ως δια μαγείας επελέγη - άγνωστο πώς, με
ποια κριτήρια κι έναντι ποίου ανταγωνισμού - η ίδια διεθνής εταιρεία, που ήταν
φορέας διαπλοκής των προηγούμενων κυβερνήσεων με ισχυρά και μεγάλα συμφέροντα.
Η Lazard κανονικά θα έπρεπε να ήταν υπό τον έλεγχο της ελληνικής
δικαιοσύνης και της ανακριτικής έρευνας για το ρόλο της στην εθνική μας τραγωδία.
Αντί γι' αυτό προσελήφθη για να συνεχίσει να παίζει τον ίδιο ρόλο.
Η εν λόγω εταιρεία δεν είναι μια οποιαδήποτε. Ιδρύθηκε το
1832 στη Νέα Ορλεάνη και το 1848 στο Παρίσι. Από τότε μέχρι σήμερα μαζί με την Rothchild Freres δεν υπήρξε μεγάλο
σκάνδαλο χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα που δεν ήταν αναμεμιγμένη. Συνδέεται
οργανικά από την ίδρυση του, με το πιο ισχυρό επιτελείο προώθησης των
γεωστρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ παγκόσμια, το Council on Foreign Relations. Έχει αναμειχθεί
στους πολέμους για το συμφέρον της γνωστής ΙΤΤ, αλλά και σε πολλά πραξικοπήματα
στη λατινική Αμερική και Αφρική.
Αποτελεί επίσης έναν από τους περίπου 10 χρηματοπιστωτικούς
οίκους του inner circle,
όπως ονομάζεται η πιο ισχυρή ομάδα τραπεζιτών παγκόσμια που διαπλέκεται με την
Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δουλειά της είναι να εξασφαλίζει την εξαγορά των
κυβερνήσεων από τα μεγάλα συμφέροντα των χρηματαγορών. Να εξασφαλίζει ότι καμιά
αναδιάρθρωση χρέους δεν θα γίνει σε βάρος των αγορών και υπέρ των λαών. Ακόμη
κι όταν οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει μονομερώς να προχωρήσουν σε μεγάλο
"κούρεμα" του χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή και το Εκουαδόρ.
Σ' αυτό το πεδίο έχει αναμφισβήτητα μεγάλη γνώση και εμπειρία.
Γι' αυτό λοιπόν την προσέλαβε η νέα κυβέρνηση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου