Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΟΖ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ
Σε
‘ένα δυσεπίλυτο γρίφο μετατρέπεται το θέμα της καταστροφής των χημικών
του συριακού οπλοστασίου τα οποία προβλέπεται –τα πιο επικίνδυνα από
αυτά- να φορτωθούν στο αμερικανικό σκάφος MV Cape Ray προκειμένου αυτό
να τα καταστρέψει με τη μέθοδο τηςε υδρόλυσης. Από εδώ και πέρα όμως
ξεκινούν τα αναπάντητα ερωτήματα.
Πρώτον κανείς δεν γνωρίζει σε ποιο σημείο τα θα πραγματοποιηθεί η διαδικασία αυτή της καταστροφής τους.
Το μόνο στοιχείο που έχει γίνει γνωστό είναι ένα υποθετικό τρίγωνο μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Ιταλίας (Σικελίας για την ακρίβεια). Το που ακριβώς όμως θα γίνει ενός αυτής της περιοχής είναι άγνωστο. Πόσο κοντά στην Κρήτη θα είναι το αμερικανικό σκάφος MV Cape Ray όταν θα ξεκινήσει τη διαδικασία αυτή; Πόσο επιτυχής θα είναι και τα απόβλητα τα οποία στη συνέχεια θα ριφθούν στη θάλασσα πόσο ασφαλή θα είναι για το ευαίσθητο οικοσύστημα μιας κλειστής θάλασσας όπως η Μεσόγειος;
Αν η Ελλάδα είχε ανακηρύξει την ΑΟΖ κανείς δε θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την επικίνδυνη διαδικασία της υδρόλυσης της καταστροφής δηλαδή των χημικών της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή η οποία κανείς δεν γνωρίζει πόσο κοντά ή μακριά από την Κρήτη θα είναι
Αυτό το συμπέρασμα που βγαίνει από τα μέχρι τώρα στοιχεία αναφορικά με την παντελή απουσία της Ελλάδας από αυτό που σε λίγες ημέρες θα συμβεί μεταξύ Κρήτης Σικελίας και Μάλτας. Η ελληνική κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος αναφορικά με την καταστροφή 700 τόνων επικίνδυνων χημικών στη θαλάσσια περιοχή κοντά στην Κρήτη και αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί εάν είχε ανακηρύξει την ΑΟΖ.
Παράλληλα ουδείς γνωρίζει αυτή τη στιγμή σε τι στάδιο βρίσκεται η διαδικασία. Κανονικά τα χημικά πρέπει να συλλεχθούν από 12 διαφορετικές τοποθεσίες φύλαξής τους στη Συρία, στη συνέχεια να φορτωθούν σε 50 περίπου φορτηγά οχήματα του ρωσικού Στρατού προκειμένου να μεταφερθούν στην Λαττάκεια και από εκεί σε δύο εμπορικά σκάφη το δανέζικο Ark Futura και το νορβηγικό MV Taiko.
Το αμερικανικό σκάφος δεν θα έρθει μέχρι τη Συρία αλλά θα καταπλεύσει σε ιταλικό λιμάνι για να παραλάβει από άλλα πλοία τα πλέον τοξικά χημικά όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του αερίου μουστάρδας η του Σαρίν.
Σύμφωνα με τα όσα στοιχεία είναι διαθέσιμα η φόρτωση έχει πραγματοποιηθεί στα δύο σκάφη από τη Δανία και τη Νορβηγία αλλά οι το που βρίσκονται τώρα και το πότε οι 700 τόνοι επικίνδυνων χημικών που μεταφέρουν θα μεταφορτωθούν στο MV Cape Ray είναι άγνωστο. Η τελευταί9α γνωστή θέση του Ark Futura ήταν ανατολικά της Κύπρου αλλά δεν υπάρχει κάποιο άλλο νεότερο στοιχείο.
Η ΑΟΖ και τα χημικά
Αυτό που μοιάζει ως απόλυτα εξωφρενικό είναι η απουσία της Ελλάδας από την όλη υπόθεση αφήνοντας πρακτικά στην τύχη και στις βουλλές των άλλων την καταστροφή επικίνδυνων χημικών κοντά στην Κρήτη χωρίς να γνωρίζει πόσο κοντά θα γίνει αυτή. «Δεν έχουμε δικαιοδοσία» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές. Εάν όμως η Ελλάδα είχε ανακηρύξει ΑΟΖ τότε δε θα μπορούσαν οι Αμερικανοί (κανονικά πρόκειται για επιχείρηση του ΟΗΕ) να πραγματοποιήσουν την επικίνδυνη αυτή διαδικασία εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Θα έπρεπε πρώτα να πάρουν άδεια.
Το Άρθρο 56 (Δικαιώματα, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας αναφέρει στην παράγραφο 1β (ιιι) ότι το παράκτιο κράτος είναι υπεύθυνο για «την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος»
Έτσι το MV Cape Ray θα έπρεπε πρώτα να πάρει άδεια από το ΥΠΕΞ για την πραγματοποίηση αυτής της επιχείρησης. Να πως η ατολμία και η δειλία της ελληνικής κυβέρνησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ εκτός από προβλήματα αναφορικά με τον εθνικό υποθαλάσσιο πλούτο και τις αρπακτικές τάσεις της Τουρκίας μας δημιουργεί τώρα και θέματα περιβαλλο9ντικής καταστροφής.
Πειραματίζονται στην Μεσόγειο!
Διαβάστε τώρα τα εξωφρενικά που λένε οι ίδιοι οι Αμερικανοί για την διαδικασία. Το σύστημα της υδρόλυσης δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί ξανά για την καταστροφή χημικών ουσιών εν πλω! Αυτό FDHS (Field Deployable Hydrolysis System ) αναπτύχθηκε(!) τους τελευταίους 6 μήνες προκειμένου να καταστραφούν τα χημικά της Συρίας.
«Το σύστημα έχει σχεδιαστεί ειδικά για μεγάλες ποσότητες χημικών ουσιών» λέει ο Adam Baker του κέντρου χημικών και βιολογικών όπλων του αμερικανικού Στρατού ECBC (Edgewood Chemical Biological Center) που θα επιβαίνει στο πλοίο μαζί με άλλους 20 με 30 ειδικούς για να συμπληρώσει:
«Αυτό θα πραγματοποιήσει την εξουδετέρωση των επικίνδυνων χημικών όπως ντα αέριο νεύρου χρησιμοποιώντας νερό και καυστικές ενώσεις όπως το υποχλωριώδες νάτριο. Μπορεί να επεξεργάζεται τουλάχιστον 2 τόνους χημικών την ημέρα».
Προσοχή όμως: Ούτε η διαδικασία της υδρόλυσης ούτε και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι κάτι το νέο. Αυτό που κάνει την αποστολή όμως ξεχωριστή είναι ότι ποτέ στο παρελθόν αυτό δεν έχει γίνει σε πλοίο ούτε καν σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή στο έδαφος. (What makes this mission unique, though, is that it's never been done aboard ship before or done remotely)
Άρα με λίγα λόγια πειραματίζονται μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Σικελίας χωρίς επιπρόσθετα να ξέρουμε που ακριβώς!
Όπως λένε οι Αμερικανοί το Cape Ray αποτελεί ουσιαστικά την πλατφόρμα αυτή για την εξουδετέρωση των χημικών σε διεθνή ύδατα – εάν η Ελλάδα βέβαια είχε ανακηρύξει ΑΟΖ δεν θα ήταν έτσι- πριν αυτά καταστραφούν στην ξηρά. Ποια ξηρά; Ποιο κράτος έχει δεχθεί τα υπολείμματα της διαδικασίας να καταστραφούν στον έδαφός του; Γιατί δεν μας λένε;
«Εργαζόμαστε για να καταλήξουμε ποιος θα πάρει στη συνέχεια τα χημικά που θα προέλθουν από αυτή τη διαδικασία», λέει ο Frank Kendall γραματέας στο αμερικανικό Πεντάγωνο για θέματα επιμελητείας.
Δηλαδή ακόμη δεν έχουν βρει ποια χώρα θα τα δεχθεί.
«Όταν θα ολοκληρώσουμε τη διαδικασία αυτή θα έχουμε δημιουργήσει ένα υλικό το οποίο θα είναι πολύ τοξικό» λέει ο διαχειριστής του προγράμματος Rob Malone και συμπληρώνει: .
«700 τόνοι χημικών παραγόντων θα μετατραπούν σε 1,5 εκατ. γαλόνια επικίνδυνων ουσιών τα οποία θα πρέπει κάπως κάπου να απορριφθούν».
«Αυτό αποτρέπει το γεγονός να βάλουμε τα χημικά αυτά στο έδαφος κάποιου κράτους όπου θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα τα περιβαλλοντολογικά και πολιτικά προβλήματα που σχετίζονται με τους νόμους του κάθε κράτους. Έτσι με το να το κάνουμε αυτό σε διεθνή ύδατα αποφεύγουμε αυτό το πρόβλημα» υπογραμμίζει ο Kendall.
Δηλαδή με το κάνεις ανοικτά της Κρήτης δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα...
Επειδή φυσικά η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ και ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει έξω από τα 6 ν.μ. Μπορεί με λίγα λόγια να έρθει στα 6,5 ν.μ. όπου είναι διεθνή ύδατα και ρίξει χημικά. Κανένα πρόβλημα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Σε
‘ένα δυσεπίλυτο γρίφο μετατρέπεται το θέμα της καταστροφής των χημικών
του συριακού οπλοστασίου τα οποία προβλέπεται –τα πιο επικίνδυνα από
αυτά- να φορτωθούν στο αμερικανικό σκάφος MV Cape Ray προκειμένου αυτό
να τα καταστρέψει με τη μέθοδο τηςε υδρόλυσης. Από εδώ και πέρα όμως
ξεκινούν τα αναπάντητα ερωτήματα.Πρώτον κανείς δεν γνωρίζει σε ποιο σημείο τα θα πραγματοποιηθεί η διαδικασία αυτή της καταστροφής τους.
Το μόνο στοιχείο που έχει γίνει γνωστό είναι ένα υποθετικό τρίγωνο μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Ιταλίας (Σικελίας για την ακρίβεια). Το που ακριβώς όμως θα γίνει ενός αυτής της περιοχής είναι άγνωστο. Πόσο κοντά στην Κρήτη θα είναι το αμερικανικό σκάφος MV Cape Ray όταν θα ξεκινήσει τη διαδικασία αυτή; Πόσο επιτυχής θα είναι και τα απόβλητα τα οποία στη συνέχεια θα ριφθούν στη θάλασσα πόσο ασφαλή θα είναι για το ευαίσθητο οικοσύστημα μιας κλειστής θάλασσας όπως η Μεσόγειος;
Αν η Ελλάδα είχε ανακηρύξει την ΑΟΖ κανείς δε θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την επικίνδυνη διαδικασία της υδρόλυσης της καταστροφής δηλαδή των χημικών της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή η οποία κανείς δεν γνωρίζει πόσο κοντά ή μακριά από την Κρήτη θα είναι
Αυτό το συμπέρασμα που βγαίνει από τα μέχρι τώρα στοιχεία αναφορικά με την παντελή απουσία της Ελλάδας από αυτό που σε λίγες ημέρες θα συμβεί μεταξύ Κρήτης Σικελίας και Μάλτας. Η ελληνική κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος αναφορικά με την καταστροφή 700 τόνων επικίνδυνων χημικών στη θαλάσσια περιοχή κοντά στην Κρήτη και αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί εάν είχε ανακηρύξει την ΑΟΖ.
Παράλληλα ουδείς γνωρίζει αυτή τη στιγμή σε τι στάδιο βρίσκεται η διαδικασία. Κανονικά τα χημικά πρέπει να συλλεχθούν από 12 διαφορετικές τοποθεσίες φύλαξής τους στη Συρία, στη συνέχεια να φορτωθούν σε 50 περίπου φορτηγά οχήματα του ρωσικού Στρατού προκειμένου να μεταφερθούν στην Λαττάκεια και από εκεί σε δύο εμπορικά σκάφη το δανέζικο Ark Futura και το νορβηγικό MV Taiko.
Το αμερικανικό σκάφος δεν θα έρθει μέχρι τη Συρία αλλά θα καταπλεύσει σε ιταλικό λιμάνι για να παραλάβει από άλλα πλοία τα πλέον τοξικά χημικά όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του αερίου μουστάρδας η του Σαρίν.
Σύμφωνα με τα όσα στοιχεία είναι διαθέσιμα η φόρτωση έχει πραγματοποιηθεί στα δύο σκάφη από τη Δανία και τη Νορβηγία αλλά οι το που βρίσκονται τώρα και το πότε οι 700 τόνοι επικίνδυνων χημικών που μεταφέρουν θα μεταφορτωθούν στο MV Cape Ray είναι άγνωστο. Η τελευταί9α γνωστή θέση του Ark Futura ήταν ανατολικά της Κύπρου αλλά δεν υπάρχει κάποιο άλλο νεότερο στοιχείο.
Η ΑΟΖ και τα χημικά
Αυτό που μοιάζει ως απόλυτα εξωφρενικό είναι η απουσία της Ελλάδας από την όλη υπόθεση αφήνοντας πρακτικά στην τύχη και στις βουλλές των άλλων την καταστροφή επικίνδυνων χημικών κοντά στην Κρήτη χωρίς να γνωρίζει πόσο κοντά θα γίνει αυτή. «Δεν έχουμε δικαιοδοσία» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές. Εάν όμως η Ελλάδα είχε ανακηρύξει ΑΟΖ τότε δε θα μπορούσαν οι Αμερικανοί (κανονικά πρόκειται για επιχείρηση του ΟΗΕ) να πραγματοποιήσουν την επικίνδυνη αυτή διαδικασία εντός της ελληνικής ΑΟΖ. Θα έπρεπε πρώτα να πάρουν άδεια.
Το Άρθρο 56 (Δικαιώματα, αρμοδιότητες και υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας αναφέρει στην παράγραφο 1β (ιιι) ότι το παράκτιο κράτος είναι υπεύθυνο για «την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος»
Έτσι το MV Cape Ray θα έπρεπε πρώτα να πάρει άδεια από το ΥΠΕΞ για την πραγματοποίηση αυτής της επιχείρησης. Να πως η ατολμία και η δειλία της ελληνικής κυβέρνησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ εκτός από προβλήματα αναφορικά με τον εθνικό υποθαλάσσιο πλούτο και τις αρπακτικές τάσεις της Τουρκίας μας δημιουργεί τώρα και θέματα περιβαλλο9ντικής καταστροφής.
Πειραματίζονται στην Μεσόγειο!
Διαβάστε τώρα τα εξωφρενικά που λένε οι ίδιοι οι Αμερικανοί για την διαδικασία. Το σύστημα της υδρόλυσης δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί ξανά για την καταστροφή χημικών ουσιών εν πλω! Αυτό FDHS (Field Deployable Hydrolysis System ) αναπτύχθηκε(!) τους τελευταίους 6 μήνες προκειμένου να καταστραφούν τα χημικά της Συρίας.
«Το σύστημα έχει σχεδιαστεί ειδικά για μεγάλες ποσότητες χημικών ουσιών» λέει ο Adam Baker του κέντρου χημικών και βιολογικών όπλων του αμερικανικού Στρατού ECBC (Edgewood Chemical Biological Center) που θα επιβαίνει στο πλοίο μαζί με άλλους 20 με 30 ειδικούς για να συμπληρώσει:
«Αυτό θα πραγματοποιήσει την εξουδετέρωση των επικίνδυνων χημικών όπως ντα αέριο νεύρου χρησιμοποιώντας νερό και καυστικές ενώσεις όπως το υποχλωριώδες νάτριο. Μπορεί να επεξεργάζεται τουλάχιστον 2 τόνους χημικών την ημέρα».
Προσοχή όμως: Ούτε η διαδικασία της υδρόλυσης ούτε και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται είναι κάτι το νέο. Αυτό που κάνει την αποστολή όμως ξεχωριστή είναι ότι ποτέ στο παρελθόν αυτό δεν έχει γίνει σε πλοίο ούτε καν σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή στο έδαφος. (What makes this mission unique, though, is that it's never been done aboard ship before or done remotely)
Άρα με λίγα λόγια πειραματίζονται μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Σικελίας χωρίς επιπρόσθετα να ξέρουμε που ακριβώς!
Όπως λένε οι Αμερικανοί το Cape Ray αποτελεί ουσιαστικά την πλατφόρμα αυτή για την εξουδετέρωση των χημικών σε διεθνή ύδατα – εάν η Ελλάδα βέβαια είχε ανακηρύξει ΑΟΖ δεν θα ήταν έτσι- πριν αυτά καταστραφούν στην ξηρά. Ποια ξηρά; Ποιο κράτος έχει δεχθεί τα υπολείμματα της διαδικασίας να καταστραφούν στον έδαφός του; Γιατί δεν μας λένε;
«Εργαζόμαστε για να καταλήξουμε ποιος θα πάρει στη συνέχεια τα χημικά που θα προέλθουν από αυτή τη διαδικασία», λέει ο Frank Kendall γραματέας στο αμερικανικό Πεντάγωνο για θέματα επιμελητείας.
Δηλαδή ακόμη δεν έχουν βρει ποια χώρα θα τα δεχθεί.
«Όταν θα ολοκληρώσουμε τη διαδικασία αυτή θα έχουμε δημιουργήσει ένα υλικό το οποίο θα είναι πολύ τοξικό» λέει ο διαχειριστής του προγράμματος Rob Malone και συμπληρώνει: .
«700 τόνοι χημικών παραγόντων θα μετατραπούν σε 1,5 εκατ. γαλόνια επικίνδυνων ουσιών τα οποία θα πρέπει κάπως κάπου να απορριφθούν».
«Αυτό αποτρέπει το γεγονός να βάλουμε τα χημικά αυτά στο έδαφος κάποιου κράτους όπου θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα τα περιβαλλοντολογικά και πολιτικά προβλήματα που σχετίζονται με τους νόμους του κάθε κράτους. Έτσι με το να το κάνουμε αυτό σε διεθνή ύδατα αποφεύγουμε αυτό το πρόβλημα» υπογραμμίζει ο Kendall.
Δηλαδή με το κάνεις ανοικτά της Κρήτης δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα...
Επειδή φυσικά η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ και ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει έξω από τα 6 ν.μ. Μπορεί με λίγα λόγια να έρθει στα 6,5 ν.μ. όπου είναι διεθνή ύδατα και ρίξει χημικά. Κανένα πρόβλημα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου