Η πραγματικότητα είναι ότι μετά την προσπάθεια να «χώσουμε» δικαστή (Ρούκουνα ή Χαλκιόπουλο) στοITLOS
λίγο μετά την θέσπιση του με τη Συνθήκη του Montego Bay για το δίκαιο της θάλασσας to 1982, το ΥΠΕΞ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το Δικαστήριο, με το Γενικό Προξενείο Αμβούργου απλώς να παρακολουθεί τα εθιμοτυπικά, αλλά χωρίς εντολή «να κάνει παιχνίδι».
Το αποτέλεσμα βέβαια είναι η τουρκική πλευρά (που δεν έχει καν προσχωρήσει, ως γνωστόν, στη Συνθήκη) να δρα δυναμικότατα και χωρίς αντίπαλο. Προσκλήσεις δικαστών σε επισκέψεις στη Τουρκία για διαλέξεις, παρασημοφορίες σωρηδόν, δωρεές στον οργανισμό, εκδρομές, ενημερωτικές επισκέψεις κ.ο.κ.
Αλλά και βέβαια, κάποιοι από τους δικαστές έχουν δώσει πριν εκλεγούν ως καθηγητές γνωμοδοτήσεις στο τουρκικό ΥΠΕΞ.
Αλήθεια, ξέρει το ΥΠΕΞ λεπτομέρειες επί του θέματος, έχει βγει στη πιάτσα των διεθνολόγων να ακούσει τα κουτσομπολιά;
Από συγκυρία βέβαια σήμερα η κατάσταση για την Ελλάδα σε επίπεδο συμπαθειών μεταξύ των δικαστών τυχαίνει να είναι κάπως καλύτερη, από όταν πρόεδρος ήταν ο – ακόμα όμως δικαστής – γερμανός καθηγητής Wolfrum. Παρόλα αυτά το ITLOS είναι ένα δικαστήριο που έχει εκδώσει σχετικά λίγες αποφάσεις και που η στάση του σε πολλά θέματα δεν μπορεί να προβλεφθεί… Όταν διαβάζουμε ότι η πρόβλεψη είναι ότι θα δικαιώσει στο 70% την Ελλάδα (άρα θα δώσει δίκαιο στο 30% στη Τουρκία), ποιός κάνει αυτές τις προβλέψεις και επί τη βάσει ποιών στοιχείων;
Γιατί δεν αποκλείεται να είναι φυσικά και το ανάποδο. Αυτό το έχει σκεφτεί κανένας;
Ή μήπως θα ξαναπάμε ως πρόβατα για σφαγή, όπως στην υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων, απροετοίμαστοι και στα τυφλά;
Ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου