CECIL RHODES(1853-1902) O "ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ"...Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΗΠΕΙΡΟ

O Cecil Rhodes είναι πιο γνωστός ως ιδρυτής και κύριος ιδιοκτήτης εταιρίας διαμαντιών De Beers, ως δημιουργός των αποικιών της Βόρειας και Νότιας Ροδεσίας (σήμερα Ζάμπια και Ζιμπάμπουε , αντίστοιχα), και προθυπουργός της Αποικίας του Ακρωτηρίου απο το 1890 ως το 1896. Ο Rhodes ταξίδεψε την δεκαετία του1870 στη Νότια Αφρική, όπου δημιούργησε την περιουσία του κατά την έκρηξη της αδαματνωρυχίας στην περιοχή Κimberly. Eκεί επέδειξε, για πρώτη φορά την επιθυμία του για συγκεντρωτικό έλεγχο.


Πίστευε πως ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των εκατοντάδων μικρών εταιριών εξόρυξης ζημίωνε τη βιωσιμότητα της αδαμαντοβιομηχανίας. Η λύση στην οποία έκλινε ήταν η ίδρυση μια εταιρίας με μονωπολιακό έλεγχο στη ροή των διαμαντιών, κάτι που θα απέβαινε επικερδές μακροπρόθεσμα. Το 1888, ο Rhodes πραγματοποίησε το όραμα του, συνεργαζόμενος με τον χρηματιστή Alfred Beit και τον
τραπεζίτη Nathaniel Rothchild, προκειμένου να εξαγοράσει τις αντίπαλες εταιρίες εξόρυξης σε όλη την περιοχή του Kimberly. Προιόν αυτής τησ δράσης ήταν η De Beers Consolidated Mines.

Αυτή η τολμηρή κίνηση έδωσε στον Rhodes και στους υποστηρικτές του "έλεγχο της επιβλητικής Οικονομίας του Ακρωτηρίου " και τον έκανε σχεδόν, εν μία νυχτί, τον πιο ισχυρό άντρα στην Αφρική".

Ως πρωθυπουργός της Αποικίας του Ακρωτιρίου, πρόεδρος της De Beers και ένας απο τους πλουσιότερους και πιο επιθετικούς ιπεριαλιστές στη Νότια Αφρική, ο Rhodes διέθετε σημαντική δύναμη, ενώ τα επιτεύγματα του υπήρξαν η αιτία για να αποκτήσει το προσωνύμιο "Κολοσσός της Αφρικής". Οδηγούμενος απο ιμπεριαλιστικό ζήλο, ο "Κολοσσός' επιδόθηκε σε τολμηρά σχέδια, με 
στόχο την επέκταση και τη σταθεροποίηση  της βρετανικής διοίκησης στην Αφρική.


Κάποια από τα σχέδια αυτά συνάντησαν μερική επιτυχία, όπως η προσάρτηση της Matabeleland και της Mashonaland προκειμένου να στηρίξουν την τον στόχο της βρετανικής εταιρίας Νότιου Αφρικής για ελεγχο της περιοχής μεταξύ του Λιμπόμπο και του Νείλου. Άλλα σχέδια, όπως η απόπειρα του για ανατροπή της κυβέρνησης των Μπόερ στο ελεύθερο κράτος της Οράγγης με την επιτροπή Τζέιμσον, και την δημιουργιά ενός διαφρικανικού σιδηροδρόμου που θα εκτείνοταν από το Ακρωτήριο ως το Κάιρο, υπήρξαν για τον ίδιο προσωπικά δαπανηρές και καταφανείς αποτυχίες.

Ωστόσο, ο Rhodes δέν ενεργούσε βάσει των δικών του ιδεών, αλλά χρησιμοποιούσε σχέδια άλλων προκειμένου να εκπληρώσει το όραμα του. Όπως παρατήρησ κάποιος ιστορικός "ο Rhodes δέν ήταν άνθρωπος   της σκέψης ήταν άνθρωπος της δράσης. Ιδιοποιούνταν τις ιδέες άλλων, αντί να συλλαμβάνει ο ίδιος". Η μοναδική εξαίρεση στον κανόνα αυτο ήταν και το πιό φιλόδοξο απ' όλα τα σχέδια του η "Αυτοκρατορική Ομοσπονδία".

Απο την άλλη, οι επιρροές που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του ιμπεριαλιστικού σκεπτικού του Rhodes ήταν ευρήτατες , στα αγαπημένα του βιβλία συνγκαταλέγονταν τα έργα κλασικών Ελλήνων και Ρωμαίων λόγιων, όπως τα Ηθικα του Αριστοτέλη, η Πολιτελια του Πλάτωνα , οι Βίοι του Πλουτάρχου, οι Στοχασμοί του Μάρκου Αυρηλίου και η Ιστορία του Θουκυδίδη. Αυτά τα βιβλία είχαν εκθέσει τον Rhodes στον κοσμοπολιτισμο των Στωικών, αλλά και στα επιχειρήματα με τα οποία εκθειάζοταν οι αρετές του ιμπεριαλισμού. Φαίνεται λοίπον ότι, εξαιτίας αυτών των αναγνωσμάτων, είχε καταλήξει πως πεπρωμένο της Βρετανίας ήταν να διαδεχθεί τη Ρώμη ως κυρίαρχη του Κόσμου.

Άλλη μια σημαντική επιρροή υπήρξε για τον Rhodes και το βιβλίο του William Winwoood Reade, Το μαρτύριο του άνθρωπου (1872) ένας νέο -δαρβινικός τόμος, όπου παρουσιάζεται μία παγκόσμια Ιστορία της Ανθρωπότητας που στηρίζει το επιχείρημα πως οι κακουχίες είναι απαραίτητες για την επίτευξη προόδου. Ο Rhodes περιέγραφε το Μαρτύριο ως ένα " ανατριχιαστικό" βιβλίο αναφέροντας παράλληλα "αυτό με έκανε ότι είμαι".

Ακόμη, έμπνευση γι΄αυτόν αποτελούσε και ο ιμπεριαλιστικός ζήλος που είχε δημιουργήσει η επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας απο τον πρωθυπουργό Benjamin Disraeli στη δεκαετία του 1870. Ο ίδιος ο Disraeli ήταν οπαδός της "Αυτοκρατορικής Ομοσπονδίας".

 ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ WILL BANYAN
"ΣΤΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ"
wwwaporrito