Την τακτική του καρότου και του μαστίγιου που χρησιμοποιούν οι ευρωπαίες εταίρες για να καθηλώσουν τον Ελληνισμό, μετατρέποντας, όχι μονάχα την πολιτική ελίτ, αλλά την κοινωνία ολόκληρη σε υποχείριο τους,δεν αρκεί απλά να την παρατηρούμε.
Αυτό που επιβάλεται είναι να την ερμηνεύσουμε, να την απομυθοποιήσουμε, και κατ επέκταση να την ακυρώσουμε στην πράξη και πρωτίστως στην κοινωνική μας συνείδηση.
Η Ευρώπη δεν είναι μια όμορφη γειτονιά και δεν κατοικείται από στρατιές αγγέλων. Είναι ένα πεδίο σύγκρουσης πολιτικών και συμφερόντων, και ταυτόχρονα ένα θέατρο αντιπαράθεσης και πολιτικών αντιπαλοτήτων, αναφορικά με το χαρακτήρα, τη φυσιογνωμία της και την ταυτότητα της επόμενης μέρας.
Όμως όποια και να είναι αυτή η ταυτότητα... Στο ρόλο του θύματος θα παραμείνουν οι λαοί, και οι δολοφόνοι της ζωής τους θα παραμένουν οι απόλυτοι επικυρίαρχοι.
Όμως όποια και να είναι αυτή η ταυτότητα... Στο ρόλο του θύματος θα παραμείνουν οι λαοί, και οι δολοφόνοι της ζωής τους θα παραμένουν οι απόλυτοι επικυρίαρχοι.
Να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν προκαταβολικά...
Στην Ευρώπη η αντιπαράθεση δεν προσδιορίζεται από το δίλημμα για το αν θα μετατραπεί σε Ευρώπη των λαών και των κοινοτήτων ή αν θα εκτραχυνθεί περεταίρω σε Ευρώπη των συμμοριών και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και αντιπαραθέσεων.
Στην Ευρώπη η αντιπαράθεση δεν προσδιορίζεται από το δίλημμα για το αν θα μετατραπεί σε Ευρώπη των λαών και των κοινοτήτων ή αν θα εκτραχυνθεί περεταίρω σε Ευρώπη των συμμοριών και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και αντιπαραθέσεων.
Τόσο οι φωνές που επιχειρούν να καθησυχάσουν τον Έλληνα ψηφοφόρο, όσο και εκείνες που τον απειλούν και τον εκβιάζουν με απροκάλυπτη θρασύτητα, είναι καρπός της ίδιας μήτρας των ισχυρών γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, που πότε με τη μια (ηπιότητα)και πότε με την άλλη τους (θρασύτητα) εκδοχή, αυτό που αναζητούν είναι την αυριανή της περπατησιά, μέσα από την οποία θα βγουν περισσότερο δυναμωμένα τα συμπλέγματα των συμφερόντων τα οποία εκπροσωπεί και τα οποία υπηρετούν οι πολιτικοί διαχειριστές της.
Το πρώτο καθήκον λοιπόν που ανακύπτει για τον Έλληνα ψηφοφόρο εν όψει και των επικείμενων εκλογών, είναι…
- Να κλείσει τα αυτιά του τόσο στην επικοινωνία του τρόμου όσο και σε αυτήν του υποκριτικού καλοπιάσματος, διότι και η μια και η άλλη μέθοδος, τον ίδιο ακριβώς σκοπό υπηρετεί, και στο ίδιο «κλουβί» καταδυνάστευσης επιχειρεί να τον φυλακίσει.
- Να τσακίσει με τρόπο πραγματικά παραδειγματικό, τα ντόπια φερέφωνα του φόβου και του συνειδησιακού εκβιασμού, που αφού ξεβρακώθηκαν και παραδόθηκαν αμαχητί στις υπηρεσίες του Σουλτανάτου, επιχειρούν μέσω της τρομολαγνείας να καταστήσουν την κοινωνία συνένοχη στις εγκληματικές τους επιλογές, και μέσω αυτής της συνενοχής να αθωωθούν για τα αντεθνικά τους εγκλήματα.
Η χθεσινή χυδαιότητα της Μέρκελ, δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένα μέρος αυτού του ενορχηστρωμένου σκηνικού, που επιχειρεί να αμβλύνει την κοινωνική χειραφέτηση και ταυτόχρονα να τροχοδρομήσει σε προ-εγκεκριμένες διαδρομές τις πολιτικές των κομμάτων που δείχνουν να είναι κοντύτερα στο νήμα της αυριανής εξουσίας.
Ταυτόχρονα ανέδειξε με τρόπο πραγματικά θλιβερό, την ατολμία του πολιτικού συστήματος και των πολιτειακών παραγόντων, που αντί να τη στείλουν στον τουρκοδιάβολο για το θράσος και την προκλητικότητά της, μπήκαν σε έναν διάλογο ταπεινωτικό και επιχείρησαν να ξεπλύνουν την ντροπή με επικοινωνιακές μεγαλοστομίες για εσωτερική κατανάλωση.
Το μνημόνιο της ταπείνωσης και της εθνικής υποταγής, δεν είναι η πολιτική που γύρω από αυτήν και την αντιμετώπισή της πρέπει να εξαντλείται η ουσία της πανεθνικής μας υποχρέωσης, όπως απατηλά επιχειρεί να μας πείσει το «αντιμνημονιακό» συνονθύλευμα.
Το μνημόνιο είναι μέρος… είναι εκδήλωση μιας ενιαία επεξεργασμένης πολιτικής, που με αυτόν ή εκείνον τον τρόπο θα επιβληθεί καθολικά στους λαούς, και στην επόμενη μέρα θα αποτελέσει, όχι μια πολιτική αλλά την πολιτική που θα είναι κυρίαρχη στην αυριανή Ευρώπη.
Επομένως, στην ημιτελή και ατελέσφορη «αντιμνημονιακή» πάλη που προτείνει ως αποκλειστικό στόχο της η «αντιμνημονιακή μπαρούφα», η αποφασιστική απάντηση του Ελληνικού λαού δεν μπορεί παρά να είναι η στοχοπροσήλωσή του στην τολμηρή πολιτική της αποδέσμευσης από τη ληστοσυμμορία των εταίρων, με τους δικούς του όρους και όχι με τους όρους που θα επιχειρήσουν να του επιβάλουν οι συμμορίες των ισχυρών.
Το δεύτερο καθήκον λοιπόν είναι η ανάγκη να κατανοήσουμε πως….
- Είτε η παραμονή στην «ανασυνταγμένη» (με τους όρους τους) Ευρώπη…
- Είτε η αναγκαστική αποπομπή (πάλι με τους όρους τους) της χώρας μας από την Ευρώπη…
Θα έχει καταστήσει τη χώρα μας λάφυρο των σχεδιασμών και των πειραμάτων τους, και θα αντιμετωπιστεί την επαύριον ως… παράπλευρο θύμα ενός εγχειρήματος που απλά είχε και τις …φυσιολογικές του φθορές.
Αυτή την πατρίδα θέλουμε???
Μια πατρίδα που θα αποτελέσει το παράπλευρο θύμα και τη φυσιολογική ζημιά κατά την εκτέλεση ενός επικίνδυνου και καταστροφικού για μας εγχειρήματος???
Ηγέτες μαριονέτες στη χορογραφία ενός σχεδιασμού που τους θέλει άβουλους, άφωνους και βολικούς για την ολοκλήρωση του επικίνδυνου πειραματισμού???
Θέλουμε δυνάμεις στην εξουσία που θα διαπραγματεύονται τη μιζέρια μας… που θα υποτίθεται ότι παλεύουν… που θα υποτίθεται ότι οδηγούν το λαό στο δρόμο της ανάκτησης της εθνικής του περηφάνιας???
Ας το καταλάβουμε λοιπόν πριν να είναι αργά…
- Τόσο οι φωνές που χαϊδεύουν και καθησυχάζουν (Γιούνκερ κλπ), όσο και εκείνες που απροκάλυπτα απειλούν (Μέρκελ, Σόϊμπλε κλπ), είναι όψεις του ίδιου νομίσματος, που μέσα από τις εσωτερικές του αντιθέσεις και συγκρούσεις τεράστιων συμφερόντων οικονομικών και γεωπολιτικών, αναζητά τον αυριανό βηματισμό του Φρανκενστάϊν που καλείται να οικοδομήσει.
- Ο Ελληνικός λαός, δεν πρέπει να οδηγηθεί στις κάλπες κυριευμένος από πανικό και εγκλωβισμένος στα διλήμματα που υπηρετούνται από τον πανικό.
Θέλουν να μας σπρώξουν σ αυτά τα διλήμματα, γιατί αυτό που επιδιώκουν είναι να είναι ανώδυνη η απάντησή μας.
Θέλουν να χαλιναγωγήσουν την απάντησή μας σε ένα δίλημμα που θα αναζητεί την ποσότητα του σάλιου στο πήδημα αλλά δεν θα αποτρέπει από το πήδημα.
Θέλουν να καθυποτάξουν τις συνειδήσεις μας, γιατί μέσα από αυτό, εκείνο που επιδιώκουν δεν είναι να αναδείξουν το μέγεθος του «φιλοευρωπαϊκού» ή «αντιευρωπαϊκού» μας προσανατολισμού όπως ισχυρίζονται, αλλά να ακυρώσουν, να καταβαραθρώσουν, ή στην καλύτερη περίπτωση να χαλιναγωγήσουν τον πραγματικό πατριωτισμό που θα παραδώσει την εθνική κυριαρχία του τόπου μας στα χέρια του λαού της.
Με λόγια απλά…
Δεν τους νοιάζει το χρήμα που δάνεισαν. Το χρήμα το κόβουν οι μηχανές και τις έχουν.
Αυτό που τους νοιάζει είναι ο πραγματικός πλούτος μας. Και αυτόν τον σφετερίζονται μόνο με κατακτημένες πατρίδες.
Και με λόγια ακόμη πιο απλούστερα…
Αν και τώρα σε πιάσουν μαλάκα… Τότε σου πήραν και τα σώβρακα και την πατρίδα σου.
Σε κερνάνε τρόμο…. Πλήρωσε τους με πανικό.
Συριζοκουβελαίοι και Αντωνοβαγγέληδες για όλους εκείνους είναι λύση, για τις προσδοκίες και τις ελπίδες σου δεν είναι τίποτε περισσότερο από …καμένα χαρτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου