Powered By Blogger

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΜΕΤΩΠΟΥ

Πολλές ομαδοποιήσεις ξεφυτρώνουν αυτόν καιρό και αυτοαποκαλούνται «Μέτωπα»* χωρίς οι εμπνευστές αυτών των «μετώπων» να παίρνουν στα υπόψη τι ήταν ιστορικά η τακτική των μετώπων στους κοινωνικούς αγώνες, για να μην πω ότι αγνοούν παντελώς την ιστορία αυτής της τακτικής.


Θέμα Μετώπου για κοινωνικά κινήματα τέθηκε για πρώτη φορά επί Λένιν, το 1922 στο 4ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Αφορούσε την ανάγκη για ενότητα στην δράση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων γενικά, η πρωτοπορία των οποίων ακολουθούσε τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της 2ης Διεθνούς ή τα νεαρά κομμουνιστικά κόμματα, που σε ορισμένες χώρες ήταν πλειοψηφία, όπως στην Γαλλία, ισοδύναμα με τους σοσιαλιστές, όπως στην Γερμανία, μικρή μειοψηφία στην Αγγλία, όπου κυριαρχούσε το Εργατικό Κόμμα.


Κάθε ευρωπαϊκή χώρα παρουσίαζε τις δικές της ιδιομορφίες και τις ανάλογες τακτικές των κομουνιστικών κομμάτων. Πάντα όμως το «ενιαίο μέτωπο» αφορούσε την ενότητα των μαζών στους αγώνες για τις διεκδικήσεις τους, ώστε να συγκρίνουν μέσα απ’ την ζωντανή πείρα τους την πολιτική των κομμουνιστών και των σοσιαλδημοκρατών και να αντιληφθούν πόσο μάταιες είναι οι ρεφορμιστικές αυταπάτες και πόσο αξιοθρήνητα τα αποτελέσματα της συμφιλιωτικής πολιτικής. Άλλο πράγμα αυτή η τακτική και άλλο η συνύπαρξη ετερόκλητων στοιχείων σε ομάδες και ομαδούλες που έγινε μόδα να αυτοαποκαλούνται Μέτωπα λαϊκά ή και παλλαϊκά!


Τα ενιαία μέτωπα της κομμουνιστικής διεθνούς ήταν τακτική πίεσης στην σοσιαλδημοκρατία και στα κόμματα της 2,5 Διεθνούς για κοινή δράση σε συγκεκριμένα ζητήματα για να βγάλουν οι εργαζόμενοι, απ' την πείρα τους, τα συμπεράσματα τους. Κι αυτό επειδή στην κοινή δράση τα κόμματα της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς διατηρούσαν όχι μόνο την οργανωτική αλλά και την πολιτική τους ανεξαρτησία ενάντια στις απαιτήσεις της σοσιαλδημοκρατίας η οποία, όπως η προσκυνημένη αριστερά στην χώρα μας, θέλει την ενότητα μόνο κάτω από την δική της πειθαρχεία για να φιμώνει την κριτική των ανυπότακτων στοιχείων, και όταν δεν μπορεί να επιβάλει την πειθαρχεία της προσπαθεί να σωθεί διασπώντας και σαμποτάροντας τους αγώνες.


Οι ομάδες και οι ομαδούλες που αυτοαποκαλούνται «Μέτωπα» καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που ιστορία έχει γνωρίσει ως ταχτική ενιαίου μετώπου. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με Μέτωπο αλλά με απόπειρες συγκρότησης πολιτικών ομάδων που καταχρώνται τον όρο «Μέτωπο». Σχηματίζονται χωρίς πραγματική πολιτική συμφωνία και χωρίς να επιδιώκουν να φτάσουν σ’ αυτή μέσα από την δράση, από κοινές εμπειρίες και από πραγματικά δημοκρατικό διάλογο, (πράγμα απολύτως αναγκαίο στην μεταβατική περίοδο που ζούμε). Προσπαθούν να κουκουλώνουν τις διαφορές με ψέματα και γραφειοκρατικά τεχνάσματα για να συντηρηθούν. Και ενώ θέλουν να εμφανίζονται σαν η λύση στην κρίση και την παρακμή της Αριστεράς, στην πραγματικότητα είναι και οι ίδιες φαινόμενο και μέρος αυτής της κρίσης.


Επικαλούνται σαν πρότυπο τους το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) της Κατοχής το οποίο φαντάζονται ότι στέγαζε διαφορετικά πολιτικά ρεύματα. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική. Το ΕΑΜ ήταν μια απόλυτα συγκεντρωτική δομή σταλινικού τύπου και όλα τα μη κομμουνιστικά στοιχεία ήταν απόλυτα υποταγμένα και χρησιμοποιούνταν από την σταλινική ηγεσία σαν βιτρίνα για την δημιουργία εντυπώσεων ώστε να φαντάζει δικαιωμένη η «θεωρία» των σταδίων, που επέβαλε στην 6η Ολομέλεια η ζαχαριαδική ηγεσία του ΚΚΕ, σύμφωνα με την οποία ο αστικός μετασχηματισμός στην Ελλάδα δεν είχε ολοκληρωθεί, το καθεστώς ήταν ακόμα αστικο-τσιφλικάδικο(!) και γι’ αυτό έπρεπε να προηγηθεί του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού ένα συμπληρωματικό αστικοδημοκρατικό στάδιο στο οποίο το ΚΚΕ όφειλε να επιδιώκει την συμμαχία με την «εθνική» αστική τάξη!


Το μόνο κοινό που έχουν αυτά τα δήθεν «μέτωπα» με το κατοχικό ΕΑΜ είναι η κοινή άρνηση τους να σπάσουν απ’ το πολιτικό μισοπτώμα της ντόπιας αντεθνικής κεφαλαιοκρατίας και από τους ιμπεριαλιστές πάτρωνες της, που δεν μπορούν πλέον να παρουσιάζονται ως οι δημοκρατικοί νικητές του φασισμού αλλά έχουν αποκαλυφθεί η πιο κτηνώδης και παρανοϊκή εκδοχή του. Κι αυτό ακριβώς καθορίζει και την θνησιγενή φύση αυτών των ομάδων. Κανείς δεν χρειάζεται μικρογραφίες της εξαχρειωμένης και χρεοκοπημένης ελληνικής αριστεράς.


_____________________________________________________
*Ενιαίο Παλαϊκό Μέτωπο ΕΠΑΜ


Πατριωτικό Μέτωπο ΠΑΜ


Eργατικό Αντιϊμπεριαλιστικό Μέτωπο


Ενιαίο Αντιμνημονιακό Μέτωπο


Πατριωτικό Μέτωπο


Ταξικό Μέτωπο


Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο


Κλπ, κλπ…


Πατριωτική Αριστερά
http://patari.org/



Οι καιροί ου μενετοί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου