Η Τουρκία δεν είναι και τόσο ισχυρή όσο την παρουσιάζουν κάποιοι

Xωρίς να έχει την έγκριση του ΟΗΕ για την εφαρμογή της Συνθήκης Εγγυήσεως μετά το πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου 1974, η Τουρκία παράνομα εισέβαλε στην Κύπρο και παράνομα κατέχει για πάνω από 40 χρόνια το 38% του εδάφους της.

Με βάση την εν λόγω Συνθήκη οι εγγυήτριες δυνάμεις, Ηνωμένο Βασίλειο, Ελλάδα και Τουρκία, εγγυήθηκαν, μεταξύ άλλων, να απαγορεύσουν την προώθηση είτε της Ένωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με οποιοδήποτε άλλο κράτος ή τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η Τουρκία, σαν αποτέλεσμα και της ανακάλυψης φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, μιλά ανοικτά για δύο κράτη,στην ουσία για διχοτόμηση. Η απαγόρευση της πρόωθησης της διχοτόμησης πήγε περίπατο, όπως περίπατο πήγε και η αναφορά της Συνθήκης «στην αποκατάσταση της κατάστασης πραγμάτων» αφού παρόλο που αυτό έγινε μέσα σε λίγες μέρες με την παράδοση της προεδρίας στον επικεφαλής της  νόμιμης  με βάση το σύνταγμα κυβέρνησης, που ακολούθησε αμέσως την παραίτηση του Σαμψών στις 23 Ιουλίου 1974, και στη συνέχεια ακόμα   με την επιστροφή του εκλεγμένου προέδρου Μακαρίου στις 7 Δεκεμβριου 1974, η Τουρκία δεν αποχώρησε από την Κύπρο.

 Η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει διάθεση να σεβαστεί τα  περί  Κύπρου ψηφίσματα του ΟΗΕ,αλλά και συνεχίζει να παραβιάζει κυριαρχιακά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις παράνομες ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ.Με θράσος χιλίων πιθήκων, ζητά αναγνώριση του ψευδοκράτους. 

Ζητά διεθνή αναγνώριση επειδή όπως ισχυρίζεται το ψευδοκράτος  «διαθέτει έδαφος, εναέριο χώρο και χωρικά ύδατα.» Βέβαια, βολικά της «διαφεύγει» ( και όλων όσων την υποστηρίζουν και τη στηρίζουν χωρίς αρχές)  ότι η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας  Κύπρου», την αναγνώριση της οποίας προωθεί με διάφορα προσχήματα και επιχειρήματα της πλάκας,είναι υπό την κατοχή της,με την παρουσία  χιλιάδων στρατιώτων  και εποίκων που αυτή κουβάλησε!

Προσφάτως η Τουρκία με προπαγανδιστική  επιστολή  που κυκλοφόρησε στα Ηνωμένα Έθνη  με  την υπογραφή του εκπροσώπου του ψευδοκράτους.το οποίο ελέγχει πλήρως,  προσπαθεί να πείσει ότι τα κατεχόμενα από αυτή εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατιάς λειτουργούν ως «κανονικό κράτος» και  το μόνο που απομένει είναι η τυπική αναγνώρισή του ! Βέβαια δεν είναι  καθόλου τυχαίο που αυτό το διάστημα  η Τουρκία μοιράζει δεξιά και αριστερά προπαγανδιστικό υλικό που προβάλλει τη λογική  δύο χωριστών, κυρίαρχων κρατών. 

Πως αλλιώς θα δικαολογήσει τις παράνομες, προκλητικές ενέργειές της στη κυπριακή ΑΟΖ που παραβιάζουν κατάφωρα το ευρωπαΐκό και διεθνές δίκαιο; Δεν έχει άλλη επιλογή επειδή  η ίδια επέλεξε την απομόνωση της ,έχοντας μάλιστα την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να συνεχίσει να παίζει ηγετικό ρόλο στην περιοχή λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης. Στην ουσία οδήγησε τον εαυτό της σε αδιέξοδα.

Φρονώ ότι τώρα, όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην περιοχή, η Τουρκία  δεν είναι και  τόση ισχυρή όσο την παρουσιάζουν κάποιοι. Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος και Ισραήλ έχουν συνάψει μεταξύ τους  μια σειρά κρατικές συμφωνίες με κύριο κίνητρο την απρόσκοπτη  αξιοποίηση και προστασία  του υποθαλάσσιου πλούτου τους. Η Τουρκία είναι έξω απ’αυτές τις συμφωνίες. Λογικά η Συρία και οι Κούρδοι δεν πρέπει να συγκαταλέγονται στους πιθανούς  μελλοντικούς φίλους της Τουρκίας. 

Τελικά ποιοι είναι οι φίλοι της στην περιοχή;

Πηγή: Agora Dialogue, Βασίλης Κωστή

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ