Αυτή την ώρα η Κριμαία βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και η Μόσχα
δείχνει ανυποχώρητη μπροστά στις διεθνείς πιέσεις, αλλά και τις
προειδοποιήσεις ότι μια στρατιωτική επέμβασή της στην Ουκρανία, θα
σημάνει παγκόσμιο συναγερμό και θα αποτελέσει πηγή κινδύνων για την
πρόκληση περαιτέρω αστάθειας και κλιμάκωσης που θα απειλήσει την
ευρωπαϊκή και τη διεθνή ασφάλεια.
Από το πρωί της Κυριακής (02/03) Ρώσοι στρατιώτες πήραν τα όπλα από
μια βάση ραντάρ και ένα κέντρο εκπαίδευσης των ναυτικών δυνάμεων στην
Κριμαία της νότιας Ουκρανίας και κάλεσαν το προσωπικό να σταθεί στο
πλευρό των νόμιμων ηγετών της χερσονήσου. Τα γεγονότα στην Ουκρανία
κόβουν την ανάσα, όμως για μια ακόμη φορά το παιχνίδι που «παίζουν» στη… σκακιέρα της Ευρώπης, οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί είναι βρώμικο και στημένο.
O Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αφήσει τα ρωσικά συμφέροντα να γίνουν… μπαλάκι στα χέρια Αμερικανών και Γερμανών, ξεκαθάρισε ευθέως στον Μπαράκ Ομπάμα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν το βράδυ του Σαββάτου, ότι η Μόσχα διατηρεί το δικαίωμα να προστατεύσει τα συμφέροντα της και εκείνα των ρωσόφωνων στην Ουκρανία.
Το ερώτημα για το τι θα κάνει ο Πούτιν με την Ουκρανία απασχολεί όλο τον πλανήτη, μόνο που ο Ρώσος πρόεδρος ούτε χθεσινός είναι, ούτε εμφάνισε ποτέ δείγματα αστάθειας στις θέσεις που τον διακρίνουν και την προάσπισή τους, έναντι των υπολοίπων υπέρ-δυνάμεων του πλανήτη. Το απέδειξε πρόσφατα, άλλωστε, στη Συρία, όπου οι δικές του πρωτοβουλίες υπέρ της Ειρήνης ήταν αυτές που τελικά προσέφεραν την επίλυση, την ώρα που οι Αμερικανοί ζέσταιναν τις μηχανές των αεροσκαφών τους.
Ηταν οι θέσεις του Πούτιν που έστειλαν ένα ακόμη μήνυμα αποφασιστικότητας προς τον Ομπάμα και τη Μέρκελ που σε κάθε ευκαιρία επιχειρούν να «καπελώσουν» τη Ρωσία, θεωρώντας ότι μπορούν να επιβάλουν τα δικά τους θέλω στον πανίσχυρο Ρώσο πρόεδρο. Για μια ακόμη φορά, όμως και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα τα τελευταία 24ωρα, Αμερικανοί και Γερμανοί λογαριάζουν χωρίς τον «ξενοδόχο»…
Τα σενάρια που θέλουν τον Πούτιν να βλέπει θετικά το ενδεχόμενο διαμελισμού της Ουκρανίας, προέρχονται κυρίως από Δυτικά ΜΜΕ και μάλλον είναι αυτά που βολεύουν Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι αυτό ισοδυναμεί με “παράδοση” της Ουκρανίας από την Μόσχα.
Είναι, όμως, βέβαιο πως ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας δεν πρόκειται να «παραδώσει» την Ουκρανία και δεν δείχνει σίγουρα διατεθειμένος να υποκύψει στις πιέσεις των Δυτικών που για μια ακόμη φορά έχωσαν τη «μύτη» τους στη... γειτονιά του.
Η Γερμανία, μετά την «εισβολή» της μέσω της μεθόδου του οικονομικού στραγγαλισμού στην Ελλάδα, επιχειρεί απροκάλυπτα να εισβάλει και στην Ουκρανία, έχοντας και πάλι συμμάχους τους Αμερικανούς. Μόνο που στην καλά στημένη παγίδα που είχαν ετοιμάσει προς τον Ρώσο πρόεδρο, ήταν αυτοί που έπεσαν πρώτοι μέσα. Και αυτό διότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει πολλούς λόγους να μην παραδώσει την Ουκρανία στα χέρια των Γερμανών και των Αμερικανών… Εθνικούς, ενεργειακούς, εμπορικούς, στρατιωτικούς, ιστορικούς, αλλά ακόμα και γοήτρου, αφού καμία διάθεση δεν έχει ο Ρώσος πρόεδρος να δει ένα πρώην μέλος της Σοβιετικής Ένωσης, την πτώση της οποίας έχει χαρακτηρίσει ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ού αιώνα, να περνά στα χέρια των Αμερικανών και των Γερμανών.
Ο Πούτιν εκλαμβάνεται διεθνώς ως παράγοντας με μεγάλη ισχύ και επιρροή. Θεωρείται ιδιαίτερα επιδέξιος και «παίκτης» που πετυχαίνει τους στόχους του. Γι’ αυτό και στην πλειοψηφία τους τα δυτικά Μ.Μ.Ε. σπεύδουν να… δαιμονοποιήσουν το προφίλ του Ρώσου ηγέτη, ο οποίος «χαλάει» τη… συνταγή της υποταγής που με το έτσι θέλω επιχειρούν να επιβάλουν οι Γερμανοί από τη μία και οι Αμερικανοί, μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από την άλλη, σε μια αγαστή συνεργασία που στόχο έχει την… εξαφάνιση του ευρωπαϊκού και σήμερα «υπέρ-χρεωμένου» νότου.
Μόνο που ο Ρώσος πρόεδρος έχει το βλέμμα του πάντα στραμμένο, όχι μόνο προς τη Δύση, αλλά και προς την Ανατολή. Πρόκειται για έναν πολιτικό που είναι ικανός να αντιτάσσεται στην αμερικανική ηγεμονία και να προωθεί τον πολυπολικό κόσμο. Και η εικόνα αυτή βασίζεται στη δύναμη της θέλησης και στην επιτυχή επικοινωνιακή στρατηγική που τον διακρίνει.
Μονόδρομος για την Ελλάδα η στροφή προς τη Ρωσία
Η Ρωσία τιμά την παραδοσιακά στενή σχέση της με την Ελληνική Δημοκρατία, η οποία διαθέτει βαθιές ιστορικές, θρησκευτικές και πνευματικές ρίζες.
Η Ελλάδα, ωστόσο, βιάστηκε και τελικά δέθηκε στο «άρμα» των Δυτικών με αποτέλεσμα να φτάσει στον πάτο. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όχι μόνο έφτασε στον πάτο αλλά τον έξυσε κιόλας. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, καθημερινά δίνουν μάχη οι «Έλληνες» ηγέτες, ώστε να εκχωρηθεί προς τους Γερμανούς και το ΔΝΤ κάθε σπιθαμή της εθνικής μας κυριαρχίας και των πηγών ενέργειας που υπό προϋποθέσεις θα αποτελούσαν και το μοναδικό πεδίο ανάκαμψης μιας χώρας που οι ίδιοι την οδήγησαν εκ του ασφαλούς στην οικονομική κατάρρευση και την μακροχρόνια χρεοκοπία.
Γι’ αυτό και το Newsbomb τολμά και παρεμβαίνει και στις διεθνείς εξελίξεις…
Γιατί είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε φανερός και άμεσα απαιτητός ένας νέος γεωπολιτικός αναπροσανατολισμός των ελληνικών στόχων. Πριν να είναι αργά. Πριν μας προλάβουν για άλλη μια φορά οι καταιγιστικές εξελίξεις, που όπως φαίνεται δρομολογούνται στην περιοχή μας, αλλά και ευρύτερα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με κύριο μοχλό τη Μεγάλη και Ορθόδοξη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Του Ρώσου προέδρου, του οποίου η σοβαρή και καταλυτική παρέμβαση στα γεγονότα της Συρίας έπεισε και τον πλέον κακόπιστο για την αποφασιστικότητα και τη δύναμή του. Σηματοδότησε, μάλιστα και την απαρχή της διασφάλισης των μεγάλων στρατηγικών συμφερόντων της Ρωσίας που διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή, μέρος των οποίων ήταν και παραμένει η Ελλάδα λόγω της σπουδαίας γεωστρατηγικής της θέσης.
Η σπουδαία αυτή γεωστρατηγική θέση, ως αντικείμενο σοβαρής διαπραγμάτευσης με τη Μεγάλη και Ορθόδοξη Ρωσία, δεν χωρά άλλη αναβολή, αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση της χώρας μας και της «απεμπλοκής» μας από τα Μνημόνια.
Και αυτό είναι κάτι που πρέπει –επιτέλους- να γίνει κατανοητό από την ελληνική κυβέρνηση που κωφεύει επιδεικτικά και κάνει πως δεν «βλέπει» ότι μια και μόνη είναι η βιώσιμη λύση για την απεμπλοκή μας από τα δυσβάσταχτα και απάνθρωπα μνημόνια που έχουν οδηγήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να ζει, πλέον, κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Και όλα αυτά, για το χατίρι των Γερμανών και των Αμερικανών που το μόνο που τους ενδιαφέρει, αποδεδειγμένα πλέον, είναι να μας εξαθλιώσουν και να «αρπάξουν» τον εθνικό μας πλούτο.
Φτάνει πια…
O Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αφήσει τα ρωσικά συμφέροντα να γίνουν… μπαλάκι στα χέρια Αμερικανών και Γερμανών, ξεκαθάρισε ευθέως στον Μπαράκ Ομπάμα, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν το βράδυ του Σαββάτου, ότι η Μόσχα διατηρεί το δικαίωμα να προστατεύσει τα συμφέροντα της και εκείνα των ρωσόφωνων στην Ουκρανία.
Το ερώτημα για το τι θα κάνει ο Πούτιν με την Ουκρανία απασχολεί όλο τον πλανήτη, μόνο που ο Ρώσος πρόεδρος ούτε χθεσινός είναι, ούτε εμφάνισε ποτέ δείγματα αστάθειας στις θέσεις που τον διακρίνουν και την προάσπισή τους, έναντι των υπολοίπων υπέρ-δυνάμεων του πλανήτη. Το απέδειξε πρόσφατα, άλλωστε, στη Συρία, όπου οι δικές του πρωτοβουλίες υπέρ της Ειρήνης ήταν αυτές που τελικά προσέφεραν την επίλυση, την ώρα που οι Αμερικανοί ζέσταιναν τις μηχανές των αεροσκαφών τους.
Ηταν οι θέσεις του Πούτιν που έστειλαν ένα ακόμη μήνυμα αποφασιστικότητας προς τον Ομπάμα και τη Μέρκελ που σε κάθε ευκαιρία επιχειρούν να «καπελώσουν» τη Ρωσία, θεωρώντας ότι μπορούν να επιβάλουν τα δικά τους θέλω στον πανίσχυρο Ρώσο πρόεδρο. Για μια ακόμη φορά, όμως και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα τα τελευταία 24ωρα, Αμερικανοί και Γερμανοί λογαριάζουν χωρίς τον «ξενοδόχο»…
Τα σενάρια που θέλουν τον Πούτιν να βλέπει θετικά το ενδεχόμενο διαμελισμού της Ουκρανίας, προέρχονται κυρίως από Δυτικά ΜΜΕ και μάλλον είναι αυτά που βολεύουν Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Κάποιοι, μάλιστα, λένε ότι αυτό ισοδυναμεί με “παράδοση” της Ουκρανίας από την Μόσχα.
Είναι, όμως, βέβαιο πως ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας δεν πρόκειται να «παραδώσει» την Ουκρανία και δεν δείχνει σίγουρα διατεθειμένος να υποκύψει στις πιέσεις των Δυτικών που για μια ακόμη φορά έχωσαν τη «μύτη» τους στη... γειτονιά του.
Η Γερμανία, μετά την «εισβολή» της μέσω της μεθόδου του οικονομικού στραγγαλισμού στην Ελλάδα, επιχειρεί απροκάλυπτα να εισβάλει και στην Ουκρανία, έχοντας και πάλι συμμάχους τους Αμερικανούς. Μόνο που στην καλά στημένη παγίδα που είχαν ετοιμάσει προς τον Ρώσο πρόεδρο, ήταν αυτοί που έπεσαν πρώτοι μέσα. Και αυτό διότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει πολλούς λόγους να μην παραδώσει την Ουκρανία στα χέρια των Γερμανών και των Αμερικανών… Εθνικούς, ενεργειακούς, εμπορικούς, στρατιωτικούς, ιστορικούς, αλλά ακόμα και γοήτρου, αφού καμία διάθεση δεν έχει ο Ρώσος πρόεδρος να δει ένα πρώην μέλος της Σοβιετικής Ένωσης, την πτώση της οποίας έχει χαρακτηρίσει ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ού αιώνα, να περνά στα χέρια των Αμερικανών και των Γερμανών.
Ο Πούτιν εκλαμβάνεται διεθνώς ως παράγοντας με μεγάλη ισχύ και επιρροή. Θεωρείται ιδιαίτερα επιδέξιος και «παίκτης» που πετυχαίνει τους στόχους του. Γι’ αυτό και στην πλειοψηφία τους τα δυτικά Μ.Μ.Ε. σπεύδουν να… δαιμονοποιήσουν το προφίλ του Ρώσου ηγέτη, ο οποίος «χαλάει» τη… συνταγή της υποταγής που με το έτσι θέλω επιχειρούν να επιβάλουν οι Γερμανοί από τη μία και οι Αμερικανοί, μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από την άλλη, σε μια αγαστή συνεργασία που στόχο έχει την… εξαφάνιση του ευρωπαϊκού και σήμερα «υπέρ-χρεωμένου» νότου.
Μόνο που ο Ρώσος πρόεδρος έχει το βλέμμα του πάντα στραμμένο, όχι μόνο προς τη Δύση, αλλά και προς την Ανατολή. Πρόκειται για έναν πολιτικό που είναι ικανός να αντιτάσσεται στην αμερικανική ηγεμονία και να προωθεί τον πολυπολικό κόσμο. Και η εικόνα αυτή βασίζεται στη δύναμη της θέλησης και στην επιτυχή επικοινωνιακή στρατηγική που τον διακρίνει.
Μονόδρομος για την Ελλάδα η στροφή προς τη Ρωσία
Η Ρωσία τιμά την παραδοσιακά στενή σχέση της με την Ελληνική Δημοκρατία, η οποία διαθέτει βαθιές ιστορικές, θρησκευτικές και πνευματικές ρίζες.
Η Ελλάδα, ωστόσο, βιάστηκε και τελικά δέθηκε στο «άρμα» των Δυτικών με αποτέλεσμα να φτάσει στον πάτο. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όχι μόνο έφτασε στον πάτο αλλά τον έξυσε κιόλας. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, καθημερινά δίνουν μάχη οι «Έλληνες» ηγέτες, ώστε να εκχωρηθεί προς τους Γερμανούς και το ΔΝΤ κάθε σπιθαμή της εθνικής μας κυριαρχίας και των πηγών ενέργειας που υπό προϋποθέσεις θα αποτελούσαν και το μοναδικό πεδίο ανάκαμψης μιας χώρας που οι ίδιοι την οδήγησαν εκ του ασφαλούς στην οικονομική κατάρρευση και την μακροχρόνια χρεοκοπία.
Γι’ αυτό και το Newsbomb τολμά και παρεμβαίνει και στις διεθνείς εξελίξεις…
Γιατί είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε φανερός και άμεσα απαιτητός ένας νέος γεωπολιτικός αναπροσανατολισμός των ελληνικών στόχων. Πριν να είναι αργά. Πριν μας προλάβουν για άλλη μια φορά οι καταιγιστικές εξελίξεις, που όπως φαίνεται δρομολογούνται στην περιοχή μας, αλλά και ευρύτερα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με κύριο μοχλό τη Μεγάλη και Ορθόδοξη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Του Ρώσου προέδρου, του οποίου η σοβαρή και καταλυτική παρέμβαση στα γεγονότα της Συρίας έπεισε και τον πλέον κακόπιστο για την αποφασιστικότητα και τη δύναμή του. Σηματοδότησε, μάλιστα και την απαρχή της διασφάλισης των μεγάλων στρατηγικών συμφερόντων της Ρωσίας που διακυβεύονται στην ευρύτερη περιοχή, μέρος των οποίων ήταν και παραμένει η Ελλάδα λόγω της σπουδαίας γεωστρατηγικής της θέσης.
Η σπουδαία αυτή γεωστρατηγική θέση, ως αντικείμενο σοβαρής διαπραγμάτευσης με τη Μεγάλη και Ορθόδοξη Ρωσία, δεν χωρά άλλη αναβολή, αποτελεί μονόδρομο για την επιβίωση της χώρας μας και της «απεμπλοκής» μας από τα Μνημόνια.
Και αυτό είναι κάτι που πρέπει –επιτέλους- να γίνει κατανοητό από την ελληνική κυβέρνηση που κωφεύει επιδεικτικά και κάνει πως δεν «βλέπει» ότι μια και μόνη είναι η βιώσιμη λύση για την απεμπλοκή μας από τα δυσβάσταχτα και απάνθρωπα μνημόνια που έχουν οδηγήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να ζει, πλέον, κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Και όλα αυτά, για το χατίρι των Γερμανών και των Αμερικανών που το μόνο που τους ενδιαφέρει, αποδεδειγμένα πλέον, είναι να μας εξαθλιώσουν και να «αρπάξουν» τον εθνικό μας πλούτο.
Φτάνει πια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου