"Ο Θεός να βάλει το χέρι του" λέει ο Νικόλαος, για τους δυο Ορθόδοξους Μητροπολίτες που απήχθησαν στη Συρία

Μυστήριο συνεχίζει να καλύπτει την τύχη των δυο απαχθέντων Ορθόδοξων Μητροπολιτών στη Συρία.

Ανάστατη η Εκκλησία παρακολουθεί την υπόθεση και ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ.Νικόλαος που γνωρίζει προσωπικώς και τους δυο Μητροπολίτες, εύχεται ο Θεός να βάλει το χέρι του, αφού η περιοχή της Συρίας «φλέγεται» από τον θρησκευτικό φανατισμό. Ο κ. Νικόλαος είχε φοιτητή τον Επίσκοπο Ιωάννη, στο Οικοτροφείο της Αποστολικής Εκκλησίας της Ελλάδας. Ο Μητροπολίτης Παύλος είναι απόφοιτος του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης.

Την ίδια ώρα σοκαριστικές είναι οι εικόνες του νεκρού οδηγού του Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου, ο οποίος δολοφονήθηκε κατά την διάρκεια της απαγωγής στα σύνορα με την Τουρκία.

lamiastar.gr

tro-ma-ktiko

Σοκαρισμένος ο Βενιζέλος με τις μυστικές δημοσκοπήσεις

Μπορεί το συνέδριο αναγέννησης του ΠΑΣΟΚ να πραγματοποιήθηκε και μέσα από αυτό να αναδείχθηκε μία νέα γενιά στελεχών που θέλουν να υπηρετήσουν το σοσιαλισμό, ωστόσο οι δημοσκοπικές μετρήσεις δε φαίνεται να "συγκινούνται".

Τα τελευταία στοιχεία έφτασαν στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν λίγες μέρες και ήταν αποκαρδιωτικά, με το άλλοτε κραταιό κίνημα να κινείται λίγο πάνω από το 3% συνεχίζοντας την κατιούσα που έχει πάρει τα τελευταία τρία χρόνια.

Στην Ιπποκράτους επικρατεί προβληματισμός και δειλά δειλά πολλαπλασιάζονται εκείνοι που μιλούν για λουκέτο στο ΠΑΣΟΚ με στόχο να δημιουργηθεί κάτι νέο που θα εκφράσει το σοσιαλιστικό χώρο στην Ελλάδα.

Στην Κουμουνδούρου πάντως, φαίνεται πως πλέον, ένα χρόνο μετά έχουν το πάνω χέρι επιτυγχάνοντας να εκτοπίσουν το ΠΑΣΟΚ από το ζωτική του εκλογική δεξαμενή, οδηγώντας το σταδιακά σε διάλυση.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/301343/sokarismenos-o-venizelos-me-tis-mystikes-dimoskopiseis#ixzz2RP4VVoRA

Κατέβασαν την ελληνική σημαία για να υψώσουν στην θέση της τον μαυροκόκκινο φερετζέ των "ταγμάτων εφόδου" της νεώτερης Νέας Τάξης Πραγμάτων!!!

Πηγές Φωτογραφίών : twitter.com/dromografos - http://www.newsbeast.gr/

Αν  το να υποστηρίζεις  τον  νταβατζή σου ,που στην προκειμένη περίπτωση  είναι  το ίδρυμα  Σόρος , και να  κατεβάζεις  την ελληνική  σημαία  (αυτήν  που ο Πάγκαλος ονόμασε κάποτε κουρελόπανο) θεωρείται  "αντιεξουσιαστική  πάλη", τότε και ο Βενιζέλος  είναι  ο γνήσιος  εκφραστής του Μάρξ, ο Σαμαράς του Έγκελς, ο  Κουβέλης του Τρότσκι , ο Τσίπρας του Λένιν και ο Μιχαλολιάκος του Μπακούνιν.

Οι συνειδητοί  ή ασυνείδητοι  προβοκάτορες των μυστικών υπηρεσιών, εκείνοι  που  δεν χάνουν ευκαιρία να διαλύουν αποτελεσματικώτερα κι απο τα ΜΑΤ  τις  μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις , αυτοί οι τσόγλανοι που καμωνονται  τους αντιεξουσιαστές  ενώ   στην πραγματικότητα είναι ότι  και οι χρυσαυγίτες ,δηλαδή  τάγματα εφόδου της  νεώτερης Νέας Τάξης Πραγμάτων, τολμούν να  κατεβάζουν την ελληνική σημαία  για να βάλουν στην θέση της  τον  μαυροκόκκινο φερετζέ τους και την ρεκλάμα  του soros- κίνητου indymedia.

 Άϊ σιχτίρ!

Δείτε τo Video: 

ΑΡΜΕΝΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥΡΚΟΛΑΓΝΟΥΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης | Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από την μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian, ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του. 

Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει...

ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Talat Pascha. 

Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο πόνος μιας ολόκληρης γενιάς. 

Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε. 

Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήτα αρκετή. 

Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον». 

Ο Τεχλιριάν έτρεξε να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση κατάφερε να τον συλλάβει. 

Στην δίκη που έγινε και η οποία συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρων, ο Τεχλιριάν απολογούμενος απέρριψε την κατηγορία που του αποδίδονταν με την φράση: «Σκότωσα μα δεν είμαι δολοφόνος». Το δικαστήριο, μετά από μια δραματική δίκη, υιοθετώντας καθώς φαίνεται την άποψη του τον αθώωσε. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την διεθνή κοινή γνώμη και θεωρήθηκε σαν μια πρώτη δικαίωση του τότε κόσμου απέναντι στο ανοσιούργημα της αρμένικης γενοκτονίας του 1915-16.

Η ίδια τύχη περίμενε και άλλους πρωτεργάτες του αρμένικου πογκρόμ. 

Στις 6 Δεκεμβρίου 1921, ο Arsavir Sirakian Αρσαβίρ Σιρακιάν σκοτώνει στην Ρώμη τον Sayid Halim Σαϊντ Χαλίμ. 

Οι Misak Torlakian Μισάκ Τορλακιάν, Aram Perganian Αράμ Περγκανιάν, Stepan Tsagıkıan Στεπάν Τσαγικιάν και Bedros Derbogosıan Μπεντρός Ντερμπογοσιάν, όλοι τους μέλη όπως και οι δύο προηγούμενοι της πατριωτικής οργάνωσης, «Ντασνάκ», ανακαλύπτουν και σκοτώνουν τους Bahaeddin Sakır Μπαχαεντίν Σακίρ, Kemal Pascha Κεμάλ Πασά, Ember Pascha Εμβέρ Πασά. 

Μερικές δεκαετίες αργότερα, την δεκαετία του εβδομήντα, όταν το αρμενικό έθνος ξανάνθιζε στην σύγχρονη του μορφή, η οργάνωση ASALA ΑΣΑΛΑ έμελε να ξεσηκώσει όλο τον κόσμο με τις αλλεπάλληλες δολοφονίες Τούρκων διπλωματών εκδικουμένη στο μέτρο της ηθικής δικαιοσύνης τις αμέτρητες σφαγές των άρχων του εικοστού αιώνα. 

Το πρόβλημα όμως της απόδοσης της δικαιοσύνης πολλές δεκαετίες μετά τις γενοκτονίες ακόμα δεν έχει λυθεί. 

Η σύγχρονη Τουρκία του ισλαμιστή Ταΐπ Ερντογάν συνεχίζει να αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που διέπραξε αποδίδοντας την ηθική δικαίωση στα αμέτρητα θύματα τους, προκαλώντας μέχρι σήμερα την οργή στους επιζήσαντες απογόνους αυτών των σφαγών.

« “Δεν είχε ακόμα χαράξει”, έλεγε ο πατέρας μου, “όταν όλο το χωριό ξεκίνησε με θρήνους συνοδεία μερικών ζαπτιέδων, (Τούρκων χωροφυλάκων), παίρνοντας τον δρόμο της εξορίας, με πολύ λίγα από τα υπάρχοντά τους, αφού τα πάντα έπρεπε να τα εγκαταλείψουν, γυναίκες, παιδιά και γέροι. Οι άνδρες είχαν συλληφθεί τις προηγούμενες μέρες και είχαν οδηγηθεί μακριά από το χωριό, στη γειτονική Kαισάρεια. Ύστερα από πορεία μερικών ωρών φτάσαμε στην Kαισάρεια και εκεί που πλησιάζαμε στην πλατεία της πόλης, από την κεφαλή της πορείας άρχισε ένας σπαρακτικός θρήνος που σε λίγο έφτασε και σε μας και μας κάλυψε. Αντικρίσαμε ένα φοβερό θέαμα. H πλατεία είχε μετατραπεί σε ένα δάσος με αγχόνες με τα άψυχα σώματα των αγαπημένων μας να κρέμονται. O θρήνος ξέσκιζε τον ουρανό, γυναίκες σφιχταγκάλιαζαν τα μικρά τους και περνούσαν μπροστά από τις κρεμάλες χωρίς να τους επιτρέπεται να σταματήσουν έστω και λίγο. Άλλες έπεφταν λιπόθυμες, κλαίγοντας σπαρακτικά τραβώντας τα μαλλιά τους. Οι ζαπτιέδες τις χτυπούσαν βάναυσα υποχρεώνοντάς τις να προχωρήσουν. Αδιάφορο για τον θρήνο των γυναικών, ένα χαμίνι, τουρκόπαιδο, ξυπόλυτο, τριγυρνούσε μέσα στις αγχόνες, καγχάζοντας και τραβώντας από τα πόδια τα σώματα των κρεμασμένων, τα έφτυνε, τα κουνούσε πέρα δώθε, και φώναζε χλευαστικά “Που είναι η Αρμενία σας;”. Το πρωινό αεράκι φυσούσε κάνοντας τα άψυχα αθώα σώματα να αιωρούνται μέσα σε μια μακάβρια μελωδία που δημιουργούσαν οι τριγμοί από τα σχοινιά και τις αγχόνες».

Από «Η αρμενική γενοκτονία» του Kαραμπέτ Kαλφαγιάν, (Αρμένιος ιστορικός συγγραφέας)

Οι γενοκτονίες των χριστιανών της Ανατολής, Ελλήνων, Αρμένιων και Ασσύριων, ζητούν την ηθική και ιστορική τους δικαίωση και όχι την άθλια παραγραφή της ιστορίας με «συνωστισμούς» και άλλες ανεκδιήγητες ιστορικές αθλιότητες, στον βωμό μιας υποτιθέμενης υποκριτής προσέγγισης που όμως εξομοιώνει με σκανδαλώδη τρόπο τους θύτες με τα αμέτρητα θύματα τους.
24gr

«Ελεύθεροι οι απαχθέντες» μητροπολίτες στη Συρία

Ελεύθεροι αφέθηκαν ο ελληνορθόδοξος μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παύλος και ο συρορθόδοξος μητροπολίτης Χαλεπίου Γιοχάνα Ιμπραχίμ που είχαν απαχθεί τη Δευτέρα στην επαρχία του Χαλεπίου, αναφέρει η θρησκευτική οργάνωση Oeuvre d’Orient σε ανακοίνωσή της.

Κατά την οργάνωση, όπως μεταδίδει το AFP, οι μητροπολίτες αφέθηκαν ελεύθεροι μετά το μεσημέρι της Τρίτης και ήδη έχουν κατευθυνθεί στο ναό του Αγίου Ηλία στο Χαλέπι.

Για την απαγωγή των δύο ιεραρχών υπήρξε διεθνής κινητοποίηση με την ελληνική κυβέρνηση, ξένους φορείς αλλά και το Βατικανό να κάνουν εκκλήσεις για την άμεση απελευθέρωσή τους.

Σε ό,τι αφορά τους απαγωγείς, σύμφωνα με την επισκοπή στη Συρία, φέρεται να είναι τσετ΄σενοι  τζιχαντιστές.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

New World Order-Wake Up

Δείτε στο VIDEO τον σκηνοθέτη Κολλάτο στο κρατητήριο

Για προσβολή συμβόλων
 του ελληνικού κράτους κατηγορείται 
ο γνωστός σκηνοθέτης...
Δημήτρης Κολλάτος που οδηγήθηκε
 στο Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος.
 Νωρίτερα μέλη της “ΣΠΙΘΑ” συγκεντρώθηκαν 
έξω από το Α.Τ σε ένδειξη διαμαρτυρίας
 για τη σύλληψη του κ. Κολλάτου.

Ο γνωστός σκηνοθέτης συνελήφθη γιατί σήκωσε δύο πανό έξω από το σπίτι του
 με τα πρόσωπα του Χίτλερ και της Μέρκελ και με τα μηνύματα " 27 Απριλίου 
1941 μπήκαν στην Αθήνα" και το δεύτερο "Απρίλιος 2013 οι Γερμανοί είναι 
στην Αθήνα".

Κραυγή αγωνίας της κοινωνίας. Φτώχεια, αδιαφορία και μνημόνια σκοτώνουν τη Δημοκρατία

Δημοσκόπηση της 'ΚΕ' δείχνει το 30% να εκτιμά πως “τα πράγματα ήταν καλύτερα” επί Χούντας.

Σύμφωνα με το Βαρόμετρο της Metron Analysis για την Ελευθεροτυπία, το 30% των ερωτηθέντων θεωρεί πως “στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ότι σήμερα”. Τα ευρήματα-σοκ καταδεικνύουν ότι η οικονομική κρίση της χώρας, για την οποία ευθύνεται το πολιτικό σύστημα, προκαλεί κρίση και στην ίδια τη δημοκρατία. Ολόκληρη η έρευνα και η ανάλυση των ευρημάτων στη Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.  

Η δημοσκόπηση δείχνει σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων να απαντά θετικά στην ερώτηση “Σε λίγες μέρες θα έχουμε 21η Απριλίου. Ορισμένοι λένε ότι στη δικτατορία ήταν καλύτερα τα πράγματα από ότι σήμερα. Εσείς προσωπικά συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την άποψη αυτή;”

Η πλειοψηφία (59%) θεωρεί πως σε θέματα ασφαλείας η κατάσταση επί Χούντας ήταν καλύτερη, 46% θεωρεί ότι είχε  καλύτερη διαβίωση και  το 24% πιστεύει πως η χώρα είχε καλύτερη διεθνή εικόνα.

Όσο σοκαριστικά κι αν είναι τα ευρήματα άλλο τόσο πρέπει να μετατραπούν σε μια κραυγή αγωνίας της κοινωνίας αλλά και της ίδιας της δημοκρατίας προς τους θεσμούς που την υπηρετούν, τα κόμματα, το κοινοβούλιο, τη δικαιοσύνη. 
Η έρευνα της Ελευθεροτυπίας επιβεβαιώνει σε μια αποφράδα χρονική συγκυρία όλα αυτά που ως αίσθηση υπάρχουν τα τελευταία χρόνια και απέναντι στα οποία εθελοτυφλούμε.

  

 

Αποτελεί την κατάληξη μιας μακράς διαδρομής κατά την διάρκεια της οποίας το πολιτικό σύστημα βούτηξε στην διαφθορά, η κομματικοποίηση του κράτους απαξίωσε τους θεσμούς, κυριάρχησε το πελατειακό κράτους εις βάρος της αξιοκρατίας και η διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων και πολιτικών ήταν ο κανόνας.

Είναι το αποτέλεσμα της φτώχειας στην οποία έχει φέρει την κοινωνία η μνημονιακή πολιτική  και είναι αποκαλυπτικό της απόγνωσης της κοινωνίας αλλά  και της πλήρους σύγχυσης στην οποία την έχει οδηγήσει η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση και η αναποτελεσματική διαχείριση της από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Και  είναι αποτέλεσμα και της χρονικής απόστασης από εκείνη την μαύρη περίοδο, της άμβλυνσης της μνήμης και της άγνοιας των νεότερων γενιών για την χούντα των συνταγματαρχών, που κατέλυσε την δημοκρατία και τις ελευθερίες, διεύρυνε την ανισότητα και έσπειρε την ανασφάλεια.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ινφογνώμων Πολιτικά

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από κατάθλιψη από το 1979 [αποσπάσματα]

Aγνωστο παρασκήνιο για τον Ανδρέα Παπανδρέου φωτίζει ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Παρασκευάς Αυγερινός στο βιβλίο του «Η Αλλαγή τελείωσε νωρίς».

Εκτενή αποσπάσματα του άκρως ενδιαφέροντος βιβλίου του (εκδόσεις Εστία) προδημοσιεύουν τα ΝΕΑ του Σαββατοκύριακου. Το ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ – και επί σειρά ετών υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου – περιγράφει αποκαλυπτικές πτυχές της περιόδου 1974-1981 προτού δηλαδή το ΠΑΣΟΚ αναρριχηθεί στην εξουσία με το σύνθημα της «Αλλαγής» και το συντριπτικό ποσοστό του 48%.

Το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ένας εκ των τεσσάρων του περίφημου μυστικού δείπνου που έγινε στις 13 Νοεμβρίου του '94 στην οικία της Βάσως Παπανδρέου, εκείνη τη νύχτα που συμφωνήθηκε η προώθηση του Κώστα Σημίτη ως διαδόχου του Ανδρέα Παπανδρέου, καταγράφει με εντυπωσιακές λεπτομέρειες την προσωπική του σχέση με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ γίνεται αποκαλυπτικό όταν αναφέρεται για πρώτη φορά ανοιχτά στην ασθένεια που ταλαιπωρούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου και κάνει λόγο για «μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο» το 1979. Γράφει δε, πως όταν ο Παπανδρέου αρρώστησε έμεινε απομονωμένος στο Καστρί από μία κλειστή ομάδα ανθρώπων την οποία ο ίδιος αποκαλεί «αυλή».

«Για πολλές εβδομάδες δεν κατέβαινε στις συνεδριάσεις γιατί ήταν, όπως μας διαμήνυαν, αδιάθετος. Ένας κλειστός κύκλος του στενού περιβάλλοντος τον συντρόφευε και τον κρατούσε απόλυτα περιορισμένο στο σπίτι να μην τον συναντήσει κανείς. Με τον φόβο να γίνει γνωστή η κατάστασή του και η αδυναμία του να ασκήσει τα καθήκοντά του απέφευγαν και τους γιατρούς. Είχαν επιλέξει εναλλακτικές θεραπείες ανύπαρκτης αποτελεσματικότητας και αξιοπιστίας, καλούσαν ομοιοθεραπευτές. (...) Γύρω του όλη αυτή η αυλή καμιά ψυχολογική βοήθεια δεν του προσέφερε...»
Σύμφωνα με τον συγγραφέα κάποια στιγμή το περιβάλλον του πείστηκε ότι ο Αντρέας δεν είναι στενοχωρημένος: «Με πήρε στο τηλέφωνο η Μαργαρίτα και μοy ζήτησε να ανέβω στο Καστρί γιατί ο Αντρέας δεν είναι καλά. Τον βρήκα καθισμένο σε μια πολυθρόνα, φορούσε την ρόμπα του, δεν σηκώθηκε, δεν με ρώτησε γιατί πήγα. Τον συνόδεψα στον ψυχίατρο και, όπως περίμενα, η διάγνωση ήταν «βαριάς μορφής κατάθλιψη». Δεν θυμάμαι αν μου το είπε ακριβώς έτσι, αλλά εγώ έτσι το εξέλαβα. Ιατρικά αυτή η καταθλιπτική κρίση αναφέρεται ως «διπολική διαταραχή».(...) «Πρέπει να πω ότι τότε, στις παραμονές της με βεβαιότητα αναμενόμενης πρωθυπουργίας, του επέβαλαν τη διακοπή μιας μακράς ερωτικής σχέσης που διατηρούσε και δεν αποκλείω ότι αυτή η απογοήτευση αποτέλεσε και την κύρια αφορμή της καταθλιπτικής κρίσης».

Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου φέρει τον τίτλο «Επτά χρόνια χωρίς πυξίδα». Η ιστορία του Αυγερινού ξεκινά από την 3η Σεπτέμβρη του ' 74 όταν ο Ανδρέας ανακοίνωσε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ). « Έμοιαζε περισσότερο με κοινωνική συμμαχία φτωχών στρωμάτων και των ανθρώπων που ενδιαφέρονταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα» αναφέρει ο συγγραφέας με την επισήμανση ότι «την ενότητα εξασφάλιζε η κοινή αναφορά στον Αντρέα, ο οποίος δεν επέτρεψε ποτέ να δοθεί στο ΠΑΣΟΚ συγκεκριμένη ιδεολογική ταμπέλα, τη δε διαφορετικότητα την κάλυπτε ο όρος «Κίνημα».

Εκείνη την περίοδο το ΠΑΣΟΚ προτιμούσε την πολιτική απομόνωση και ένιωθε πιο κοντά στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. «Αρνιόταν να αναπτύξει σχέσεις με το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας (SPD) το οποίο χαρακτήριζε συντηρητικό, απέρριπτε την ΕΟΚ, κατάγγειλε την επανένταξη της χώρας μας στο ΝΑΤΟ. (...) Ακόμη και τη Σοσιαλιστική Διεθνή, ο Ανδρέας τη χαρακτήριζε ως «σφηκοφωλιά του ψυχρού πολέμου».
Ο Παρασκευάς Αυγερινός δεν παραλείπει όμως να αναφερθεί στην «προοδευτική διαφοροποίηση της θέσης μας για την ΕΟΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε την δύναμη να προσαρμόσει τις θέσεις του.(...) Στην Σύνοδο της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, νομίζω το 1984, αναφερόμενος στις σχέσεις μας με την ΕΟΚ επισημοποίησε την αλλαγή της θέσης μας με λίγες λέξεις λέγοντας: «δε χρεωνόμαστε την ένταξη, χρεωνόμαστε όμως την παραμονή, άλλωστε η αποχώρηση έχει πολύ μεγάλο κόστος». Αυτά και μόνον αυτά είπε, χωρίς στη συνέχεια να επιτρέψει ν' ακολουθήσει επ' αυτού συζήτηση».

Η πορεία προς την εξουσία δεν ήταν ανέφελη. Τους πρώτους μήνες του '75 αναδείχθηκαν οι αντιθέσεις με τα στελέχη της Δημοκρατικής Αμυνας που οδήγησαν τελικώς σε διάσπαση στο προσυνέδριο του Μάρτη της ίδιας χρονιάς. «Ο Αντρέας δεν επρόκειτο ποτέ να εκχωρήσει κομμάτι της εξουσίας-ιδιοκτησίας του δεν θα δεχόταν το ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε να εξελιχθεί σε ένα ομοσπονδιακό πολιτικό μόρφωμα. Ήθελε και του ανήκε να ορίζει το παιχνίδι χωρίς συνιδιοκτήτες».
Είχαν προηγηθεί οι εκλογές του Νοέμβρη του '74 που προκάλεσαν απογοήτευση. Ποσοστό 13,5% μόλις 13 έδρες. Όμως ο Ανδρέας βρήκε το κουράγιο να πει τότε: «Αυτό ήταν ξεκινάμε από την αρχή». Στις εκλογές του '77 το ΠΑΣΟΚ διπλασίασε το ποσοστό του με το 25,34% και 93 βουλευτές και πέρασε στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ίδιο βράδυ στο Μεγάλη Βρετάνια ο Αντρέας δήλωσε: Φτάσαμε στην πόρτα της εξουσίας, η επόμενη φορά θα είναι δικιά μας. Θα είμαστε κυβέρνηση».
Όμως ο συγγραφέας θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ βαδίζοντας προς την εξουσία έκανε ένα μοιραίο λάθος αποδεχόμενο την ένταξη σ' αυτό στελεχών της Ενωσης Κέντρου.
«Το ΠΑΣΟΚ φτάνοντας στην πόρτα της εξουσίας, αντί να αναβαπτιστεί στις αρχές που το γέννησαν, προτίμησε να επιστρέψει στο παρελθόν. (...) Επικράτησε η λαθεμένη αντίληψη, ή μάλλον μας επέβαλαν να δεχτούμε την βλακώδη άποψη, να πάρουμε, λέει το 10% που είχε η Ενωση Κέντρου στις εκλογές του '77, δεχτήκαμε δηλαδή ότι εκείνο το ποσοστό ήταν προσωπική πελατεία αυτών που προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ και θα το μετέφεραν σε μας. (...) Είμαι βέβαιος ότι ο Ανδρέας ήθελε να δικαιώσει ιστορικά την Ενωση Κέντρου.
Για την μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ ο Π. Αυγερινός αποδίδει σοβαρότατες ευθύνες στο κεντρώας καταγωγής και αντίληψης περιβάλλον του που προσπαθούσε να τον συγκρατήσει «να μην τρομάζει τον κόσμο, να μη διώχνουμε τους νοικοκυραίους».
Οι φορείς αυτών των αντιλήψεων έπεισαν τον Παπανδρέου «όχι μόνο να δεχτεί την υιοθεσία των ορφανών της Ενωσης Κέντρου, αλλά και να τους εξασφαλίσει τη βουλευτική έδρα, αποκλείοντας, όπως απαίτησαν, να μπουν στους εκλογικούς συνδυασμούς μέλη της ΚΕ, μέλη των Νομαρχιακών Επιτροπών και άλλα ικανά και επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε άλλο σημείο του βιβλίου του «δεν επιτρέψαμε ούτε στον Κώστα Σημίτη να είναι υποψήφιος στον Πειραιά παρ' ότι είχε ξεκινήσει τον εκλογικό αγώνα».
Μετά τις εκλογές του '77 όλα έδειχναν ότι το ΠΑΣΟΚ καλπάζει προς την εξουσία. Ακόμη και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε μία προσωπική συνάντηση που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου τού είχε υπονοήσει ότι στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ επρόκειτο να αναδειχθεί πρώτη εκλογική δύναμη. Για τους περισσότερους το 1981 αποτελεί «ορόσημο» στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Ανήλθε στην εξουσία με το συντριπτικό ποσοστό του 48% και έφερε στη χώρα την «Αλλαγή». Ο συγγραφέας όμως αντιμετωπίζει υπό άλλο πρίσμα τις εξελίξεις και θεωρεί ότι το 1981 τελείωσε το ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη: «Το 1981 τελείωσε το κόμμα των οραμάτων, της αμφισβήτησης και της ανατροπής.(...) Περάσαμε στην κυβερνητική λογική, τη λογική της εξουσίας. Από 'δω και πέρα στόχος μας θα είναι να κερδίζουμε τις επόμενες εκλογές κι αυτό βέβαια θα μας υποχρεώνει σε συνεχείς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Προσαρμοστήκαμε στο «άστο γι' αργότερα» και στο «να μην ενοχλήσουμε», να τα' χουμε καλά με όλους».

Τα εμπόδια για το νόμο του ΕΣΥ
Παρά τους στενότατους προσωπικούς και πολιτικούς δεσμούς που τους συνέδεαν με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ οι σχέσεις Παπανδρέου-Αυγερινού μπαίνουν σε σκληρή δοκιμασία και διαταράσσονται. Ο Παρασκευάς Αυγερινός έχοντας ορκιστεί Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας θυμάται: «Δεν είχαν περάσει δύο μήνες στην κυβέρνηση, στις 3 Γενάρη 1982 και προέκυψε το πρώτο κρίσιμο θέμα παραμονής μου, όταν πληροφορήθηκα ότι με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών Μένιου Κουτσόγιωργα καταργούνται οι θέσεις των διευθυντών στο δημόσιο.(...) Στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων δήλωσα ότι αυτό δεν μπορεί να αφορά τα νοσοκομεία και θα ζητήσω αμέσως να μην ισχύσει αυτή η απόφαση για τον χώρο της υγείας. Όταν ανακοινώθηκε η δήλωσή μου ο Μένιος, χωρίς να επικοινωνήσει μαζί μου, με κατήγγειλε στον Πρωθυπουργό ως διασπαστή της κυβερνητικής συνοχής. Το απόγευμα με αναζητούσε ο πρωθυπουργός, βρισκόμουνα στην Καλαμάτα, να μου ανακοινώσει την απόλυσή μου. Το ίδιο απόγευμα όμως είχε προκύψει ένα άλλο θέμα με τον Ασημάκη Φωτήλα, τον οποίο και απέλυσε ερχόμενο από τις Βρυξέλλες πριν ακόμη, προσγειωθεί το αεροπλάνο του.(...) Όπως έμαθα, αυτό που είπε το βράδυ εκείνο ήταν «πάει πολύ να διώξω και τους δύο».
Η κορύφωση όμως της έντασης που κλόνισε τις σχέσεις των δύο ανδρών ήρθε με αφορμή το νομοσχέδιο για το ΕΣΥ για το οποίο ο Αυγερινός συνάντησε απίστευτες αντιστάσεις τόσο μέσα από την κυβέρνηση όσο και από παράγοντες της υγείας και του ιατρικού κόσμου... «Στο υπουργικό συμβούλιο που συνήλθε στις 15 Απριλίου ο πρωθυπουργός στην εισήγησή του ξεκίνησε με επίθεση εναντίον μου, «δουλειά μας δεν είναι να ασχολούμαστε μόνο με τα νομοσχέδια». Απέφυγε να γίνει ξεκάθαρος. (...) Το είχα καταλάβει δύο μέρες πριν όταν στο Καστρί την ώρα που έφευγα στις σκάλες μου είπε, «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για το ΕΣΥ τώρα, άστο ας καθυστερήσει λίγο». Του ψέλλισα ότι το περιμένει ο κόσμος, το υποσχεθήκαμε, θα είμαστε αναξιόπιστοι, αν δεν γίνει τώρα πότε θα γίνει;». Γύρισε οργισμένος και μου είπε «εγώ θα ορίσω τι θα γίνει».
Εκείνη η ώρα έκρινε τις μελλοντικές του σχέσεις με τον Αντρέα. «Τελείωσε η αμοιβαία εκτίμηση κι εμπιστοσύνη, η συνέχεια της συνεργασίας μας θα έχει τυπικό χαρακτήρα»...
Τελικώς αφού το νομοσχέδιο πέρασε από σαράντα κύματα ψηφίστηκε από την τρικομματική τότε Βουλή (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ) με την στήριξη και του Κομμουνιστικού Κόμματος. Το ΕΣΥ έγινε νόμος του κράτους τον Σεπτέμβριο του1983.
Η ψήφιση του Νόμου σήμανε και το τέλος της θητείας του Π. Αυγερινού και στο υπουργείο υγείας. «Στις 16 Γενάρη του ' 84 το μεσημέρι στις 2.00, ο Μιχάλης Ζιάγκας μου έφερε το γράμμα της απόλυσης, αντικατάσταση την ονόμαζε. Ανακουφίστηκα, τόσους μήνες την περίμενα. Έβγαλα την θηλιά από το λαιμό μου, ήταν η πιο καλή μέρας της πολιτικής μου ζωής».

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Πηγή: Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από κατάθλιψη από το 1979 [αποσπάσματα] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/101390#ixzz2R6ccrScT

Τουρκία, καθ. Dogu Ergil: Οι ίδιοι οι Κούρδοι δεν ήθελαν κουρδικό κράτος στην Συνθήκη της Λωζάννης

Nouvelles d'Arménie     (μτφ. Κριστιάν)

Η Συνθήκη των Σεβρών (1920)

Στη Συνθήκη των Σεβρών το 1920, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Συμμαχικές δυνάμεις είχαν σχεδιάσει ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος για τους Κούρδους. Αλλά στη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923, μετά το τουρκικό πόλεμο της ανεξαρτησίας στον οποίο Τούρκοι και Κούρδοι πολέμησαν μαζί ενάντια στη Δύση, η υπόσχεση αυτή αγνοήθηκε.

Ορισμένοι Κούρδοι διανοούμενοι έχουν την τάση να κατηγορούν τους Τούρκους ότι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους στους Κούρδους να αποκτήσουν το δικό τους κράτος. Πιστεύουν ότι προδόθηκαν. Αλλά ο καθηγητής Dogu Ergil, ένας από τους διασημότερους πολιτικολόγους της Τουρκίας, δήλωσε στη Zaman ότι οι ίδιοιο οι Κούρδοι δεν απαιτούσαν κράτος.

Εξήγησε ότι οι Κούρδοι «συνεργάστηκαν» με τους Τούρκους εναντίον των Αρμενίων, προκειμένου «να τους εκδιώξουν και να κατασχέσουν τα αγαθά και τις περιουσίες που θα άφηναν οι Αρμένιοι». Ο καθηγητής Ergil ισχυρίζεται ότι η Συνθήκη της Λωζάνης έχει γραφτεί με τη συγκατάθεση των Κούρδων.«Δεν ήθελαν κουρδικό κράτος για διάφορους λόγους. Αλλά ο κύριος λόγος ήταν η φιλοδοξία ορισμένων να μη θέλουν μια χωριστή Αρμενία στις ίδιες περιοχές που κατοικούσαν. ΟιΚούρδοι ήθελαν να αποτρέψουν αυτό να συμβεί».

Για τον καθηγητή Erbil, «Κούρδοι και Αρμένιοι ζούσαν μαζί στην ανατολική Ανατολία.  Συνεργάστηκαν με τους τουρκικούς επίσημους κύκλους στην απέλαση των Αρμενίων και διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναδιανομή της ιδιοκτησίας και της γης των Αρμενίων που είχαν απελαθεί. Η επιστροφή τους θα σήμαινε ότι τα πάντα έπρεπε να αποκατασταθούν και να αντιστραφούν. Είχαν εξισλαμίσει τα παιδιά τους και τα έφεραν σε κουρδικές οικογένειες. 

Και, βέβαια, τότε δεν υπήρχε τουρκισμός, υπήρχε μια προσέγγιση που βασιζόταν σε κράτος με το Ισλάμ.

Ήταν αρκετά κατανοητό για τους Κούρδους. Ζούσαν έτσι εδώ και αιώνες. Δεν υπήρχε χώρος για κουρδικότητα όταν ιδρύθηκε ο τουρκισμός με την πολιτική έννοια του, επειδή αυτός ο τόπος χαρακτηριστηκε ως χώρα των Τούρκων».

Nouvelles d'Arménie  

Ινφογνώμων Πολιτικά

Ανθρωποκυνηγητό στη Βοστώνη για τον Τσετσένο βομβιστή

Είναι αδελφός με το νεκρό τρομοκράτη

Ανθρωποκυνηγητό έχουν εξαπολύσει οι αρχές στη Βοστώνη για τον εντοπισμό του Τσετσένου βομβιστή, Τζοχάρ Τσαρνάεφ, που μαζί με τον αδελφό του αιματοκύλησαν τον Μαραθώνιο της Βοστώνης τηνΔευτέρα.

Είναι το παιδί με το λευκό καπελάκι που εδώ και ώρες η αστυνομία έχει ορίσει ως βασικό ύποπτο για τα χτυπήματα στον μαραθώνιο και σήμερα εμφανίστηκε αρχικά στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ και στη συνέχεια στην περιοχή Watertown εν μέσω πυροβολισμών και εκρήξεων. Μαζί του ήταν ο αδελός και συνεργός του, ο οποίος είναι πλέον νεκρός, καθώς συνελήφθη τραυματισμένος και άφησε την τελευταία του πνοή λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Διαβάστε αναλυτικά τι συνέβη σήμερα 

Μάλιστα, όπως μεταδίδει το NBC, οι Αρχές πλέον αναζητούν και ένα τρίτο πρόσωπο, που φέρεται να βοήθησε τους δύο δράστες στην προετοιμασία της επίθεσης.

Έρημη πόλη η Βοστώνη

H κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή θυμίζει κάτι από θρίλερ αλλά και ταινία δράσης μαζί. Ο νεαρός, σύμφωνα με την αστυνομία, κυκλοφορεί στους δρόμους ζωσμένος με εκρηκτικά και είναι επικίνδυνος.

Οι εκκλήσεις των αρχών προς τους κατοίκους στην Watertown είναι δραματικές. 

"Πιστεύουμε ότι είναι τρομοκράτης, πιστεύουμε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που ήρθε εδώ για να σκοτώσει", σύμφωνα με την αστυνομία, η οποία ζήτησε από τους κατοίκους της πόλης "να παραμείνουν μακριά από τα παράθυρα" των σπιτιών τους και "να μην ανοίγουν την πόρτα τους".



Μάλιστα η αστυνομία στέλνει συνεχώς λεωφορεία προκειμένου να εκκενωθεί από κατοίκους η περιοχή καθώς φοβούνται μήπως η κατάσταση βγει εκτός ελέγχου.

Οι άντρες των SWAT «κυνηγούσαν» ένα γκρι αυτοκίνητο Hondo CRV, καθώς πίστευαν ότι ο δράστης ήθελε να διαφύγει με αυτό στο Μανχάταν. Ωστόσο, πριν από λίγο το εντόπισαν εγκαταλειμμένο.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι άνηκε στον μεγαλύτερο αδελφό του Τζοχάρ, ο οποίος έπεσε νεκρός τοπρωί.


Άντρες των SWAT ελέγχουν ένα σπίτι 

Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι το γεγονός ότι αποφασίστηκε σήμερα (επτά ώρες πίσω από την Ελλάδα) να μην κυκλοφορήσουν μέσα μαζικής μεταφοράς σε ολόκληρη τη Βοστώνη, να σταματήσουν τη λειτουργία τους τα ταξί, να μείνουν κλειστά τα σχολεία.

Περιορισμοί έχουν τεθεί και στην εναέρια κυκλοφορία, ενώ οι αρχές ζήτησαν από τις επιχειρήσεις να παραμείνουν κλειστές.Επίσης για λόγους ασφαλείας, κλειστό θα μείνει το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Το χρονικό της καταδίωξης

Ο συναγερμός σήμανε αρχικά στο ΜΙΤ, όπου αστυνομικός του πανεπιστημίου έπεσε νεκρός από πυρά δύο αγνώστων.

Οι δράστες έκλεψαν με την απειλή όπλου αυτοκίνητο, με το οποίο διέφυγαν. Αρχικά, πήραν μαζί τους και τον οδηγό, τον οποίο στη συνέχεια άφησαν ελεύθερο σε βενζινάδικο, σε σημείο μακριά από το ΜΙΤ.

Ακολούθησαν χαώδεις σκηνές καταδίωξης στην περιοχή του Cambridge και του Watertown κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Αυτόπτες μάρτυρες δήλωσαν ότι άκουσαν ισχυρές εκρήξεις, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι δέχτηκαν επίθεση με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς.

Εκπρόσωπος της αστυνομίας της Μασαχουσέτης δήλωσε ότι εκρηκτικοί μηχανισμοί χρησιμοποιήθηκαν κατά της αστυνομίας κατά την καταδίωξη του κλεμμένου αυτοκινήτου στο Watertown, στα περίχωρα της πόλης.

Ο πρόεδρος Ομπάμα ενημερώθηκε κατά τη διάρκεια της νύκτας για την πορεία των ερευνών και για την αστυνομική επιχείρηση, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο.

 Πρώτο Θέμα

Τι δεν ξέρουμε για τη Βόρεια Κορέα

Το απομονωμένο ασιατικό κράτος που απειλεί την οικουμένη!

Η Βόρεια Κορέα εισέβαλε πρόσφατα στον δημόσιο διάλογο,
με τα πεπραγμένα της να απασχολούν πλέον όλο τον πλανήτη.
Η αλλαγή εξουσίας, η βίαιη και θορυβώδης ρητορική του νέου
της ηγέτη και οι πυρηνικές απειλές, που εκτοξεύει πλέον ανοιχτά,
έχουν μετατρέψει την απομονωμένη χώρα σε καθημερινή είδηση
 πρώτου μεγέθους!
Κι όμως, ακόμα κι έτσι, πολύ λίγα είναι γνωστά για τη ζωή των πολιτών
και την αδιατάρακτη καθημερινότητα μιας χώρας που κρατιέται
ηθελημένα μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των Δυτικών.
Ας δούμε λοιπόν μια σειρά από γεγονότα που έχουν συμβεί μέσα
στις κλειστές πύλες της Βόρειας Κορέας, που φαντάζει πλέον ένα
 από τα διαβόητα έθνη του πλανήτη.
Ο Kim Jong-Il φοβόταν τις πτήσεις

Παρά το γεγονός ότι ήταν για τόσα χρόνια ηγέτης της
 Βόρειας Κορέας, δεν είναι και πολλά γνωστά για τη ζωή του προσφάτως
εκλιπόντος Kim Jong-Il. Αυτό που ξέρουμε, ωστόσο, με βεβαιότητα
ήταν η φοβία του για τα αεροπλάνα, γεγονός που τον ανάγκαζε
να μετακινείται στην ενδοχώρα με 6 θωρακισμένα τρένα. Τα οποία
φυσικά στάθμευαν στους 20 και πλέον σιδηροδρομικούς σταθμούς
 που είχαν φτιαχτεί ειδικά για τον Kim! Η πολυτέλεια των συρμών
έχει μείνει παροιμιώδης, την ίδια στιγμή που, κατ' απαίτηση του ηγέτη,
αστακοί και κονιάκ αερομεταφέρονταν καθημερινά στο τρένο,
σε μια χώρα μάλιστα που ο πληθυσμός προσπαθεί να τραφεί ακόμα
και με φλοιούς δέντρων.
Η επίσημη βιογραφία του Kim Jong-Il

Οι θρυλικές υπερβολές του ηγέτη δεν σταματούν εδώ: όντας ακόμα
στην εξουσία, η κυβέρνησή του κυκλοφόρησε την επίσημη
βιογραφία του Kim Jong-Il, υπενθυμίζοντας στην οικουμένη
το καθεστώς του ως θεού. Σύμφωνα λοιπόν με την επίσημη -τονίζουμε-
βιογραφία του, ο Kim γεννήθηκε σε ένα βουνό κάτω από ένα διπλό
ουράνιο τόξο, με τη στιγμή της γέννησής του να σημαδεύεται
από την εμφάνιση ενός νέου αστεριού στον ουρανό!
 Σε ηλικία... 3 εβδομάδων, ο Kim περπατούσε, ενώ όταν γράφτηκε
στο σχολείο συνήθιζε να διορθώνει τους δασκάλους του σε ιστορικά
θέματα (!), την ίδια ώρα που έγραψε στη ζωή του περισσότερα
από 1.500 βιβλία και ήταν φυσικά αυθεντία στον κινηματογράφο.
Σημείωσε μάλιστα τόσο κορυφαία επίδοση στο μοναδικό γήπεδο
 γκολφ της χώρας, που αναγκάστηκε κατόπιν να παραιτηθεί
 από το σπορ, καθώς δεν είχε πλέον νόημα να συνεχίζει να παίζει.
 Και βέβαια είχε και την απαράμιλλη ικανότητα να ελέγχει
τα καιρικά στοιχεία, δαμάζοντας τη φύση μόνο με την αλλαγή
της διάθεσής του. Και ποιος δεν θα ήθελε έναν τέτοιο φωτισμένο ηγέτη
 για τη χώρα του.
Η απαγωγή του σκηνοθέτη

Αυτή είναι σίγουρα μια ιστορία δηλωτική του κλίματος που
επικρατούσε -και συνεχίζει να επικρατεί- στη Βόρεια Κορέα.
Το 1978, λοιπόν, ο γνωστός Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Shin Sang-Ok
και η σύζυγός του απήχθησαν από το Χονγκ Κονγκ με προορισμό
τη Βόρεια Κορέα, κάτω από τις διαταγές του Kim Jong-Il. Ο ηγέτης
ήθελε το σκηνοθέτη για να χτιστεί η εθνική κινηματογραφία της χώρας.
 Αφού τον ξαναπάντρεψε λοιπόν με τη γυναίκα του (!), έβαλε τον Shin
 να σκηνοθετήσει 7 προπαγανδιστικές ταινίες, με τον ηγέτη να λειτουργεί
 ως παραγωγός. Στο γνωστότερο από αυτά, το «Pulgasari», βλέπουμε
 μια μικρή κούκλα καμωμένη από ρύζι να μετατρέπεται σε μυθολογικό
 τέρας (τον βορειοκορεατικό Γκοτζίλα) και να βοηθά τους προλετάριους
αγρότες στην ανατροπή του διεφθαρμένου φεουδάρχη! Έπειτα από
 8 χρόνια ομηρίας, ο σκηνοθέτης και η σύζυγός του κατάφεραν να διαφύγουν,
όταν τους δόθηκε η άδεια να μεταβούν στη Βενετία για το περίφημο
κινηματογραφικό φεστιβάλ της Μόστρας.
Αμερικανός αποστάτης αυτομολεί στη Βόρεια Κορέα

Όσο απίθανο κι αν μοιάζει, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτομολήσει
 πράγματι στη Βόρεια Κορέα, από την εποχή του Πολέμου της Κορέας
ακόμη. Η γνωστότερη ίσως ιστορία είναι του Αμερικανού στρατιώτη
James Dresnok, ο οποίος πέρασε το ναρκοπέδιο μεταξύ Βόρειας
και Νότιας Κορέας το 1962 και παραδόθηκε στις βορειοκορεατικές Αρχές.
 Έκτοτε αποτελεί βασικό χαρακτήρα στα προπαγανδιστικά φιλμ της χώρας,
 ενσαρκώνοντας τον κακό Αμερικανό.
Βορειοκορεατικές Ειδικές Δυνάμεις

Όπως είναι γνωστό, το στρατιωτικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας
 μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται ότι διαθέτει έναν από τους
πολυπληθέστερους στρατούς του κόσμου. Επόμενο είναι, λοιπόν,
να διαθέτει επίσης και τις μεγαλύτερες αριθμητικά Ειδικές Δυνάμεις,
με τους Βορειοκορεάτες κομάντο να αγγίζουν τα 180.000 μέλη!
 Η «Ειδική Δύναμη Επιχειρήσεων», όπως ονομάζεται, αποτελείται
 από ιδιαίτερα εκπαιδευμένους στρατιώτες, που είναι πάντα
ετοιμοπόλεμοι για εισβολή ή άμυνα, διεξάγοντας συχνά ασκήσεις,
 γυμνάσια, αλλά και αναγνωριστικές αποστολές στη Νότια Κορέα.
Αξιομνημόνευτο είναι το περιστατικό του 1968, με 31 Βορειοκορεάτες
 κομάντο να διεισδύουν στη Νότια Κορέα, με αποστολή τη δολοφονία του
Νοτιοκορεάτη ηγέτη. Η ομάδα θα γινόταν ωστόσο αντιληπτή από το στρατό
 της χώρας, ο οποίος έστησε ενέδρα στη δύναμη, σκότωσε τους 29 από
 αυτούς και έπιασε έναν αιχμάλωτο, με τον τελευταίο στρατιώτη να καταφέρνει
να διαφεύγει πίσω στη Βόρεια Κορέα.
Τούνελ εισβολής

Οι βορειοκορεατικές στρατιωτικές δυνάμεις που στρατοπεδεύουν
στα σύνορα με τη Νότια Κορέα έχουν σκάψει ένα εκτεταμένο δίκτυο από
τούνελ βαθιά μέσα στα νοτιοκορεατικά εδάφη. Οι δυνάμεις της
 Νότιας Κορέας έχουν ανακαλύψει 4 τέτοια τούνελ μέχρι σήμερα, με
τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για τουλάχιστον 20 ακόμη. Κάθε τέτοια
σήραγγα είναι αρκετά μεγάλη για να διευκολύνει την ταχύτατη κίνηση
30.000 στρατιωτών την ώρα, με τη Βόρεια Κορέα να μην παραδέχεται ωστόσο
το γεγονός. Όταν ανακαλύφθηκε το πρώτο από τα τούνελ αυτά,
ο Kim Jong-Il ισχυρίστηκε ότι από λάθος έφτασε η σήραγγα σε
νοτιοκορεάτικο έδαφος (!), ενώ αργότερα ανασκεύασε την ιστορία του,
 ισχυριζόμενος αυτή τη φορά ότι επρόκειτο απλώς για εγκαταλειμμένο
ορυχείο άνθρακα. Κι όταν οι Νοτιοκορεάτες διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν
υπάρχει κάρβουνο στην περιοχή, το επόμενο τούνελ που θα ανακάλυπταν
θα είχε τους τοίχους του βαμμένους μαύρους, στην προσπάθεια του Kim
να το μεταμφιέσει σε ανθρακωρυχείο!
Η Ντίσνεϊλαντ που στέρησε ένα θρόνο

Ο μεγαλύτερος γιος του Kim Jong-Il, Kim Jong-Nam, συνεχίζει με
καμάρι την παράδοση της οικογένειας στην εξωφρενική συμπεριφορά.
Το 2001 συνελήφθη λοιπόν σε αεροδρόμιο της Ιαπωνίας με πλαστό
διαβατήριο από τη Δομινικανή Δημοκρατία και ακόμα πιο πλαστό
 κινεζικό όνομα, κάτι που θα μεταφράζαμε στα ελληνικά ως
 «Χοντρή Αρκούδα»! Όταν ανακρίθηκε από τις ιαπωνικές Αρχές,
 παραδέχτηκε ότι προσπαθούσε να επισκεφτεί την Ντίσνεϊλαντ.
Οι Ιάπωνες θα τον έστελναν πακέτο στην Κίνα, όπου και παρέμεινε
αυτοεξόριστος, φοβούμενος τη μήνη του πατέρα του, χάνοντας
 ταυτόχρονα το χρίσμα του διαδόχου. Ο Kim Jong-Il ονόμασε διάδοχό
 του τον άλλο του γιο, σημερινό πλέον ηγέτη Kim Jong-Un.
Kim Jong-Un

Ως το νέο πρόσωπο της Βόρειας Κορέας, ο Kim Jong-Un συνεχίζει
τις απειλές και την πολεμοχαρή ρητορική που κληρονόμησε από
τον πατέρα του και που αποτελεί, φαίνεται, παράδοση για τους ηγέτες
 της χώρας. Πολύ λίγα είναι ακόμη γνωστά για το διάδοχο, με
τις περισσότερες πληροφορίες που τον αφορούν να παρέχονται
 από τους συμμαθητές του, όταν και φοιτούσε εσώκλειστος
 σε σχολείο της Ελβετίας. Αναφέρεται, λοιπόν, γι' αυτόν ότι δεν ήταν
ιδιαίτερα έξυπνος, ούτε και είχε κλίση στα μαθήματα, με τη μεγαλύτερη
 αγάπη του να είναι το μπάσκετ. Προσωπικό είδωλό του, κανείς άλλος
 από τον Μάικλ Τζόρνταν!
Απόπειρα δολοφονίας

Ο «Λαμπρός Ηγέτης», όπως θέλει ο Kim Jong-Un να τον αποκαλούν
 οι υπήκοοί του, ενδέχεται να μην ελέγχει απόλυτα την κυβέρνησή του,
 όχι τουλάχιστον με την πυγμή που το έκανε ο πατέρας του. Η κατασκοπεία
της Νότιας Κορέας αποκάλυψε απόπειρα δολοφονίας του νέου ηγέτη,
 η οποία κατέληξε σε αιματοκύλισμα στην Πιονγιάνγκ. Πιστεύεται ότι αυτό
 που όπλισε το χέρι των συνωμοτών ήταν η καθαίρεση του στρατηγού
 Kim Yong-Chol από τον Kim Jong-Un. Ο στρατηγός, πιστός σύμμαχος
 του πατέρα του, δεν τα πήγαινε καλά με τον νέο ηγέτη, ήταν ωστόσο
ιδιαίτερα δημοφιλής στον λαό. Η καθαίρεσή του εκτιμάται ότι ήταν
 αποτέλεσμα εσωτερικής κυβερνητικής πάλης, ενώ μετά την απόπειρα
ο στρατηγός επέστρεψε άμεσα στα καθήκοντά του.
Η καθημερινότητα της Βόρειας Κορέας

Πώς όμως επηρεάζουν όλα αυτά τη ζωή των πολιτών της χώρας;
 Η πολιτική απομονωτισμού που ακολουθεί τόσα χρόνια η ηγεσία
της Βόρειας Κορέας έχει βυθίσει στη φτώχεια τους κατοίκους της,
 με το βιοτικό επίπεδο του λαού να λογίζεται απαράδεκτο με βάση
τα δικά μας δυτικά πρότυπα. Ταυτόχρονα, η ενημέρωση των
πολιτών γίνεται από την κυβέρνηση, γεγονός που μεταφράζεται
ως εξής: ο πληθυσμός δεν γνωρίζει τίποτα από όσα συμβαίνουν
 σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο μέσος μισθός του εργάτη ανέρχεται σε μερικά
ευρώ, την ίδια στιγμή που, παρά το γεγονός ότι η παιδεία και το
σύστημα υγείας είναι δωρεάν, ο κόσμος οφείλει να πληρώνει
για το ηλεκτρικό του, τη θέρμανση, ακόμα και για οικοδομικά υλικά.
 Το τρομακτικότερο ωστόσο χαρακτηριστικό της κοινωνίας είναι
ο φόβος και η απειλή που πλανάται στην καθημερινότητα, με τη φυλάκιση
για μικροπράγματα να είναι πάντα ένα καλό ενδεχόμενο.
Ας δούμε και μια σειρά από φωτογραφίες που μιλούν για 
την καθημερινότητα γλαφυρότερα από κάθε περιγραφή...

Περισσότερα: Τι δεν ξέρουμε για τη Βόρεια Κορέα | E-Radio.gr Blog