Σε τυχόν επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ποια θα είναι η σχέση μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων;

Dimitris Kazakis

• ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Προς Δημήτρη Καζάκη: Σε τυχόν επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ποια θα είναι η σχέση μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών επιχειρήσεων; Γιατί φαντάζομαι πως εκτός Ε.Ε το βάρος της ανασυγκρότησης και επιχειρηματικότητας θα πέσει στις πλάτες κρατικών φορέων...
  
  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το κράτος θα κληθεί να αναλάβει το κύριο βάρος των επενδύσεων ιδίως στις παραγωγικές υποδομές και στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Θα πρέπει να εξασφαλίσει τα αναγκαία δημόσια αγαθά στους πολίτες (ενέργεια, νερό, υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες, επικοινωνίες) και να ανταγωνιστεί τον ιδιωτικό τομέα στον τρόπο λειτουργίας του και στα κριτήρια απόδοσης. Έτσι θα πρέπει να αποδείξει το κράτος στην πράξη, με ανάλυση συνολικού κόστους και οφέλους για την κοινωνία, την αξία και την υπεροχή του έναντι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στα πλαίσια πάντα ενός κοινωνικοοικονομικού σχεδίου που θα θέτει τους όρους και τους στόχους της ανάπτυξης που επιθυμεί η κοινωνία. Το σχέδιο αυτό δεν θα είναι προϊόν «από τα πάνω» διοικητικής επιβολής, αλλά ένα είδος «κοινωνικού συμβολαίου», που θα διαμορφώνει ελεύθερα και απευθείας ο ίδιος ο λαός διαμέσου της δημοκρατικής λειτουργίας των σωμάτων διακυβέρνησης της χώρας, προκειμένου να δεσμευτεί το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας σε συγκεκριμένους στόχους κοινωνικής ευημερίας και στους όρους με τους οποίους θα πρέπει να επιτευχθούν ώστε να είναι φιλικοί προς τον εργαζόμενο, την κοινωνία σαν σύνολο, το περιβάλλον, την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά αυτού του τόπου.
  Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια το κράτος θα πάψει να είναι ένας παρασιτικός οργανισμός που απορροφά και αναδιανέμει το εισόδημα της κοινωνίας. Θα πρέπει να μετατραπεί σε βασικό μοχλό της οικονομίας που θα παράγει το ίδιο, μέσα από την δική του κρατική επιχειρηματική δραστηριότητα, το εισόδημα που χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει τις αναγκαίες και τακτικές δαπάνες του. Ενώ σε κάθε του δράση ή λειτουργία θα κυριαρχεί η απόλυτη διαφάνεια. Οι δημόσιες υποθέσεις και πράξεις θα αποκτήσουν επιτέλους δημόσιο χαρακτήρα, δηλαδή θα είναι άμεσα προσβάσιμες και ελέγξιμες από καθένα ξεχωριστό πολίτη. Κανένα στεγανό δεν θα είναι επιτρεπτό και για κανένα λόγο. Με εξαίρεση την εθνική άμυνα της χώρας κι αυτή αυστηρά και μόνο όσον αφορά στην επιχειρησιακή της διάταξη.
  Αυτή η οργανική ανάπτυξη του κράτους δεν θα βασίζεται σε απαγορεύσεις προς την ιδιωτική πρωτοβουλία. Αν μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να προσφέρει καλύτερα προϊόντα και υπηρεσίες από το κράτος, με καλύτερους όρους και τιμές, δεν θα του απαγορευτεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε κλάδο επιθυμεί. Αρκεί να μην απαιτεί κρατικές χρηματοδοτήσεις, ούτε προνομιακή μεταχείριση, αλλά να τηρεί κατά γράμμα τα ανελαστικά εργασιακά δικαιώματα και το καθεστώς αμοιβών που θα επιβληθούν από τα πρώτα 24ωρα της κοινωνικοπολιτικής μεταβολής. Ωστόσο, κύρια έμφαση θα δοθεί στην μικρή ιδιωτική επιχείρηση, όπως και στους ατομικούς παραγωγούς, ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες και αγρότες. Θα τους δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσουν με όρους καινοτομίας, ασφαλείς από την πίεση καρτέλ και τραστ, αλλά και μέσα από την ενίσχυση κοινοπραξιών, συνεταιρισμών και την υποστήριξη του κράτους για την πρόσβασή τους στην αγορά.