Powered By Blogger

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Η λιτανεία του ευρώ και η σημασία του εθνικού νομίσματος


Ας αφήσουμε προς στιγμή τον κ. Σαμαρά να ψάχνει εναγωνίως την ανάπτυξη στα αποκαΐδια της ευρωκρατούμενης Ελλάδας, τον κ. Βενιζέλο να ψάχνει για το κόμμα του, τον κ. Κουβέλη να ψάχνει από πού να κρατηθεί, τον κ. Τσίπρα να το παίζει παράγοντας  διεθνούς βεληνεκούς ως άλλος Παπανδρέου, τον κ. Καμμένο να φυλάει καραούλι μπας και του μείνει κανένας βουλευτής και την κ. Παπαρήγα να ξεφτιλίζει με τον χειρότερο τρόπο το κόμμα της. Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς κι ας ασχοληθούμε με τα σοβαρά. Με αυτά δηλαδή που αρνούνται να ασχοληθούν όλοι αυτοί.


Έχετε προσέξει τι συμβαίνει όταν μιλούν για το ευρώ; Όλοι τους κάνουν σαν να μιλούν για τα ιερά και όσια, ενώ η κ. Παπαρήγα αρκείται να το ξορκίζει ως τυπικός οπαδός παραθρησκευτικού δόγματος. Όλοι τους στηρίζονται, με την βοήθεια του επίσημου και ανεπίσημου συστήματος μαύρης προπαγάνδας, σ’ έναν φετιχισμό του νομίσματος. Αυτός ο φετιχισμός στηρίζεται στο γεγονός ότι ο κοινός άνθρωπος πιστεύει πώς το ευρώ, ή όποιο άλλο χαρτονόμισμα είναι το ίδιο πράγμα, αρκεί να το έχει στην τσέπη του. Κι επομένως το πιο «ακριβό» νόμισμα σε συναλλακτική αξία, θεωρείται και ως το πιο πολύτιμο νόμισμα. Έτσι το ευρώ ως ένα από τα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα, ως «σκληρό» νόμισμα των διεθνών συναλλαγών, νομίζει ο απλός κόσμος ότι είναι πιο πολύτιμο από κάποιο εθνικό νόμισμα που αφορά μια μικρή οικονομία. Σ’ αυτήν την εντύπωση βασίζεται η ισχύς του ευρώ στην κοινή γνώμη.

Βέβαια, αυτό δεν είναι παρά μόνο μια εντύπωση και τίποτε παραπάνω. Μια εντύπωση που όλο και περισσότερο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ζωντανή πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και πιο ζοφερή για τα λαϊκά νοικοκυριά. Κι έτσι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης μεταστρέφεται και οριοθετείται απέναντι στο ευρώ, καθώς το ένστικτο της επιβίωσης το οδηγεί αλάνθαστα να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να διακινδυνεύει η ίδια η ζωή της κοινωνίας στο βωμό του «ισχυρού» ευρώ. Πολύ σύντομα η ίδια η ζωή θα επιβάλλει στην μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού την εγκατάλειψη του ευρώ ως μονόδρομο για την ίδια την επιβίωσή του.

Αυτή η μεταστροφή της κοινής γνώμης και της συνείδησης του ελληνικού λαού απέναντι στο ευρώ οφείλεται σε τελευταία ανάλυση και η κατάσταση εσωτερικών τριγμών και διάλυσης που παρατηρείται όχι μόνο στα κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά και στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Σε λίγο καιρό όλες οι ηγεσίες των κομμάτων θα τρέμουν να ξεστομίσουν κάτι θετικό υπέρ του ευρώ και κάτω από την πίεση της ογκούμενης λαϊκής οργής τα κόμματα του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» θα καταρρεύσουν μέσα σε φαγωμάρες, ανταγωνισμούς, διχόνοιες όλων των ειδών, αλλά και σ’ ένα πολιτικό ξεκατίνιασμα άνευ προηγουμένου, όπως συμβαίνει σήμερα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Μόνο το ΚΚΕ θα παραμείνει έτσι όπως είναι σήμερα. Μια δύναμη που όλο και περισσότερο βυθίζεται στο περιθώριο παίρνοντας όλο και πιο καθολικά χαρακτηριστικά παραθρησκευτικού αναχωρητισμού.

Κοινή συνισταμένη όλων η πλήρης αδυναμία να εξηγήσουν αυτό που συμβαίνει με το ευρώ. Πώς γίνεται και το «ισχυρό» νόμισμα παράγει τέτοια καταστροφή, τέτοια γενικευμένη χρεοκοπία; Όλοι έχουν μια και μόνη εξήγηση. Την κακή εφαρμογή. Προφανώς, λένε, τα προβλήματα οφείλονται στα μίγματα πολιτικής και γενικά στην διαχείριση του νομίσματος. Δεν φταίει η συνταγή, αλλά ο τρόπος εκτέλεσης. Κι έτσι οι απανταχού πιστοί του ευρώ σχεδιάζουν μια ακόμη πιο θανατηφόρα δόση της ίδιας συνταγής, αγνοώντας τις εκατόμβες των θυμάτων και τις καταστροφές που θα προξενήσει στους λαούς και τις οικονομίες. Ενώ κάποιοι άλλοι στην «ροζουλί αριστερά», όπως ονόμασε το κόμμα του ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στο φετινό φεστιβάλ της KOE, ονειρεύονται ότι αρκεί να αλλάξουν το μίγμα πολιτικής με το ευρώ για να αντιμετωπίσουν τα οξυμένα προβλήματα του λαού και της χώρας. Στο κάτω-κάτω της γραφής, όπως με αφέλεια λένε, το ίδιο δεν είναι; Τι ευρώ, τι δραχμή.

Το ίδιο λένε και από το ΚΚΕ, αλλά αυτοί τα ρίχνουν όλα στον καπιταλισμό με το αφοπλιστικό «για όλα φταίει ο καπιταλισμός»! Μεγαλοφυής διαπίστωση, η οποία οδηγεί και σε μια άλλη ακόμη πιο εντυπωσιακή. Από την στιγμή που είναι καπιταλισμός τι να το κάνεις, μια από τα ίδια! Κι έτσι ο καπιταλισμός με ισχυρό εργατικό κίνημα και κατακτήσεις της εργασίας εξομοιώνεται με τον καπιταλισμό της πείνας και της εξαθλίωσης, ενώ ο καπιταλισμός της δημοκρατίας για τον λαό εξομοιώνεται με τον καπιταλισμό του φασισμού και της αποικιοκρατίας. Όλα στο ίδιο τσουβάλι, όλα  ένας αχταρμάς για να κρύψουν την προϊούσα συνθηκολόγησή τους μπροστά στον αντίπαλο.

Η άρχουσα τάξη γνωρίζει πολύ καλά πώς σκυλί που γαυγίζει αντικαπιταλιστικά δεν δαγκώνει, δεν είναι επικίνδυνο. Ο κίνδυνος ξεκινά γι’ αυτήν από την στιγμή που η αντιπαράθεση αρχίσει να γίνεται πάνω σε συγκεκριμένα μέτωπα και προτάσεις διεξόδου από σήμερα. Πάνω στο έδαφος του δικού της συστήματος και ταυτόχρονα υπερβαίνοντας τα όρια αυτού του συστήματος. Με οδηγό όχι κάποια γενική ιδεολογία, ή κάποιες δήθεν σιδερένιες νομοτέλειες που βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο σε εγχειρίδια ευνουχισμού της ελεύθερης σκέψης και της ζωντανής πραγματικότητας, αλλά τα άμεσα πρακτικά συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού όπως η ίδια τα αντιλαμβάνεται και τα υπερασπίζει. 

Κι όμως, μπορεί να ξαφνιαστούν ορισμένοι, αλλά δεν είναι όλα τα νομίσματα ίδια. Όχι γιατί δεν έχουν την ίδια αξία, αλλά γιατί δεν αντιπροσωπεύουν τα ίδια πράγματα ακόμη κι όταν υπηρετούν την ίδια οικονομία. Το νόμισμα δεν έχει από μόνο του καμιά αξία. Είναι σύμβολο αξίας. Αποτυπώνει δηλαδή την αξία που του δίνει η οικονομία. Άλλοτε υπερτιμημένη κι άλλοτε υποτιμημένη με βάση τις συγκυρίες και τον χαρακτήρα της οικονομίας. Η ίδια η ετυμολογία του συνδέει το νόμισμα με το νομίζω και τον νόμο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Πρόκειται για την συμβατική απεικόνιση της αξίας των εμπορευμάτων και του κεφαλαίου στην αγορά.

Επομένως αυτός που κατέχει και εκδίδει το νόμισμα ουσιαστικά ελέγχει την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων. Στις απαρχές αυτοί που εξέδιδαν και κατείχαν το νόμισμα ήταν οι ιδιώτες τραπεζίτες. Χάρις σ’ αυτό το μονοπωλιακό τους προνόμιο θησαύριζαν σε βάρος όλων των άλλων συντελεστών που είχαν ανάγκη από χρήμα. Πολύ γρήγορα ανακάλυψαν πώς αντί να παράγουν νόμισμα σε μεγάλες ποσότητες και να κινδυνεύουν να πλημμυρίσει η αγορά και έτσι να χάσει την αξία του, καλύτερα θα ήταν να δανείζουν όσους ήθελαν περισσότερο χρήμα αντλώντας τόκους ως ανταμοιβή και κέρδος.

Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι τραπεζίτες άρχισαν να ειδικεύονται, με τους πλουσιότερους
και με μεγαλύτερη επιρροή από αυτούς να συνδέονται όλο και περισσότερο με το εξωτερικό εμπόριο και τις πράξεις συναλλάγματος. Δεδομένου ότι αυτοί ήταν πιο πλούσιοι και πιο κοσμοπολίτες και επειδή ασχολούνταν όλο και περισσότερο με ζητήματα πολιτικής σημασίας, όπως είναι η σταθερότητα και η υποτίμηση των νομισμάτων, ο πόλεμος και η ειρήνη, οι γάμοι ανάμεσα σε δυναστείες, τα εμπορικά μονοπώλια σε όλο τον κόσμο, έγιναν χρηματοδότες και οικονομικοί σύμβουλοι των κυβερνήσεων. Επιπλέον, είχαν πάντα εμμονή με τη σταθερότητα των νομισματικών συναλλαγών και χρησιμοποίησαν την εξουσία και την επιρροή τους για να πετύχουν δύο πράγματα:

1) Να πάρουν στα χέρια τους όλα τα χρήματα και τα χρέη που εκφράζονται από ένα εξαιρετικά περιορισμένο εμπόρευμα - τελικά τον χρυσό.

2) Να πάρουν στα χέρια τους όλα τα νομισματικά θέματα μακριά από τον έλεγχο των κυβερνήσεων και της πολιτικής εξουσίας, με το αιτιολογικό ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται καλύτερα από ιδιωτικά συμφέροντα τραπεζών με όρους μιας τέτοιας σταθερής αξίας του χρυσού.

Όσο πιο περιορισμένη και σπάνια ήταν η διάθεση του χρυσού και όσο περισσότερο βρισκόταν στα χέρια αποκλειστικά των τραπεζιτών, τόσο μεγαλύτερα ήταν τα κέρδη τους. Όπως ο φεουδάρχης που κατέχει το μονοπώλιο στη γη αποσπά την γαιοπρόσοδο από τον αγρότη και την κοινωνία, βασισμένος στο γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλη διαθέσιμη γη, έτσι και ο τραπεζίτης. Όσο κρατά στα χέρια του το μονοπώλιο του νομίσματος και του δανεισμού, τόσο μεγαλύτερα κέρδη μπορεί να αποκομίσει με την μορφή τόκων και άλλων ανταλλαγμάτων. Ιδίως όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη για χρήμα στην οικονομία. Όποιος θέλει να αυξήσει τον τζίρο του δεν έχει παρά να καταφύγει στον τραπεζίτη για να δανειστεί κι έτσι να εκτεθεί στην τοκογλυφία της τράπεζας.

Η τραπεζική πίστη ήταν γνωστή στους Ιταλούς και τους Ολλανδούς πολύ πριν γίνει ένα από τα μέσα της αγγλικής παγκόσμιας κυριαρχίας. Παρ 'όλα αυτά, η ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας από τον Ουίλλιαμ Πάτερσον και τους φίλους του το 1694 ήταν ένα από τα πιο σημαντικά ορόσημα στην ιστορία της σύγχρονης οικονομίας. Για γενιές, οι τραπεζίτες είχαν επιδιώξει να αποφύγουν το ένα σοβαρό μειονέκτημα του χρυσού, το βάρος του, χρησιμοποιώντας κομμάτια από χαρτί που εκπροσωπούσαν συγκεκριμένα κομμάτια του χρυσού. Σήμερα, καλούμε τέτοια χαρτιά πιστοποιητικά χρυσού που δίνουν το δικαίωμα στον κομιστή να το ανταλλάξει με ένα κομμάτι χρυσού επί τη εμφανίσει, όπως συνηθίζουν να αναγράφουν πάνω τους. Όμως εν όψει της ευκολίας του χαρτιού, μόνο ένα μικρό ποσοστό των κατόχων τέτοιου πιστοποιητικού ζητούσε την εξαργύρωσή του με χρυσό. Από νωρίς έγινε σαφές ότι ο χρυσός που χρειάζεται να υπάρχει είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα των πιστοποιητικών που διακινούνται. Αυτή η υπέρβαση του όγκου των χάρτινων αξιώσεων σχετικά με τα αποθέματα χρυσού είναι αυτά που ονομάστηκαν τελικά χαρτονομίσματα.

Στην πραγματικότητα, η δημιουργία του πιστοποιητικών χαρτιού σε ποσότητα πολύ μεγαλύτερη από τα διαθέσιμα αποθέματα σημαίνει ότι οι τραπεζίτες δημιουργούν χρήμα από το τίποτα. Το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να γίνει και με άλλο τρόπο, όχι από τις εκδοτικές τράπεζες, δηλαδή από τις τράπεζες που εκδίδουν το νόμισμα, αλλά και από τις καταθετικές τράπεζες. Οι τραπεζίτες ανακάλυψαν ότι οι διαταγές πληρωμής και οι επιταγές που εκδίδονται έναντι των καταθέσεων από τους καταθέτες και να δίδονται σε τρίτα πρόσωπα συχνά δεν έχουν εισπραχθεί από τον τελευταίο, αλλά έχουν κατατεθεί στους δικούς τους λογαριασμούς. Έτσι δεν υπήρχαν πραγματικές κινήσεις κεφαλαίων, και οι πληρωμές γίνονταν απλά με λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς.

Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο για τον τραπεζίτη να κρατά διαθέσιμα σε πραγματικό χρήμα (χρυσό, εντάλματα και χαρτονομίσματα) όχι περισσότερο από το ποσοστό των καταθέσεων που ενδέχεται να αναληφθούν και να εξαργυρωθούν. Το υπόλοιπο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για δάνεια και αν αυτά τα δάνεια έγιναν δημιουργώντας μια κατάθεση για τον οφειλέτη, ο οποίος με τη σειρά του θα ήθελε να χρησιμοποιήσει επιταγές και όχι πραγματικό χρήμα, αυτές οι «νεοδημιουργηθείσες καταθέσεις» ή τα δάνεια θα μπορούσαν επίσης να καλύπτονται επαρκώς με τη διατήρηση αποθεμάτων σε μόνο ενός κλάσματος της αξίας τους. Αυτές οι καταθέσεις, επίσης, ήταν μια δημιουργία χρήματος από το τίποτα. Ο Ουίλλιαμ Πάτερσον, όταν απέκτησε τον καταστατικό χάρτη της Τράπεζας της Αγγλίας, είπε ότι «η Τράπεζα έχει το όφελος των τόκων για όλα τα χρήματα που δημιουργεί από το τίποτα.»

Για να δημιουργεί όμως η τράπεζα χρήμα από το τίποτα θα πρέπει να έχει το μονοπώλιο της έκδοσης νομίσματος και δανεισμού. Να ελέγχει τον διαθέσιμο χρυσό και να τις καταθέσεις. Με τον τρόπο αυτό οποιοσδήποτε χρειάζεται χρήμα ως καταναλωτής, είτε ως επιχειρηματίας θα πρέπει αναγκαστικά να πάει στην τράπεζα και να το δανειστεί. Κι όταν η τράπεζα ελέγχει το διαθέσιμο πραγματικό χρήμα μπορεί και δανείζει πολλές φορές περισσότερο από την αξία του πραγματικού χρήματος που διαθέτει σε νόμισμα και καταθέσεις. Με αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες αρμέγουν την οικονομία για χρήμα που δάνεισαν ενώ το δημιούργησαν από το τίποτα.

Η κατάσταση αυτή εξέθεσε από την αρχή ολόκληρη την οικονομία στη νεοφεουδαρχική εκμετάλλευση των τραπεζιτών. Η τοκογλυφία με τα δάνεια, οι χρεοκοπίες και τα απανωτά κραχ ήταν το αποτέλεσμα. Για να σπάσει το μονοπώλιο των τραπεζιτών στην έκδοση του νομίσματος και τον έλεγχο της πίστης, άρχισε να αναπτύσσεται ένα ολόκληρο κίνημα που συνέδεε την δημοκρατία με την ανάγκη το κράτος να πάρει στα χέρια την έκδοση του νομίσματος και τον έλεγχο της πίστης. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές δηλώσεις αυτής της μεταστροφής ήταν εκείνη του Αβραάμ Λίνκολ το 1865:

«Το χρήμα είναι δημιούργημα του Νόμου, και έτσι η δημιουργία της πρωτότυπης έκδοσης του χρήματος θα πρέπει να διατηρηθεί ως το αποκλειστικό μονοπώλιο της εθνικής κυβέρνησης. Το χρήμα δεν έχουν καμία αξία για το κράτος άλλο από εκείνο που του έχουν ανατεθεί από την κυκλοφορία…
Δεν υπάρχει πιο επιτακτικό καθήκον για μια κυβέρνηση από το καθήκον που οφείλει στον λαό να του παράσχει ένα υγιές και ομοιόμορφο νόμισμα, καθώς και της ρύθμισης της κυκλοφορίας του μέσου της ανταλλαγής, έτσι ώστε η εργασία θα πρέπει να προστατεύεται από ένα φαύλο νόμισμα, και το εμπόριο θα διευκολύνεται από φθηνή και ασφαλή ανταλλαγή…
Οι νομισματικές ανάγκες του αυξανόμενου αριθμού με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί από την κυβέρνηση. Οι ανάγκες αυτές μπορούν να καλυφθούν από την έκδοση ενός εθνικού νομίσματος και πιστωτικών μέσων διαμέσου της λειτουργίας ενός εθνικού τραπεζικού συστήματος. Η κυκλοφορία ενός μέσου συναλλαγής που εκδίδεται και υποστηρίζεται από την κυβέρνηση μπορεί να ρυθμιστεί και το θέμα του πλεονασμού μπορεί αποφευχθεί με την απόσυρση από την κυκλοφορία των ποσών που είναι αναγκαία διαμέσου της φορολογίας, της εκ νέου κατάθεσης και αλλιώς. Η κυβέρνηση έχει τη δύναμη να ρυθμίζει το νόμισμα και την πίστη του έθνους.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να εγγυηθεί το νόμισμα, την πίστη και τις τραπεζικές καταθέσεις της χώρας. Κανένα άτομο δεν πρέπει να υποστεί απώλεια χρημάτων λόγω υποτίμησης, ή ανατίμησης του νομίσματος, ή πτώχευση Τράπεζας.
Η κυβέρνηση, που διαθέτει τη δύναμη να δημιουργεί και να εκδίδει νόμισμα και πίστη ως χρήμα και απολαμβάνει το δικαίωμα να αποσύρει όσο νόμισμα και πίστη είναι αναγκαίο από την κυκλοφορία με τη φορολογία ή αλλιώς, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να δανειστεί κεφάλαια με τόκο ως μέσο χρηματοδότησης του κυβερνητικού έργου και της δημόσιας επιχείρησης. Η κυβέρνηση πρέπει να δημιουργεί, να εκδίδει και να κυκλοφορεί το σύνολο των νομισμάτων και πιστώσεων που απαιτούνται για να ικανοποιήσει τις δαπάνες της κυβέρνησης και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Το προνόμιο της δημιουργίας και έκδοσης χρήματος είναι, όχι μόνο το ανώτατο αποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης, αλλά αποτελεί τη μεγαλύτερη δημιουργική ευκαιρία της κυβέρνησης.
Με την υιοθέτηση αυτών των αρχών, θα ικανοποιηθεί η πολύχρονη ανάγκη για ένα ενιαίο μέσο. Οι φορολογούμενοι θα γλυτώσουν τεράστια ποσά από τόκους, εκπτώσεις  και συναλλαγές. Η χρηματοδότηση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων, η διατήρηση μιας σταθερής κυβέρνησης και ομαλής προόδου, καθώς και η συμπεριφορά του Δημοσίου Ταμείου θα γίνει ζήτημα πρακτικής διοίκησης. Οι άνθρωποι μπορούν και θα πρέπει να διαθέτουν ένα νόμισμα τόσο ασφαλές, όσο η δική τους κυβέρνηση. Το χρήμα θα πάψει να είναι ο αφέντης και θα γίνει ο υπηρέτης της ανθρωπότητας. Η δημοκρατία θα γίνει ανώτερη από την δύναμη του χρήματος.»

Η δήλωση αυτή έγινε από τον Λίνκολ λίγο πριν την λήξη του εμφυλίου πολέμου των ΗΠΑ και συνδεόταν με την ανάγκη αναγέννησης της δημοκρατίας στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών στη βάση της λαϊκής κυριαρχίας. Λίγες εβδομάδες αργότερα, δολοφονήθηκε. Η δημοκρατία στην οποία επένδυε ο Λίνκολ έμεινε αγέννητη, όπως και η δημιουργία κρατικού εθνικού νομίσματος και πίστης. Ακόμη και σήμερα οι ΗΠΑ διαθέτουν εθνικό νόμισμα, αλλά το αποκλειστικό δικαίωμα έκδοσης ανήκει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα που ελέγχεται από ιδιώτες τραπεζίτες.

Το εθνικό κρατικό νόμισμα ήταν η απάντηση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας στο μονοπώλιο των ιδιωτικών τραπεζών στην έκδοση χρήματος και της πίστης, ώστε να μην δημιουργείται χρήμα από το τίποτα. Το εθνικό κρατικό νόμισμα απηχεί την δυναμική της εθνικής οικονομίας και αντιστοιχεί στις συναλλαγές, την ταχύτητα της κυκλοφορίας του χρήματος, το εισόδημα και στις επενδύσεις της εθνικής οικονομίας. Αντιστοιχεί δηλαδή σε πραγματικές υλικές αξίες παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών μιας οικονομίας. Αντίθετα από το νόμισμα που παράγουν οι ιδιωτικές τράπεζες με μόνο κριτήριο το κέρδος εκμεταλλευόμενες τις ανάγκες κεφαλαίου και χρήματος της οικονομίας.

Το εθνικό κρατικό νόμισμα αποτελεί την απάντηση της δημοκρατίας στην μονοκρατορία των ιδιωτικών τραπεζών και στο νεοφεουδαρχικό μονοπώλιο που ασκούσαν στην διάθεση του χρήματος. Με πολλούς αγώνες κατορθώθηκε να εισαχθεί το εθνικό κρατικό νόμισμα στις περισσότερες χώρες μόλις μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ώστε να απαλλαγούν οι κοινωνίες από την δικτατορία των τραπεζιτών. Το 1945 εθνικοποιείται η πρώτη κεντρική τράπεζα στον κόσμο, η Τράπεζα της Αγγλίας και από τότε ξεκίνησε ένα μεγάλο κύμα ίδρυσης εθνικών κρατικών νομισμάτων. Ειδικά σε χώρες σαν την δική μας με μεγάλα αναπτυξιακά και παραγωγικά ελλείμματα.

Τα λέμε όλα αυτά γιατί η εισαγωγή του ευρώ μας γύρισε αιώνες πίσω. Όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά όλες τις χώρες της Ευρώπης που συμμετείχαν στο ευρωσύστημα. Με το ευρώ ο έλεγχος του νομίσματος και της έκδοσής του ξαναγύρισε στους ιδιώτες τραπεζίτες. Κι αυτή την φορά όχι σε μια χώρα, αλλά σε μια ολόκληρη σειρά χωρών όπου επιβλήθηκε καθεστώς ανοιχτών συνόρων και ελεύθερων συναλλαγών κεφαλαίου. Η ΕΚΤ είχε εξαρχής σαν μοναδική αποστολή να αφαιρέσει το εκδοτικό δικαίωμα από τα κράτη και την νομισματική κυριαρχία από τις κυβερνήσεις. Από την στιγμή που εισήχθηκε το ευρώ όποιος ήθελε χρήμα, ή κεφάλαια, θα έπρεπε να τα πάει να τα δανειστεί από τις ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες δάνειζαν με όρους διεθνών αγορών.

Επιπλέον το ευρώ είναι νόμισμα σταθερής νομισματικής κυκλοφορίας κι έτσι ενώ εκφράζει άριστα την διόγκωση των συναλλαγών με χρέος δεν μπορεί να εκφράσει τις οικονομίες. Καμιά από τις οικονομίες της ευρωζώνης, ακόμη και τις πιο ισχυρές. Το ευρώ κόβεται και ράβεται ανάλογα με την κυκλοφορία του κεφαλαίου και μάλιστα του δανειακού κεφαλαίου στις αγορές της ευρωζώνης και παγκόσμια. Γι' αυτό και η σταθερότητά του προϋποθέτει μεγάλους όγκους δανεισμού, μεγάλες αγορές χρέους, υπερτροφικές τελικά τράπεζες, χρηματαγορές και επενδυτικά κεφάλαια. Με ένα τέτοιο νόμισμα σε κυκλοφορία καμιά οικονομία δεν μπορεί να γλυτώσει την υπερχρέωση. Ακόμη και η Γερμανική, παρά τα τεράστια εμπορικά της πλεονάσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα χρόνια του ευρώ η Γερμανική οικονομία υπερδιπλασίασε το δημόσιο χρέος της, ενώ εκτινάχτηκε σε πρωτοφανή επίπεδα το ιδιωτικό χρέος της.

Όσο πιο ελλειμματικές ήταν οι οικονομίες της ευρωζώνης τόσο μεγαλύτερες ευκαιρίες για δανεισμό και κέρδη πρόσφεραν στις τράπεζες. Γι’ αυτό και η προτίμηση της επέκτασης της ευρωζώνης σε χώρες με τρομακτικές ανάγκες εισροής κεφαλαίων. Όσο μεγαλύτερη η εξάρτηση μιας χώρας από ξένα κεφάλαια, τόσο μεγαλύτερες ευκαιρίες τοκογλυφίας και κερδοσκοπίας για τις τράπεζες. Μέσα στο ευρώ οι τράπεζες βρήκαν την ευκαιρία να μετατρέψουν χώρες που πριν ήταν εξαγωγικές κατά κύριο λόγο οικονομίες σε κεφάλαια, σε εισαγωγικές κάτω από την πίεση των ανοιχτών συνόρων και της ανώτερης παραγωγικότητας κυρίως της Γερμανίας.

Έτσι η καθαρή εξαγωγή κεφαλαίων από την Γερμανία ως ποσοστό του ΑΕΠ της ήταν το 2000 μόλις στο 3,3%, ενώ το 2010 έφτασε το 35%, ενώ το 2011 το 33%. Η Τσεχία που το 2000 ήταν καθαρά εισαγωγική χώρα σε κεφάλαια της τάξης του 8,5% του ΑΕΠ, το 2011 ξεπέρασε το 49% του ΑΕΠ της. Η Κύπρος το 2007, μια χρονιά πριν την ένταξή της στο ευρώ, ήταν καθαρά εξαγωγική χώρα κεφαλαίων της τάξης του 12% του ΑΕΠ της, κατάντησε να είναι χώρα καθαρής εισαγωγής κεφαλαίων το 2011 της τάξης του 71% του ΑΕΠ. Η Γαλλία που το 2001 ήταν καθαρά εισαγωγέας κεφαλαίων της τάξης του 2% του ΑΕΠ της, το 2011 έφτασε να είναι καθαρά εισαγωγέας κεφαλαίων της τάξης του 15% του ΑΕΠ της. Η Ελλάδα ήταν παραδοσιακά καθαρά εισαγωγική κεφαλαίων οικονομία. Το 2001 η καθαρή εισαγωγή κεφαλαίων ανερχόταν στο 46,5% του ΑΕΠ, ενώ το 2010 έφτασε στο κορυφαίο ύψος του 98,4%, για να πέσει τον επόμενο χρόνο λόγω της κρίσης στο 86% του ΑΕΠ.

Όσο μεγάλωναν οι ανάγκες των οικονομιών για κεφάλαια, τόσο αύξαιναν τα χρέη των οικονομιών (ιδιωτικά και δημόσια) και οι δυνατότητες των τραπεζών για κερδοσκοπία. Έτσι λειτουργεί το ευρώ και γι’ αυτό είναι ένα νόμισμα που παράγει χρέη για όλους. Μόνο που οι οικονομίες καθαρής εξαγωγής κεφαλαίου δανείζονται για να εξάγουν και με τα πλεονάσματα που πετυχαίνουν λόγω της εξαγωγής επενδύσεων και προϊόντων στις άλλες χώρες της ευρωζώνης μπορούν και πληρώνουν τα χρέη τους. Ενώ οι οικονομίες καθαρής εισαγωγής κεφαλαίου φορτώνονται χρέη τόσο από το άνοιγμα των αγορών τους στα κεφάλαια που εισέρχονται, όσο για να καλύψουν τα ελλείμματα που δημιουργούνται. Γι’ αυτό και αυτές οι οικονομίες έπεσαν πρώτες στο φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας. Με πρώτη την Ελλάδα μιας και το 98% των κεφαλαίων που εισέρεαν σε τέτοιο ποσοστό αφορούσαν την κερδοσκοπία με το δημόσιο χρέος της χώρας και την χρηματοπιστωτική αγορά.

Μπορεί λοιπόν κανείς να μας εξηγήσει πώς θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτήν την κρίση υπερχρέωσης και χρεοκοπίας η Ελλάδα; Μπορεί να μας εξηγήσει κανείς πώς θα γλυτώσουν από αυτήν την κρίση οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, ακόμη και οι πιο ανεπτυγμένες; Τέλος, μπορεί κάποιος από τους αντιμνημονιακούς να μας εξηγήσει πώς θα κατορθώσει να αναδιανείμει εισοδήματα και να χρηματοδοτήσει την οικονομία εντός του ευρώ και υπό καθεστώς ελευθερίας κίνησης κεφαλαίου; Πώς θα μπορέσει να το κάνει; Από πού θα βρει τα χρήματα και τα κεφάλαια όταν εντός του ευρώ αποτελούν μονοπωλιακό προνόμιο του ευρωσυστήματος; Γιατί δεν απαντούν συγκεκριμένα και συνεχίζουν να παραμυθιάζουν τον κόσμο; Αφελείς, αδαείς, ή κοινοί απατεώνες της πολιτικής όπως τόσοι και τόσοι άλλοι; Πολύ φοβάμαι ότι ισχύουν όλα αυτά μαζί. Το θέμα είναι ότι αν πέσουμε στην παγίδα τους, είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω αυταπάτης, θα το πληρώσουμε όλοι μας πολύ ακριβά. Κι εμείς και η χώρα στο σύνολό της.

Δημοσιεύτηκε σε 2 μέρη στο Χωνί, 23 και 30 Δεκεμβρίου 2012.

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ


sxedio-kallergi
Το άρθρο που ακoλουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità».
Το άρθρο δίνει την ουσία των όσων διαδραματίζονται γύρω μας – δηλαδή πολύ κοντά μας.
Μετάφραση -επιμέλεια: Ελευθέριος Αναστασιάδης
Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.
Η Πανευρώπη...
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη - διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα σχέδιά του τους πιο σημαντικoύς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους υποστηρικτές και συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».
Το 1922 ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στη Βιέννη, που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βασισμένης σε μια ομοσπονδία των εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα αποτελούσε το πρώτο βήμα για την δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Μεταξύ των πρώτων οπαδών του, συγκαταλέγονται οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš Masaryk και Edvard Beneš καθώς και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος διέθεσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz Seipel και ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας Karl Renner ανέλαβαν στην συνέχεια υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του κινήματος της «Πανευρώπης». Αργότερα θα προσφέρουν την βοήθειά τους Γάλλοι πολιτικοί, όπως ο Léon Bloum, ο Aristide Briand, ο Ιταλός πολικός Alcide De Gasperi κ.λπ.
Με την άνοδο του Φασισμού στην Ευρώπη, το σχέδιο τίθεται υπό νάρκωση, και η «Πανευρωπαϊκή» κίνηση αναγκάζεται να διαλυθεί, αλλά μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Kalergi , χάρη σε μία ξέφρενη και ακούραστη δραστηριότητα, καθώς και την υποστήριξη του Winston Churchill, της ιουδαϊκής μασονικής στοάς B'nai B'rith και σημαντικών εφημερίδων, όπως οι New York Times, καταφέρνει το σχέδιο του να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην συνέχεια η CIA αναλαμβάνει την αποπεράτωση του σχεδίου της ενωμένης Ευρώπης.
Η πεμπτουσία του σχεδίου Kalergi.
Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus», ο Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών "Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη.
Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών μέσω των εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων ή την μαζική μετανάστευση. Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από μία ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μία μικτή φυλή μαύρων, λευκών, και Ασιατών. Ποιά όμως είναι αυτή η ελίτ;
Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός επ' αυτού: «O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από το Γκέττο-φυλακή, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων [εννοείται με τις διαταγές και τα μέτρα που πήρε η γαλλική επανάσταση]».
Αν και κανένα σχολικό βιβλίο δεν μιλά για τον Kalergi, οι ιδέες του είναι οι κατευθυντήριες αρχές της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητα και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που στοχεύουν στην ένταξη και την προστασία των μειονοτήτων. Αυτό δεν γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας οδηγιών που έχουν εκδοθεί με αδίστακτη αποφασιστικότητα, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία.
Προς τιμήν του ιδρύθηκε το ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove - Kalergi, με το οποίο βραβεύονται κάθε δύο χρόνια, οι Ευρωπαίοι οι οποίοι έχουν διαπρέψει στην προώθηση του εγκληματικού σχεδίου του. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν είναι η Angela Merkel και ο Herman Van Rompuy.
Bnai Brith
Το έμβλημα της B'nai B'rith
Η προτροπή σε γενοκτονία, αποτελεί επίσης την βάση των συνεχών εκκλήσεων των Ηνωμένων Εθνών, για να γίνουν δεκτά εκατομμύρια μεταναστών, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με μία έκθεση που δημοσιεύθηκε στις αρχές της νέας χιλιετίας, τον Ιανουάριο του 2000, στην αναφορά «Population division» των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, με τίτλο «Μετανάστευση αντικατάστασης: Μία λύση για την μείωση και γήρανση του πληθυσμού», η Ευρώπη θα έχει ανάγκη έως το 2025 από 159.000.000 μετανάστες. Αναρωτιέται κανείς, πώς θα ήταν δυνατό να γίνουν τόσο ακριβείς εκτιμήσεις για τη μετανάστευση, αν δεν ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο.
Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων θα μπορούσε εύκολα να αντιστραφεί μέσω των κατάλληλων μέτρων για την στήριξη των οικογενειών. Είναι εξίσου σαφές, ότι δεν είναι με τη συμβολή ξένων γονιδίων που θα προστατευθεί η γενετική κληρονομιά της Ευρώπης, αλλά ότι με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η εξαφάνισή της. Ο μοναδικός σκοπός αυτών των μέτρων είναι να στρεβλώσει εντελώς έναν λαό, να τον μετατρέψει σε ένα σύνολο ατόμων χωρίς καμία εθνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή. Εν ολίγοις, οι θέσεις του σχεδίου Kalergi ήταν και εξακολουθούν να είναι, η βάση των επισήμων πολιτικών των κυβερνήσεων που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής μετανάστευσης.
Ο G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (OMS), αποδεικνύει ότι έχει μάθει καλά το μάθημα του Kalergi όταν λέει: «Αυτό που σε όλους τους τόπους οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν είναι να εφαρμόσουν τον περιορισμό των γεννήσεων και να τελούν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), και αυτό με σκοπό να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή.»
Συμπεράσματα
Αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο του Kalergi φαίνεται να υλοποιείται πλήρως. Είμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματική τριτοκοσμοποίηση της Ευρώπης. Η μάστιγα της επιμειξίας παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες νέα άτομα μιγάδες: «Τα παιδιά του Kalergi ». Υπό τη διπλή πίεση της παραπληροφόρησης και την ανθρωπιστική αποβλάκωση που καλλιεργείται από τα μέσα μαζικής πληροφόρησης, διδάσκεται στους Ευρωπαίους να απαρνηθούν την καταγωγή τους, να απαρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα.
Οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας είναι μια προοδευτική και ανθρωπιστική πράξη, ότι ο "ρατσισμός" είναι λάθος, αλλά μόνο και μόνο επειδή θέλουν να μας κάνoυν όλους τυφλούς καταναλωτές. Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο σε αυτούς τους καιρούς να αντιδράσουμε στα ψέματα του συστήματος, να αφυπνιστεί το πνεύμα της εξέγερσης στους Ευρωπαίους. Θα πρέπει να τεθεί μπροστά στα μάτια όλων το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένταξη, ισοδυναμεί με γενοκτονία. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, η εναλλακτική λύση είναι η εθνική αυτοκτονία.
Σημείωση του μεταφραστή: Αν και τα αίτια των προσωπικών επιλογών του Kalergi, δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα, που σίγουρα θα διαμορφώθηκε στο μυαλό των αναγνωστών: Γιατί ένας Ευρωπαίος αριστοκράτης με Φλαμανδικές, Πολωνικές, Ελληνικές- Βυζαντινές ρίζες, ακόμη και με αίμα Σαμουράι στις φλέβες του (από την μητέρα του) έγινε φορέας τέτοιων σχεδίων και όργανο στα χέρια σκοτεινών δυνάμεων; Οι λόγοι, κατά την γνώμη μας, είναι πολλαπλοί: ιδιοσυγκρασικοί, ψυχολογικοί και...γυναικείων επιδράσεων.
Ida Roland
Παρατηρούμε λοιπόν μία προσωπικότητα με έντονα σνομπ συμπεριφορές, υπεροψία, και έναν, ας μου επιτραπεί ο όρος, «εκφυλισμένο ελιτισμό». Επίσης, το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν ασιάτισσα , ίσως του δημιούργησε εσωτερικές συγκρούσεις και απωθημένα, κάτι που μπορεί να συμβεί σε άτομα με τέτοια ιδιοσυγκρασία. Όμως ο πιο αποφασιστικός παράγοντας, πρέπει να ήταν η «κατάλληλη έφηβη», που όλως τυχαίως φυσικά, βρέθηκε δίπλα του, και έγινε η πρώτη γυναίκα του: η ιουδαία Ida Roland, που αργότερα θα γίνει φημισμένη ηθοποιός. Περιβάλλοντα και επιρροές, πολύ ιδιαίτερες...
--------------------------------------
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Απονομή του ευρωπαϊκού βραβείου Coudenhove-Kalergi 2012 στον Πρόεδρο Van Rompuy.
van-robay
Ο Van Rompuy κατά την βράβευση του
Στις 16 Νοεμβρίου 2012, απονεμήθηκε στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Herman Van Rompuy το ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove-Kalergi 2012, σε ειδικό συνέδριο στη Βιέννη, για τον εορτασμό των 90 χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος. Το βραβείο απονέμεται ανά διετία σε ηγετικές προσωπικότητες, για την εξαίρετη συμβολή τους στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Αποφασιστικός παράγοντας για την απονομή του βραβείου ήταν ο ισορροπημένος τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Van Rompuy άσκησε τα καθήκοντά του στη νέα θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Διεκπεραίωσε αυτόν τον ιδιαίτερα ευαίσθητο ηγετικό και συντονιστικό ρόλο με πνεύμα αποφασιστικότητας και συμφιλίωσης, ενώ έμφαση δόθηκε επίσης στην δεξιοτεχνική διαιτησία του επί ευρωπαϊκών υποθέσεων και την αδιάπτωτη δέσμευσή του στις ευρωπαϊκές ηθικές αξίες.
Στον λόγο αποδοχής του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Η σημασία της εν λόγω ιδέας, η οποία ήταν επίσης στο επίκεντρο του έργου του Coudenhove-Kalergi, παραμένει το ίδιο επίκαιρη ύστερα από 90 έτη.
Το βραβείο φέρει το όνομα του κόμη Richard Nicolaus von Coudenhove-Kalergi (1894-1972), φιλοσόφου, διπλωμάτη, εκδότη και ιδρυτή του πανευρωπαϊκού κινήματος (1923). Ο Coudenhove-Kalergi υπήρξε πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ενοποίησης και διέδωσε την ιδέα μιας ομοσπονδίας ευρωπαϊκών κρατών στα έργα του.
Από το 2000, μεταξύ των νικητών του βραβείου συγκαταλέγονται η Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Angela Merkel (2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga, (2006).


ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ


Προς κολοσσιαία Oικονομική Ένωση HΠΑ & ΕΕ - Αντίβαρο σε BRICS & Ευρασιατικής Ένωσης

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

H ΕΕ και οι ΗΠΑ διεξάγουν μυστικές συνομιλίες για το σχηματισμό κοινής εμπορικής-οικονομικής ένωσης σε έναν αντι-BRICS σχήμα, αλλά και σε αντιστάθμισμα της Ευρασιατικής Ένωσης Με την Ρωσία να αποκτά μια τεράστια εσωτερική αγορά, κάτι που παίρνει "σάρκα και οστά" την 1η Μαΐου 2013.
Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον περιγράφουν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ.
Το σχέδιο της Α.  Μέρκελ δεν αρχικά απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον, αλλά εσχάτως έχει αποκτήσει μεγάλη κινητικότητα.
Προς το παρόν οι μυστικές διαβουλεύσεις αφορούν ζητήματα αμοιβαίων επενδύσεων και της σχεδίαση ενιαίων προδιαγραφών στη φορολόγηση, την ιατρική και άλλους τομείς.
Την ίδια στιγμή γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η ενοποίηση των οικονομιών των δύο τεράστιων οικονομικών περιφερειών θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη.
Ειδικότερα πρέπει να υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πρωτοβουλία των κυβερνήσεων να μη βλάψει τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, επισημαίνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Μιχαήλ Νεϊζμάκοφ: «Η δημιουργία μιας τέτοιας οικονομικής ζώνης θα μπορούσε να βοηθήσει σε μικροοικονομικό επίπεδο κα τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.   Αλλά υπάρχουν τομείς π.χ. η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. όπως ο αεροναυπηγικός τομέας που υπάρχει έντονος ανταγωνισμός Άρα ανοίγοντας μια πιο εύκολη οδό προς τις αγορές ο ένας του άλλου, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι στο πλαίσιο μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης δεν θα προκληθεί πλήγμα στις εταιρείες κάθε πλευράς, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους».
Η εμφάνιση μιας διατλαντικής οικονομικής ζώνης θα επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Οι ειδικοί ήδη υπολόγισαν ότι η κατάργηση των φόρων στο εμπόριο θα αύξανε την αύξηση του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά μισό τοις εκατό, ενώ των ΗΠΑ κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα!.
 Κινητήριος μοχλός όλων η αύξηση των εξαγωγών αμφοτέρων των δύο πλευρών (άλλωστε η Α.Μέρκελ την εξαγωγική προοπτική της Γερμανίας ήθελε να διασφαλίσει), οι οποίες θα μπορούσαν να αυξηθούν σχεδόν κατά 25 %.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη θα μπορούσαν από κοινού να αντιμετωπίσουν τις γοργά αναπτυσσόμενες οικονομίες των BRICS, καθώς τις τελευταίες δεκαετίες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί χάνουν παγκοσμίως τις θέσεις τους.
Αυτό όμως αφορά όχι σε όλες τις αγορές, επισημαίνει ο καθηγητής της έδρας παγκόσμιας πολιτικής της ανώτατης σχολής Οικονομίας Μαξίμ Μπρατέρσκι: «Η Ευρώπη τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια χάνει σταδιακά την ανταγωνιστικότητά της ως προς τις οικονομίες της Κίνας και εν μέρει της Ινδίας. Αλλά χάνει την ανταγωνιστικότητά της σε τέτοιους τομείς όπου τα ευρωπαϊκά εργατικά χέρια μπορούν να αντικατασταθούν από κινεζικά ή βιετναμικά. Ενώ στους υπόλοιπους τομείς η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ισχυρή διότι δεν υπάρχει δεύτερη Ρώμη, δεύτερο Παρίσι ή δεύτερο Λονδίνο».

Επίλεκτοι πράκτορες της ΕΥΠ για Γ. Παπακωνσταντίνου!


Διαστάσεις και μάλιστα κατασκοπευτικού θρίλερ παίρνει η υπόθεση εντοπισμνού του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου με εμπλοκή και της ΕΥΠ!
Πιο συγκεκριμένα και όπως έγινε γνωστό εδώ και λίγες ημέρες, κλιμάκιο της ΕΥΠ βρίσκεται στην Ολλανδία με αυστηρές εντολές για παρακολούθηση φυσική αλλά και σε επίπεδο τηλεπικοινωνιών του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου αλλά και στενών συνεργατών του.
Η ΕΥΠ αποδίδει μεγάλη σημασία στην αποστολή του κλιμακίου, το οποίο στελεχώνεται από επίλεκτους πράκτορες του 3ου Τμήματος Αντικατασκοπείας.
Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ο Γ. Παπακωνσταντίνου βρισκόταν στην Ολλανδία, το κινητό που χρησιμοποιούσε ελάμβανε σήμα από τις ελληνικές εταιρείες τηλεφωνίας, κάτι που σημαίνει ότι το είχε αφήσει σκόπιμα στην Αθήνα προκειμένου να παραπλανήσει τις υπηρεσίες.
Η εκτίμηση που κυριαρχεί στα κορυφαία κλιμάκια της ΕΥΠ και της Κρατικής Ασφάλειας είναι ότι ο πρώην υπουργός είναι ύποπτος φυγής και δεν είναι διατεθειμένος να επιστρέψει στην Ελλάδα. Για αυτό ακριβώς έχουν δώσει αυστηρές εντολές παρακολούθησης του πρώην υπουργού στο κλιμάκιο που βρίσκεται ήδη στην Ολλανδία και το οποίο πρόκειται να ενισχυθεί.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Με πλούσια καριέρα οι δύο εξαδέλφες του Παπακωνσταντίνου

Ποιες είναι οι δύο δικηγόροι που βρέθηκαν να εμπλέκονται στη λίστα


Η θύελλα με τα πρόσωπα από τη λίστα Λαγκάρντ έφερε στη δίνη του
 κυκλώνα τα συγγενικά πρόσωπα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
 Πρόκειται για τις πρώτες εξαδέλφες του πρωήν υπουργού Οικονομικών, 
Ελένη και Μαρίνα Παπακωνσταντίνου.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα
 του «Έθνους της Κυριακής»,
 ο φάκελος που κατατέθηκε
 από τον οικονομικό
εισαγγελέα στον πρόεδρο
της Βουλής, περιλαμβάνει
αντίγραφο CD της αυθεντικής
λίστας και αρχεία που δεν
περιέχονταν στην αρχική λίστα,
η οποία είχε αποσταλεί πριν
 από καιρό στη Βουλή.

Από τη σύγκριση που έκαναν οι οικονομικοί εισαγγελείς προέκυψε ότι από
τη λίστα είχαν αφαιρεθεί δύο τραπεζικοί λογαριασμοί. Ο ένας
ανήκει στην Ελένη Παπακωνσταντίνου και ο άλλος στο όνομα του Α. Ροσσώνη,
ο οποίος είναι σύζυγος της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου. Στο δημοσίευμα τονίζεται
ότι πρόκειται για καταγραφή καταθέσεων πριν από το 2007.

Η Ελένη και η Μαρία Παπακωνσταντίνου είναι κόρες του πρώην υπουργού
 Εξωτερικών Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Είναι δικηγόροι και κληρονόμησαν
το γραφείο του πατέρα τους μετά τον θάνατό του.

Η Ελένη Παπακωνσταντίνου σπούδασε νομικά στο London School
 Of Economics και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή
του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Απέκτησε την άδεια ασκήσεως
επαγγέλματος από τον δικηγορικό σύλλογο της Νέας Υόρκης
όπου έκανε και τα πρώτα επαγγελματικά της βήματα. Στη συνέχεια συνέχισε
τις σπουδές της στο Βέλγιο και πήρε διδακτορικό από το Ελεύθερο
Πανεπιστήμιο Βρυξελλών.

Εχει ειδικευτεί σε τομείς του δικαίου όπως το εμπορικό, το εταιρικό, το ευρωπαϊκό,
 το εργατικό, το ασφαλιστικό, το χρηματοπιστωτικό, καθώς
και το δίκαιο εξαγορών, συγχωνεύσεων και ανταγωνισμού.
 Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έχει διατελέσει νομική σύμβουλος
σε μεγάλες εταιρείες…

Εχει διδάξει δίκαιο συγχωνεύσεων, εξαγορών και ανταγωνισμού στο ALBA,
 ενώ έχει διατελέσει και πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων
του Χάρβαρντ στην Ελλάδα.



Περισσότερα: Με πλούσια καριέρα οι δύο εξαδέλφες του Παπακωνσταντίνου | E-Radio.gr Blog 

Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει συνεκμετάλλευση με Τουρκία των πετρελαίων του Αιγαίου!


karagiousouf 0605124 600 375  229641693 250x180 Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει συνεκμετάλλευση με Τουρκία των πετρελαίων του Αιγαίου!Απορία και πολλά ερωτηματικά δημιουργούν οι παρεμβάσεις αρκετών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που αφορούν είτε τα Σκόπια, είτε την Τουρκία, οι οποίες όμως φαίνονται να ταυτίζονται με τις θέσεις των γειτονικών χωρών και όχι της Ελλάδας, σχετικά με ευαίσθητα εθνικά μας θέματα.
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε προ ημερών σε συνάντησή του με δημοσιογράφους ο βουλευτής Ροδόπης Αιχάν Καραγιουσούφ. Ερωτηθείς για τις δυνατότητες συνεργασίας της χώρας μας με τις γειτονικές χώρες της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, ο κ. Καραγιουσούφ, υπερασπίστηκε τη δυνατότητα ανάπτυξης διασυνοριακών συνεργασιών σε ένα μεγάλο εύρος επιμέρους τομέων, ενώ έφερε σαν παράδειγμα τη δυνατότητα συνεργασίας σε έρευνα και εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου ή των πετρελαίων, που υπάρχουν στο Αιγαίο, χωρίς τη διαμεσολάβηση Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Σε ερώτημα σχετικά με τις αντιδράσεις, που θα προκύψουν στην Ελλάδα από μια εμπλοκή και σύμπραξη της Τουρκίας στο Αιγαίο, ο κ. Καραγιουσούφ υπογράμμισε ότι «σε αυτή τη λογική επενδύουν οι Ευρωπαίοι, με αποκλειστικό σκοπό να αποκλείσουν την όποια συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ενώ θα έπρεπε να υπάρξει εδώ και πολλά χρόνια μια συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έτσι ώστε το Αιγαίο να ήταν η περιοχή, που θα μπορούσαν να γίνουν έρευνες και εκμετάλλευση του πετρελαίου, που υπάρχει, χωρίς τη διαμεσολάβηση των «εταίρων» μας. Το Αιγαίο, ελληνικό πέλαγος είναι, εντάξει μέχρι εκεί. Αλλά από τη στιγμή, που η Ελλάδα αδυνατεί να αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου, θα μπορούσε να έρθει σε συνεργασία, έτσι ώστε να μπορεί να έχει δικαιώματα και στην Προποντίδα και μέσα στην Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει μια κοινοπραξία Ελλάδας-Τουρκίας. Όνειρο θερινής νυκτός;».
Ο ίδιος ανοίγει και μέτωπο με τη Χρυσή Αυγή λέγοντας με νόημα: «Εγώ είμαι σίγουρος ότι χρηματοδοτείται από κέντρα ξένων συμφερόντων». “Δεν έχουν μια ιδεολογική βάση, συνέχισε, «δεν υπάρχει έλληνας φασίστας, δεν υπήρξε ποτέ. Ο Έλληνας δεν είναι φασίστας. Ξέρω από την ιστορία του ελληνισμού κι από την ιστορία της περιοχής. Κάποτε ήταν ελληνική δημοκρατία, βασίλειο της Ελλάδος, οθωμανική αυτοκρατορία… Δεν υπήρχαν φασιστικές τάσεις στον κόσμο, που ζει στην περιοχή μας, που λέγεται Βαλκάνια. Αυτά είναι ξενόφερτα νομίζω, ξενόφερτη είναι και η Χρυσή Αυγή. Τη Χρυσή Αυγή δεν την έχουν αναδείξει λαϊκοί αγώνες, δεν έχει αναδειχτεί από λαϊκές κινητοποιήσεις”.http://www.peramatozoa.net/2012/12/blog-post_360.html

Η απολογία του ψυχρού δολοφόνου, απο ποια καφέ και ουζερί πέρασε, πλήρης επιβεβαίωση όλων όσων είχε αποκαλύψει ΠΡΩΤΟΣ ο "ΜΑΧΗΤΗΣ"


Όλες οι λεπτομέρειες για το πως 
είδε στο "ΝΟΣΤΟΣ" τις δύο κοπέλες 
και πως τις ακολούθησε απο πίσω




 Ως άτομο εξαιρετικά βίαιο και με παραβατική συμπεριφορά περιγράφουν τον 27χρονο δράστη οι άνθρωποι που τον γνώριζαν. Ψυχρός και αμετανόητος στην ομολογία του δε ζήτησε ούτε συγγνώμη για το στυγερό του έγκλημα. Η μητέρα του απειλούσε με καραμπίνα εκείνους που έκαναν παράπονα για τη συμπεριφορά του λένε οι γείτονες τους στην Ξάνθη....
Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από το βίο και την πολιτεία του δράκου της Ξάνθης έρχονται στο φως της δημοσιότητας μέσα από τα ρεπορτάζ δύο κυριακάτικων εφημερίδων. Ο δράστης φαίνεται να ζούσε στο περιθώριο και να ήταν αναμεμειγμένος σε πλήθος παράνομων δραστηριοτήτων ενώ σύμφωνα με τους γείτονες δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα...
Οξύθυμος, βίαιος και με παραβατική συμπεριφορά
«Ηταν από μικρός οξύθυμος και βίαιος. Ολοι τον απέφευγαν γιατί δημιουργούσε επεισόδια! Είχαν προσπαθήσει να κάνουν παράπονα στην οικογένειά του, όμως τους απειλούσε με καραμπίνα η μάνα του. Είχε κατηγορηθεί από ανήλικος για κλοπή μοτοσικλετών και είχε απασχολήσει τους επιμελητές ανηλίκων της πόλης. Είχε προσπαθήσει να βιάσει μια κοπέλα στο Πανόραμα της Ξάνθης, πριν από ενάμιση χρόνο, όμως εκείνη φώναξε, έσπευσαν περίοικοι και μετά ήλθε η Αστυνομία και τον έπιασε. Εν συνεχεία όμως η κοπέλα αναγκάστηκε να ανακαλέσει. Μετά μας έλεγε ότι την ήξερε και εκνευρίστηκε που εκείνη δεν τον ήθελε. Λίγες ημέρες πριν από τον άγριο φόνο της Ζωής είχε κάνει μεγάλο επεισόδιο στο νοσοκομείο της Ξάνθης. Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μικρέμπορος ναρκωτικών, ενώ κατηγορήθηκε ότι έκλεψε και έναν βενζινοπώλη που του είχε δώσει δουλειά στο πρατήριο. Παλαιότερα είχαν γίνει έρευνες στο πατρικό σπίτι του, γιατί θεωρούσαν αυτόν και κάποιους συγγενείς του ύποπτους για λαθρανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο των Αβδήρων…».
Αυτά ανέφερε στο «Βήμα της Κυριακής» ένας γνωστός της οικογένειας του 27χρονου Χρήστου Π., δράστη της φρικιαστικής κακοποίησης και δολοφονίας της 34χρονης Ζωής Δαλακλίδου, τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης, στην Ξάνθη. Ανθρωποι που γνώριζαν τον 27χρονο δολοφόνο κάνουν λόγο για «έναν σωματώδη, ανεξέλεγκτο, εριστικό νεαρό που δημιουργούσε συνέχεια προβλήματα σε κάθε κίνηση και προσωπική επιλογή του».
Ζήτησε αποζημίωση για την "αδικη" προφυλάκιση!
Είχε πολλές φορές καταδικασθεί για μικροαδικήματα σε μικρές ποινές με αναστολή, ενώ είχε φυλακισθεί για έξι μήνες, για την απόπειρα βιασμού μιας 21χρονης φοιτήτριας, η οποία όμως στο δικαστήριο ανακάλεσε την κατηγορία και ο 27χρονος δολοφόνος που κρατούνταν στις φυλακές Κομοτηνής αποφυλακίστηκε. Οπως έλεγε μάλιστα σε φίλους του, «στράφηκα κατά του Δημοσίου και μου δώσανε αποζημίωση 7.000 ευρώ για την αδικία που έγινε εις βάρος μου».
Ο "νταής" της γειτονιάς είχε μανία με τα δίκυκλα
Ο 27χρονος κατάγεται από το χωριό Μυρωδάτο της Ξάνθης. Ο πατέρας του δούλευε ως τεχνίτης απασχολούμενος περιστασιακά σε οικοδομές. Παλαιότερα είχε προσπαθήσει ν' ανοίξει μια επιδοτούμενη κτηνοτροφική μονάδα με αγελάδες, όμως αυτή σύντομα έκλεισε. Ο αδελφός του δουλεύει σε αλιευτικά και βοηθά οικονομικά την οικογένειά του.
Οπως ανέφεραν κάτοικοι του χωριού, «ο Χρήστος από μικρός αναστάτωνε την περιοχή. Ολο έκανε καβγάδες με το παραμικρό. Είχε μανία με τις μοτοσικλέτες και έκλεβε προκειμένου να τις καβαλάει και να τις παρατάει. Περνούσε από τους αγροτικούς δρόμους κάνοντας σούζες, ζώντας στον δικό του κόσμο. Είχε όμως τη δυνατότητα να διαλύσει μέσα σε λίγα λεπτά και να ξαναφτιάξει μια μοτοσικλέτα….».
Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. συνδυάζουν τη μανία του 27χρονου δολοφόνου με τα δίκυκλα με τον τρόπο που σκότωσε την άτυχη Ζωή. Ο δολοφόνος χρησιμοποίησε ουσιαστικά μια μοτοσικλέτα που βρήκε μπροστά του σαν «φονικό όργανο»!
Φαίνεται να έσπασε τον καθρέφτη του δικύκλου για να απειλήσει την κοπέλα και μετά την περιέλουσε με βενζίνη που έβγαλε, με επιτήδειες κινήσεις και ψυχραιμία, από το ρεζερβουάρ του δίτροχου. Ωστόσο φαίνεται να μην έχει διευκρινισθεί ακόμη με ποιον ακριβώς τρόπο προκάλεσε τα θανατηφόρα τραύματα στη Ζωή, αφού ο ιατροδικαστής υποστήριξε ότι χρησιμοποιήθηκε αιχμηρό όργανο - ίσως ο καθρέφτης του δικύκλου - ενώ αστυνομικοί αναφέρουν ότι «το έκανε με τα χέρια του».
Η μάνα του τους απειλούσε με καραμπίνα!
Η συμπεριφορά του Χρήστου Π. πολλές φορές είχε ενοχλήσει τους συντοπίτες του και αρκετοί είχαν προσπαθήσει να παραπονεθούν στους γονείς του προκειμένου να τον συνετίσουν και να τον συγκρατήσουν.
Ωστόσο, όπως λένε γείτονές του, «αντί γι' αυτό η μάνα του γινόταν έξαλλη με όσους τής ζητούσαν να συμμαζέψει τον γιο της. Μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις είχε βγάλει καραμπίνα για να τους απομακρύνει από το σπίτι της, ενώ δεν έκανε καμία προσπάθεια να νουθετήσει το παιδί της…».
"Καρμπόν η επίθεση του 2011"
Ο δράστης του πρωτοφανούς εγκλήματος φέρεται αναμεμειγμένος σε διακίνηση ναρκωτικών, ενώ αναφέρεται ότι έκανε και ο ίδιος χρήση ουσιών. Πριν από έναν χρόνο κατηγορήθηκε για απόπειρα βιασμού μιας φοιτήτριας την οποία υποστήριζε ότι γνώριζε και τη φλέρταρε. Η επίθεση εναντίον της, τον Απρίλιο του 2011, είχε όλα τα χαρακτηριστικά της δολοφονίας της 24χρονης Ζωής πριν από τέσσερις ημέρες. Ωστόσο η φοιτήτρια δεν αιφνιδιάστηκε όπως η Ζωή, κατόρθωσε να ξεφύγει από τα χέρια του και φώναξε με δύναμη «βοήθεια» με αποτέλεσμα να προστρέξουν γείτονες και να τη σώσουν. Αντίθετα από τη Ζωή, που δεν πρόλαβε να αντιδράσει και οι φωνές της έγιναν αντιληπτές όταν ο 29χρονος της έβαλε φωτιά και έσπευσε να εξαφανισθεί.
Μετά τη σύλληψή του για την απόπειρα βιασμού στο Πανόραμα της Ξάνθης οδηγήθηκε στις φυλακές Κομοτηνής, όπου, όπως έλεγαν σωφρονιστικοί υπάλληλοι, «εδώ δεν έδωσε καμία αφορμή και πέρασε απαρατήρητος». Στο δικαστήριο που ακολούθησε, η κοπέλα, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, ανακάλεσε τις κατηγορίες εις βάρος του και έκανε λόγο για «παρεξήγηση».

Τον πρόδωσε η μαρτυρία ενός γείτονα
Τον τελευταίο χρόνο ο δολοφόνος της Ξάνθης έμενε σε διαμέρισμα 5ου ορόφου πολυκατοικίας στην οδό Περικλέους 30, τρία στενά από το σπίτι όπου έγινε το αποτρόπαιο έγκλημα. Σύμφωνα με πληροφορίες δεν πλήρωνε ενοίκιο και υποσχόταν στον ιδιοκτήτη του ότι θα τον πληρώσει μόλις πάρει τα λεφτά για την… «αδικία» που έγινε εις βάρος του με την προφυλάκιση για την απόπειρα βιασμού. Πριν από μερικές εβδομάδες άνοιξε μανάβικο στην οδό 40 Εκκλησιών κοντά στο σπίτι του θύματος. Ο 29χρονος εστίασε το ενδιαφέρον του στην 34χρονη που είχε έλθει τις τελευταίες ημέρες από τη Θεσσαλονίκη, όπου δούλευε ως γραφίστρια, στην Ξάνθη προκειμένου να περάσει με τους γονείς της τις γιορτινές ημέρες. Την είδε να επιστρέφει από τη νυχτερινή της έξοδο, της έστησε «καρτέρι», της επιτέθηκε αιφνιδιαστικά, την κακοποίησε και τη σκότωσε. Οι αξιωματικοί αμέσως θεώρησαν αυτόν βασικό ύποπτο με βάση τη μαρτυρία ενός γείτονα που τον είδε στο σημείο εκείνο. Λίγη ώρα αργότερα θα ομολογούσε στους αστυνομικούς.
Σοκάρει η ομολογία - Κυνικός και αμετανόητος 
Στην 4σέλιδη απολογία του, που δημοσιεύει η RealNews o 27χρονος δράστης της στυγερής δολοφονίας προσπάθησε να εμφανίσει τον εαυτό του σαν μεθυσμένο που γυρνούσε στα μπαρ της πόλης.
«Δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ την κοπέλα. Την είχα δει κάποιες φορές κατά το παρελθόν στην Ξάνθη και μου άρεσε, οπότε ήθελα να κάνω σχέση μαζί της. Το βράδυ της Τετάρτης, στις 22.30 αν θυμάμαι καλά, έφυγα από την οικία μου και μετέβην στο καφέ-μπαρ “Πυξίδα” προκειμένου να συναντήσω εκεί έναν φίλο μου. Καθώς εκείνος δεν ήταν εκεί, έφυγα από το σημείο και πέρασα από το καφέ “Νόστος”. Εκεί είδα δύο κοπέλες. Δεν πρόσεξα τι φορούσαν αλλά τη μία, την οποία έβλεπα προφίλ, τη γνώριζα φυσιογνωμικά από την πόλη της Ξάνθης, καθώς την είχα δει περιστασιακά και σ’ άλλα μαγαζιά» αναφέρει ο δολοφόνος στην απολογία του.
«Εγώ ήμουν περαστικός από το σημείο και δεν κάθισα καθόλου αλλά πήγα στην καφετέρια “Μεράκι”, όπου συχνάζουν φίλοι μου. Εκεί συνάντηση τον Κ.Κ. και μια φίλη του την Όλγα, και ήπιαμε τσίπουρα. Αν θυμάμαι καλά, εγώ ήπια τσίπουρο και σε αρκετή ποσότητα. Πίναμε για περίπου τέσσερις ώρες και φύγαμε από εκεί στις 2.30 τα ξημερώματα της Πέμπτης. Εγώ έφυγα μόνος μου και κατευθύνθηκα προς το σπίτι μου, στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, προς την κεντρική πλατεία και μέσα από το πάρκο της οδού Ηρώων, βγήκα στο υποκατάστημα του ΙΚΑ για να ανέβω προς την οδό Σαράντα Εκκλησιών. Αφού πέρασα το κατάστημα, μανάβικο, που διατηρώ σ’ αυτήν την οδό, σταμάτησα στο διπλανό κατάστημα Alfa Security, που ήταν ανοικτό εκείνη την ώρα. Εκεί βρισκόταν η γυναίκα του αφεντικού. Μιλήσαμε για περίπου 5 λεπτά και συνέχισα… Στην οδό Κοραή είδα για πρώτη φορά μετά το κατάστημα ”Νόστος” τις δύο κοπέλες. Όταν ξεκίνησα να τις πλησιάσω, η μία απομακρύνθηκε προς την κάθοδο της οδού Σαράντα Εκκλησιών, ενώ η άλλη κατευθύνθηκε προς την πυλωτή της» δηλώνει. Ήταν η στιγμή που η 34χρονη Ζωή δέχθηκε τη λυσσαλέα του επίθεση…
Ο ίδιος δήλωσε ότι την πλησίασε προσπαθώντας να της πιάσει κουβέντα, ενώ η άτυχη κοπέλα -καθώς την είχε πλησιάσει πολύ- «φοβήθηκε και πήγε να με κτυπήσει». Ο 27χρονος δράστης ξεκίνησε να την κτυπά με γροθιές στο κεφάλι για να την ακινητοποιήσει και να μην της δώσει το περιθώριο να φωνάξει βοήθεια. Μόλις η Ζωή έπεσε λιπόθυμη, την βίασε και την έσυρε στη διπλανή οικοδομή όπου της έβαλε φωτιά με τη βενζίνη από μια Vespa…
«Έπειτα, πήρα το τσαντάκι της και μέσα σε αυτό βρήκα το κινητό της τηλέφωνο. Το πήρα και το έβαλα στην τσέπη μου. Το τσαντάκι της κοπέλας, το άφησα στο σημείο, αφού είχα πάρει το κινητό. Απομακρύνθηκα βιαστικά, σχεδόν τρέχοντας, και μετά από απόσταση μερικών μέτρων άκουσα μια γυναικεία κραυγή. Υπέθεσα πως ήταν η δική της…» δήλωσε στους αστυνομικούς, σοκάροντας με την κυνικότητα της απολογίας του δράστη.
"Τη σκότωσα και πήγα για ύπνο"
Ο δράστης ισχυρίστηκε ότι στη συνέχεια πήγε στο σπίτι του και ξάπλωσε. Το πρωί που ξύπνησε, όπως ισχυρίζεται, δε θυμόταν τίποτα και πέρασε από το σημείο του εγκλήματος: «Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και κοιμήθηκα, μην έχοντας συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είχα κάνει. Δεν πρόσεξα αν τα ρούχα μου είχαν ματώσει, εξάλλου δεν είχα δει αίματα προερχόμενα από την κοπέλα. Στο σπίτι μένω μόνος μου και έτσι κανείς δε με αντιλήφθηκε. Το πρωί της Πέμπτης που ξύπνησα δε θυμόμουν πλέον απολύτως τίποτα. Περίπου στις 09.00 πέρασα από την οικοδομή της κοπέλας στην οδό Σαράντα Εκκλησιών να πάω στο κατάστημα και εκεί τα θυμήθηκα όλα και αντιλήφθηκα το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσα»...
Ούτε μια συγγνώμη
Οι αστυνομικοί που τον ανέκριναν, όπως αναφέρει η εφημερίδα, υποστηρίζουν ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν λύγισε ούτε δευτερόλεπτο και δεν ζήτησε ούτε μία συγνώμη…
REAL NEWS

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Wikileaks: Έγγραφα που καταδεικνύουν στήριξη Αναστασιάδη σε επαναφορά του σχεδίου Ανάν


 Wikileaks: Έγγραφα που καταδεικνύουν στήριξη Αναστασιάδη σε επαναφορά του σχεδίου Ανάν
Έγγραφα που διέρρευσαν στον ιστοτόπο Wikileaksκαι τα οποία αναφέρονται σε κατ΄ ιδίαν αναφορές του Προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη για το σχέδιο Ανάν, παρουσίασε ομάδα νέων που στηρίζει την ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα.
Σύμφωνα με το νομικό Σίμο Αγγελίδη, τα έγγραφα καλύπτουν την περίοδο μέχρι το 2009 και καταρρίπτουν με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο τον ισχυρισμό του Ν. Αναστασιάδη ότι το σχέδιο Ανάν αποτελεί παρελθόν.
Τα κείμενα, που μιλούν από μόνα τους και με την επιφύλαξη ότι αποδίδουν την αλήθεια ως προς τα γεγονότα, αποδεικνύουν τη σαφή πολιτική τοποθέτηση ότι το σχέδιο Ανάν αποτελεί τη μόνη βάση λύσης του Κυπριακού, όπου και εάν γίνονται οι συζητήσεις, στην Κύπρο ή ακόμη και στην Τουρκία. Παράλληλα, σημειώνει πως “τα έγγραφα υπάρχουν και αποκαλύπτουν τη μόνη αλήθεια, ότι το παιγνίδι είναι στημένο” και πως “παρά τις σημερινές του προεκλογικές δηλώσεις, αποδεικνύεται ότι ο κ. Αναστασιάδης επιμένει σε λύση τύπου σχεδίου Ανάν με απλές ωραιοποιήσεις”.

Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου παρουσιάστηκαν τα εξής έγγραφα:
Έγγραφο με κωδικό 06NICOSIA766  ημερομηνίας 23ης Μαΐου 2006, σύμφωνα με το οποίο ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου ανέφερε ότι το κόμμα του έχει υποφέρει τα μάλα για την επιλογή του “ΝΑΙ” στο σχέδιο Ανάν για το δημοψήφισμα και για αυτό το λόγο το κόμμα του δεν μπορεί δημόσια να υποστηρίξει το σχέδιο. Ο Α. Νεοφύτου, σύμφωνα πάντα με το έγγραφο, πρόσθεσε ότι κατ` ιδίαν είναι διατεθειμένος να ομολογήσει ότι το σχέδιο Ανάν παραμένει η μόνη βιώσιμη βάση για επανένωση.
■ Έγγραφο με κωδικό 05ANKARA799  ημερομηνίας 11 Φεβρουαρίου 2005 για την συνάντηση μεταξύ του Ν. Αναστασιάδη και του Αμπντουλάχ Γκουλ στην Τουρκία, σύμφωνα με το οποίο “ο Ντισλί είπε ότι ο Αναστασιάδης ανέφερε στον Γκιουλ ότι εάν υπάρχουν `ορισμένες αλλαγές` στο σχέδιο Ανάν ο ΔΗΣΥ θα έσπρωχνε εκ νέου το σχέδιο Ανάν στους Ε/κ (would again push the plan with the Greek Cypriot public)”.
Έγγραφο με κωδικό 08NICOSIA273  ημερομηνίας 30 Απριλίου 2008 για τα σχόλια του τότε Αμερικανού Πρέσβη για συνάντησή του με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, αναφέρει ότι “ο Αναστασιάδης κατ` ακρίβεια υποστήριξε την επαναφορά (retabling) του σχεδίου Ανάν με στόχο αλλαγές σχεδιασμένες να καταπραΰνουν τις ανησυχίες των Ε/κ”.
■ Έγγραφο με κωδικό 09NICOSIA317  ημερομηνίας 3 Μαΐου 2009 αναφέρει ότι “ο Αναστασιάδης ανέφερε ότι το κόμμα του εξακολουθούσε να θέλει να δημιουργήσει συμμαχία με υπέρ το υπέρ της λύσης ΑΚΕΛ για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια δυναμική (momentum) για να επιτευχθεί το “ΝΑΙ” σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα”.

: Strategy Reports

Πρώην Υπουργός Οικονομικών με 16 γράμματα, που το όνομά του ξεκινά από «Παπα…» και τελειώνει σε «…κωνσταντίνου». Ποιος είναι;


του Μάνου Κακλαμάνου

Για να σας βοηθήσουμε… 
Πρόκειται σύντομα 
να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη. 
Αν ισχύουν όλα όσα διαρρέονται…
 σύντομα θα μπει και στη φυλακή. 
Είναι ο άνθρωπος που είχε
 στα χέρια του τη λίστα
 Λαγκάρντ αλλά αποφάσισε να 
την αφήσει στο συρτάρι του.
 «Εκεί ήταν πιο ασφαλής» σκέφτηκε…

Είναι ο άνθρωπος που μόλις παρέλαβε τη λίστα Λαγκάρντ, την παραποίησε, 
βγάζοντας από μέσα ονόματα καταθετών που οδηγούσαν ευθέως σ’ αυτόν 
τον ίδιο προσωπικά. Τους συγγενείς του έβγαλε ο άτιμος.

Είναι επίσης ο άνθρωπος που όταν κλήθηκε στην αρμόδια επιτροπή 
της Βουλής, απάντησε ότι «δυστυχώς» δεν γνώριζε που είναι η λίστα. 
Την είχε χάσει ο καημένος. Αυτό δήλωσε.

Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κηπουρού του ΠΑΣΟΚ!

Είναι ο άνθρωπος που υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση με την οποία 
η Ελλάδα παραιτήθηκε από την εθνική της κυριαρχία ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ 
και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ.

Είναι ο Υπουργός Οικονομικών που εξυπηρετούσε τον μεγαλο-οφειλέτη 
του ελληνικού δημοσίου Γιάννη Ραπτόπουλο.

Είναι ο άνθρωπος που μόλις έγινε Υπουργός Περιβάλλοντος 
υπέγραψε τη μελέτη...
περιβαλλοντικών όρων για τα χρυσορυχεία της Χαλκιδικής, εξυπηρετώντας
 έτσι τον Μπόμπολα και τους συνεταίρους του. Να τονιστεί ότι 
τη συγκεκριμένη μελέτη δεν την υπέγραφαν με τίποτα οι προκάτοχοί του. 
Μα, με τίποτα. Ούτε η Μπιρμπίλη, που ήταν πριν από αυτόν.
 Αρνιόταν πεισματικά να βάλει την υπογραφή της σ’ αυτό το πράγμα. 
Ο Υπουργός μας όμως… δεν το σκέφτηκε καθόλου. Ήταν μία
 από τις πρώτες του υπογραφές ως Υπουργός Περιβάλλοντος.

Είναι ο άνθρωπος που το 2010 είχε πει το μεγαλύτερο ψέμα 
που θα μπορούσε να πει Υπουργός Οικονομικών «αν χρειαστεί
 να πάρω νέα μέτρα, θα σημαίνει ότι απέτυχα». Το θυμάστε; 
Από τότε πάρθηκαν νέα μέτρα περίπου 40 δις ευρώ. Ήταν τόσο ηλίθιος;
 Ήταν τόσο ψεύτης; Αν ήταν τόσο ηλίθιος, δεν συμπαρασύρει στην ηλιθιότητα 
και τον άνθρωπο που τον επέλεξε για αυτή τη θέση… τον Γιωργάκη; 
Θα πρέπει κάποια στιγμή να διαλέξει τι θα υποστηρίζει… ενοχή ή ηλιθιότητα; 
Ιδού η απορία.

Όμως, μ’ αυτά και μ’ αυτά… ξέχασα ποια ήταν η ερώτηση του κουίζ
… ποιος είναι ο Υπουργός ή αν θα μπει στη φυλακή; Προφανώς… ρητορικά 
τα ερωτήματα. Και τα δύο!

από το «ΧΩΝΙ»

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Της Κλεπτοκρατίας το Ανάγνωσμα

Τους απέλυσαν χωρίς αποζημίωση, μετά την απομάκρυνση του Νίκου Καραχάλιου, και εκείνοι βιαστικά πήγαν να αρπάξουν 147.000 ευρώ, χωρίς προεργασία και Φάκελο. Και τους έπιασαν. και η υπουργός Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη, που «ενημερώθηκε», ζήτησε «η υπόθεση να διαλευκανθεί πλήρως και οι υπεύθυνοι να βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης». 
Οι Κλεπτοκρατική κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία με τους βιαστικούς να δώσει μια παράσταση εντιμότητας για το χαζό πόλολο που μαζεύει ανθρωπιστική βοήθεια με τον Σκάαααι και το ΜΕΓΚΑ. 
Οι άλλοι , με τους αστρονομικούς μισθούς, στις τράπεζες, τον ΟΠΑΠ, όπως η καραδιαπλεκόμενη σύζυγος βουλευτή της ΔΗΜΑΡ που υπηρετεί με 100.000 ευρώ το χρόνο ως νομική σύμβουλος, ο κόκκινος εφοπλιστής Νίκος Βερνίκος που υπηρετεί στο ΔΣ της ΔΕΗ, μαζί με την Ουρανία την κόρη της Ξηροτύρη, και του Αικατερινάρη, επί χρόνια πρόεδρου του ΤΕΕ Κεντρ. Μακεδονίας, και τον περίφημο Κωνσταντίνο Θέο που το πάρακαρε στο μισθολόγιο της ΔΕΗ  ο Αβάπτιστος , και τα παιδιά με τα επενδυτικά ντοσιέ και τις επιδοτήσεις , δεν θα βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Για ποιό λόγο άλλωστε. 
Η Κλεπτοκατία είναι εδώ. Και η υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος διαχρονική και μόνιμη. Το «Γαλάζιο» σκάνδαλο στον ΕΟΤ, είναι σταγόνα στον ωκεανό και δεν μπορεί να γίνει κολυμπήθρα του Σιλωαμ για την Κλεπτοκρατία.

 Σπύρος Χατζάρας

Δελτίο των 11

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Ελληνικό φύλο ίδρυσε τα Ιεροσόλυμα


Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από τον βασιλιά των Εβραίων Δαυίδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι αρχαίοι συγγραφείς. Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών.
“Απ’αυτούς οι Κάρες ήλθαν στην Ήπειρο από τα νησιά, γιατί παλαιότερα ήσαν υπήκοοι του Μίνωα, με το όνομα Λέλεγες και κατοικούσαν στα νησιά.. Όσο για τους Λυκίους, η παλιά τους καταγωγή είναι κρητική. Φιλονείκησαν όμως για την βασιλεία της Κρήτης με τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως. Στην διαμάχη επεκράτησε ο Μίνως και έδιωξε τον Σαρπηδόνα μαζί με τους οπαδούς του. Εκείνοι, όταν τους έδιωξε, πήγαν στην Ασία, στην περιοχή της Μιλυάδος. Γιατί η χώρα που σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι, παλιά λεγόταν Μιλυάς και οι Μιλύες ονομάζονταν τότε Σόλυμοι”.
Αργότερα οι Σόλυμοι εποίκησαν την χώρα της Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την πόλη στους πρόποδες του όρους Σιών. Το όνομα Σιών προέρχεται κι αυτό από την δωρική λέξη “σιός”, που σημαίνει Θεός. Στην κορυφή του όρους εκείνου, έκτισαν και τον ναό του πολιούχου θεού της πόλεος, του μεγίστου θεού των ελλήνων. Ο ναός ονομάσθηκε “Διός Σολυμέως”.
Αργότερα μετά την κατάληψη της πόλεως το 1026π.χ. από τον Δαυίδ, γκρέμισαν το ναό του Διός, στα ερείπια του οποίου έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο ναό του, όπου και μετέφερε την “κιβωτό της διαθήκης”. Τα Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ, εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο Ιώσηπος στην “Ιουδαϊκή αρχαιολογία” του:
“Επειδή επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία “Ιερό” οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με την στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ..”.
Πολύ αργότερα, κατά την ελληνιστική εποχή, η πόλη ήταν αμιγώς εβραιοκατοικούμενη, όμως “πόλις” με βάση τα ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, επειδή δεν είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε τις κύριες προϋποθέσεις για να έχει τα δικαιώματα της πόλεως. Δεν είχε ούτε γυμναστήριο, ούτε εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής αρχιερέας της πόλεως Ιάσων δημιούργησε αργότερα εκείνες τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να αποκαλείται “πόλις”.
Αυτή όμως η επαναστροφή της παλαιάς πρωτεύουσαν των εβραίων σε ελληνική πόλη, εξαγρίωσε τους Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν κατά των ελληνικών πόλεων, με τις γνωστές από την ιστορία βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω από έναν αιώνα.