Τι μας είπε ο σύμβουλος του πρωθυπουργού και θαυμαστής της Ελένης Μενεγάκη
Πρόσωπο της εβδομάδας ήταν αναμφισβήτητα ο αντισυμβατικός σύμβουλος του κ. Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, ο διορισμός του οποίου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού προκάλεσε την μήνιν της αντιπολίτευσης αλλά και τα καυστικά σχόλια χρηστών στα social media.
Το «ΘΕΜΑ» αναζήτησε τον 46χρονο πρώην σερβιτόρο, αντιρρησία συνείδησης, φαν της Ελένης Μενεγάκη και -πλέον- σύμβουλο του πρωθυπουργού προκειμένου να του δώσει το βήμα να απαντήσει σε όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν γι αυτόν. Η αναζήτηση του κ. Καρανίκα ξεκίνησε από το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο το πιθανότατα συγγενικό πρόσωπο που απάντησε στο σταθερό τηλέφωνο δεν είχε καμία διάθεση να μας φέρει σε επαφή.
«Θα έδινα το τηλέφωνό του μόνο στην “Αυγή” και την ΕΡΤ», μας απάντησε χαρακτηριστικά. Η επόμενη κλήση μας ήταν στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης (ΓΓΚ), όπου ζητήσαμε να μας συνδέσουν με τον κ. Καρανίκα. Επειτα από δέκα λεπτά, υπάλληλος της ΓΓΚ μας κάλεσε και μας έδωσε το κινητό τηλέφωνο του 46χρονου κατόπιν συνεννόησης με τον ίδιο. Αμέσως επικοινωνήσαμε με τον κ. Καρανίκα και ακολούθησε μια συνομιλία που κράτησε αρκετή ώρα, με τον ίδιο να απαντά με χαρακτηριστική ευγένεια στα όσα ακούστηκαν όλη την εβδομάδα γι’ αυτόν.
«Αδίκως και ματαίως δύο ημέρες τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται με εμένα. Εχουμε το Προσφυγικό, 10.000 ανήλικα προσφυγόπουλα, έχουμε σοβαρά προβλήματα για να δίνουμε ως τροφή εμένα. Η άποψή μου είναι ότι πρόκειται για κενό γεγονός με το οποίο προσπαθούν να θίξουν στο τέλος τον πρωθυπουργό για τις επιλογές που κάνει σχετικά με το ποιους θα έχει πολιτικούς συμβούλους και συνεργάτες», μας ξεκαθάρισε αρχικά.
Ποιο είναι, όμως, το αντικείμενο της εργασίας του κ. Καρανίκα στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού; Η απάντησή του ασαφής:
«Αυτό είναι δική μας υπόθεση. Της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έβγαλε ένα ΦΕΚ. Περιοριστείτε στα γεγονότα τα πραγματικά, ας μην κάνουμε ιστορίες. Αυτό δεν είναι ούτε ευθύνη ούτε ενδιαφέρον του υπόλοιπου κόσμου. Είναι κουτσομπολιό. Εχω έναν επικουρικό ρόλο δίπλα στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση κι εσείς το μεγεθύνετε».
«Τι σημαίνει αξιοκρατία για μία πολιτική θέση; Εσείς ξέρετε ποια είναι τα προσόντα που χρειάζονται; Οι προηγούμενοι σύμβουλοι και βοηθοί των πρωθυπουργών είναι στους εισαγγελείς; Τι θεωρείται αξιοκρατία και ποια είναι τα τυπικά προσόντα; Το βιογραφικό μου δεν το παρουσίασε η Γενική Γραμματεία δημόσια. Αυτό το πράγμα που αποκαλείτε βιογραφικό είναι ένα πασάλειμμα που θίγει ακόμη και τη δεοντολογία απέναντι στο τι σημαίνει δημοσιογραφική έρευνα. Ισχύουν πολλά από αυτά που λένε, ότι ήμουν σερβιτόρος, ότι είμαι ανορθόγραφος. Θα μπορούσα όμως να σας πω ότι αν ήμουν δυσλεκτικός θα μου ζητούσαν συγγνώμη;» αναρωτιέται ο 46χρονος αφήνοντας ένα μυστήριο. «Είστε δυσλεκτικός;» ρωτάμε χωρίς να πάρουμε ξεκάθαρη απάντηση. «Συνεχίζω. Και σαφώς μου αρέσει η Ελένη Μενεγάκη. Αν η λαϊκή μου καταγωγή και η αισθητική θίγει κάποιους, εμένα δεν με θίγει. Προφανώς πήραν υπόψη και τη λαϊκή μου καταγωγή, πέραν της πολιτικής μου μόρφωσης, για να με βάλουν σε μια θέση που είναι πολιτική. Δεν θίγομαι από τίποτα από αυτά που λένε. Αλλά να ξέρετε ότι δεν τα λένε όλα. Δεν έκαναν κάποια έρευνα».
«Τρώγαμε μύδια αχνιστά / και σε σκέφτηκα / στο πάτωμα / με τα πόδια ανοιχτά / Τι σου είναι η Φύση!»
Εάν δεν είναι μια εσκεμμένη άσκηση στη σατιρική ποίηση με άσεμνα υπονοούμενα κ.λπ., θα μπορούσε να συνιστά απόδειξη ότι ο Νίκος Καρανίκας εζήλωσεν δόξαν ποιητού Φανφάρα
Ο κ. Καρανίκας, όντως, διατηρεί φιλική σχέση με τον κ. Τσίπρα από τα φοιτητικά τους χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται και από παλιές φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και τους απαθανάτιζαν να διασκεδάζουν μαζί με τη μετέπειτα σύζυγο του πρωθυπουργού, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη και άλλους. Θεωρείται πρόσωπο εμπιστοσύνης.
Ετσι όμως είναι οι σχέσεις των ανθρώπων στην Αριστερά, διευκρινίζει με γλαφυρότητα και ρομαντισμό: «Είμαστε αριστεροί άνθρωποι. Εμείς έχουμε έναν δικό μας τρόπο ζωής, αυτόν του συλλογικού βίου. Δεν είμαστε οι μόνοι στον πλανήτη. Μην κάνουμε τώρα τον φιλελευθερισμό κυρίαρχο και μοναδικό είδος ζωής. Οι δικές μας σχέσεις δεν είναι κάτι το οποίο επενδύεις για το αύριο. Είναι η παραγωγή αισθήματος και συμβολισμού των πράξεων, που παράγει δέκα κοινά πράγματα και γίνονται βίωμα. Αυτό το βίωμα κάνει τη σχέση των ανθρώπων στην Αριστερά. Δεν έχει μονάχα με εμένα στενές σχέσεις κάποιος, ούτε εγώ έχω μονάχα με εσάς στενές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά μας εμπλέκονται στα κινήματα και όχι σε ΜΚΟ για να βγάζουν λεφτά. Ερωτευόμαστε συναγωνιστές και συναγωνίστριες και συντρόφισσές μας, κάνουμε παιδιά και ζούμε μέσα σε αυτή την πολιτική κατάσταση».
Και οι υπόλοιποι που δεν είναι αριστεροί τι πρέπει να κάνουν; Ο ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού απαντά:
«Αυτοί που δεν είναι αριστεροί πρέπει πρώτα να μας πουν γιατί δεν έχουν επιλέξει τον συλλογικό βίο και προτιμούν την ιδιώτευση, αυτό το πράγμα που έβριζαν οι αρχαίοι Ελληνες. Γιατί βρίζουν το συλλογικό αυτό που ύμνησαν οι Νοέλληνες, αλλά και όλος ο κόσμος. Μόνοι τους στρέφονται. Εμείς δεν είμαστε ενάντιά τους».
«Εμπιστος άνθρωπος, με πολιτικό κριτήριο και γνώση» είναι τα στοιχεία που πρέπει λοιπόν να χαρακτηρίζουν κάποιον για να κριθεί αντάξιος για τη θέση ειδικού συμβούλου για τον Στρατηγικό Σχεδιασμό της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Και αν το πρώτο σκέλος, αυτό της εμπιστοσύνης, έχει απαντηθεί, το δεύτερο παραμένει θολό. «Η γνώση κατακτιέται σε 30 χρόνια πολιτικής και κοινωνικής δράσης και συμμετοχής σε ό,τι έχει σχέση με τον συλλογικό βίο. Εχω σπουδάσει και Διοίκηση Οικονομίας στα ΤΕΙ», αποκαλύπτει στο τέλος αλλά, όπως διευκρινίζει, «αυτό δεν έχει καμία σχέση». Προέχει φαίνεται η γνώση που έχει κατακτηθεί μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες.
Αδιόριστος «εκπαιδευτικός», κατά δήλωσή του, αντιρρησίας συνείδησης, σερβιτόρος σε γνωστό μπαρ της Θεσσαλονίκης, επίδοξος ποιητής, λάτρης της Ελένης Μενεγάκη, ιδρυτικό μέλος του Συνασπισμού, αδερφός πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κολλητός φίλος του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτά είναι τα προσόντα που εξασφάλισαν στον Νίκο Καρανίκα τον διορισμό του στη θέση του ειδικού συμβούλου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού. Κι αυτή είναι η ζωή του...
Ο ηλικιωμένος άνδρας δεν περιμένει απάντηση. Οι περισσότεροι στο καφενείο κουνούν το κεφάλι τους συγκαταβατικά και αυτό του αρκεί. Λίγα μέτρα πιο πάνω από το μικρό καφενείο βρίσκεται το ταπεινό πατρικό του Νίκου Καρανίκα, του «ιδιόρρυθμου παιδιού που δεν είχε και πολλά-πολλά με τους συμπατριώτες του», του «περίεργου τύπου» που γυρνούσε -από άποψη- σαν λέτσος τα δρομάκια της Αλεξάνδρειας αναζητώντας έναν κόσμο δίκαιο. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Νίκος, το δεύτερο παιδί της φτωχικής οικογένειας Καρανίκα.
Ο πατέρας του, ο κυρ Πέτρος, διατηρούσε στην περιοχή μηχανουργείο «παλεύοντας όλη μέρα με τις μηχανές», η μητέρα του «έτρεχε με το σπίτι και τα παιδιά» και η μεγαλύτερη αδελφή του, η Ξανθούλα, έμοιαζε χαμένη ανάμεσα σε συγγράμματα του Λένιν και του Μαρξ. Τις πολιτικές τους ανησυχίες τα δύο παιδιά τις κληρονομούν από τον οργανωμένο στο ΚΚΕ πατέρα και από έναν βίο γεμάτο δυσκολίες και στερήσεις. Ο Νίκος είναι ένας «κάτω του μετρίου μαθητής», μόνιμος διοργανωτής και αρχηγός των καταλήψεων που λαμβάνουν χώρα στο Τεχνικό - Επαγγελματικό Λύκειο της Αλεξάνδρειας. Και όσο κι αν ο πατέρας του πασχίζει να τον κάνει να καταλάβει πως «μόνο με τα γράμματα θα πας μπροστά», για τον μικρό «αντεξουσιαστή» κανένα εκπαιδευτικό σύγγραμμα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα τσιτάτα μεγάλων μορφών της Αριστεράς, τα οποία φροντίζει να μεταλαμπαδεύει στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού κολλητούς του φίλους.
Ο νέος σύμβουλος του πρωθυπουργού στη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών
Σε παράλληλη τροχιά κινείται εκείνη την εποχή και η αδελφή του Ξανθούλα, με τις επαφές της με την Αριστερά να ξεκινούν στα μαθητικά της χρόνια και να ξεσπαθώνουν με κινητοποιήσεις μέσα από το 15μελές του ίδιου σχολείου. Τα δύο παιδιά ανήκουν στην ΚΝΕ και σε έναν τόπο πολύ μικρό για να πραγματώσουν τις μεγάλες τους κοινωνικές ανησυχίες. Η Ξανθούλα αφήνει τον τόπο της για να σπουδάσει στο ΤΕΙ Λάρισας, ενώ λίγο αργότερα την ακολουθεί και ο Νίκος που περνά στο Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων της ίδιας σχολής. Την εποχή εκείνη δεν έχει όνειρα, ούτε στόχους. Ετσι κι αλλιώς, όπως ο ίδιος αναφέρει στο βιογραφικό του σημείωμα, «από τα εφηβικά μου χρόνια κατάλαβα ότι άνθρωπος γίνεσαι στο συλλογικό και στους κοινωνικούς αγώνες και επίσης ότι η καριέρα είναι σαν τη χολέρα». Εκτός και αν η τελευταία αναπτύσσεται στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου.
Στον «ανελέητο αγώνα» του απέναντι στον «άχρηστο στρατό της Ελλάδας» τού συμπαραστέκεται και η αδελφή του, η οποία είναι μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, καθώς και το θρυλικό θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα Τρύπες, οργανώνοντας συναυλίες συμπαράστασης στον αρνητή στράτευσης. «Ο Νίκος Καρανίκας που είναι σήμερα εδώ / παραδίπλα κρατούμενος κι απόψε θα τραγουδήσουμε γι’ αυτόν», φώναζε τότε από τα μικρόφωνα ο Γιάννης Αγγελάκας αγνοώντας ενδεχομένως τα βαθύτερα συμπλέγματα εξουσίας που έκρυβε από τότε μέσα του ο «αντεξουσιαστής» Καρανίκας. Ισως αν τα γνώριζε οι μόνοι στίχοι που πιθανότατα θα του αφιέρωνε θα ήταν «Η ζωή είναι μικρή για να ’ναι θλιβερή, μωρό μου... Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι».
Ταυτόχρονα με τους επώνυμους και ανώνυμους υποστηρικτές του, ο Νίκος φρόντιζε να εκθέτει συχνά-πυκνά σε φίλους, γνωστούς και διαδικτυακά έντυπα τους λόγους της άρνησής του να καταταγεί στον Στρατό, σαν κάποιον άθλο «που πρέπει να είσαι πολύ μάγκας για να πετύχεις».
«Δεν υπηρέτησα τον Ελληνικό Στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας. Δεν είχα βρει κανέναν απολύτως λόγο να το κάνω. Κι άλλωστε τι να υπηρετήσω; Εναν στρατό που υπηρετεί μονάχα τους κυρίαρχους; Εναν στρατό χωρίς ιδανικά; Να προστατεύσω τι; Αν ζούσα σε μια χώρα που πίστευε σε υψηλά ιδανικά, σε μια πολιτεία οργανωμένη με σωστή και γερή Παιδεία και Υγεία, που δεν περιόριζε τα δημόσια αγαθά, τότε ναι, θα υπηρετούσα ευχαρίστως», έλεγε πριν από τρία χρόνια σε συνέντευξή του καταλήγοντας: «Ξαφνικά, εκεί που είσαι σε έναν πολύ ενεργητικό χρόνο για τη ζωή σου, έρχονται και σου λένε σταμάτα τα όλα. Δεν γίνεται αυτό».
Φυσικά και δεν γίνεται, ιδίως για περιπτώσεις όπως αυτή του κ. Καρανίκα, ο οποίος την εν λόγω περίοδο διανύει έναν ιδιαίτερα ενεργό χρόνο της ζωής του μετέχοντας σε κοινωνικά φόρουμ, τοπικές κινητοποιήσεις και αξημέρωτες βραδιές σε μπαράκια και καφέ της Θεσσαλονίκης. Εκεί, μπροστά και πίσω από τις μπάρες, ο λάτρης του Λένιν και του Μαρξ παρέδιδε, εκτός από δίσκους με ποτά, και μαθήματα αριστερής ιδεολογίας.
Η τελευταία «μπάρα» του Νίκου, πριν την προαγωγή του στο Μαξίμου, ήταν το «Manifesto» στη Θεσσαλονίκη που ανήκει στο πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Σαμανίδη, ο οποίος υπήρξε γραμματέας της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2014, όταν αποτραβήχτηκε επειδή διαφώνησε με τη σύνθεση του ψηφοδελτίου του κόμματος στην Α’ Θεσσαλονίκης, ενώ αποχώρησε απογοητευμένος οριστικά από το κόμμα μετά τις τελευταίες εκλογές. Ανθρωποι από το στενό περιβάλλον του Νίκου Καρανίκα υποστηρίζουν ότι το τελευταίο διάστημα «οι σχέσεις του με τον Σαμανίδη δεν ήταν καλές» και ότι «το διαδικτυακό βρισίδι που έριχνε ο Καρανίκας σε πρώην συντρόφους του είχε ενοχλήσει βαθύτατα τον Σαμανίδη». Και δεν ήταν μόνο ο Σαμανίδης.
Η άκριτη και ιδεοληπτική στήριξη που παρείχε τα τελευταία δύο χρόνια στον σύντροφο Τσίπρα, επιμένοντας να δικαιολογεί μέσα από τα social media τα αδικαιολόγητα, έκανε πολλούς φίλους και γνωστούς να δυσφορήσουν και να απομακρυνθούν από δίπλα του, πράγμα αδιάφορο για εκείνον, καθώς συνέχιζε και συνεχίζει να επιτίθεται με λεξιλόγιο πεζοδρομίου σε όποιον χαλάει την εικόνα ή την καρδιά του Αλέξη.
Ο Νίκος Καρανίκας (πρώτος από αριστερά) σε παλιότερες εποχές μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, την Περιστέρα Μπαζιάνα και τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Η διαδικτυακή του πένα που ζέσταινε κάθε ψυχρολουσία του Αλέξη προς τον ελληνικό λαό πήρε για πρώτη φορά φωτιά τον περασμένο Αύγουστο ρίχνοντας στην πυρά όσους αποχώρησαν από το κόμμα: «Μία τούμπα ποτέ δεν είναι κακή όταν είναι να βελτιώσει κάτι, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την πολιτική σέχτα που είναι κυρίαρχη στα μυαλά 15 ατόμων και τριών ομαδοποιημένων αδιέξοδων όπως αυτό που ζει η Λαϊκή Ενότητα... Η σέχτα, η ημιμάθεια, η πολιτική ανωριμότητα, η εμπάθεια με τα κόμπλεξ και τα θυμικά (τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των μικροαστών αριστεριστών) έκαναν ένα κοκτέιλ που έδειξε το τι είναι αυτοί οι ιδιώτες-ιδιοκτήτες του κινήματος που περιφέρονται με αριστερό μανδύα και ως άνθρωποι: Μία σαπίλα σε ντενεκέ!».
Σε άλλα κείμενά του δεν δίστασε να ταυτίσει τη ΛΑΕ με τη Χρυσή Αυγή, χαρακτηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τα μέλη της πρώτης «τραμπούκους», να καταφερθεί εναντίον των απεργών του κυβερνητικού ραδιοφωνικού σταθμού Στο Κόκκινο και να καθυβρίσει τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονο για τη στάση του απέναντι στον νέο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες.
Η ιδιότυπη μορφή απόδοσης δικαιοσύνης φαίνεται, ωστόσο, να αποτελεί χαρακτηριστικό της οικογένειας Καρανίκα. Ηταν Αύγουστος του 2012 όταν ο ταξιτζής και γαμπρός της Βίκυς Μοσχολιού, Δημήτρης Μίχας, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες κακοποιών που λίγο νωρίτερα είχαν εισβάλει σε υποκατάστημα της Alpha Bank στη Νάουσα της Πάρου. Για τη δολοφονία αυτή συλλαμβάνεται λίγο αργότερα ο αντεξουσιαστής Τάσος Θεοφίλου, ο οποίος στη συνέχεια καταδικάζεται από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 25ετή κάθειρξη. Την εποχή της δολοφονίας τα social media αναπαράγουν γεγονότα, εικασίες, ψέματα, αλήθειες αλλά και μια δήλωση που θα μείνει στην ιστορία για τη μικρότητα και το φασιστικό της περιεχόμενο. Η δήλωση ανήκει στην πρώην βουλευτή Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ Ξανθούλα Καρανίκα, αδελφή του Νίκου Καρανίκα: «Οι τράπεζες ασφαλίζουν τα λεφτά, δεν παθαίνουν τίποτα με τις ληστείες. Οι τράπεζες κλέβουν εμάς και σήμερα αυτές κυβερνάνε. Προσωπικά δεν κάνω ληστείες, αλλά δεν θα τρέξω να πιάσω ληστή τραπέζης. Επίσης δεν είμαι ποτέ με κανέναν φόνο (εκτός κι αν γίνει εμφύλιος με φασίστες, τότε δεν ξέρω, μάλλον), αλλά έχω κριτήριο, δεν είμαι πρόβατο για να τρέχω πίσω από αυτά στα οποία με στέλνουν τα ΜΜΕ. Αν καταδικάζεις, εσύ και οι φίλοι σου φασίστες, αυτόν τον φόνο, τότε βγες καταδίκασε τον φόνο του Ιρακινού, όλους τους φόνους μεταναστών και τον βιασμό της μικρής από Ελληναρά. Αλλά επειδή είστε υποκριτές και το παίζετε ανθρωπιστές, τρομάρα σας, κάνετε πως μιξοκλαίτε για τον ταξιτζή. Αν ο ταξιτζής ήταν μετανάστης, θα βγάζατε τον σκασμό ηλίθιοι, θα λέγατε ότι έτρεχε να αρπάξει τα λεφτά από τον ληστή».
Πρόσωπα της Βουλής τον χαρακτηρίζουν «τυπάκο που λέει όλο αστεία, πειράζει τους πάντες και δεν κωλώνει να κράξει ακόμη και πρωτοκλασάτους υπουργούς της κυβέρνησης καθώς έχει την αμέριστη συμπαράσταση του πρωθυπουργού». Είναι υπερκινητικός, σχολιάζει τους πάντες και τα πάντα, πετάγεται συνεχώς μέχρι το Μαξίμου όπου παραμένει για την ώρα άγνωστο αν διατηρεί και δεύτερο γραφείο, προσπαθεί απεγνωσμένα να κόψει το κάπνισμα, επιλέγει να τρώει υγιεινά, δεν βγαίνει τα βράδια και δεν μπορεί να κατεβάσει ούτε μια γουλιά ποτό. Αλλα χαρακτηριστικά του, ο ιδιαίτερα ευγενικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το ασθενές φύλο του Κοινοβουλίου και η λατρεία του απέναντι στο πρόσωπο της Ελένης Μενεγάκη, την οποία ακολουθούσε μέχρι προσφάτως στο Twitter με εκφράσεις του στυλ: «Κούκλα και σήμερα Ελένη», «Πάλι θεά η Μενεγάκη» και «Τι μποτάκια φοράς, τέλος πάντων; Ελένη και σήμερα κούκλα είσαι!». Το μεγάλο σημερινό όνειρό του είναι η αποποινικοποίηση της κάνναβης, ένα όνειρο για το οποίο ταξίδεψε την περασμένη εβδομάδα μέχρι τις Βρυξέλλες, προκειμένου να συμβάλει με τις γνώσεις του και την εμπειρία του σε ημερίδα ενημέρωσης για την κλωστική κάνναβη, που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου.
Οσο για το μεγάλο του προσόν, δεν είναι άλλο από τη συγγραφή ποιημάτων, τρανή απόδειξη της ρομαντικής και ευαίσθητης ψυχής του: «Σε θυμήθηκα, θες το βλέμμα , θες το λαιμό... Σήμερα σε θυμήθηκα. Ο τρόπος που έφερνες την αναπνοή σου δίπλα μου, άλλαξε τη θέση μου. Σε θυμήθηκα αφού κάθε άγγιγμα προέκυπτε από ανατροπές. Τα “ήθελα δεν ήθελες” χωρίς αξία στέκουν αντικριστά απολογητικά. Σκέφτομαι πως αν είχα για οδηγό μου την ηθική τώρα θα έμοιαζα με βάλτο». Ενας στίχος, μια ζωή...
«Mας προκύπτουν θέσεις... Εμείς δεν κάνουμε καριέρα - Σαφώς μου αρέσει η Ελένη Μενεγάκη... - Προφανώς πήραν υπ’ όψιν τη λαϊκή μου καταγωγή για να με βάλουν σε αυτή τη θέση - Ετσι ζούμε εμείς οι αριστεροί, έτσι ερωτευόμαστε»
Πρόσωπο της εβδομάδας ήταν αναμφισβήτητα ο αντισυμβατικός σύμβουλος του κ. Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, ο διορισμός του οποίου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού προκάλεσε την μήνιν της αντιπολίτευσης αλλά και τα καυστικά σχόλια χρηστών στα social media. Το «ΘΕΜΑ» αναζήτησε τον 46χρονο πρώην σερβιτόρο, αντιρρησία συνείδησης, φαν της Ελένης Μενεγάκη και -πλέον- σύμβουλο του πρωθυπουργού προκειμένου να του δώσει το βήμα να απαντήσει σε όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν γι αυτόν. Η αναζήτηση του κ. Καρανίκα ξεκίνησε από το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο το πιθανότατα συγγενικό πρόσωπο που απάντησε στο σταθερό τηλέφωνο δεν είχε καμία διάθεση να μας φέρει σε επαφή.
«Θα έδινα το τηλέφωνό του μόνο στην “Αυγή” και την ΕΡΤ», μας απάντησε χαρακτηριστικά. Η επόμενη κλήση μας ήταν στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης (ΓΓΚ), όπου ζητήσαμε να μας συνδέσουν με τον κ. Καρανίκα. Επειτα από δέκα λεπτά, υπάλληλος της ΓΓΚ μας κάλεσε και μας έδωσε το κινητό τηλέφωνο του 46χρονου κατόπιν συνεννόησης με τον ίδιο. Αμέσως επικοινωνήσαμε με τον κ. Καρανίκα και ακολούθησε μια συνομιλία που κράτησε αρκετή ώρα, με τον ίδιο να απαντά με χαρακτηριστική ευγένεια στα όσα ακούστηκαν όλη την εβδομάδα γι’ αυτόν.
«Αδίκως και ματαίως δύο ημέρες τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται με εμένα. Εχουμε το Προσφυγικό, 10.000 ανήλικα προσφυγόπουλα, έχουμε σοβαρά προβλήματα για να δίνουμε ως τροφή εμένα. Η άποψή μου είναι ότι πρόκειται για κενό γεγονός με το οποίο προσπαθούν να θίξουν στο τέλος τον πρωθυπουργό για τις επιλογές που κάνει σχετικά με το ποιους θα έχει πολιτικούς συμβούλους και συνεργάτες», μας ξεκαθάρισε αρχικά.
Ποιο είναι, όμως, το αντικείμενο της εργασίας του κ. Καρανίκα στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού; Η απάντησή του ασαφής:
«Αυτό είναι δική μας υπόθεση. Της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έβγαλε ένα ΦΕΚ. Περιοριστείτε στα γεγονότα τα πραγματικά, ας μην κάνουμε ιστορίες. Αυτό δεν είναι ούτε ευθύνη ούτε ενδιαφέρον του υπόλοιπου κόσμου. Είναι κουτσομπολιό. Εχω έναν επικουρικό ρόλο δίπλα στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση κι εσείς το μεγεθύνετε».
«Σαφώς μου αρέσει η Ελένη Μενεγάκη»
Η ένταση της φωνής αλλάζει όταν ρωτάμε τον ειδικό σύμβουλο του πρωθυπουργού αν τίθεται ζήτημα αξιοκρατίας και βιογραφικού, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ο κ. Καρανίκας εμφανίζεται ως πρώην σερβιτόρος, «αδιόριστος εκπαιδευτικός», αν και έχει φοιτήσει σε ΤΕΙ Τουριστικών Επιχειρήσεων, ο οποίος όμως δεν μπορεί καλά-καλά να συντάξει μια πρόταση χωρίς ορθογραφικά λάθη, όπως διαπιστώνει κάποιος από τις αναρτήσεις του στα social media.«Τι σημαίνει αξιοκρατία για μία πολιτική θέση; Εσείς ξέρετε ποια είναι τα προσόντα που χρειάζονται; Οι προηγούμενοι σύμβουλοι και βοηθοί των πρωθυπουργών είναι στους εισαγγελείς; Τι θεωρείται αξιοκρατία και ποια είναι τα τυπικά προσόντα; Το βιογραφικό μου δεν το παρουσίασε η Γενική Γραμματεία δημόσια. Αυτό το πράγμα που αποκαλείτε βιογραφικό είναι ένα πασάλειμμα που θίγει ακόμη και τη δεοντολογία απέναντι στο τι σημαίνει δημοσιογραφική έρευνα. Ισχύουν πολλά από αυτά που λένε, ότι ήμουν σερβιτόρος, ότι είμαι ανορθόγραφος. Θα μπορούσα όμως να σας πω ότι αν ήμουν δυσλεκτικός θα μου ζητούσαν συγγνώμη;» αναρωτιέται ο 46χρονος αφήνοντας ένα μυστήριο. «Είστε δυσλεκτικός;» ρωτάμε χωρίς να πάρουμε ξεκάθαρη απάντηση. «Συνεχίζω. Και σαφώς μου αρέσει η Ελένη Μενεγάκη. Αν η λαϊκή μου καταγωγή και η αισθητική θίγει κάποιους, εμένα δεν με θίγει. Προφανώς πήραν υπόψη και τη λαϊκή μου καταγωγή, πέραν της πολιτικής μου μόρφωσης, για να με βάλουν σε μια θέση που είναι πολιτική. Δεν θίγομαι από τίποτα από αυτά που λένε. Αλλά να ξέρετε ότι δεν τα λένε όλα. Δεν έκαναν κάποια έρευνα».
«Τρώγαμε μύδια αχνιστά / και σε σκέφτηκα / στο πάτωμα / με τα πόδια ανοιχτά / Τι σου είναι η Φύση!»
Εάν δεν είναι μια εσκεμμένη άσκηση στη σατιρική ποίηση με άσεμνα υπονοούμενα κ.λπ., θα μπορούσε να συνιστά απόδειξη ότι ο Νίκος Καρανίκας εζήλωσεν δόξαν ποιητού Φανφάρα
«Δεν θα βάλει δικούς της ανθρώπους η Αριστερά;»
Η συζήτηση προχωρά, αλλά οι απαντήσεις παραμένουν ομιχλώδεις. Με ποια κριτήρια επελέγη ο 46χρονος στη θέση συμβούλου του πρωθυπουργού και με μισθό άνω των 2.000 ευρώ; Ποια προσόντα πληρούσε; «Αυτή είναι μία θέση πολιτική, έτσι το αντιμετωπίζουν όλοι σε όλες τις χώρες, αλλά και οι προηγούμενοί μας πρωθυπουργοί. Δεν έπαιρναν από ΑΣΕΠ, αλλά επέλεγαν έναν έμπειρο άνθρωπο με πολιτικό κριτήριο και γνώση. Και στη Δεξιά οι αρχηγοί τους, τους πολιτικούς τους έμπιστους έβαζαν. Ρωτήστε τι έκαναν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Ολάντ, η Μέρκελ. Δεν θα το κάνει η Αριστερά, που ξέρει τι θα πει έμπιστος επειδή δεν υπάρχει ιδιοτέλεια; Μη λαϊκίζετε τσάμπα και βερεσέ χωρίς να υπάρχει ένας πυρήνας που ανατρέπει κάτι», απαντά. Οταν του θυμίζουμε τις προεκλογικές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού περί αξιοκρατίας και κατάργησης των μετακλητών υπαλλήλων με κομματικά κριτήρια, ο κ. Καρανίκας έχει και εκεί απάντηση: «Οχι, καταδικάζαμε ότι αυτούς που έβαζαν το ποινικό τους μητρώο δεν ήταν τόσο λευκό. Γι’ αυτό και κάποιοι πήραν ό,τι πήραν. Να ξαναδείτε λίγο αυτές τις δηλώσεις του πρωθυπουργού».Ο κ. Καρανίκας, όντως, διατηρεί φιλική σχέση με τον κ. Τσίπρα από τα φοιτητικά τους χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται και από παλιές φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και τους απαθανάτιζαν να διασκεδάζουν μαζί με τη μετέπειτα σύζυγο του πρωθυπουργού, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη και άλλους. Θεωρείται πρόσωπο εμπιστοσύνης.
Ετσι όμως είναι οι σχέσεις των ανθρώπων στην Αριστερά, διευκρινίζει με γλαφυρότητα και ρομαντισμό: «Είμαστε αριστεροί άνθρωποι. Εμείς έχουμε έναν δικό μας τρόπο ζωής, αυτόν του συλλογικού βίου. Δεν είμαστε οι μόνοι στον πλανήτη. Μην κάνουμε τώρα τον φιλελευθερισμό κυρίαρχο και μοναδικό είδος ζωής. Οι δικές μας σχέσεις δεν είναι κάτι το οποίο επενδύεις για το αύριο. Είναι η παραγωγή αισθήματος και συμβολισμού των πράξεων, που παράγει δέκα κοινά πράγματα και γίνονται βίωμα. Αυτό το βίωμα κάνει τη σχέση των ανθρώπων στην Αριστερά. Δεν έχει μονάχα με εμένα στενές σχέσεις κάποιος, ούτε εγώ έχω μονάχα με εσάς στενές σχέσεις. Δεν είναι τυχαίο που τα παιδιά μας εμπλέκονται στα κινήματα και όχι σε ΜΚΟ για να βγάζουν λεφτά. Ερωτευόμαστε συναγωνιστές και συναγωνίστριες και συντρόφισσές μας, κάνουμε παιδιά και ζούμε μέσα σε αυτή την πολιτική κατάσταση».
Και οι υπόλοιποι που δεν είναι αριστεροί τι πρέπει να κάνουν; Ο ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού απαντά:
«Αυτοί που δεν είναι αριστεροί πρέπει πρώτα να μας πουν γιατί δεν έχουν επιλέξει τον συλλογικό βίο και προτιμούν την ιδιώτευση, αυτό το πράγμα που έβριζαν οι αρχαίοι Ελληνες. Γιατί βρίζουν το συλλογικό αυτό που ύμνησαν οι Νοέλληνες, αλλά και όλος ο κόσμος. Μόνοι τους στρέφονται. Εμείς δεν είμαστε ενάντιά τους».
«Εμπιστος άνθρωπος, με πολιτικό κριτήριο και γνώση» είναι τα στοιχεία που πρέπει λοιπόν να χαρακτηρίζουν κάποιον για να κριθεί αντάξιος για τη θέση ειδικού συμβούλου για τον Στρατηγικό Σχεδιασμό της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Και αν το πρώτο σκέλος, αυτό της εμπιστοσύνης, έχει απαντηθεί, το δεύτερο παραμένει θολό. «Η γνώση κατακτιέται σε 30 χρόνια πολιτικής και κοινωνικής δράσης και συμμετοχής σε ό,τι έχει σχέση με τον συλλογικό βίο. Εχω σπουδάσει και Διοίκηση Οικονομίας στα ΤΕΙ», αποκαλύπτει στο τέλος αλλά, όπως διευκρινίζει, «αυτό δεν έχει καμία σχέση». Προέχει φαίνεται η γνώση που έχει κατακτηθεί μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες.
«Η καριέρα όντως είναι χολέρα»
Οσον αφορά την περίφημη ρήση «η καριέρα είναι χολέρα», δεν μετανιώνει γι’ αυτή ούτε τώρα. «Είναι αλήθεια αυτό. Εμείς δεν κάνουμε καριέρα, μας προκύπτουν υπεύθυνες θέσεις. Είναι μεγάλη η διαφορά. Το ίδιο και ο πρωθυπουργός, το ίδιο και οι υπουργοί μας, το ίδιο και οι βουλευτές μας, το ίδιο όλοι μας. Το κυνήγι για την ιδιώτευση, για όλα αυτά, είναι χολέρα! Διότι αυτό σημαίνει καριέρα. Εμείς δεν κάνουμε τέτοιο πράγμα», δηλώνει και κάπου εκεί η συζήτηση τελειώνει. Εξάλλου το πρόγραμμα του ειδικού συμβούλου είναι εξαιρετικά βαρύ και ήδη μιλούσαμε αρκετή ώρα.Το «λουλούδι» της Αριστεράς ανθίζει και στο Μαξίμου
Μια ζωή στις διαδηλώσεις και τα μπαρ για τον αντιρρησία συνείδησης, αδιόριστο εκπαιδευτικό και θαυμαστή της Ελένης Μενεγάκη που διορίστηκε σύμβουλος του πρωθυπουργούΑδιόριστος «εκπαιδευτικός», κατά δήλωσή του, αντιρρησίας συνείδησης, σερβιτόρος σε γνωστό μπαρ της Θεσσαλονίκης, επίδοξος ποιητής, λάτρης της Ελένης Μενεγάκη, ιδρυτικό μέλος του Συνασπισμού, αδερφός πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κολλητός φίλος του Αλέξη Τσίπρα.
Αυτά είναι τα προσόντα που εξασφάλισαν στον Νίκο Καρανίκα τον διορισμό του στη θέση του ειδικού συμβούλου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού. Κι αυτή είναι η ζωή του...
«Ο Καρανίκας σύμβουλος πρωθυπουργού;»
Σε κάποιο καφενείο, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, ένας ηλικιωμένος άνδρας χτυπά δυνατά το χέρι του στο τραπέζι. Παραμένει για ώρα στην ίδια θέση αμίλητος, σκεπτικός, ρουφώντας δυο γουλιές καφέ και τον καπνό του τσιγάρου του. Ενας συγχωριανός τον ακουμπά συγκαταβατικά στον ώμο ρωτώντας τον τι έχει. Και τότε, σαν να ξυπνά από κακό όνειρο, αρχίζει να μιλά: «Τι να ’χω, μωρέ, τον διάολό τους; Είναι δυνατόν εμείς που δουλέψαμε σαν τα σκυλιά μια ολόκληρη ζωή σήμερα να πεινάμε και αυτοί να διορίζουν στη Βουλή τον Καρανίκα, που το μόνο που έκαμε ήταν να τρέχει σε πορείες και να μας παριστάνει τον κομμουνιστή; Ετσι είναι οι κομμουνιστές, μωρέ; Τεμπελόσκυλα που χώνουν τη μουσούδα τους όπου μυριστούν φαΐ;».Ο ηλικιωμένος άνδρας δεν περιμένει απάντηση. Οι περισσότεροι στο καφενείο κουνούν το κεφάλι τους συγκαταβατικά και αυτό του αρκεί. Λίγα μέτρα πιο πάνω από το μικρό καφενείο βρίσκεται το ταπεινό πατρικό του Νίκου Καρανίκα, του «ιδιόρρυθμου παιδιού που δεν είχε και πολλά-πολλά με τους συμπατριώτες του», του «περίεργου τύπου» που γυρνούσε -από άποψη- σαν λέτσος τα δρομάκια της Αλεξάνδρειας αναζητώντας έναν κόσμο δίκαιο. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Νίκος, το δεύτερο παιδί της φτωχικής οικογένειας Καρανίκα.
Ο πατέρας του, ο κυρ Πέτρος, διατηρούσε στην περιοχή μηχανουργείο «παλεύοντας όλη μέρα με τις μηχανές», η μητέρα του «έτρεχε με το σπίτι και τα παιδιά» και η μεγαλύτερη αδελφή του, η Ξανθούλα, έμοιαζε χαμένη ανάμεσα σε συγγράμματα του Λένιν και του Μαρξ. Τις πολιτικές τους ανησυχίες τα δύο παιδιά τις κληρονομούν από τον οργανωμένο στο ΚΚΕ πατέρα και από έναν βίο γεμάτο δυσκολίες και στερήσεις. Ο Νίκος είναι ένας «κάτω του μετρίου μαθητής», μόνιμος διοργανωτής και αρχηγός των καταλήψεων που λαμβάνουν χώρα στο Τεχνικό - Επαγγελματικό Λύκειο της Αλεξάνδρειας. Και όσο κι αν ο πατέρας του πασχίζει να τον κάνει να καταλάβει πως «μόνο με τα γράμματα θα πας μπροστά», για τον μικρό «αντεξουσιαστή» κανένα εκπαιδευτικό σύγγραμμα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα τσιτάτα μεγάλων μορφών της Αριστεράς, τα οποία φροντίζει να μεταλαμπαδεύει στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού κολλητούς του φίλους.
Ο νέος σύμβουλος του πρωθυπουργού στη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών
Σε παράλληλη τροχιά κινείται εκείνη την εποχή και η αδελφή του Ξανθούλα, με τις επαφές της με την Αριστερά να ξεκινούν στα μαθητικά της χρόνια και να ξεσπαθώνουν με κινητοποιήσεις μέσα από το 15μελές του ίδιου σχολείου. Τα δύο παιδιά ανήκουν στην ΚΝΕ και σε έναν τόπο πολύ μικρό για να πραγματώσουν τις μεγάλες τους κοινωνικές ανησυχίες. Η Ξανθούλα αφήνει τον τόπο της για να σπουδάσει στο ΤΕΙ Λάρισας, ενώ λίγο αργότερα την ακολουθεί και ο Νίκος που περνά στο Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων της ίδιας σχολής. Την εποχή εκείνη δεν έχει όνειρα, ούτε στόχους. Ετσι κι αλλιώς, όπως ο ίδιος αναφέρει στο βιογραφικό του σημείωμα, «από τα εφηβικά μου χρόνια κατάλαβα ότι άνθρωπος γίνεσαι στο συλλογικό και στους κοινωνικούς αγώνες και επίσης ότι η καριέρα είναι σαν τη χολέρα». Εκτός και αν η τελευταία αναπτύσσεται στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου.
Εν τούτω Νίκα - Λευτεριά στον Καρανίκα
Πέρα από την «καριέρα-χολέρα» στο μυαλό του σπουδαστή Νίκου προστίθεται τώρα και η «χολέρα» του στρατού από την οποία ωστόσο θα «νοσήσει» επί σειρά ετών. Το 1995, σε ηλικία 26 ετών, καταδικάζεται και φυλακίζεται για το αδίκημα της ανυποταξίας, ενώ τον Ιούνιο του 2013 συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά για τον ίδιο λόγο, παρά το γεγονός ότι πριν από λίγο διάστημα είχε αθωωθεί από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Τότε, συνήγορός του ήταν η πρώην συντρόφισσά του Ζωή Κωνσταντοπούλου ενώ στο πλευρό του στέκει ο καλός του φίλος Αλέξης (Τσίπρας) με τον οποίο ο Νίκος γνωρίζεται την εποχή της ίδρυσης της Νεολαίας του Συνασπισμού.Στον «ανελέητο αγώνα» του απέναντι στον «άχρηστο στρατό της Ελλάδας» τού συμπαραστέκεται και η αδελφή του, η οποία είναι μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, καθώς και το θρυλικό θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα Τρύπες, οργανώνοντας συναυλίες συμπαράστασης στον αρνητή στράτευσης. «Ο Νίκος Καρανίκας που είναι σήμερα εδώ / παραδίπλα κρατούμενος κι απόψε θα τραγουδήσουμε γι’ αυτόν», φώναζε τότε από τα μικρόφωνα ο Γιάννης Αγγελάκας αγνοώντας ενδεχομένως τα βαθύτερα συμπλέγματα εξουσίας που έκρυβε από τότε μέσα του ο «αντεξουσιαστής» Καρανίκας. Ισως αν τα γνώριζε οι μόνοι στίχοι που πιθανότατα θα του αφιέρωνε θα ήταν «Η ζωή είναι μικρή για να ’ναι θλιβερή, μωρό μου... Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι».
Ταυτόχρονα με τους επώνυμους και ανώνυμους υποστηρικτές του, ο Νίκος φρόντιζε να εκθέτει συχνά-πυκνά σε φίλους, γνωστούς και διαδικτυακά έντυπα τους λόγους της άρνησής του να καταταγεί στον Στρατό, σαν κάποιον άθλο «που πρέπει να είσαι πολύ μάγκας για να πετύχεις».
«Δεν υπηρέτησα τον Ελληνικό Στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας. Δεν είχα βρει κανέναν απολύτως λόγο να το κάνω. Κι άλλωστε τι να υπηρετήσω; Εναν στρατό που υπηρετεί μονάχα τους κυρίαρχους; Εναν στρατό χωρίς ιδανικά; Να προστατεύσω τι; Αν ζούσα σε μια χώρα που πίστευε σε υψηλά ιδανικά, σε μια πολιτεία οργανωμένη με σωστή και γερή Παιδεία και Υγεία, που δεν περιόριζε τα δημόσια αγαθά, τότε ναι, θα υπηρετούσα ευχαρίστως», έλεγε πριν από τρία χρόνια σε συνέντευξή του καταλήγοντας: «Ξαφνικά, εκεί που είσαι σε έναν πολύ ενεργητικό χρόνο για τη ζωή σου, έρχονται και σου λένε σταμάτα τα όλα. Δεν γίνεται αυτό».
Φυσικά και δεν γίνεται, ιδίως για περιπτώσεις όπως αυτή του κ. Καρανίκα, ο οποίος την εν λόγω περίοδο διανύει έναν ιδιαίτερα ενεργό χρόνο της ζωής του μετέχοντας σε κοινωνικά φόρουμ, τοπικές κινητοποιήσεις και αξημέρωτες βραδιές σε μπαράκια και καφέ της Θεσσαλονίκης. Εκεί, μπροστά και πίσω από τις μπάρες, ο λάτρης του Λένιν και του Μαρξ παρέδιδε, εκτός από δίσκους με ποτά, και μαθήματα αριστερής ιδεολογίας.
Ενα παιδί για βρώμικες δουλειές
Η τελευταία «μπάρα» του Νίκου, πριν την προαγωγή του στο Μαξίμου, ήταν το «Manifesto» στη Θεσσαλονίκη που ανήκει στο πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Σαμανίδη, ο οποίος υπήρξε γραμματέας της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2014, όταν αποτραβήχτηκε επειδή διαφώνησε με τη σύνθεση του ψηφοδελτίου του κόμματος στην Α’ Θεσσαλονίκης, ενώ αποχώρησε απογοητευμένος οριστικά από το κόμμα μετά τις τελευταίες εκλογές. Ανθρωποι από το στενό περιβάλλον του Νίκου Καρανίκα υποστηρίζουν ότι το τελευταίο διάστημα «οι σχέσεις του με τον Σαμανίδη δεν ήταν καλές» και ότι «το διαδικτυακό βρισίδι που έριχνε ο Καρανίκας σε πρώην συντρόφους του είχε ενοχλήσει βαθύτατα τον Σαμανίδη». Και δεν ήταν μόνο ο Σαμανίδης.Η άκριτη και ιδεοληπτική στήριξη που παρείχε τα τελευταία δύο χρόνια στον σύντροφο Τσίπρα, επιμένοντας να δικαιολογεί μέσα από τα social media τα αδικαιολόγητα, έκανε πολλούς φίλους και γνωστούς να δυσφορήσουν και να απομακρυνθούν από δίπλα του, πράγμα αδιάφορο για εκείνον, καθώς συνέχιζε και συνεχίζει να επιτίθεται με λεξιλόγιο πεζοδρομίου σε όποιον χαλάει την εικόνα ή την καρδιά του Αλέξη.
Ο Νίκος Καρανίκας (πρώτος από αριστερά) σε παλιότερες εποχές μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, την Περιστέρα Μπαζιάνα και τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη
Η διαδικτυακή του πένα που ζέσταινε κάθε ψυχρολουσία του Αλέξη προς τον ελληνικό λαό πήρε για πρώτη φορά φωτιά τον περασμένο Αύγουστο ρίχνοντας στην πυρά όσους αποχώρησαν από το κόμμα: «Μία τούμπα ποτέ δεν είναι κακή όταν είναι να βελτιώσει κάτι, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει την πολιτική σέχτα που είναι κυρίαρχη στα μυαλά 15 ατόμων και τριών ομαδοποιημένων αδιέξοδων όπως αυτό που ζει η Λαϊκή Ενότητα... Η σέχτα, η ημιμάθεια, η πολιτική ανωριμότητα, η εμπάθεια με τα κόμπλεξ και τα θυμικά (τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των μικροαστών αριστεριστών) έκαναν ένα κοκτέιλ που έδειξε το τι είναι αυτοί οι ιδιώτες-ιδιοκτήτες του κινήματος που περιφέρονται με αριστερό μανδύα και ως άνθρωποι: Μία σαπίλα σε ντενεκέ!».
Σε άλλα κείμενά του δεν δίστασε να ταυτίσει τη ΛΑΕ με τη Χρυσή Αυγή, χαρακτηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τα μέλη της πρώτης «τραμπούκους», να καταφερθεί εναντίον των απεργών του κυβερνητικού ραδιοφωνικού σταθμού Στο Κόκκινο και να καθυβρίσει τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονο για τη στάση του απέναντι στον νέο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες.
Καλύτερα να μασάς... (οικογενειακώς)
«Πριν δω στην οθόνη της TV, στις 11/9/01, τον άνθρωπο-θύμα, είδα τον εμβολισμό και την κατάρρευση των δίδυμων πύργων ως έργο τέχνης - καταστροφής και αλλαγής του εικαστικού τοπίου στο Μανχάταν. Ενα έργο τέχνης που, αν δεν είχε ανθρώπινα θύματα θα ήταν ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ...» έγραφε στο προσωπικό του blog o πρώην σερβιτόρος και νυν σύμβουλος του πρωθυπουργού προκαλώντας τον αποτροπιασμό του πολιτικού κόσμου και των απλών πολιτών οι οποίοι την περασμένη Τετάρτη έσπασαν τα τηλέφωνα του Ελληνικού Κοινοβουλίου ζητώντας την «άμεση απομάκρυνση αυτού του άχρηστου και άξεστου ανθρώπου».Η ιδιότυπη μορφή απόδοσης δικαιοσύνης φαίνεται, ωστόσο, να αποτελεί χαρακτηριστικό της οικογένειας Καρανίκα. Ηταν Αύγουστος του 2012 όταν ο ταξιτζής και γαμπρός της Βίκυς Μοσχολιού, Δημήτρης Μίχας, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες κακοποιών που λίγο νωρίτερα είχαν εισβάλει σε υποκατάστημα της Alpha Bank στη Νάουσα της Πάρου. Για τη δολοφονία αυτή συλλαμβάνεται λίγο αργότερα ο αντεξουσιαστής Τάσος Θεοφίλου, ο οποίος στη συνέχεια καταδικάζεται από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 25ετή κάθειρξη. Την εποχή της δολοφονίας τα social media αναπαράγουν γεγονότα, εικασίες, ψέματα, αλήθειες αλλά και μια δήλωση που θα μείνει στην ιστορία για τη μικρότητα και το φασιστικό της περιεχόμενο. Η δήλωση ανήκει στην πρώην βουλευτή Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ Ξανθούλα Καρανίκα, αδελφή του Νίκου Καρανίκα: «Οι τράπεζες ασφαλίζουν τα λεφτά, δεν παθαίνουν τίποτα με τις ληστείες. Οι τράπεζες κλέβουν εμάς και σήμερα αυτές κυβερνάνε. Προσωπικά δεν κάνω ληστείες, αλλά δεν θα τρέξω να πιάσω ληστή τραπέζης. Επίσης δεν είμαι ποτέ με κανέναν φόνο (εκτός κι αν γίνει εμφύλιος με φασίστες, τότε δεν ξέρω, μάλλον), αλλά έχω κριτήριο, δεν είμαι πρόβατο για να τρέχω πίσω από αυτά στα οποία με στέλνουν τα ΜΜΕ. Αν καταδικάζεις, εσύ και οι φίλοι σου φασίστες, αυτόν τον φόνο, τότε βγες καταδίκασε τον φόνο του Ιρακινού, όλους τους φόνους μεταναστών και τον βιασμό της μικρής από Ελληναρά. Αλλά επειδή είστε υποκριτές και το παίζετε ανθρωπιστές, τρομάρα σας, κάνετε πως μιξοκλαίτε για τον ταξιτζή. Αν ο ταξιτζής ήταν μετανάστης, θα βγάζατε τον σκασμό ηλίθιοι, θα λέγατε ότι έτρεχε να αρπάξει τα λεφτά από τον ληστή».
Και επίδοξος «ποιητής» και γελωτοποιός του Κοινοβουλίου
Η μεγάλη και απρόσμενη για πολλούς είσοδος του Νίκου Καρανίκα στο Κοινοβούλιο έλαβε χώρα στις αρχές του νέου έτους. Το νέο εργασιακό του πόστο δεν στεγάζεται πλέον σε κάποια σκοτεινή «αποθήκη» γεμάτη φιάλες ουίσκι, αλλά στο μεθυστικό για τον ίδιο παραδίπλα γραφείο από εκείνο του πρωθυπουργού.Πρόσωπα της Βουλής τον χαρακτηρίζουν «τυπάκο που λέει όλο αστεία, πειράζει τους πάντες και δεν κωλώνει να κράξει ακόμη και πρωτοκλασάτους υπουργούς της κυβέρνησης καθώς έχει την αμέριστη συμπαράσταση του πρωθυπουργού». Είναι υπερκινητικός, σχολιάζει τους πάντες και τα πάντα, πετάγεται συνεχώς μέχρι το Μαξίμου όπου παραμένει για την ώρα άγνωστο αν διατηρεί και δεύτερο γραφείο, προσπαθεί απεγνωσμένα να κόψει το κάπνισμα, επιλέγει να τρώει υγιεινά, δεν βγαίνει τα βράδια και δεν μπορεί να κατεβάσει ούτε μια γουλιά ποτό. Αλλα χαρακτηριστικά του, ο ιδιαίτερα ευγενικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το ασθενές φύλο του Κοινοβουλίου και η λατρεία του απέναντι στο πρόσωπο της Ελένης Μενεγάκη, την οποία ακολουθούσε μέχρι προσφάτως στο Twitter με εκφράσεις του στυλ: «Κούκλα και σήμερα Ελένη», «Πάλι θεά η Μενεγάκη» και «Τι μποτάκια φοράς, τέλος πάντων; Ελένη και σήμερα κούκλα είσαι!». Το μεγάλο σημερινό όνειρό του είναι η αποποινικοποίηση της κάνναβης, ένα όνειρο για το οποίο ταξίδεψε την περασμένη εβδομάδα μέχρι τις Βρυξέλλες, προκειμένου να συμβάλει με τις γνώσεις του και την εμπειρία του σε ημερίδα ενημέρωσης για την κλωστική κάνναβη, που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου.
Οσο για το μεγάλο του προσόν, δεν είναι άλλο από τη συγγραφή ποιημάτων, τρανή απόδειξη της ρομαντικής και ευαίσθητης ψυχής του: «Σε θυμήθηκα, θες το βλέμμα , θες το λαιμό... Σήμερα σε θυμήθηκα. Ο τρόπος που έφερνες την αναπνοή σου δίπλα μου, άλλαξε τη θέση μου. Σε θυμήθηκα αφού κάθε άγγιγμα προέκυπτε από ανατροπές. Τα “ήθελα δεν ήθελες” χωρίς αξία στέκουν αντικριστά απολογητικά. Σκέφτομαι πως αν είχα για οδηγό μου την ηθική τώρα θα έμοιαζα με βάλτο». Ενας στίχος, μια ζωή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου