Τοῦ Γιάννη Πανάγου
Σέ κοινωνικό φαινόμενο μέ ζωηρές προεκτάσεις ἐξελίσσεται ἡ τάση ἐπιστροφῆς τῶν νέων στά χωριά. Μέ τήν ἀνεργία νά σκαρφαλώνει στό 21% καί ἕναν στούς νέους νά εἶναι ἄνεργος, ἡ γεωργία γίνεται πλέον.. πολύ ἑλκυστική.
Κυρίαρχη ἐπιλογή τῶν νέων εἶναι ἡ ἐνασχόληση μέ τό ἀγροτικό ἐπάγγελμα. Τά πρῶτα στοιχεῖα σχετικῆς μελέτης τήν ὁποία ἔχει παραγγείλει ἀξιόπιστος δημόσιος φορές καί τά ὁποία σύντομα θά δοῦν τό φῶς τῆς δημοσιότητας, καταδεικνύουν ὅτι πάνω ἀπό 1,5 ἑκατομμύριο ἄνθρωποι δρομολογοῦν ἤδη τήν ἐπιστροφή τους ἀπό τίς μεγαλουπόλεις στά χωριά, ἀναζητώντας ἐπαγγελματικές λύσεις καί δραστηριότητες πού ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τόν πρωτογενῆ τομέα.
Σύμφωνα μέ τό δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδας Agrenda, εἶναι σαφές ὅτι οἱ παραπάνω ἐπιλογές βρίσκονται σέ ἄμεση συνάρτηση μέ τίς συνθῆκες οἰκονομικῆς κρίσης πού βιώνουν ἐντονότερα αὐτό τόν καιρό οἱ ἄνθρωποι τῶν πόλεων, βασίζονται ὡστόσο καί στήν πεποίθηση ὅτι τά ἑπόμενα χρόνια σοβαρή ἀξία θά ἔχει μόνο ὅτι σχετίζεται ἄμεσα μέ τήν παραγωγική διαδικασία καί ὑπ’ αὐτή τήν ἔννοια ὁ ἀγροτικός τομέας ἔχει μεγάλο ἐνδιαφέρον.
Ἄλλωστε, ἡ δομή τοῦ κλήρου στή χώρα μᾶς εἶναι τέτοια πού οἱ περισσότεροι ἀπό τούς «παλιννοστοῦντες» διατηροῦν μία.... κάποια σχέση μέ τά χωρία τους καί διαθέτουν μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο πρόσβαση σέ ὁρισμένα μικρά ἤ μεγάλα κομμάτια γής.
Δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός ὅτι στήν ἐπιλογή τῆς ἐπαρχίας στρέφονται ὄχι μόνο φοιτητές καί ἄνεργοι ἀλλά καί νέοι ἄνθρωποι μέ σταθερή ἀπασχόληση (σέ τράπεζες, δημόσιους ὀργανισμούς, καταστήματα κ.α.) βλέπουν ὡστόσο τό εἰσόδημά τους νά μειώνεται καί τήν ποιότητα τῆς ζωῆς τους νά χειροτερεύει.
Ἡ ἐπιλογή τοῦ χωριοῦ πού δείχνει νά εἶναι «ἀπόφαση ζωῆς» γιά ἑκατοντάδες χιλιάδες οἰκογένειες, τείνει νά ἐξελιχθεῖ σέ κύμα φυγῆς ἀνάλογο (ἤ μᾶλλον ἀντίστροφο) μ’ αὐτό τῆς ἀστυφιλίας πού εἶχε ἀναπτυχθεῖ τίς δεκαετίες τοῦ ’50 καί τοῦ ’60.
Ἡ πρώτη καταγραφή τῶν διαθέσεων τῶν πολιτῶν στό συγκεκριμένο θέμα κρίνεται ἀναγκαία ὄχι μόνο γιά τήν ἀνάλυση τοῦ φαινομένου ἀλλά καί γιά τή διαμόρφωση μίας «νέας στρατηγικῆς» ἡ ὁποία ἀφενός θά διευκολύνει τήν ἐγκατάσταση αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων στά «πάτρια ἐδάφη» ἀφετέρου θά τούς καταστήσει κρίσιμους μοχλούς στό νέο ἀναπτυξιακό μοντέλο πού ἀναζητᾶ ἡ χώρα.
Κοινωνιολόγοι καί οἰκονομικοί ἀναλυτές δηλώνουν ἰδιαίτερα αἰσιόδοξοι γιά τήν «προστιθέμενη ἀξία» πού μποροῦν νά δώσουν οἱ ἄνθρωποι τῶν πόλεων στήν ἀνάπτυξη τῆς ἀγροτικῆς παραγωγῆς. Δέν εἶναι τυχαῖο, τονίζουν, τό γεγονός ὅτι σημαντικές πρωτοβουλίες πού ἔχουν ἀναληφθεῖ τό τελευταῖο διάστημα γιά τή δημιουργία νέων Ὁμάδων Παραγωγῶν, βασίζονται στή δραστηριότητα πού ἔχουν ἀναπτύξει οἱ «ξενόφερτοι», ὅπως ἀποκαλοῦνται, τῶν μεγάλων πόλεων.
Ἡ «ζύμωση» αὐτή, ντόπιων καί παλιννοστούντων, ὑποστηρίζουν οἱ εἰδικοί, ἐφόσον ἐξελιχθεῖ μέ ὁμαλό τρόπο μπορεῖ νά φέρει θεαματικά ἀποτελέσματα τόσο στήν ἀναδιοργάνωση τῶν παραγωγικῶν δομῶν, ὅσο καί στίς ἐπιλογές τῶν προϊόντων πού θά συμπεριληφθοῦν στό «καλάθι» τῶν ἀγροτικῶν ἐκμεταλλεύσεων.
Τήν ἴδια στιγμή βέβαια δέν λείπει ὁ κίνδυνος σέ κάποιες περιπτώσεις, αὐτή ἡ ἐπιστροφή νά προκαλέσει καί κοινωνικές ἐντάσεις, σέ τοπικό τουλάχιστον ἐπίπεδο, καθώς ἀρκετοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖο θά «ξεβολευτοῦν» σέ σχέση μέ τά σημερινά δεδομένα.
Χαρακτηριστικό εἶναι τό παράδειγμα τῆς τῶν δημοσίων κτημάτων πού θέλησε νά μοιράσει τόν τελευταῖο καιρό ὁ ὑπουργός Κώστας Σκανδαλίδης, κίνηση γιά τήν ὁποία ὑπῆρξε «ἐμφύλιος πόλεμος» σέ κάποιες περιοχές, μέ τούς «ντόπιους» νά μή θέλουν τούς «ξένους» καί τούς κτηνοτρόφους νά μή θέλουν τήν γεωργική ἀξιοποίηση αὐτῶν τῶν ἐκτάσεων.
Προβλήματα ἀναμένεται νά ὑπάρξουν καί ἐνδοοικογενειακά σέ κάποιες περιπτώσεις, καθώς τά ξεχασμένα κτήματα τῶν ἀστῶν ἰδιοκτητῶν πού ἀξιοποιοῦνταν μέχρι τώρα ἀπό τούς ἐναπομείναντες τῶν χωριῶν, θά πρέπει νά περιέλθουν ἐκ νέου στά χέρια τῶν ἰδιοκτητῶν, ἀνατρέποντας τά σχέδια τῶν σημερινῶν καλλιεργητῶν.
Πηγή:Ρωμαϊκό Οδοιπορικόhttp://se-blepo.blogspot.com/2012/03/15.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου