Μύθος 1ος
H Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά.
Η χώρα μας πληρώνει κάθε χρόνο σε τόκους και χρεολύσια περισσότερα από τον μισό προϋπολογισμό. Άρα, εάν δεν πληρώσει για έναν χρόνο π. χ αυτές τις υποχρεώσεις δημιουργεί αυτόματα μια οικονομία αυτού του ποσού και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται άλλα δανεικά , εφόσον εξορθολογίσει τις δαπάνες της.
Μύθος 2ος
Η Κοινή Αγροτική πολιτική ευνόησε την ελληνική γεωργία και ήταν απαραίτητη.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική υπήρξε η ταφόπλακα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Περιόρισε την ελληνική αγροτική παραγωγή σε συγκεκριμένα προϊόντα και την κατέστησε μονοκαλλιεργιτική όπως οι χώρες των αποικιών. με αυτό τον τρόπο οι αγρότες σταδιακά εγκατέλειψαν προϊόντα που είχαν εγχώρια ζήτηση αλλά και διεθνή δυνατότητα ζήτησης ιδιαίτερα μεγάλη. Η κτηνοτροφία εγκαταλείφθηκε και φθάσαμε στο σημείο για δεκαετίες να εισάγουμε κτηνοτροφικά προϊόντα. Ένα δισεκτομμύριο ευρώ πληρώσαμε την τελευταία χρονιά, μεγάλο μέρος του ποσού σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Σημειώστε ότι οι δυνατότητες ανάπτυξης της κτηνοτροφίας όχι μόνο υπήρξαν ιδανικές αλλά ήταν ήδη έτοιμες προ της εισόδου μας στην τότε Ε.Ο.Κ.
Μύθος 3ος
Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία θέλει την ελληνική αγροτική οικονομία έτσι για να μπορεί να ανταποκριθεί.
Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα σήμερα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες εσωτερικής ζήτησης σε προϊόντα που άνετα και ποιοτικά μπορεί να παράξει, αρνείται να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε ανάγκη της παγκόσμιας οικονομίας αφού έχει σταματήσει την παραγωγή σε προϊόντα που ζητούνται όπως η ζάχαρη , το λάδι, τα σιτηρά, το κρασί κ.λ.π. Οι δήθεν ειδικοί δεν προέβλεψαν την παγκόσμια αύξηση της ζήτησης που δημιούργησε η άνοδος μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού σε σημεία του πλανήτη. Ινδία, Ρωσία, Κίνα. Ακόμα λοιπόν και στη δική τους συλλογιστική, πολιτικοί και τεχνοκράτες είναι απολύτως ασυνεπείς…
Μύθος 4ος
Για όλα ευθύνεται το κράτος και η ανάμιξή του στην οικονομική ζωή.
Έχει πλέον γίνει δόγμα η αντίληψη ότι το κράτος πρέπει να απέχει από κάθε οικονομική δραστηριότητα. Η εξάπλωση του κομματικού κράτους της μεταπολίτευσης έγινε έτσι ώστε εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι δεν αξιοποιούνταν παραγωγικά καθώς και οι χιλιάδες αργομισθίες, τα επιδόματα , οι πλαστές υπερωρίες, οι επιτροπές, τα οδοιπορικά κ.λ.π. έγιναν ένας εφιάλτης. Αυτό που δημιούργησε η πελατειακή νοοτροπία των πολιτικών αποδίδεται στο κράτος!
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι πολλές επιχειρήσεις ήταν κερδοφόρες και πολλές απ’ αυτές παρέμεναν κερδοφόρες ακόμα και όταν είχαν υποστεί την επίδραση των πολιτικών.
Οι περιβόητες επενδύσεις δεν ήρθαν ποτέ, ούτε πρόκειται να έρθουν αφού και όταν κάποιος ενδιαφέρεται αυτό γίνεται εκεί όπου υπάρχουν βέβαια κέρδη αφενός με πολύ λίγα λεφτά επένδυσης αφετέρου.
Το κράτος παραμένει σε επίπεδο επιτελικής δράσης και με αυτόν τον τρόπο σχεδόν έχουν διαλυθεί κλάδοι και τομείς παραγωγής, όπως η ναυπηγική βιομηχανία, η κτηνοτροφία, η υφαντουργία, η βιοτεχνία κ.λ.π.
Μύθος 5ος
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αναπτύξει άλλους τομείς επιχειρηματικής δράσης πλην του τουρισμού και της ενέργειας.
Με αυτή τη νοοτροπία που εξακολουθεί να ισχύει όπως φάνηκε από τις προθέσεις των «επενδυτών» η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να μην παράγει , να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο έλεος των τουρ οπερέιτορ και να περιμένει να «αξιοποιήσουν» τον ορυκτό της πλούτο, τις ενεργειακές πηγές της οι ξένοι με πολλαπλό όφελος και χωρίς καθόλου ρίσκο!
Με αυτή τη νοοτροπία και τις συμφωνίες Ευρωπαϊκής Ένωσης και παγκοσμίου εμπορίου, σταδιακά η χώρα έκλεισε ή έδιωξε τις βιομηχανίες της, κατάργησε ολόκληρη σχεδόν την βιοτεχνική δραστηριότητα και περιόρισε κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία που θα μπορούσε να αναπτύξει άλλους τομείς παραγωγής.
Μύθος 6ος
Οφείλουμε να ξοφλήσουμε τους διεθνείς τοκογλύφους γιατί κινδυνεύουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη και αυτό συνεπάγεται την καταστροφή.
Η σύνδεση των λεγομένων αγορών με την πολιτική εξουσία της Ευρώπης είναι περισσότερο από εμφανής. Οι αγορές ελέγχουν πλήρως τις αποφάσεις και τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Η Ευρωζώνη κινδυνεύει έτσι κι’ αλλιώς να διαλυθεί από την επικράτηση των αγορών και του χρέους που είναι μια παγκόσμια υπόθεση. Δεν έχει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα για την Ελλάδα αφού η μοναδική δράση μας είναι η κατανάλωση και ο δανεισμός. Η περιβόητη διεθνής λύση είναι αυτή που ζούμε, έχοντας παραδώσει την νομισματική μας πολιτική σε υπερεθνικά κέντρα περιμένοντας χρήματα απ’ αυτούς που για να τα δώσουν ζητούν όλο και περισσότερους τόκους όλο και περισσότερα προνόμια.
Θυμηθείτε την Ελλάδα πριν το Ευρώ. Ήταν μια χώρα όπου κατοικούσαν άνθρωποι των σπηλαίων; Εξετάστε καλόπιστα όλους τους δείκτες πριν και παρά το γεγονός ότι είχαμε μια συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας, ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι; Υπάρχουν διεθνείς λύσεις διαβάστε την οικονομική ιστορία. Σκεφτείτε τα χρόνια του ευρώ, όσο υπήρχαν θετικοί δείκτες, βασίζονταν σε ανάπτυξη ή σε δανεισμό;
Μύθος 7ος
Η απομάκρυνση από το Ευρώ ισοδυναμεί με καταστροφή γιατί θα αυξήσει το δημόσιο χρέος, θα φέρει πληθωρισμό και θα φέρει υποτίμηση έναντι των ξένων νομισμάτων.
Το δημόσιο χρέος θα προσδιοριστεί από την Ελλάδα άρα το εθνικό νόμισμα δεν έχει σημασία καθόσον αποδεχόμαστε πλέον το ποσό που εμείς θέλουμε. Ο πληθωρισμός είναι χαμηλός εδώ και πολύ καιρό, πόσο αυτό ωφέλησε την οικονομία και την ατομική οικονομία των πολιτών; η υποτίμηση έναντι των άλλων νομισμάτων είναι μια διαδικασία που γίνεται μέσα από έλεγχο και πάντως έγινε από το 1954 μέχρι το ευρώ δέκα φορές χωρίς να καταστραφεί η οικονομία και χωρίς να υποφέρουν οι πολίτες.
Η νομισματική πολιτική είναι εργαλείο για την αντιμετώπιση της κρίσης, σου προσφέρει τη δυνατότητα να προσαρμοστείς στις συνθήκες και να κινηθείς ανεξάρτητα αφού οι ανάγκες σου δεν συμπίπτουν με τη Γαλλία ή τη Γερμανία.
Μύθος 8ος
Η λαθρομετανάστευση δεν επιδρά αρνητικά στην οικονομική ζωή του τόπου.
Η στατιστική ανεργία υπερβαίνει το εκατομμύριο, η πραγματική είναι πολύ περισσότερη. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας δεν ανήκουν σε αυτές που τα προηγούμενα χρόνια πολλοί ισχυρίζονταν ότι «δεν πηγαίνουν έλληνες».Στον κατασκευαστικό κλάδο π.χ η διείσδυση είναι τέτοια που έλληνες δεν μπορούν να προσληφθούν καθώς οι περισσότεροι εργολάβοι είναι ξένοι. Το παραεμπόριο κινεί δύο δισεκατομμύρια ευρώ αφορολόγητα, που αφαιρούνται από το εμπόριο και συντρίβουν μικρές επιχειρήσεις, διογκώνουν τα ελλείμματα, αυξάνουν την ανεργία, επιδεινώνουν την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων και μεταφέρουν τεράστια ποσά στο εξωτερικό. Σημειώστε ότι για όλη αυτή την εξαγωγή ποσών το ελληνικό κράτος δεν κερδίζει τίποτα ενώ παρέχει δωρεάν υγεία , εκπαίδευση και όλα τα άλλα αγαθά στους παράνομους μετανάστες.
Μύθος 9ος
Δεν έχει σημασία η χώρα παραγωγής και κατανάλωσης, αλλά μόνο να υπάρχει ανάπτυξη, σύμφωνα με τις προσταγές της παγκόσμιας οικονομίας.
Το 1980 η Ελλάδα από τα προϊόντα που κατανάλωνε το 30% ήταν εισαγόμενα, το 2009 το 70% ήταν εισαγόμενα. Αυτή η ανατροπή στο εμπορικό ισοζύγιο συνεπάγεται 20 δισεκατομμύρια. Αν η εγχώρια ζήτηση είχε καλυφθεί, έστω, στα επίπεδα του 1980- μπορεί και καλύτερα- όχι μόνο δεν θα είχαμε την φοβερή δυσπραγία αλλά θα υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, κίνηση χρήματος, ευρωστία των δημόσιων οικονομικών και των ασφαλιστικών ταμείων.
Μύθος 10ος
Οι τράπεζες λειτούργησαν θετικά για την οικονομία και πρέπει να ενισχύονται για να επιβιώσουν αφού είναι απαραίτητες για την πορεία της οικονομικής ζωής.
Οι τράπεζες λειτούργησαν ληστρικά όλα τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Δανείζονταν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% και δάνειζαν με 16%, 20% ενώ ανατόκιζαν συνεχώς απίστευτα ποσά. Γνωρίζετε κάποια επιχείρηση να πωλεί ένα προϊόν με αξία 1προς 20! Ένα δάνειο ανοικτό, 40.000 ευρώ, μετά από πληρωμές 21.000 ευρώ, παραμένει με ύψος κεφαλαίου 40.000 !
Στο διάστημα αυτών των ετών οι τράπεζες πλήρωναν λιγότερους φόρους, αρνούνταν να σεβαστούν και να εκτελέσουν δικαστικές αποφάσεις, οδήγησαν στην απόγνωση χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Εκατοντάδες αυτοκτονίες έχουν σημειωθεί από τη νόμιμη τοκογλυφία με την σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης που φοβούνται μη χάσουν τα διαφημιστικά προγράμματα.
Μετά από αυτή την ληστρική πορεία εμφάνισαν προβλήματα και ενισχύθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό με μετρητά και εγγυήσεις! Σήμερα και ενώ έχουν τραβήξει περισσότερα από 160 δισεκατομμύρια, αρνούμενοι να ανταποκριθούν στα αιτήματα της ελληνικής οικονομίας για χρηματοδότηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου