“Norman Atlantic”: Ελληνοϊταλική "χρεοκοπία" στις αποστολές SAR - "Αλλα αντ'άλλων" οι Ιταλοί - Εξαφανισμένα τα Super Puma της ΠΑ & τα Dauphin 2 του ΛΣ!

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΑΝ ΤΑ "ΑΡΧΑΙΑ" ΑΒ-205
 
Το φλεγόμενο “Norman Atlantic” και οι προσπάθειες για την διάσωση των επιβατών από τις ελληνικές αρχές έφεραν για ακόμη μια φορά στο προσκήνιο την «γύμνια» του ελληνικού συστήματος έρευνας και διάσωσης από αέρος.
Αυτό γιατί τη στιγμή που το σκάφος κυριολεκτικά φλεγόταν και οι επιβάτες έπρεπε να απομακρυνθούν από αυτό με κάθε μέσο η Ελλάδα δεν μπορούσε να στείλει στο σημείο του συμβάντος πάνω από ένα ελικόπτερο AS-332C-1 Super Puma φέρνοντας ως δικαιολογία ότι οι ιταλικές αρχές ήταν υπεύθυνες για το συντονισμό και την εκτέλεση της επιχείρησης.
Στην πραγματικότητα όμως η ΠΑ ήταν ανήμπορη να προσφέρει κάθε βοήθεια καθώς από τα 12 Super Puma που διαθέτει μόνο τρία βρίσκονται  σε επιχειρησιακή κατάσταση δίνοντας μια ζοφερή εικόνα για την διαθεσιμότητα των μέσων.
Αλλά δεν είναι μόνο η διαθεσιμότητα των Super Puma που πρέπει να απασχολήσει του αρμοδίους, εάν υπάρχουν τέτοιοι. Είναι το σκάνδαλο με τα 6 ελικόπτερα του ΛΣ AS365 Dauphin 2 τα οποία πρακτικά δεν υπάρχουν παρά μόνο στα χαρτιά. Τα συγκεκριμένα ελικόπτερα τα είχε προμηθευτεί το Λ.Σ. για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων.
Οι πτήσεις των ελικοπτέρων ξεκίνησαν τρεις μήνες περίπου την έναρξη των αγώνων με Γάλλους εκπαιδευτές και Έλληνες πιλότους του Λ.Σ. ως συγκυβερνήτες οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί προηγουμένως στην Γαλλία.
Τα ελικόπτερα πέταξαν όλη την διάρκεια του καλοκαιριού στη συνέχεια όμως ξαφνικά και άγνωστο γιατί τα Dauphin ξαφνικά εξαφανίζονται.
Το Λ.Σ. σταμάτησε να πληρώνει την υποστήριξη των ελικοπτέρων και χωρίς ανταλλακτικά και εκπαίδευση χειριστών έξι ολοκαίνουργια ελικόπτερα χάθηκαν κάπου στα υπόστεγα της Αεροπορικής Βάσης του Ναυτικού στο Κοτρόνη.
Μέσα σε ένα χρόνο τα συγκεκριμένα ελικόπτερα είχαν τεθεί πρακτικά εκτός ενεργείας. Στη συνέχεια και κάπου στο 2007 επανεργοποιήθηκαν δύο ελικόπτερα και το πρόγραμμα της εκπαίδευσης των χειριστών ξεκίνησε ξανά και μάλιστα κλιμάκιο του ΠΝ από τεχνικούς είχαν ταξιδέψει μέχρι τη Γαλλία προκειμένου να εκπαιδευτούν στη συντήρηση των ελικοπτέρων και μάλιστα οι συγκεκριμένοι τεχνικοί είχαν πετύχει άριστα αποτελέσματα.
Υποτίθεται ότι το Λ.Σ. θα υπέγραφε συμφωνία υποστήριξης και συνεχιζόμενης υποστήριξης με την Εurocopter για την προμήθεια ανταλλακτικών πλην όμως ούτε εκείνη την περίοδο έγινε τίποτα, Και το Λ.Σ. ουδέποτε υπέγραψε τέτοια συμφωνία.
Αποτέλεσμα όσα ελάχιστα ήταν επιχειρησιακά να καθηλωθούν και πάλι με αποτέλεσμα σήμερα να είναι επιχειρησιακό ένα ελικόπτερο αν και αυτό είναι συζητήσιμο.
Και φυσικά το συμβάν στο  “Norman Atlantic” και η έλλειψη ελικοπτέρων παρά την ύπαρξη στα χαρτιά ενός αριθμού 12+6 ελικοπτέρων της ΠΑ και του ΛΣ μόνο τρία και αυτά εμφανιστήκαν στην Αδριατική με τα δύο από αυτά να έχουν αναχωρήσει επειγόντως  από την Χίο και τη Λήμνο!
Το πρόβλημα είναι πως ειδικά για τα ελικόπτερα του Λ.Σ. κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα. Τα ελικόπτερα έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού και παρά το γεγονός ότι διαθέτουν όλον εκείνο τον απαραίτητο εξοπλισμό για πραγματοποιούν επιχειρήσεις SAR.
Έξι ολοκαίνουργια ελικόπτερα με ελάχιστες ώρες πτήσης και «χάρη» στην ανευθυνότητα των «υπευθύνων» μένουν αχρησιμοποίητα.
 Να σημειωθεί ότι 4 από τα 12 ελικόπτερα Super Puma ανήκουν τυπικά στο Λ.Σ. αφού είχαν αγοραστεί με κοινοτικά προγράμματα και στη συνέχψεια την επιχειρησιακή τους εκμετάλλευση ανέλαβε η ΠΑ. Γιατί τουλάχιστον το ίδιο δεν γίνεται με τα Dauphin 2;
Γιατί χάνουμε τα πολύτιμα αυτά ελικόπτερα;
Χαρακτηριστικό δείγμα της ακατανόητης αυτής κατάστασης είναι πως σήμερα και με αφορμή στο συμβάν στο φορτηγό πλοίο “Blue Sky” το συντονιστικό κέντρο έρευνας και διάσωσης έστειλε δύο S-70 του ΠΝ και ένα «αρχαίο» ΑΒ-205 της ΠΑ, τη στιγμή που δύο Dauphin 2 θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες.
Και να σημειωθεί ότι οι Ιταλοί τις πρώτες της φωτιάς στο “Norman Atlantic είχαν στείλει AW-139 ίδιων αν όχι κατώτερων δυνατοτήτων από τα Dauphin 2.
Σε ότι αφορά τους Ιταλούς η κατάσταση ξεπερνά την γελοιότητα: Χαρακτηριστική είναι η παραδοχή του εισαγγελέα του Μπάρι, Τζουζέπε Βόλπε, πως για τουλάχιστον 179 επιβαίνοντες δεν υπάρχουν πληροφορίες, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των λάθρο που μπορεί να έχουν καεί ή πνιγεί!
Σύμφωνα με τον Βόλπε στο πλοίο τη στιγμή του δυστυχήματος επέβαιναν 499 άνθρωποι, και όπως δήλωσε: «Πέραν των 478 επιβαινόντων έχουν ταυτοποιηθεί τρεις παράτυποι μετανάστες, εκ των οποίων ένας Αφγανός και ένας Σύρος. Ένας από αυτούς έχει ήδη ζητήσει πολιτικό άσυλο. Από αυτούς τους επιβάτες, λείπουν από την καταμέτρηση 179 άνθρωποι. Ωστόσο, ενδέχεται ένα μεγάλο μέρος τους να βρίσκεται ήδη εν πλω».
Την ίδια στιγμή, ο εισαγγελέας του Μπάρι πρόσθεσε ότι αφαιρώντας τον αριθμό των νεκρών οι διασωθέντες από τον πολεμικό ναυτικό της Ιταλίας είναι μέχρι στιγμής 214 «με τους 96 να έχουν αποβιβαστεί στην Απουλία και 39 να κατευθύνονται στον Τάραντα. Παραμένουν 179, για τους οποίους δε γνωρίζουμε την τύχη, εκ των οποίων πολλοί, ελπίζουμε όλοι, ότι θα βρίσκονται σε πλοία τα οποία έσπευσαν να προσφέρουν βοήθεια και κατευθύνονται προς την Ελλάδα».
Παράλληλα, το πλοίο San Giorgio, το οποίο διέσωσε 180 επιβαίνοντες, βρίσκεται ακόμα κοντά στο «Norman Atlantic» όπου επιχειρεί να ανασύρει δύο σορούς επιβατών που παραμένουν στη θάλασσα και εξαιτίας της κακοκαιρίας δεν ήταν δυνατή η περισυλλογή τους.
Την ίδια ώρα, τρεις είναι οι Ιταλοί οδηγοί φορτηγών που έχασαν τη ζωή τους και αναγνωρίστηκαν, ο Τζοβάνι Ρινάλντι, ο Κάρμινε Μπαλτζάνο και ο Μικέλε Λιτσάρντι, ενώ αγνοείται ένας τέταρτος οδηγός, ο Τζουζέπε Μανκούζο, αγνοείται.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο μεγαλύτερος εχθρός του Πούτιν είναι η Κεντρική του Τράπεζα (συνέχεια)

Οι ΗΠΑ καθοδηγούν τη Ρωσική Κεντρική Τράπεζα για το πώς πρέπει να στραγγαλίσει τη ρωσική οικονομία. Η διοίκηση της Ρωσικής Κεντρικής Τραπεζας βρίσκεται έξω από τη Ρωσία.

Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν είναι υποχρεωμένη να στηρίζει τη ρωσική οικονομία, και δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη στο Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (που το συνέταξαν γραμμένο στα χρόνια της αμερικανοκρατίας του Γιέλτσιν . Τις ευθύνες της Κεντρικής Τράπεζας εκτός από τον Σεργκέι Γιουργιεβιτς Γκλαζίεφ, που από τον Μάρτιο είχε προτείνει την αναστολή αποπληρωμής των δανείων που είχαν χορηγηθεί από αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες σε ρωσικές επιχειρήσεις τράπεζες και πλήρη διακοπή των οικονομικών συναλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, επισημαίνει και ο βουλευτής Γιεβγιένι Αλεξάντροβιτς Φιοντόροφ, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ενωμένης Ρωσίας και πρόεδρος της επιτροπής Οικονομίας και επιχειρηματικότητας της ρωσικής Δούμας .

«Όλες οι χώρες του κόσμου χωρίζονται σε δύο μεγάλες ομάδες. Η μια είναι οι ανεπτυγμένες χώρες, και η άλλη οι αναπτυσσόμενες ή καλύτερα οι υπανάπτυκτες. Στο παρελθόν, οι υπανάπτυκτες χώρες ονομαζόντουσαν αποικίες. Οι οικονομίες όλων των ανεπτυγμένων χωρών έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Χαμηλά επιτόκια Αυτό είναι το κλειδί. Όλες οι υπανάπτυκτες χώρες , δηλαδή το 90% των Κρατών στον κόσμο , έχουν πολύ υψηλά επιτόκια , είπε στην Pravda.ru o κ. Φιντόροφ και πρόσθεσε:
«Η ουσία των υψηλών επιτοκίων, και στη Ρωσία, συνδέεται με το εθνικό νόμισμα και την εθνική αγορά. Για να επιτρέψουν στην Κεντρική Τράπεζα στη Ρωσία να τυπώνει ρούβλια, έτσι ώστε να μπορούμε να πάμε στα καταστήματα για να αγοράσουμε αυτό που θέλουμε ,
η Κεντρική μας Τράπεζα θα πρέπει να αγοράζει δολάρια ΗΠΑ. Αυτός ο κανόνας είναι κοινός για όλες τις υπανάπτυκτες χώρες. Το ρωσικό Σύνταγμα λέει ότι το ρούβλι θα πρέπει να είναι μετατρέψιμο.Για το σκοπό αυτό, η Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να έχει αποθέματα ξένου συναλλάγματος , που σήμερα είναι 450 δις δολάρια ποσό που υπερκαλύπτει 2,5 φορές την αξία του χαρτονομίσματος που βρίσκεται σε κυκλοφορία.
  Με άλλα λόγια, το εθνικό νόμισμα της Ρωσίας δεν είναι το ρούβλι αλλά το δολάριο.
Το ρούβλι έχει ένα μικρό μερίδιο στη χώρα. Το σύνολο των επενδύσεων βασίζεται στα δολάρια και τα ευρώ. Το Σύνταγμα υποχρεώνει την Κεντρική Τράπεζα να προστατεύει την αξία του ρουβλίου, αλλά τώρα βλέπουμε ότι η Κεντρική Τράπεζα παραβιάζει το Σύνταγμα, διότι αύξησε το βασικό της επιτόκιο και υποτίμησε το ρούβλι.
Η Κεντρική Τράπεζα παραβίασε το Σύνταγμα και πολλές οδηγίες του Πούτιν, αλλά αυτό ήταν μια απολύτως λογική κίνηση. Το καταστατικό της Κεντρικής Τράπεζας δεν περιέχει ούτε μια λέξη για τη ρωσική οικονομία. Δεν είναι υποχρεωμένη να στηρίξει τη ρωσική οικονομία. Ο νόμος λέει ότι η Κεντρική Τράπεζα διέπεται από διεθνείς συμφωνίες, και η Τράπεζα υπογράφει συμφωνίες που το Υπουργείο Δικαιοσύνης αγνοεί.
Η διοίκηση της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται έξω από τη Ρωσία. Δεν επιτρέπεται στη Ρωσική Κεντρική Τράπεζα να στηρίξει την εθνική οικονομία. Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα έχει συγκεκριμένες ιδιομορφίες. Ο ιδρυτικός της νόμος ν λέει ακόμη ότι η τράπεζα είναι ένας κλάδος των ξένων εταιρειών στη Ρωσία. Για παράδειγμα, η Κεντρική μας Τράπεζα είναι ο θεματοφύλακας του ΔΝΤ. Ο νόμος της Κεντρικής Τράπεζας δεν έχει μια λέξη για τη ρωσική οικονομία. Ωστόσο, περιέχει λεπτομερείς οδηγίες για το πώς θα εκτελέσει τις εντολές από το εξωτερικό. Ο νόμος έγινε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Ο Πούτιν προσπάθησε να το τροποποιήσει στη δεκαετία του 2000, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσικής Ομοσπονδίας εργάζεται για μια ξένη χώρα, με το ρωσικό σύνταγμα. Αυτή η κατάσταση επιβάλλει κυρώσεις για τη Ρωσία. Η ρωσική Κεντρική Τράπεζα είναι υποχρεωμένη να φέρει εις πέρας τις οδηγίες από τις ΗΠΑ και οι Αμερικανοί της ανέθεσαν την αποστολή να αποδυναμώσει τη ρωσική οικονομία. Όλοι μας , οι πολίτες, η κυβέρνηση, η Κεντρική Τράπεζα, οι βουλευτές, όλοι, εργαζόμαστε με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους. Οι νόμοι μας λένε ότι δεν είμαστε Κυρίαρχοι.
Η Κεντρική Τράπεζα εργάζεται για μια ξένη χώρα. Αυτή είναι ρητή πρόβλεψη του Συντάγματος.
Αν έχεις χαμηλά επιτόκια στις αναπτυγμένες χώρες, τότε το ελεύθερα διαμορφούμενο επιτόκιο δουλεύει υπέρ σου.
Εάν έχεις υψηλά επιτόκια, όπως στις υπανάπτυκτες χώρες, τότε το ελεύθερο επιτόκιο δουλεύει εναντίον σου.
Το ελεύθερο επιτόκιο είναι καλό όταν έχεις μια ελεύθερη χώρα. Όταν μια χώρα είναι αποικία μεγάλων ξένων συμφερόντων , τότε το ελεύθερο ρυθμό, είναι εργαλείο εξαγωγής του πλούτου από τη χώρα.
Όλα τα εργοστάσια μας χτίστηκαν με εξωτερικό δανεισμό Αν θέλετε να χτίσετε κάτι, θα πρέπει να πάρετε ένα δάνειο. Για να αγοράσετε αυτοκίνητο, τρακτέρ, ψυγείο, οτιδήποτε, θα πάρετε δάνειο. Και όλα αυτά έχουν συνδέονται με τη συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλίου, την οποίο η Κεντρική Τράπεζα αρνήθηκε να στηρίξει.
Ο μηχανισμός της αύξησης των τιμών λειτουργεί μέσω του πιστωτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση, δεν έχει σημασία πόσο καλή ή κακή μπορεί να είναι μπορεί μνα επηρεάσει την Οικονομία κατά 10% , Το άλλο 90% εξαρτάται από τις αποφάσεις και την πολιτική της Κεντρικής τράπεζας. Η κυβέρνηση είναι ένας ρυθμιστής και επηρεάζει λίγο με τον προϋπολογισμό.
Το προεξοφλητικό επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας σταματά τις χρηματικές ροές που κινούν την οικονομική ζωή».

Δελτίο των 11

Ο μεγαλύτερος εχθρός του Πούτιν είναι η Κεντρική του Τράπεζα

Εν μέσω των αντιρωσικών κυρώσεων, στις 25 Ιουνίου η ρωσική Άνω Βουλή, (Ομοσπονδιακό Συμβούλιο),ψήφισε τη νομοθεσία που πρότεινε η Κεντρική τράπεζα και το υπουργείο Οικονομικών, η οποία υποχρέωνε τις ρωσικές τράπεζες να μεταφέρουν τα δεδομένα των αμερικανών πελατών τους στην Ομοσπονδιακή Φορολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, αλλά, «μόνο με τη συγκατάθεσή τους.» και μόνο με την έγκριση Ρωσικής φορολογικής Αρχής.
Ο νόμος επιβάλει στις ρωσικές τράπεζες να ενημερώνουν την Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία και την Κεντρική τράπεζα σχετικά τους πελάτες για τους οποίους έχει ζητήσει στοιχεία το IRS και θα πρέπει να ενημερώνουν τους πελάτες τους για την παραλαβή της αίτησης του IRS. Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία, μπορεί να απαγορεύσει την παροχή των πληροφοριών αυτών στις ΗΠΑ.
Παράλληλα οι ξένες τράπεζες εκτός Ρωσίας θα πρέπει να ενημερώνουν Ομοσπονδιακή Φορολογική Υπηρεσία της Ρωσίας για τους λογαριασμούς και τις καταθέσεις των Ρώσων ». Όσο και αν προσπάθησαν να μπαλώσουν τα πράγματα με τις τροπολογίες «αμοιβαιότητας» το νομοσχέδιο αποδέχθηκε και αναγνώριζε την παγκόσμια εξουσία των ΗΠΑ και υποχρέωνε τις ρωσικές τράπεζες να συμμορφωθούν με την αμερικανική νομοθεσία FATCA που τέθηκε σε ισχύ από την 1η Ιουλίου.
 Η FATCA υποχρεώνει τις τράπεζες να αποστείλουν πληροφορίες σχετικά με τους πελάτες τους από τις ΗΠΑ και τις συναλλαγές τους για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή.

Δελτίο των 11

Η γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται

Η γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται

Ούτε έθνη, ούτε θρησκείες, ούτε ιδεολογίες, ούτε αγωγοί, ούτε πολιτισμοί, αλλά Μνήμες και Σύμβολα;

Μήπως δεν γίνει ποτέ αυτό που σας λένε ότι θα γίνει, ούτε αυτό που σας κάνουν να περιμένετε ή να φοβάστε ή να ελπίζετε;

Μήπως γίνει ακριβώς αυτό που δεν περιμένετε;

(+) Του Γιώργου Αλεξάνδρου

Μ’ αυτό το άρθρο δεν επιθυμώ να εστιάσω σ’ ένα παράδειγμα όπως τα Σκωτσέζικο, Τουρκικό, Κουρδικό κλπ. που άλλωστε τόσες πολλές αναλύσεις έχουν γίνει σε αυτά. Προσπαθώ να εστιάσω την προσοχή του αναγνώστη στο συνολικότερο παγκόσμιο φαινόμενο ανατροπών που έρχονται «φωτογραφίζοντας» κυρίως τρία κακοϊδωμένα μοντέλα ανατροπών που βρίσκονται δίπλα μας: Το Ρωσικό, το Ισλαμικό και το Ιταλικό. Παρουσιάζοντας τα δυστοπικά αποτελέσματα των προφητειών και το άστοχο στις τρέχουσες γεωπολιτικές αναλύσεις επιχειρώ να μιλήσω όχι τόσο στο θολωμένο, και εν τέλει ανενεργό, συνειδητό, αλλά στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο του αναγνώστη που ίσως ακόμα παραμένουν ενεργά. Οι φωτογραφίες του άρθρου και οι λεζάντες αυτόν ακριβώς τον στόχο υπηρετούν. Τέλος προσπαθώ να δείξω ότι στην παγκοσμίως ρευστή εποχή μας, όπου ακόμα και η μαγεία επανεμφανίζεται ως όπλο, δίπλα στις αποκρυπτόμενες από τα ΜΜΕ μαζικές-τελετουργικές σφαγές αθώων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη, για την Ελλάδα, στον κόσμο που έρχεται, υπάρχουν μόνον δύο δρόμοι: εκείνος των θρυμματισμένων προτεκτοράτων και εκείνος ενός πολιτιστικού αυτοκρατορικού μέλλοντος που θα στηρίζεται στις παγκόσμιες ελληνικές μνήμες και τα σύμβολα του διαχρονικού ελληνισμού. Και αναρωτιέμαι ποια πρέπει να είναι η στάση των Ελλήνων Ορθοδόξων ειδικά αλλά και όλων των Ελλήνων γενικά… ακόμα και όλων των κατοίκων (και των ξένων) αυτής της χώρας, τώρα στους καιρούς της μεγάλης αναμονής, αλλά και σας προτείνω να ψάξετε την άγνωστη στην Ελλάδα σημερινή επιρροή της χώρας μας στα παγκόσμια αριστερά κινήματα.

Οι προφητείες των αγίων και η μωρία της κοινωνικής υστερίας τους

Αισθάνομαι αμήχανος, όχι από υπερηφάνεια βέβαια, αλλά από κοσμική απορία και «θαυμασμό μωρίας» όταν βλέπω τις αναλύσεις αυτό τον καιρό σε ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ για τα ερχόμενα γεωπολιτικά γεγονότα και τις πιθανές εξελίξεις. Τώρα τι να πω γι’ αυτές τις κούφιες γεωπολιτικές μελλοντολογικές αναλύσεις των κορυφαίων Think Tanks, όταν ακόμα και οι ορθόδοξες προφητείες περί των μεγάλων πολέμων και καταστροφών, που πάντα με σκανδάλιζαν, είναι τελικά πολύ εγκυρότερες, όπως αποδεικνύεται. Και αυτές, οι προφητείες, με σκανδάλιζαν για δύο λόγους:

α) επειδή από τον Ιωνά κιόλας ξέρουμε, αλλά και από την αφήγηση του Λωτ στα Σόδομα, ότι με την προσευχή, την μετάνοια και την νηστεία ακόμα και δέκα ατόμων μπορεί Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ – έτσι ακριβώς, όπως σας το λέω όχι εγώ αλλά  η Αγία Γραφή και οι Γέροντες, και

β) επειδή από μία κοινωνιοψυχαναλυτική προσέγγιση των κυμάτων των προφητειών που εμφανίζονται ως «καθαρτήριες» ανά τους αιώνες (βλέπετε δεν έχω «καθαριστεί» εντελώς από τον δόκιμο ψυχαναλυτικό ορθολογιστικό λόγο), θεωρώ ότι όταν τα οικουμενικά γεγονότα, ανάλογα με το μέγεθος που έχει η οικουμένη την κάθε εποχή, ξεπερνούν τους τρόπους με τους οποίους έχουμε μάθει να «κυλάει ήρεμα» η ζωή μας, ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να τα αντέξει. Και γι’ αυτό τον λόγο, επειδή δηλαδή ακριβώς δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις επώδυνες γι’ αυτόν νέες συνθήκες που εμφανίζονται, νοσταλγεί τις παλαιές εποχές κατά τις οποίες εκείνος, και παρ’ όλα τα καθημερινά του προβλήματα, ένοιωθε σχετικά άνετα, ή τουλάχιστον ήξερε πως να λειτουργήσει. Έτσι, και στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητό του, δημιουργείται μία επιτακτική ανάγκη να κεκαθαρθεί ο κόσμος από όλα αυτά τα στοιχεία που τον τρελαίνουν και καταστρέφουν την ησυχία του για να του ξαναγίνει πιο χρηστικός και πιο γνώριμος πάλι. Αναμένει λοιπόν την παγκόσμια καταστροφή σαν μία κάποια λύση, όπως ο Κωνσταντίνος Καβάφης τους βαρβάρους του, στο γνωστό ποίημά του, προκειμένου να επιστρέψει στο παλιό καλό γνώριμο παρελθόν.

Και τι λοιπόν μπορεί να πει κανείς για την εποχή την σημερινή; Οι παγκόσμιες συνθήκες και οι εξελίξεις που αφορούν ειδικά την τεχνολογία, την επιστήμη, την κοινωνική μηχανική, τον εκμηδενισμό των αποστάσεων, την κυβερνητική, τον κυβερνοχώρο (δηλ. την δημιουργία ενός παράλληλου σύμπαντος στο οποίο πρέπει να ενταχθεί το «είναι» μας κατ’ αρχήν εν μέρει και πιθανότατα μετά ολοκληρωτικά), τη ρομποτική, τη νανοτεχνολογία, την βιοτεχνολογία, τις άμεσες επικοινωνίες αλλά και τις ταχύτατες συγκοινωνίες, τη δυνατότητα δημιουργίας ρομποτικών στρατών, τη δυνατότητα να παράγεται κάτι από μηχανές και ηλεκτρονικούς υπολογιστές χωρίς την χρήση μεγάλου αριθμού ανθρώπων, τον απόλυτο έλεγχο της προσωπικής ζωής μέσα από τεχνολογικές δυνατότητες, την κατασκευή βιονικών όντων (μισών μηχανών – μισών ανθρώπων), την παραγωγή ανθρωποζωικών μορφών (θυμηθείτε την ταινία «Η Νήσος του δόκτορος Μορώ» και ανατρέξτε σε κενταύρους, γοργόνες, σάτυρους, χίμαιρες, εκατόνγχειρες κλπ.), την αναδημιουργία εκλιπουσών μορφών ζωής (μαμούθ, δεινοσαύρων κλπ.), τη μηχανική γενετική, την κλωνοποίηση, την παραγωγή έμβιου-ζώντος χρυσού (αυτό ήδη ανακοινώθηκε ότι επετεύχθη από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Βιολογικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου ΜΙΤ) ή ύλης με μνήμη κλπ. κλπ.

Πως μπορεί να αντιδράσει ο άνθρωπος σε όλα αυτά; Αφού του είναι κατανοητό ότι και η πιο παράλογη επιστημονική φαντασία μπορεί να του γίνει βίωμα σε αυτήν ακριβώς τη ζωή και πριν τον θάνατό του. Φανταστείτε τον καλύτερο διερμηνέα που έμαθε τέλεια 10 γλώσσες και κατασπατάλησε κάθε του περιουσιακό στοιχείο και καμιά τριανταριά χρόνια γι’ αυτό· κι ύστερα έρχεται ένα ρολόι, που θα φοράει ο καθένας στο χέρι του ή σαν ακουστικό στο αυτί του, και με το πάτημα ενός κουμπιού θα καταλαβαίνει και τον Κινέζο και τον Βουσμάνο που θα έχει απέναντί του, και θα τον καταλαβαίνουν κι εκείνοι αυτόν χωρίς να χρειάζεται ο καλύτερος διερμηνέας. Τι θα κάνει λοιπόν αυτός ο διερμηνέας πιά; Είναι λογικό να βλέπει το κάθε σενάριο μιας παγκόσμιας καταστροφής σαν μία κάθαρση, και το μέλλον του όχι σαν ένα όνειρο αλλά σαν ένα πιθανότατο εφιάλτη τον οποίο ούτε μπορεί να ελέγξει αλλά ούτε καν του δίνεται η δυνατότητα να συμμετάσχει σε αυτόν με βάση όλα τα κεκτημένα ως γνώση, ως αξίες, ως αρχές, ως επιστήμες, ως περιουσία, ως status που είχε μέχρι σήμερα.

Και σε όλα αυτά προσθέστε και την δημιουργία προϊόντων κατανάλωσης και διατροφής τα οποία θα αποτελούν βιοτεχνολογικές κατασκευές, στις οποίες θα συνδυάζεται το DNA ανθρώπων, ιών, εντόμων, φυτών, σπονδυλωτών, βακτηριδίων κλπ.

Και ποιος όμως μπορεί να μας πει με απόλυτη βεβαιότητα ότι κάποια από αυτά δεν τα θέλει ο Θεός; Το μυαλό του ανθρώπου πραγματικά σταματάει.

Και αν όμως τελικά:

«Ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι (ή οι καταστροφές) δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.  Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.». Γιατί ποιος μας εγγυάται ότι οι προφητείες θα εκπληρωθούν τώρα;

Σκέφτομαι με έκδηλη αμηχανία εκείνη την ευλογημένη Ελληνίδα Γερόντισσα που έλεγε πρόσφατα: «Σταματήστε να προσεύχεστε και να ζητάτε να μην γίνουν τα μελλούμενα γιατί ο Θεός ακούει τις προσευχές σας και έτσι ο κόσμος θα χειροτερεύει συνέχεια». Αλλά είναι δυνατόν η Εκκλησία και ο κάθε Ορθόδοξος να πάψει να προσεύχεται εκ καρδίας «υπέρ ειρήνης του σύμπαντος κόσμου»;

Τα κακά και τα καλά των προφητειών

Ωστόσο οι προφητείες, ακόμα και αν δεν εκπληρωθούν ποτέ, και ειδικά όταν παίρνουν την μορφή κοινωνικής υστερίας, έχουν πάντα δύο πλευρές: α) ένα κοινωνικά δυστοπικό αποτέλεσμα αλλά και β) μία υψηλή πνευματικά ωφέλεια.

α) Το δυστοπικό αποτέλεσμα είναι ότι ένα σωρό άνθρωποι τρομοκρατούνται, παραλύουν από τον φόβο τους, καθορίζουν την ζωή τους όχι ήσυχα και με βάση την λογική αλλά με βάση μία «καταστροφή» που θα έρθει. Γίνονται παθητικά όντα τα οποία χάνουν εντελώς την πολιτική τους προσωπικότητα και το ενδιαφέρον τους για τα κοινά αλλά και τη συνείδησή τους ότι ως πολίτες μπορούν να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα και κλειδώνονται στις αποθήκες των σπιτιών τους περιμένοντας το μοιραίο. Και λοιπόν τι να το κάνεις εσύ να έχεις μαζέψει δύο νταλίκες τρόφιμα στην αποθήκη σου και μάσκες οξυγόνου και να έχεις και αντιπυρηνικό υπόγειο και γύρω σου ο κόσμος να πεινάει και να καίγεται; Και μετά θα είναι καλύτερα να βγεις «έξω» σε αυτό το τέρας της φύσης που θα έχει απομείνει; Τετράπαχος, υγιής και χαρούμενος; Ή, για φανταστείτε, να μαγειρεύεις την φασολάδα με το μπέικον από αυτά που έχεις κρατήσει στα κελάρια σου και να το μοσχομυρίζουνε χιλιάδες πεινασμένοι νοματαίοι γύρω σου; Θα «σου την πέσουν» για να φάνε και την φασολάδα, και το μπέικον και εσένα μαζί. Ή ακόμα χειρότερα σκεφθείτε να τα έχει κάνει κάποιος όλα και πριν γίνει η καταστροφή να πεθάνει από την καρδιά του και να χάσει έτσι και τα αποθέματα που μάζεψε, και την ζωή του, αλλά και το χειρότερο και το πιο φρικτό, και την ψυχή του την ίδια.

Ακούσατε τι είχαν πάθει οι άνθρωποι του Μεσαίωνα στον καιρό της μεγάλης πανούκλας; Αφού αρχικά κάψαν μαζικά τους καημένους τους Εβραίους για «να ξορκίσουν το κακό» και όταν πια καταλάβανε ότι δεν μπορούν να γλυτώσουν από τον Μαύρο Θάνατο και θα χανόντουσαν σχεδόν όλοι, στήνανε ένα μεγάλο γλέντι με πολύ καλά φαγητά, με χορούς και τραγούδια και σεξουαλικά όργια, ώστε τουλάχιστον ο θάνατος να τους βρει σε… «καλή φάση». Να λοιπόν πιο είναι το δυστοπικό κοινωνιολογικό αποτέλεσμα των καταστροφολογικών προφητειών.

Θυμηθείτε ακόμα, έτσι γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, και την μεγάλη αναμονή του «ξανθού γένους» που το περίμεναν όλοι επί τουρκοκρατίας να ελευθερώσει την Ελλάδα, όπως έλεγαν αληθινά εμπνευσμένοι προφήτες. Όταν λοιπόν κατέβηκε στο Αιγαίο το ρώσικο «χιλιάρμενο», το 1769, με τους αδελφούς Ορλώφ (και με τον Λάμπρο Κατσώνη) ξεσηκώθηκαν όλοι οι Έλληνες. Αλλά το «χιλιάρμενο» έφυγε και οι Ρώσοι τα βρήκαν το 1774, με τους Τούρκους, ενώ οι Έλληνες σφαχτήκανε μαζικά. Που να φανταστούν αυτοί ότι η προφητεία θα εκπληρωνότανε με την ναυμαχία του Ναβαρίνου, μισόν αιώνα περίπου μετά, και το ότι το «ξανθό γένος» δεν αφορούσε μόνο τους Ρώσους, αλλά και τους Άγγλους και τους Γάλλους. Και φυσικά και την υπαγωγή μας στην εξουσία της δύσης, όπως έλεγε ο καημένος ο Μακρυγιάννης.: «Ξεσηκωθήκαμε και διώξαμε τους Τούρκους για να υποταχθούμε σε όλη την ακαθαρσία της Ευρώπης». Προσέξτε, δεν εννοούσε συνολικά την Ευρώπη ως ακαθαρσία αλλά αυτούς τους Ευρωπαίους, ειδικά, οι οποίοι μας διαφέντευαν πλέον και μας επέβαλλαν τις δικές τους νόρμες της ζήσης.

Άσε λοιπόν που οι προφητείες μπορούν να δώσουν και φρούδες ελπίδες και να κάνουν τον κόσμο να ξεσηκωθεί άκαιρα και να φάει το κεφάλι του. Θα μου πείτε ήταν λάθος εκείνη η εξέγερση των Ελλήνων; Δεν ήταν ο σπόρος που καλλιέργησε μαζικά την γενιά της επανάστασης του 1821; Μάλλον ήταν. Αλλά καλύτερα να γινόταν χωρίς την ψευδαίσθηση μιας νίκης που τελικά δεν ήρθε και χωρίς τόσο αδικοχυμένο αίμα. Γιατί αυτοί που μιλάνε εύκολα για την αναγκαιότητα του αίματος ή δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε αληθινές σφαγές ή, αν βρέθηκαν, τότε είναι απολύτως πωρωμένοι ή αποτρελάθηκαν τελικά και ξεμωραθήκαν, όπως οι Αμερικανοί βετεράνοι των πολέμων του Ιράκ, ή οι Αφγανοί ιερομαχητές ή ακόμα και ο Στάλιν ή ο Χίτλερ!

β) Για να μην αδικούμε όμως και τις προφητείες, έχουν και αυτές ένα πραγματικά πολύ ωφέλιμο πνευματικό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον από την ορθόδοξη χριστιανική πλευρά. Καλλιεργούν στον άνθρωπο την μνήμη του επερχόμενου τέλους, την μνήμη του θανάτου όπως λένε κάποιοι Γέροντες, αφού καλό είναι ο άνθρωπος να ξέρει ότι η ζωή στην γη δεν είναι αιώνια, ότι τα πάντα μπορεί να έχουν ένα τέλος ώστε να ανδρώνεται έτσι ο πνευματικός άνθρωπος θεμελιακά στον πνευματικό του αγώνα για την σωτηρία της ψυχής και να σηκώνει τον σταυρό του με υπομονή, με ευγνωμοσύνη στον Θεό. Αλλά και για να συνειδητοποιεί ο λαός την χαμένη αθωότητα που έχασε μέσα στο βόλεμα, την καλοπέραση και τη σκληροκαρδία που τα ακολουθεί.

Ή για να «έρχεται εις εαυτόν» και να συνετίζεται όταν το βόλεμα ή η υπερηφάνεια του «επιθυμώ» και του «θέλω» αλλά και του «εγώ» καταστρέφουν την κοινωνία του με το Θεό και τους άλλους ανθρώπους και τον κάνουν υποχείριο σκοτεινών και ανομολόγητων δυνάμεων και παθών.

Τέλος, υπάρχει και το ενδεχόμενο κάποιας προφητείας να εκπληρωθεί. Οπότε τότε η ψυχή θα είναι έτοιμη όχι τόσο για την επιβίωση του σώματος, όπως κακώς αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι (αν και αυτό καλό είναι), αλλά λόγω της πνευματικής της προετοιμασίας για την σωτηρία της και στην άλλη ζωή.

Αρχικά αυτά τα ολίγα, αν και δεν έχω ούτε την κλίση ούτε το δικαίωμα ούτε και εν τέλει την δυνατότητα να μιλάω πνευματικά. Απλά τα καταθέτω εδώ με αβέβαιη στιβαρότητα και με την αφέλεια της πνευματικής μου μωρίας και ας με συγχωρέσουν όλοι οι πνευματικοί.

Οι εγγενείς αδυναμίες των γεωπολιτικών αναλύσεων

Για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν και στις γεωπολιτικές αναλύσεις θα έλεγα ότι αν τις δει κανείς κοινωνιομορφολογικά, και αυτές δεν αποτελούν τίποτα άλλο πέρα από την έκφραση του σαστίσματος των αναλυτών μπροστά στο μη ερμηνεύσιμο. Δηλαδή εντάσσονται και αυτές ακριβώς ή στον εφησυχασμό του ότι τίποτα δεν θα γίνει που ξεπερνάει το γνωστό και μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε όπως παλιά καταπίνοντας τις ίδιες τροφές αναλύσεων που μας έτρεφαν επί αιώνες ή αντίθετα κυριαρχούνται από τις καταστροφολογικές ερμηνείες που στηρίζονται στην νοσταλγία της προηγούμενης ζωής μας. Καταντούν λοιπόν αυτές οι αναλύσεις τόσο παιδαριώδεις ώστε ακόμα και αυτές οι προφητείες, που τόσο μεγάλη δυστοκία μου προξενούν στις σκέψεις και πράξεις, να φαίνονται πολύ πιο ώριμες και πολύ πιο σοβαρές από την κάθε γεωπολιτική ανάλυση.

Επειδή όμως καταπιάνομαι με την γεωπολιτική χρόνια τώρα ως αναλυτής και δημοσιογράφος, μπορώ να εκδηλώνω την κρίση και την γνώμη μου για τα γεωπολιτικά πράγματα, και σας βεβαιώ με όλη την δύναμη της κοσμικής μου γνώσης, έτσι απλά, ότι σχεδόν όλες αυτές οι θεωρητικές, «επιστημονικές» και δημοσιογραφικές αναλύσεις που διαβάζετε είναι απλά «μπούρδες» εκτός κι αν είναι υποβολιμαίες (οπότε πάλι είναι μπούρδες). Μην τις λαμβάνετε καθόλου υπ’ όψιν. Δεν θα γίνει ποτέ αυτό που σας λένε ότι θα γίνει, ούτε αυτό που σας κάνουν να περιμένετε ή να ελπίζετε. Θα γίνει ακριβώς αυτό που δεν περιμένετε. Απλά και μόνο α) γιατί η κατάσταση είναι παγκοσμίως απόλυτα ρευστή, β) γιατί οι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στις «αναλύσεις» και στις «προφητείες», γ) γιατί έχουν την τάση να διασπώνται και να αλληλοσφάζονται ή να εκτελούν μηχανικά κάθε εντολή ακριβώς λόγω της αδυναμίας τους να ερμηνεύσουν τα γεγονότα και δ) επειδή οι ίδιοι οι διεθνείς εξουσιαστές με όση μαεστρία και αν ετοιμάζουν το έδαφος των πράξεών τους δεν ξέρουν τι τους γίνεται και τελικά δεν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον αφού όλα μπορεί κάλλιστα να τους ξεφύγουν από τα χέρια τους και μάλιστα εξαιτίας των ίδιων τους των κινήσεων.

Είδατε πως έσκασε ο καημένος ο Μπάρακ Χουσεΐν Ομπάμα που η NSA τον ενημέρωσε στραβά ότι ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν δεν πρόκειται να επέμβει στην Κριμαία;

Ανεξαρτητοποιήσεις ή αποσχίσεις και συγχωνεύσεις;

Άρχισαν όλοι να μιλάνε ότι, εξαιτίας της «ανεξαρτητοποίησης» της Κριμαίας, θα ακολουθήσει ένα κύμα ανεξαρτητοποιήσεων και δημιουργίας μικρών κρατών σε όλον τον κόσμο. Αναλύσεις επί αναλύσεων γίνονται για να καλύψουν αυτό το φαινόμενο. Πιο κάτω θα αναφερθούμε και στα πιθανά σενάρια. Στην πραγματικότητα όμως καμμία Κριμαία δεν ανεξαρτητοποιήθηκε απλά εντάχθηκε στην Ρωσία και το ίδιο επιδιώκεται και από το μη αναγνωρισμένο διεθνώς, αλλά ντε φάκτο ανεξάρτητο, κράτος της Υπερδνειστερίας το οποίο πριν από μερικές δεκαετίες είχε αποσχισθεί από την Μολδαβία. Η τάση δηλαδή αν κρίνουμε από αυτό που συνέβη στην Κριμαία, δεν είναι να γίνονται μικρά ανεξάρτητα κράτη όπως την προηγούμενη εικοσαετία, και όπως ισχυρίζονται οι αναλυτές, αλλά εντελώς αντίθετη: διάφορες περιοχές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά και ανεξάρτητες ή αυτόνομες και ημιανεξάρτητες να υπάγονται σε μεγαλύτερα κράτη ακόμα κι αν απέχουν μακριά από αυτά.

Για να το πούμε πιο σχηματικά. Πιο εύκολο είναι να μην ανεξαρτητοποιηθεί η Θράκη από την Ελλάδα αλλά να υπαχθεί στην Τουρκία ή και η Ανατολική και η Δυτική Θράκη και η Βουλγαρική Ροδόπη να υπαχθούν στην Ελλάδα! Και πιο εύκολο είναι τα Επτάνησα να υπαχθούν στην Ιταλία ή στην υπό δημιουργία κρατική αναβίωση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας παρά να γίνουν ανεξάρτητα. Ή ακόμα χειρότερα η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» όχι να γίνει ανεξάρτητη και αναγνωρισμένη από όλον τον κόσμο αλλά να ενταχθεί στην ίδια την Τουρκία! Ή πιο εύκολο είναι να διεκδικήσει η Ελλάδα την νήσο Σάσσωνα (Σαζάνι) – λόγω της παραχώρησης από τους Βρετανούς της Επτανήσου στην Ελλάδα και ολόκληρη την Βόρειο Ήπειρο ή η Αλβανία την Τσαμουριά από την Ελλάδα! Το παιχνίδι δεν δείχνει να παίζεται μόνο με τις περιοχές αλλά και με τους πληθυσμούς, και είναι πιο εύκολο να προβλέψει κανείς εκτοπίσεις και γενοκτονίες παρά ανεξαρτητοποιήσεις. Αυτά για αυτούς που επικαλούνται το λεγόμενο αλλά ανύπαρκτο «κριμαϊκό μοντέλο ανεξαρτητοποίησης».

Ακόμα πιο εύκολο θα ήταν, για παράδειγμα, να ενταχθεί η αυτοονομαζόμενη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στην Ελλάδα ακόμα και με τους δικούς της όρους πολιτιστικής, γλωσσικής και εθνοτικής αυτονομίας παρά να παραμείνει ανεξάρτητη.

 Παρ’ όλα αυτά θα άξιζε τον κόπο να δούμε, μιας και γίνεται της μόδας ο όρος «ανεξαρτητοποίηση», ποια θα ήταν τα πιθανά ενδεχόμενα κάποιων εδαφικών μετακινήσεων ή ανεξαρτητοποιήσεων. Το πάζλ δεν ξεκινάει ούτε από την Βρετανία και τους Σκωτσέζους ούτε από την Ισπανία και τους Βάσκους ούτε από το Βέλγιο με τους Φλαμανδούς και τους Βαλλώνους παρ’ όλο ότι αυτά αποτελούν τις κρυφές ή φανερές επιθυμίες μεγάλου μέρους των πληθυσμών τους αλλά και κάποιων διεθνών σχεδιαστών, που τους αρέσει να παίζουν πολύ με τους χάρτες και καταλαβαίνουν τον κόσμο και τον πλανήτη μας μόνο ως ένα τεράστιο χάρτη. Αφού η συνολική τους αντίληψη για τον πλανήτη δεν διαφέρει πολύ από αυτήν ενός νεαρού μαθητή του δημοτικού που με αληθινό θαυμασμό και έκπληξη ανακαλύπτει στο μάθημα της γεωγραφίας ότι υπάρχουν χάρτες που πρέπει να τους μάθει. Αν υπάρξει τέτοιο ζήτημα, προφανώς και πέρα από την Ουκρανία, αυτό υπάρχει και έχει γεννηθεί εδώ και πολύ καιρό αλλά υποβόσκει κυριαρχικά στην Ιταλία. Τελεία και παύλα.

Ούτε πολιτισμοί ούτε θρησκείες αλλά μνήμες

Και πριν περάσουμε στην γειτονική μας Ιταλία θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε ότι δεν είναι «η εθνική συνείδηση αυτή που καθορίζει πλέον τις νέες γεωπολιτικές εξελίξεις», όπως θα φανταζόταν κανείς και όπως λένε όλοι, ούτε οι θρησκευτικές διαφοροποιήσεις, όπως πολλοί λένε και επιμένουν ότι «ο νέος πόλεμος θα είναι θρησκευτικός». Στην πραγματικότητα είναι ότι βλέπουμε να διαμορφώνονται αιτήματα ανεξαρτησίας από ομάδες πληθυσμών που είναι ρευστές εθνολογικά ή θρησκευτικά. Και τα οποία προς το παρόν συνυπάρχουν με συγκεκριμένα εθνολογικά και θρησκευτικά πληθυσμιακά μορφώματα. Είτε ως «της προσκολλήσεως» είτε ως διαφοροποιημένα.

Έτσι είδαμε ότι αυτοί που αποτέλεσαν το μπλοκ των επαναστατημένων στην Ουκρανία, όπως περιέγραψα και στο προηγούμενο τεύχος, καθόλου δεν είναι εθνολογικά μόνο Ουκρανοί. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται και άνθρωποι οι οποίοι κάθε άλλο παρά Ουκρανοί είναι όπως: Τάταροι, ομοφυλόφιλοι Ρώσοι, Γκουτσούλοι, Πολωνοί, και ένα κράμα εθνοτήτων που το αποτελούν εκμοντερνιστές και φιλελεύθεροι νέοι κλπ. κλπ. ενώ αυτοί που αποτελούν τους λεγόμενους «ρωσόφωνους» μπορεί να μην είναι ούτε καν ρωσόφωνοι. Ανάμεσά τους Ουκρανοί (νοσταλγοί της Σοβιετικής Ένωσης ή της Αγίας Ρωσικής Τσαρικής Αυτοκρατορίας ή πιστοί του Πατριαρχείου Μόσχας), Κοζάκοι, Έλληνες, Εβραίοι, Αρμένιοι, Γεωργιανοί, Βούλγαροι, ακόμα και Τάταροι κλπ. κλπ. Στην δε Υπερδνειστερία, που ο πληθυσμός της αποζητά την ένωση με την Ρωσία, οι κάτοικοί της δεν είναι μόνο Ρώσοι αλλά και Ουκρανοί και τα κατάλοιπα από όλες τις εθνότητες της Σοβιετικής Ένωσης ακόμα και Μολδαβοί που επιμένουν στο σοβιετικό καθεστώς και δεν επιθυμούν την ένωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ρουμανία.

Δηλαδή βλέπουμε ότι το κυρίαρχο στις αντιπαλότητες αυτές δεν είναι το μονοεθνικό αλλά το πολυπολιτιστικό στοιχείο και αυτό κανείς αναλυτής δεν μπορεί να το ακουμπήσει γιατί αυτό καταρρίπτει τον μύθο του «εθνοτικοθρησκευτικού» στοιχείου στη σύγκρουση και βάζει και άλλους παράγοντες όπως η ιδεολογία, ο τρόπος ζωής, η μνήμη και η νοσταλγία παλαιών υπερεθνικών μοντέλων, το οικονομικό συμφέρον, η κοινωνική τάξη, η αίρεση κλπ. κλπ.

Το ίδιο παρατηρούμε και στη Συρία. Θα ήταν εύκολο να πούμε ότι εκεί ο πόλεμος έχει θρησκευτικό χαρακτήρα μεταξύ των Σουνιτών Μουσουλμάνων από την μία πλευρά και των Χριστιανών, Αλλαουιτών και Σιϊτών από την άλλη μεριά. Βέβαια, τα πράγματα χονδρικά έχουν κάπως έτσι, όμως σε πολύ γενικές γραμμές και πολύ απλουστευμένα ως αντίληψη ανάλυσης. Στην πραγματικότητα οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι είναι βαθύτατα διχασμένοι ή μάλλον πολυχασμένοι. Οι δύο πιο φανατικές ομάδες τους, η αλ-Νούσρα και το Κίνημα για την Απελευθέρωση του Λεβάντε και του Ιράκ (ΙΣΙΛ) στην πραγματικότητα συλλέγουν τους καλύτερους και σκληρότερους μαχητές τους από άλλες μη συριακές εθνότητες, ελάχιστοι από αυτούς είναι Σύροι στα αλήθεια, και οι δύο αυτές ομάδες που ευθύνονται για μεγάλες σφαγές Χριστιανών και Σιϊτών αλλά και εκμοντερνιστών Σουνιτών Μουσουλμάνων (π.χ. αυτών που έχουν λογαριασμό στο FaceBook, αυτών που καπνίζουν, ντύνονται δυτικά ή αυτών που ακούνε κοσμική μουσική) στρατολογούν μαχητές από άλλες αραβικές χώρες αλλά και από άλλες ισλαμικές χώρες (Τουρκία, Τσετσενία και υπόλοιπο ρωσικό Καύκασο, Αφγανιστάν, Αλβανία κλπ.). Ακόμα και προσήλυτους Μουσουλμάνους από τη Δύση (Καναδούς, Βρετανούς, Γάλλους κλπ.).

Αλλά και αυτές οι δύο φανατικές σουνιτικές ισλαμικές ομάδες δεν τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους και έχουν τελικά οδηγηθεί σε ένα πολύ σκληρό εμφύλιο πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτός που εκπροσωπεί την ιεραρχία της Αλ Κάιντα σήμερα, ο Αιγύπτιος Αλ Ζαουάχρι, καταδίκασε το ΙΣΙΛ ως οργάνωση που διασπά το Ισλάμ και τόνισε ότι σε όλους τους Μουσουλμάνους του κόσμου προξενεί βαθύτατη θλίψη αυτή η διάσπαση.

Αλλά ανάμεσα και στους μαχητές των φανατικών αυτών ισλαμικών ομάδων οι διαφοροποιήσεις είναι μεγάλες: απλοί Σουνίτες, Ουαχαβίτες, Σαλαφιστές κλπ. Οι μόνοι οι οποίοι στην αλληλοσπαρασσόμενη Συρία διατηρούν την εθνική τους συνείδηση και παραμένουν ως ένα μπετόν αρμέ σε στρατιωτικοπολιτικό επίπεδο είναι οι Κούρδοι της Συρίας. Αλλά και αυτοί αμφιταλαντεύονται σοβαρά μεταξύ του να κηρύξουν ανεξάρτητο κράτος ή να συνταχθούν με τις δυνάμεις του Άσαντ. Και γι’ αυτό το λόγο είναι πολιτικά διχασμένοι μεταξύ τους. Τον δε Άσαντ τον στηρίζει μία πανσπερμία εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων (Σιίτες, μετριοπαθείς Σουνίτες, εκκοσμικευτές Μουσουλμάνοι, Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί, Ελληνοκαθολικοί Χριστιανοί, Νεστοριανοί και Μονοφυσίτες Χριστιανοί, Ασσύριοι, Αλλαουίτες, Αλεβήδες, Δρούζοι, Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, άθεοι κλπ.). Οι δε εκκοσμικευμένοι και φιλοδυτικοί πολίτες της Συρίας από εκεί που στην αρχή στήριζαν την αραβική Άνοιξη και ήσαν εναντίον του Άσαντ τώρα το μεγαλύτερο μέρος τους, επειδή έχει «φρικάρει» με τις ανήκουστες αγριότητες των φανατικών της Αλ Νούσρα και του ΙΣΙΛ, έχουν αρχίσει να καταλήγουν στο να στηρίζουν μαζικά το καθεστώς του Άσαντ.

Δηλαδή βλέπουμε ότι κάθε άλλο παρά η θρησκεία ή η εθνότητα είναι αυτή που καθορίζει τα στρατόπεδα στην Ουκρανία και στην Συρία και στην Υπερδνειστερία αλλά ένα σωρό άλλοι παράγοντες οι οποίοι πλέον δεν μπορούν να υποτιμούνται. Γενικότερα, ο μέσος πολίτης σε αυτές τις χώρες είναι σαν να βρίσκεται σε μία δίνη από γεγονότα χωρίς συνήθως να μπορεί, με υπεύθυνο τρόπο, να καταλήξει σε ποια από τις πολλές αντιμαχόμενες τάσεις που έχουν δημιουργηθεί να υπαχθεί με αποτέλεσμα να καταλήγει όλο και πιο μπερδεμένος, πιο αφημένος και πιο παθητικός.

Το γαϊτανάκι των εξελίξεων δεν μπορεί και δεν θα είναι εθνοτικό αλλά θα είναι πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό, και θα στηρίζεται κυρίως στις αρχέγονες μνήμες (που είσαι ρε Γιουνγκ;), στις αξίες και στις αρχές που έχει διαμορφώσει ο κάθε άνθρωπος, σε αυτό που προτάσσει ως σημαντικότερο στην ζωή του και σε αυτό που εκφράζει τον επιθυμητό τρόπο της ζωής του καλύτερα. Προφανώς, αν κάποιον τον εκφράζει κυριαρχικά ένα μοντέλο έθνους ή θρησκείας, τότε θα το ακολουθήσει. Αν πάλι θεωρεί ότι η γλώσσα αποτελεί το κυριαρχικό του αφηγηματικό ιδεολόγημα θα ταχθεί με αυτούς που μιλούν την δική του γλώσσα και διάλεκτο. Αυτό όμως δεν θα ισχύει για όλους αλλά για μια μειοψηφία μόνο των κατοίκων της κάθε χώρας που θα γίνεται ο χαμός. Ήδη είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ ο παγκόσμιος εβραϊσμός φαίνεται να στηρίζει την νέα «ἐπαναστατικῷ δικαίῳ» κυβέρνηση της Ουκρανίας, φανατικοί νεοναζιστές χτυπάνε ραββίνους και καίνε συναγωγές στην Ουκρανία και οι Εβραίοι κάτοικοί της στρέφονται προς την Ρωσία. Οι δυνάμεις ασφαλείας πάλι του νέου Ουκρανικού καθεστώτος που πρόσκεινται στο φιλοδυτικό τμήμα της κυβέρνησης και στον εθνικιστή υπουργό Εσωτερικών της χώρας Αρσέν Αβάκοβ εκτελούν (σε ένοπλη σύγκρουση ή σκοπίμως;) τον σημαντικότερο από τους νεοναζιστές υπερεθνικιστές ηγέτες της ομάδας του λεγόμενου «Δεξιού Τομέα», τον Ολεξάντρ Μουζυτσκό.

Το Ισλαμικό μοντέλο που δεν είναι συμπαγές

Για να μην πάμε και σε άλλες χώρες και δούμε τι γίνεται εκεί. Στο Ιράκ και στη Βαγδάτη η νοσταλγία για τον Σαντάμ Χουσεΐν και το καθεστώς του έχει ακουμπήσει και τους Σουνίτες και τους Σιίτες και τους φιλοδυτικούς και άφησε ανεπηρέαστους ολοκληρωτικά μόνο τους Κούρδους. Πολλοί εκεί αναρωτιούνται: «γιατί ο Σαντάμ ξαναέφτιαξε, μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1998, την καθημαγμένη χώρα εντελώς σε μόλις δύο χρόνια και οι Αμερικανοί μετά το 2003 δεν μπόρεσαν να την φχιάξουν ούτε σε δέκα»!;

Στο Μαλί που συνορεύει με την Λιβύη οι φανατικοί, και κατηγορούμενοι διεθνώς ως συνεργαζόμενοι με την αλ-Κάιντα, Τουαρέγκ Μουσουλμάνοι του ΜΛΝΑ (Εθνικό  Κίνημα των Τουαρέγκ για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ) συμμάχησαν με τον Γαλλικό στρατό και την Γαλλία αλλά και με τους αφρικανούς (μαύρους) κατοίκους (επίσης Μουσουλμάνους αλλά μετριοπαθείς) του Νοτίου μέρους της χώρας προκειμένου να πολεμήσουν ουσιαστικά τους ακόμα πιο φανατικούς Μουσουλμάνους και Τουαρέγκ του Ανσάρ Ντινέ (Υπερασπιστές της Πίστης) που επιβάλλουν τη Σαρία (Ισλαμικό νόμο) και καταστρέφουν κάθε μνημείο και βιβλιοθήκη ακόμα και αν είναι ισλαμικό. Μέσα σε όλο αυτό το χάος έχουν αρχίσει μεγάλα πογκρόμ και εκτελέσεις κατά των περήφανων νομάδων Τουαρέγκ (ενόχων και αθώων) της Σαχάρας και ειδικά αυτών που δεν είναι μαύροι… Ενώ οι Γάλλοι «ιμπεριαλιστές» αντιμετωπίζονται με ενθουσιασμό και ως απελευθερωτές από τους μαύρους του Μαλί και στην κυριολεξία διασώζουν τα αμύθητης αξίας ιστορικά χειρόγραφα του Τιμπουκτού που διαφυλάττουν τεράστιο ακαταλογράφητο τμήμα της αρχαίας ελληνικής άγνωστης γραμματείας που είχε διασώσει το Ισλάμ.

Άρα αυτοί που μιλούν για εθνικές διαφοροποιήσεις έχουν πέσει ήδη έξω. Τουλάχιστον στα μέρη που προαναφέραμε. Και οι προηγούμενες αναλύσεις τους δικαιολογημένα δημιουργούν καγχασμό. Για να καταλάβει κανείς το πόσο άλλοι παράγοντες από την θρησκεία ή από το έθνος παίζουν καθοριστικό ρόλο στις νέες εξελίξεις αρκεί να αναφέρουμε ότι η ισλαμική Σαουδική Αραβία η οποία στήριζε τον σουνιτικό φονταμενταλισμό μέχρι σήμερα αντί να στηρίξει τον εκπεσόντα από πραξικόπημα πρωθυπουργό της Αιγύπτου θρησκευτικό της αδελφό (Μουχάμαντ Μουχάμαντ) Μόρσι (Ίσα αλ-Σαγιάντ), τον ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο (τον οποίο στήριξε μόνο η Τουρκία του εμφανιζόμενου ως εκκοσμικευτή Ρατζίπ Ταγίπ Ερντογάν) στήριξε τον εκκοσμικευτή πραξικοπηματία στρατηγό (Αμπντ αλ-Φατάχ Σαΐντ Χουσαΐν Χαλίλ αλ-)Σίσι. Ή ότι μία από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες διεθνείς οργανώσεις του σουνιτικού Ισλάμ, η Μινχάτζ, η οποία έχει πολλές δεκάδες εκατομμύρια οπαδών στον κόσμο και εδρεύει στη Λαχώρη του Πακιστάν κυκλοφόρησε έναν Φατβά (καταδικαστικό κείμενο) του  Σεϊχουλισλάμη ηγέτη της Μουχάμαντ Ταχίρ-ουλ-Καντρί ο οποίος καταδικάζει σαν αντιισλαμικές πράξεις και την τρομοκρατία αλλά και την βία κατά των αλλοδόξων και αλλοθρήσκων και μάλιστα η οργάνωση αυτή ζήτησε επίσημα το Πακιστάν να μην εμπλακεί στο συριακό εμφύλιο πόλεμο με καμμία παράταξη. Γιατί όπως είπε χαρακτηριστικά: «το Πακιστάν εξ αρχής χαρακτηρίστηκε από την πολιτική της ουδετερότητας στις διενέξεις των άλλων».

Από την άλλη μεριά το σκληροπυρηνικό ισλαμικά, ως ουαχαβιτικό, Κατάρ, το οποίο έχει φιλοαμερικανικό προσανατολισμό και, το οποίο ανοικοδομείται με τεράστια ταχύτητα, γίνεται ένα νέο Ντουμπάι, και στο οποίο απασχολούνται ήδη 3.000 Έλληνες αρχιτέκτονες, μηχανικοί κλπ. με παχυλές αμοιβές, είναι αυτό που εγγυάται την συνομιλία με τους σκληροπυρηνικούς Ταλιμπάν. Και, όπως είπαμε και πριν, η χώρα αυτή χτίζεται από ένα πολυεθνικό «στρατό» εργαζομένων που δεν έχει ουδεμία σχέση ούτε με την Ουαχαβιτική θρησκεία του Κατάρ ούτε με το αραβικό έθνος. Εμένα πιο πολύ μου φαίνεται ότι όλο αυτό το γεωπολιτικό «τουρλουμπούκι» δείχνει ότι ο εθνικισμός και η θρησκεία χρησιμοποιούνται από τους διάφορους «μάγκες» που είχαν μάθει να ελέγχουν γεωπολιτικά και γεωοικονομικά τον κόσμο μέχρι σήμερα και νομίζουν ότι με τις παλιές συνταγές τους θα εξακολουθούν να μαγειρεύουν τις ίδιες «λιχουδιές» για αυτούς. Από τα μαγειρικά υλικά των άλλων λαών.

 Έτσι λοιπόν μέσα σε όλα αυτά μην σας φαίνεται παράξενο το πώς η Αμερική τουλάχιστον ανεπίσημα, συστρατεύεται με την Αλ Κάιντα εναντίον του Μουαμάρ Καντάφι στην Λιβύη και εναντίον του Μπασάρ αλ-Άσαντ στην Συρία. Εμένα άλλο μου φαίνεται παράξενο. Όχι η κοτσάνα που πέταξε αυτό το τρομερό παιδί της Γερμανίας ο διαβόητος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι δηλαδή: «θα πρέπει να εφαρμόσουμε το πετυχημένο οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας και στην Ουκρανία για να την βγάλουμε από την κρίση» αλλά το ότι υπάρχουν Ουκρανοί που τον πιστεύουν. Τι να πει κανείς; Ποιον να χαρακτηρίσει κανείς καημένο; Τον Σόιμπλε που κάθε άλλο παρά καημένος δείχνει ή τον μέσο Ουκρανό που θεωρεί αυτές τις δηλώσεις ως δηλώσεις συμπαράστασης της Γερμανίας στον αγώνα του. Δεν βλέπεις λοιπόν αγαπητέ μου αναγνώστη ότι πίσω από αυτά τα μυστήρια, τα απροσδιόριστα, κρύβεται η εξοφλημένη πλέον λαγνεία κάποιων κύκλων για οικονομική και πολιτική κυριαρχία;

Η χρήση της μνήμης στο φαινόμενο Πούτιν

Παρόμοια θυμηδία μπορεί να προκαλέσουν και οι διάφορες δημοσιεύσεις σε αμερικάνικα ΜΜΕ και σε ειδικά περιοδικά της χώρας από την άλλη μεριά του Ατλαντικού που προσπαθούν να ψυχαναλύσουν τον Πούτιν, δηλαδή προσπαθούν με φροϋδικούς όρους να ερμηνεύσουν την πολιτική ενός κατ’ εξοχήν Ρώσου ηγέτη. Μία τέτοια σειρά «συζητήσεων με επιφανείς» Αμερικανούς αναλυτές, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο Πούτιν στο κρεβάτι» εμφανίστηκε και στο πολύ γνωστό γνωμηγετικό διαδικτυακό περιοδικό του Άρλινγκτον «Politico Magazine». Σχεδόν όλα όσα λέγονται εκεί είναι απλές και χοντροκομμένες κακολογίες και απλουστευτικές προσεγγίσεις που μάλλον θέτουν ως αναγκαστικό το αίτημα της ψυχανάλυσης όχι για τον Πούτιν αλλά για αυτές τις προσωπικότητες και τους ειδικούς που υποτίθεται ότι τον αναλύουν…Το ίδιο είχαν κάνει οι Αμερικανοί και με τον Αδόλφο Χίτλερ, που τον βγάλανε σχιζοφρενή και ησυχάσανε. Δεν απέτρεψαν όμως ούτε τον Παγκόσμιο Πόλεμο που επακολούθησε ούτε το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.

Είναι τόσο επιφανειακές αυτές οι αναλύσεις και τόσο επιπόλαιες που στην ουσία δεν στέκουν ούτε καν ψυχαναλυτικά. Οι Αμερικανοί όμως τις λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπ’ όψη. Μάλιστα αποδίδουν στον Πούτιν ακόμα και την προσωπικότητα του Χίτλερ και τον παρομοιάζουν με αυτόν. Κορυφαίο λάθος και ανόητη δαιμονοποίηση που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερες λανθασμένες αποκωδικοποιήσεις των κινήσεων του. Κινήσεις που όπως τονίζει ο Φιλλανδός αναλυτής Κάι Αππελμπέρι μπορεί να θυμίζουν τις αρχικές κινήσεις του Χίτλερ στο Σάαρ, την Αλσατία και Λωραίνη, την Σουδητία και την Αυστρία, που μόνο αμηχανία και αδυναμία προξενούσαν στην λοιπή Ευρώπη, αλλά καθόλου δεν συνάδουν με την πολιτική της εθνοκάθαρσης που επέβαλλε ο ναζισμός. Στην πραγματικότητα μοιάζουν περισσότερο με τις επιρροές της Σοβιετικής Ένωσης στα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα.

Ο Πούτιν μπορεί να ερμηνευτεί μόνο από δύο παράγοντες: την συλλογική μνήμη του λαού του, την οποία είναι υποχρεωμένος ως Ρώσος ηγέτης να λάβει υπόψιν του, και από τις απαιτήσεις που του προβάλλει ο αρχέγονος θεσμός του ηγέτη των Ρώσων. Το μόνο διαφορετικά ενδιαφέρον που παρουσιάζει αυτός ο άνθρωπος είναι ότι κατάφερε να ενώσει στο πρόσωπό του ως ηγέτη και τις σοβιετικές μνήμες και τις ορθόδοξες τσαρικές. Αυτός είναι και ο λόγος που οι νοσταλγοί του τσαρισμού Κοζάκοι της Ουκρανίας ενώ είχαν ταχθεί με τον ουκρανικό εθνικισμό, επειδή είχαν πολεμήσει ανέκαθεν λυσσασμένα τον μπολσεβικισμό, τελικά ενώθηκαν με τους Ρώσους. Ειδικά όταν στην Κριμαία υψώθηκαν δίπλα στις σοβιετικές σημαίες και τις ρωσικές και οι τσαρικές με τον αυτοκρατορικό δικέφαλο αετό και το στέμμα. Κανείς Ορθόδοξος ή βασιλόφρων της τέως Αγίας Ρωσικής Αυτοκρατορίας δεν μπορούσε να μην συνταχθεί με αυτήν την τσαρική αυτοκρατορική σημαία.

Άρα εδώ βλέπουμε ότι οι φροϋδικές αναλύσεις λίγο περιεχόμενο μπορεί να έχουν για την Ενδιάμεση Περιοχή, και μπορεί κάλλιστα να ισχύουν για τον Μπάρακ Ομπάμα ή για τον Τόνυ Μπλερ ή για τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ή ακόμα και για τον Νικολά Σαρκοζί. Δεν μπορεί καθόλου όμως να ισχύουν για έναν Ρώσο ηγέτη τον οποίο μπορεί κάπως να ψηλαφίσει μόνο μία προσέγγιση που βρίσκεται κοντά στον Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ ή στον Βίλχελμ Ράϊχ ή έστω στον Κορνήλιο Καστοριάδη. Αυτή όμως την προσέγγιση δεν μπορεί κανείς δυτικός να την πετύχει γιατί στην πραγματικότητα έχει εξοβελίσει την σκέψη των τριών τελευταίων από το δικό του ψυχαναλυτικό οπλοστάσιο αφού αντίκειται σε κάθε πράξη, σκέψη και ανάλυση του δικού του κοινωνικού και γεωπολιτικού ιδεολογήματος. Αν αποδεχθεί αυτές τις σκέψεις, είναι σαν να αποδέχεται την κατάρρευση του δικού του κόσμου.

Ακόμα πιο αστείες φαίνονται οι αναλύσεις που θέλουν κάποιους Ρώσσους θεωρητικούς και πολιτικούς επιστήμονες, κορυφαίους είναι η αλήθεια, να επηρεάζουν κάποιον Ρώσο ηγέτη. Ποτέ ιστορικά σε όλη την διάρκεια και της Αγίας Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Σοβιετικής Ένωσης κανείς ηγέτης της δεν επηρεάστηκε αληθινά από κάποιον θεωρητικό. Οι θεωρητικοί υπήρξαν πάντα εκεί δίπλα του, η αλήθεια είναι ότι μερικοί από αυτούς ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα πρόσωπα με εξαιρετικές θεωρητικές συλλήψεις, αλλά βρίσκονταν εκεί όχι για να επηρεάζουν τον ηγέτη αλλά για να ντύνουν ιδεολογικά τις αποφάσεις και τις κινήσεις του. Υπήρξαν πάντα εξαιρετικά αναλώσιμοι, από τον ίδιο τον ηγέτη τους. Πως φέρθηκε ο Ιβάν ο Τρομερός στους συμβούλους του; Πως φέρθηκε ο Μέγας Πέτρος στους συμβούλους του; Πως φέρθηκε ο Στάλιν στους συμβούλους του; Τους περισσότερους αργά ή γρήγορα τους έφαγε η μαρμάγκα. Ειδικά όταν οι ιδέες τους απόκλιναν από το μοντέλο που είχε φτιάξει ο ηγέτης τους. Κάποιοι ηγέτες λειτούργησαν με μεγαλοψυχία, τους άφησαν με μία παχυλή σύνταξη ή με κάποια προνόμια να διδάσκουν στα πανεπιστήμια. Κάποιους άλλους απλά τους εκτέλεσαν. Και ποιος λοιπόν μπορεί να επηρεάσει τον Ρώσο ηγέτη; Μόνο αυτός ξέρει εκείνους που θα διαλέξει, και ποιοι μπορεί να είναι; ένας ασήμαντος ιερέας ή ένας χαρισματικός Γέροντας, μία ασήμαντη γραμματέας, ένας μάγειρας, ένας βιβλιοθηκάριος, μία μικρή κοπελίτσα, ένας φίλος, ένας συγγενής κλπ.. Σε αυτών των απλών ανθρώπων την γνώμη, και μόνο σε αυτούς, ένας αληθινός Ρώσος ηγέτης μπορεί να στηριχθεί. Και αυτούς πάντα τους κρατάει σε μία σχετική ή ολοκληρωτική αφάνεια αλλά συνήθως τους υπολήπτεται για όλη του τη ζωή. Και συνήθως αυτοί οι άνθρωποι κάθε άλλο παρά είναι θεωρητικοί ή έχουν διπλώματα αναλυτών ή ανήκουν σε κάποια μεγάλα think tanks.

Πάντως και οι εκάστοτε θεωρητικοί που βρίσκονται γύρω από τον ηγέτη μπορεί να πετάξουν κάποιες ιδέες που να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες. Για να καταλάβετε την αντιστοιχία συνδέστε την Ρωσία με το Βυζάντιο. Γι’ αυτό και οι δυτικοί δεν θα μπορέσουν ποτέ να προβλέψουν τις κινήσεις των Ρώσων. Και αν επιχειρήσουν να τις προβλέψουν με βάση την συνταγή που παρέθεσα θα κάνουν ακόμα μεγαλύτερο λάθος, γιατί θα διαλέξουν ανθρώπους που επηρεάζουν τον ηγέτη, όπως αυτοί που προανέφερα, αλλά με βάση τα δικά τους κριτήρια! Άρα θα έχουν κάνει ακόμα μεγαλύτερο λάθος στις εκτιμήσεις τους γιατί ούτως ή άλλως θα χαρακτηρίσουν ως αληθινούς συμβούλους αυτούς οι οποίοι τελικά δεν θα είναι.

Οι αποσχιστικές τάσεις στο Ιταλικό μοντέλο

Και μετά από αυτήν την παρουσίαση του απόλυτου χάους στα μυαλά των κατεστημένων στην δύση αναλυτών μπορούμε να περάσουμε επιτέλους στην Ιταλία. Η ένωση της μεγάλης αυτής χώρας έγινε τεχνητά, δεν έγινε ούτε από κατακτήσεις αιώνων ούτε από την επιθυμία των λαών της, έγινε πολύ βιαστικά και χωρίς μάλιστα να δημιουργηθεί και το αντίπαλο δέος ενός εξωτερικού κινδύνου. Εκτός αν θεωρήσουμε κάτι τέτοιο τον Μεγάλο Ναπολέοντα ή την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, αλλά όλοι αυτοί αποτέλεσαν μόνο στιγμιαίους αντιπάλους και όχι ουσιαστικούς και αιώνιους. Η συγκρότηση του Ιταλικού Εθνικισμού μπορεί να έχει τις ρίζες της στον κορυφαίο ποιητή Δάντη Αλλιγκέρι και πιο συγκεκριμένα στην «Θεία Κωμωδία» του (συμβολικό άραγε όνομα έναρξης;) στην πραγματικότητα όμως εφαρμόστηκε από τους Γαριβαλδηνούς, τους Καρμπονάρους και από τον (Καμίλο Πάολο Φιλίπο Μπένσο, κόμητα του) Καβούρ, αλλά και την Πεδεμόντια βασιλική δυναστεία. Έγινε με μία πρωτοφανή βία των βόρειων προς τους νότιους, έγινε ακόμα πιο πολύ με την κατάλυση του παπικού κράτους της Ρώμης που αυτό έδινε έναν κάποιον εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα σε όλους τους Ιταλούς και με την κατάλυση, και ουσιαστικά τον ευτελισμό, μιας υπερήφανης αριστοκρατικής πολιτείας με αυτοκρατορικές τάσεις. Της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας.

Οι κρουνοί του αίματος των Καλαβρών και Σικελών που πλήρωσαν για την υποταγή του ιταλικού νότου στον Τζιουσέπε Γκαριμπάλντι και τους Πεδεμόντιους είναι ένα ολόκληρο ποτάμι. Ο βιομηχανικός νότος, που κατά την περίοδο της βασιλείας των Δύο Σικελιών ήταν από τους περισσότερο αναπτυγμένους στην Ευρώπη, ρημάχτηκε εντελώς και ο ιταλικός βορράς έγινε βιομηχανικός. Η νότια Ιταλία έγινε μία αποικία της βόρειας, κάτι που κανείς νότιος Ιταλός δεν μπορεί να συγχωρέσει στους βόρειους, και τα καλύτερα παιδιά της κατέληξαν προλετάριοι εργάτες στις αρπαγμένες από το νότο βιομηχανίες του βορρά ενώ όλη τη νότια Ιταλία την αφαίμαξε η μετανάστευση στον ιταλικό βορρά, στις ΗΠΑ και στην Αργεντινή και αργότερα στην Αυστραλία και στην Γερμανία.

Δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει στην μουσική του νότου, όπως για παράδειγμα στο τραγούδι των Γραικών της Απουλίας «ο άντραμμου πάει», που έκανε στην Ελλάδα μεγάλη επιτυχία η Μαρία Φαραντούρη, για να καταλάβει τι παιδομάζωμα επιβλήθηκε από τον βορρά στον νότο, σε ένα νότο που κρατάει ακόμα ζωντανή την μνήμη της ελληνικότητάς του (Γκρετσιτά). Μία Γκρετσιτά που αρχίζει από την Νάπολη και την Αγκώνα και προς τα κάτω και που επεκτείνεται σε έναν πληθυσμό 16 με 20 εκατομμύρια ανθρώπων. Ακόμα και οι δομές της Μαφίας στη Σικελία, την Καλαβρία (Ντράγκεντα-Αντραγκάθια-Ανδραγαθεία), την Απουλία (Σάντα Κορόνα Ουνίτα)  και την Καμπανία (Καμόρα), έχουν τις ρίζες τους στην εθνοτική αυτή μνήμη της ελληνικότητας.

Οι δε κεντρικοί Ιταλοί; Η αναφορά τους πάντα θα παραμείνει στο Παπικό Κράτος, στην Ρώμη και στον Πάπα. Ενώ για τους Βενετούς ούτε κουβέντα! Ζούνε και θρηνούν με τις θρυμματισμένες μνήμες της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας τους που κάποτε ήλεγχε όλο το εμπόριο της βορειοανατολικής Μεσογείου και που επεκτεινόταν από το Βένετο μέχρι τις Δαλματικές ακτές, το Δυρράχιο της Αλβανίας, τα Επτάνησα, την Κρήτη και την Κύπρο: «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»…

Για να μην μιλήσουμε για τους βόρειους που αισθανόντουσαν πάντα τους νότιους σαν ένα ξένο φυλετικά και εμβόλιμο φολκλορικά και κοινωνικά μπανάλ κομμάτι που εισέβαλλε με χυδαιότητα στον πολιτισμό τους. Και οι βόρειοι λοιπόν; Νοιώθουν καθαρά Ευρωπαίοι που δεν έχουν καμμία σχέση με όλο αυτό το σύμφυρμα του νότου κατά κάποιον τρόπο νοιώθουν πως με την Πίζα τους, την Φλωρεντία, την Σιένα και τα Μεδιόλανα (Μιλάνο) τους είναι οι κύριοι και βασικοί άξονες δημιουργίας της Αναγέννησης, του Μπαρόκ και συνολικότερα του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Νοιώθουν ως οι γονείς της μοντέρνας Ευρώπης που δεν την βλέπουν ούτε στον Ελ Σιντ ούτε στον Καρλομάγνο.

Αυτή λοιπόν η χώρα θα αποτελούσε εύκολο στόχο ώστε να οδηγηθεί σε διάσπαση. Περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα! Όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον έχει διαμορφωθεί και ένας ισχυρός νεότερος αλλά και μετανεωτερικός ιταλικός εθνικισμός, μία ενιαία πολιτική δημοκρατική κουλτούρα που στηρίχθηκε ανάμεσα στη συμφωνία μεταξύ του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (και του Προλεταριάτου της) με την εθνική αστική και μεγαλοαστική βιομηχανική της τάξη. Στον λεγόμενο «ιστορικό συμβιβασμό» (Compromesso storico). Αν μπορεί να αναζητηθεί μία ενιαία εθνική συνείδηση στους Ιταλούς δεν θα μπορέσει να την βρει κανείς ούτε στην μακραίωνη ιστορία αυτής της χερσονήσου ούτε καν στην περίφημη Ιταλική Ενοποίηση (Risorgimento) των Καβούρ και Γκαριμπάλντι που ολοκληρώθηκε το 1871. Κάποια στοιχεία αυτής της εθνικής συνείδησης, όσο και να φαίνεται παράξενο διατυπώθηκαν και καθιερώθηκαν από τον Μπενίτο Μουσολίνι με το φασιστικό του καθεστώς και στο φασιστικό του κράτος που έκανε για ένα διάστημα την Ιταλία αυτοκρατορία (Αλβανία, Αιθιοπία, Λιβύη, Δωδεκάνησα κλπ.). Ωστόσο η Ιταλικότητα διαμορφώθηκε και χτίστηκε  πολύ πρόσφατα και ακριβώς σε αυτόν τον Ιστορικό Συμβιβασμό της δεκαετίας του 1970, που διαμόρφωσε μία εξαιρετικά ισχυρή κουλτούρα ανοχής προς το διαφορετικό και μία πρωτοφανή κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ του κομμουνιστικού και καπιταλιστικού μοντέλου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο ένας στους τρεις Ιταλούς συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με το γιγάντιο ιταλικό δημόσιο και οι υπόλοιποι με την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Αν οι Ιταλοί ως μία ενιαία οντότητα έχουν να αντιτάξουν κάτι στο πιθανότατο ενδεχόμενο της διάσπασης της χώρας τους είναι αυτό ακριβώς το κοινωνικοπολιτικό τους μοντέλο, η συνύπαρξη των κομμουνιστικών και κρατιστικών μορφών με την ελεύθερη επιχειρηματικότητα και την εθνική μεγαλοαστική βιομηχανική δραστηριότητα. Και αν αυτό το μοντέλο χτυπηθεί από τις αποκλειστικά τραπεζιτομονοπωλιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει η κεντρική και αληθινή διοίκηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε η άμοιρη αυτή χώρα αναγκαστικά θα οδηγηθεί στην διάσπαση και οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες. Όχι μόνο για την Ιταλία αλλά για όλη την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Γιατί μπορεί να μην είναι λίγοι στο Ιόνιο αυτοί, που ενοχλημένοι από την αθηναιοκεντρικότητα της Ελλάδας, θα νοσταλγήσουν τη Βενετική Γαληνοτάτη Δημοκρατία, αλλά δεν θα είναι και λίγοι οι νότιοι Ιταλοί που θα νοσταλγήσουν την αναβίωση της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia) και ίσως αναζητήσουν ακόμα και την ένωσή της με την Ελλάδα δίνοντας για πρώτη φορά και μία… ρωμαιοκαθολική πλειοψηφία στην Ορθόδοξη Ελλάδα.

Προς Κράτη ενωμένων θυλάκων

Σας φαίνονται παράξενα όλα αυτά; Όχι, αφού μπορεί να ακολουθήσουν και άλλα, όπως π.χ. έναν Ελληνόφωνο Μουσουλμανικό Πόντο (γεμάτο από Κρυπτοχριστιανούς, φανατικούς Ισλαμιστές και ακροαριστερούς Μαρξιστές-Λενινιστές) που θα αποζητάει την ένωσή του με την Ελλάδα ή κάποιους Ελληνορθόδοξους και Ελληνοκαθολικούς (Ουνιτικούς) μικρούς γεωγραφικά περίκλειστους θυλάκους στην Συρία, στην Ιορδανία, στο Ιράκ, στον Λίβανο και στην Παλαιστίνη αλλά και κάποιους ελληνορθόδοξους μικροσκοπικούς εθνικούς θυλάκους στους Αγίους Τόπους (Ισραήλ και Παλαιστινιακά εδάφη) και στο Σινά (κάποια οικοδομικά τετράγωνα ή κάποια μοναστήρια) που θα ζητήσουν το ίδιο. Ή κάποια Επτάνησα ή μία Κρήτη όπου κάποιοι θερμοκέφαλοι θα νοσταλγήσουν τους Βενετούς και το «Λίμπρο Ντόρο» της γηγενούς τους αριστοκρατίας. Ή κάποια βόρεια Κύπρο που θα επιδιώξει να ενωθεί με την Τουρκία οπότε δεν θα απομένει και στην ελεύθερη Κύπρο παρά το να ενωθεί με την Ελλάδα, ή κάποια Ίμια που να υπαχθούν στην Τουρκία ή τις Ίμβρο και Τένεδο να υπάγονται στην Ελλάδα. Ή σε μία αλληλοσπαρασσόμενη Αίγυπτο η περιφέρεια της Αλεξάνδρειας να αποζητήσει μια ένωση με την μητρική Ελλάδα…

Τέτοια σενάρια είναι πολύ πιο πιθανά, όπως και το να δούμε χάρτες όπου οι κρατικές επικράτειες να συμπεριλαμβάνουν περίκλειστες «νησίδες» στεριάς σε άλλες χώρες αρκετά απομακρυσμένες από τη μητροπολιτική πατρίδα (π.χ. το Ουαχαβιτικό Ελληνογενές Παστουνιστάν στο Αφγανιστάν να «ενωθεί» με την Ελλάδα κλπ). Η τάση θα είναι αυτή, δηλαδή αν αποκόπτονται κάποια κομμάτια γης από μία χώρα να εντάσσονται σε μία μεγαλύτερη και όχι να ανεξαρτητοποιούνται. Ή να ενώνονται κάποια κράτη σε μεγαλύτερες εδαφικές οντότητες διατηρώντας όμως τα διαφορετικά τους πολιτικοοικονομικά μοντέλα… Βλ. και το πιθανώς ερχόμενο μεταξύ Κίνας και Ταιβάν…

Και τότε μπορούν να ακολουθήσουν κάποιες ελάχιστες ανεξαρτητοποιήσεις. Της χώρας των Βάσκων ή της πάντα αναρχικής στην ρίζα της Καταλονίας, ή να ξανααπαιτήσουν οι Σκωτσέζοι ένα νέο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας αν αυτό που έρχεται δεν έχει θετικό αποτέλεσμα για αυτούς. Και ακόμα πιο πολύ: το να απαιτήσουν κάποιοι το Άγιον Όρος να ανεξαρτητοποιηθεί εντελώς από την Ελλαδική επικράτεια ως ανεξάρτητο πλέον κράτος και πανορθόδοξος τόπος εφόσον η Ελλάδα δεν σταθεί άξια να προστατεύσει το αυτοδιοίκητό του, το άβατό του και την ορθόδοξη οικουμενικότητα του χαρακτήρα του. Όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο Ελληνορθόδοξος Σύρος διακεκριμένος ψυχίατρος και ακαδημαϊκός Γεώργιος Ταουΐλ που συνεργάζεται με τη ΝΑΣΑ και ήταν για χρόνια πνευματικοπαίδι του γέροντα Παΐσιου και συναντάει τον Πούτιν στο Βατοπαίδι κατά τις συχνές και μυστικές επισκέψεις του τελευταίου εκεί, ο Ρώσσος ηγέτης δεν προτίθεται με κανένα τρόπο να επιτρέψει να ελέγχεται το Άγιο Όρος από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από μία Ελλάδα που θα είναι προτεκτοράτο των Ευρωπαίων και όχι ανεξάρτητη χώρα.

Ποια πρέπει να είναι η στάση της Ελλάδας;

Και λοιπόν η Ελλάδα ποια στάση πρέπει να τηρήσει; Εδώ αλλάζουν όλα… Ή να υπομείνει παθητικά το ξέσκισμά της, ή να παραμείνει εγκλωβισμένη ως προτεκτοράτο σε μία δυτική δύναμη, μπας και σώσει κάνα κομμάτι, ή να κινηθεί ειρηνικά μεν αλλά πολιτιστικά διεκδικητικά αλλά ρισκάροντας μία νίκη ή μια ήττα.

Και τι γίνεται με τις διεθνείς μας συμμαχίες; Να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Τώρα που έχει αρχίσει να συγκροτείται ένα τσιμεντένιο μπλοκ μεταξύ των λαών του Νότου πρέπει να μείνει εκεί αλλά αποτελώντας τον κακό και αναρχικό μαθητή που ξεσηκώνει τους άλλους. Να καταπολεμά κάθε νεοταξίτικη πολιτική της Κομισιόν συσπειρώνοντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια των Ευρωπαϊκών λαών στο πλευρό της. Να φρικάρει συνεχώς την αόρατη εξουσία της Ευρώπης με τα βέτο της και έναν μη ξύλινο αλλά αυθεντικό λόγο.

Και στο ΝΑΤΟ; Είναι δυνατόν να φύγουμε από την συμμαχία με χώρες, όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Νορβηγία με τις οποίες έχουμε ακριβώς τα ίδια ναυτιλιακά συμφέροντα και μονοπωλούμε την εξουσία όλων των Ωκεανών; Είναι δυνατόν να αποκοπούμε από τις κλασσική ελληνική παράδοση και την ομογένεια στις ΗΠΑ αλλά κι την στήριξη που παρέχουν αυτές στο Οικουμενικό Πατριαρχείο; Απλά θα έπρεπε να συμμετέχουμε και στο Σινορωσικό Σύμφωνο της Σαγκάης, χωρίς κανένα ενδοιασμό, και στη Λατινοαμαερικάνικη Μερκοσούρ όπου έχουμε τεράστια πολιτιστική επιρροή αλλά και να στηρίξουμε  απολύτως το Ορθόδοξο Τόξο που προωθεί ο Πούτιν. Να στηρίζουμε αμυντικά το Ισραήλ αλλά και ανθρωπιστικά και άνευ όρων τους Παλαιστινίους που αποτελούν και φυλετικούς μας αδελφούς! Μα θα μου πείτε γίνονται τέτοια «σχιζοφρενικά πράγματα στην πολιτική»; Σήμερα ήλθαν οι καιροί που ακριβώς αυτά τα πράγματα γίνονται στην γεωπολιτική σκηνή. Εξελίξεις που μπορούν να προβλεφθούν εν μέρει μόνο με τα μαθηματικά του χάους, την κβαντομηχανική, την θεωρία των νεφών, τα φράκταλς, τις ν διαστάσεις, τις θεωρίες των υπερχορδών και όχι με αναλύσεις παλαιών σχολών αριθμητικής…

Όσο για το Ευρώ; Σημασία έχει, είτε μείνουμε είτε όχι, να διαχειριζόμαστε ΕΜΕΙΣ και όχι άλλοι το εθνικό μας νόμισμα… Αλλά το Ευρώ μάλλον θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα!

Αυτά δεν αποτελούν σενάρια επί χάρτου. Αυτά είναι στηριγμένα στην μνήμη και στις μνήμες για αυτό έχουν και μεγαλύτερη ισχύ από κάθε αγωγό φυσικού αερίου και από κάθε διεθνές τραπεζικό συμφέρον. Και τα παιχνίδια αυτά, αν παιχτούν, δεν θα παιχτούν επειδή ίσως τα σχεδιάζουν κάποιοι, αλλά θα παιχτούν ως αποτέλεσμα άλλων σχεδίων αυτών των κάποιων των οποίων ο έλεγχος θα χαθεί με τις γεωπολιτικές ανοησίες και αναλύσεις που κάνουν. Μόνο μία μεταπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις αληθινές προκλήσεις του αύριο, είτε γίνει είτε δεν γίνει η μεγάλη παγκόσμια αναταραχή που «προβλέπουν» οι προφητείες. Μόνο μια μεταπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μπορεί να βρει φίλους και μεταξύ των Ρώσων Ορθοδόξων και μεταξύ των Ουκρανών Ελληνοκαθολικών και μεταξύ των Ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών και μεταξύ των Βρετανών Ελληνιστών και μεταξύ των Ελληνογενών Παστούν φανατικών Ταλιμπάν και μεταξύ των Σιιτών Αριστοτελιστών του Ισλάμ στο Ιράν κλπ. κλπ.

Αλλά για να γίνει αυτό θα έπρεπε να πεταχτούν στα σκουπίδια οι εθνολογικές, θρησκειολογικές και ιδεολογικές αναλύσεις των τριών τελευταίων αιώνων και να ξαναγυρίσουμε στον ανεπανάληπτο Ρήγα Φεραίο, αλλάζοντας εντελώς αυτά που έχουμε συνηθίσει και μας βόλεψαν για πολλά χρόνια. Και βέβαια αυτό όλο το σκηνικό δεν σημαίνει ότι κανείς πρέπει να απαλλαχτεί από την εθνικότητά του και τον εθνισμό του, από τις αξίες που χαρακτήρισαν την ιδεολογία του και τα πολιτικά του πιστεύω, από την Ορθόδοξή του πίστη, αν είναι Ορθόδοξος και το ιδιαίτερο στίγμα που αυτή φέρει για την Ελλάδα, ούτε από κάθε θρησκεία που αυτός τυχόν εκπροσωπεί. Εκεί κανείς δεν πρέπει να εκχωρήσει ούτε κεραία! Μα, θα μου πείτε, πως μπορεί να γίνει αυτό; Μα με την κβαντική μηχανική ή αν θέλετε με την προσωκρατική φιλοσοφία ή την αποφατική Ορθόδοξη Θεολογία: «Γιατί το ένα ή το άλλο; Και το ένα και το άλλο!».

Δια της μαγείας στην στέρηση ελευθερίας

Γιατί κάποιοι επιθυμούν να γητέψουν, να μαγέψουν με ακαθαρσίες σκέψης την κοινή γνώμη. Να λοιπόν που εδώ θα σταθώ για λίγο στην Σαουδική Αραβία με θαυμασμό. Εκεί όποιος συνειδητά επιθυμεί την καταστροφή κάποιου ή την ποδηγέτηση της ελεύθερης βούλησης με μαύρη μαγεία (αλ-σ’χρ αλ-άσουαντ [السحر الاسود]), τιμωρείται πολύ αυστηρά. Ναι, θαυμάζω αυτό της το μοναδικό παγκόσμιο παράδειγμα, γιατί ακόμα κι αν δεν υπάρχει μαγεία αυτός που ασκεί την τεχνική της καταστροφής της θέλησης, της υγείας, της χαράς του άλλου είναι κακόβουλος άνθρωπος, άσε που μπορεί και να υποβάλλει το θύμα του και να το οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή του. Και μην νομίζεις φίλε μου ότι με αυτό επιθυμώ κάποια γενικευμένα «κυνήγια μαγισσών» που μπορούν να στοχοποιήσουν κάθε διαφορετικό. Αυτά με τρομάζουν όσο τίποτε άλλο. Η Ολλανδία που ανέχεται κάθε θρησκεία, την αθεΐα, την ομοφυλοφιλία, την μπούρκα, το χιτζάμπ, την πολυγαμία, την ελεύθερη συμβίωση, την μονογονεϊκότητα αλλά και την χωρίς μαστροπούς πορνεία, τα coffeeshop αλλά και το ελεύθερο γυμνό με δίδαξε: «Ζήσε εσύ ελεύθερα κι άσε και τους άλλους να ζήσουν επίσης ελεύθερα» (Leef en laat leven).

Όμως αυτό διαφέρει με την επιθυμία σου να θέλεις να κάνεις με μαγεία και δόλο και έναντι αμοιβής κακό σε κάποιον. Γιατί πώς να ζήσει κάποιος ελεύθερα όταν του φαλκιδεύεις την αυτοπροαίρεση προς την Σωτηρία του αλλά και των επιλογών του μέσω της μαγείας (αληθινής ή φανταστικής); Το ξέρετε ότι στην Ελλάδα και σχεδόν σε κάθε λίγα οικοδομικά τετράγωνα λέγεται ότι υπάρχει και ένας γείτονας ή γειτόνισσα που ασκεί τη μαύρη μαγεία;

Εμείς οι Έλληνες που είμαστε ταξιδιάρης λαός δεν είναι κακό να συλλέγουμε από κάθε τόπο (είτε την Ολλανδία είτε τη Σαουδική Αραβία) που πηγαίνουμε αυτό που μας φαίνεται σωστό, όπως οι μέλισσες που πηγαίνουν και συλλέγουν την γύρη από όλα τα ωφέλιμα λουλούδια, ακόμα και τα μακρινά, επικονιάζοντάς τα κι όλας. Χωρίς φυσικά να αποστρεφόμαστε τις κατάδικές μας αξίες χιλιετιών που δυστυχώς οι περισσότεροι ούτε καν τις γνωρίζουμε αφού δεν μας τις διδάσκουν στα σχολειά μας και στα ΜΜΕ. Γιατί και οι μέλισσες πάντα γυρίζουν στις κυψέλες τους, αλλιώς χάνονται για πάντα. Και όποια μέλισσα μπεί σε άλλη κυψέλη θανατώνεται αμέσως. Και χωρίς να γίνω καθόλου θρησκευτικός συγκρητιστής (γιατί αυτήν την κατάσταση την θεωρώ χυδαία και υστερόβουλη αφού οδηγεί όλους τους ανθρώπους σε μία άμορφη σούπα και μεταστρέφει την αλήθεια) θα περάσω στο μακαριστό Ρώσο Ορθόδοξο ησυχαστή πατέρα, Γέροντα Ιωάννη Κριστιάνκιν: «Δεν είναι εύκολο όμως και το καθήκον του πνευματικού τέκνου που καθορίζεται από πολλές απαιτήσεις, από τις οποίες η πιο βασική είναι η αυτοπροαίρεση της σωτηρίας του» λέει. Και πως λοιπόν να επιτραπεί σε κάποιον να επικαλείται συνειδητά αληθινές ή φανταστικές σκοτεινές μεταφυσικές δυνάμεις και να επιδιώκει να καταστείλει και να αλλοιώσει την «αυτοπροαίρεση» κάποιου; Αυτό αποτελεί κυριαρχικά και ένα πολιτικό έγκλημα και όχι μόνον πνευματικό! Και θα έπρεπε να τιμωρείται και στους πολιτικούς που το επιχειρούν τώρα τουλάχιστον σε επίπεδο μαζικών τυφλωτικών αναλύσεων και προπαγάνδας.

Η κοινωνική πρόταση για την Ελλάδα

Τι θα γίνει λοιπόν αύριο σε παγκόσμιο επίπεδο; Ακούς το ένα, ακούς το άλλο και ακούς και για την πιθανότητα ενός Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτά όμως που ακούς στις αναλύσεις να ξέρεις ότι είναι κούφιες προβλέψεις, που στηρίζονται σε παρωχημένες και ανέξοδες γεωπολιτικές δυτικές αναλύσεις. Το σημαντικότερο που μας μένει είναι να μην καταντήσουμε άβουλα κοπάδια που τα οδηγούν σε σφαγή! Να παραμείνουμε Πολίτες, να μην χάσουμε την κριτική μας σκέψη, την ανθρωπιά μας, τις καταλυτικές προαιώνιες αξίες μας από όποιο μετερίζι κι αν βρισκόμαστε, από ότι αυτόβουλα και ας επηρεαζόμαστε! Και το κυριότερο σε αυτές τις συνθήκες κρίσης (τοπικής ή γενικευμένης): Ας αυτοοργανωθούμε στις γειτονιές μας. Ας μην μας πειράξει αν ο γείτονας ή η γειτόνισσά μας έχει υψηλό ή χαμηλό κοινωνικό status, αν ανήκει στην διανόηση ή είναι απολύτως αναλφάβητος(-η), αν μιλάει ή δεν μιλάει ελληνικά, αν είναι Έλληνας πολίτη(ι)ς ή λαθρομετανάστης(-στρια), αν είναι του αναρχικού ή χρυσαυγίτικου χώρου, αν έχει οικονομική επιφάνεια ή είναι πένης, αν ανήκει στους παλιοημερολογίτες ή στην Εκκλησία της Ελλάδας, αν είναι αλλόδοξος(-η) ή αλλόθρησκος(-), αν έχει διαφορετική ιδεολογία ή εθνική καταγωγή. Ας ψάξουμε τις καρδιές των συνανθρώπων μας. Ας αναζητήσουμε τους αληθινά καλούς ανθρώπους (τα άλλα θα τα κρίνει ο Θεός και η ζωή) και ας τρέξουμε μαζί τους να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη, τους πεινώντες, τους διωκόμενους, τους κατάκοιτους, τους ασθενείς, τους χαλασμένους, τους άπορους κλπ. κλπ.!

Γιατί αν έχεις ένα κράτος που κάθεται σαν βράχος επάνω στο κεφάλι σου. Αν έχεις ένα κράτος που άκριτα ακολουθεί τις επιταγές δανειστών τοκογλύφων και ξένων επικυριάρχων και ακολουθεί τα γεωπολιτικά τους και γεωοικονομικά τους συμφέροντα, αντί να ψάχνει να βρει τους φυσικούς φίλους της χώρας και του λαού σου, σε όλες τις περιοχές, σε όλες τις υπερεθνικές συμμαχίες, σε όλες τις χώρες, σε όλες τις θρησκείες, σε όλες τις ιδεολογίες, σε όλες τις σχολές της σκέψης, σε όλους τους πολιτισμούς, σε όλες τις εθνότητες και σε όλους τους λαούς, τότε αυτό το κράτος δεν μπορεί να είναι η πατρίδα σου παρά «Εκείνο Που Κατάκτησε Την Πατρίδα Σου».

Δες τι κάνει το κράτος αυτό που μας κυβερνάει στην Ουκρανία, τη Συρία και το Μαλί!

Στην Ουκρανία δεν υποστηρίζει από τους Ουκρανούς εκείνους που έχουν φιλικές, ιστορικές ή συναισθηματικές σχέσεις με την Ελλάδα αλλά την «ἐπαναστατικῷ δικαίῳ» κυβέρνηση της Ουκρανίας επειδή της το επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν αντιτάσσεται στην ομόδοξη Ρωσία (και ας μην ξεχνάμε και τους Έλληνες της Ουκρανίας και τις επιλογές τους) επειδή θα μπορούσε δήθεν να είναι «μία εχθρική χώρα που πολεμά τα εθνικά μας συμφέροντα» αλλά επειδή της το επιτάσσει η Κομισιόν και το ΝΑΤΟ. Απεναντίας στα περισσότερα από τα εθνικά μας θέματα η Ρωσία λειτουργεί άκρως φιλικά – σχεδόν ταυτιζόμαστε μαζί της – με την πιθανή εξαίρεση του «πρώτου μεταξύ ίσων» για το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ένα ζήτημα άκρως σοβαρό για μας όπου εκεί το εθνικό μας συμφέρον συγκλίνει περισσότερο με αυτό των Δυτικοευρωπαίων και των Αμερικανών. Επίσης δεν είναι δυνατόν στην χάραξη αυτής της εξωτερικής πολιτικής να παραβλέπονται και τα αληθινά εν πολλοίς φιλορωσικά αισθήματα του ελληνικού λαού (80% περίπου)! Τον εκφράζει αυτή η ταύτιση του κράτους του με την Κομισιόν;

Στη Συρία πάλι η κυβέρνησή μας συντάσσεται με την Κομισιόν και τη Δύση που στηρίζουν (και με τα δικά μας λεφτά – λύτρα αίματος αδελφών) τους αποκεφαλιστές και φριχτούς βασανιστές νέφους Αγίων Ελληνορθοδόξων αλλά και άλλων Χριστιανών Μαρτύρων, ανδρών, γυναικών, γέρων και παιδιών, που αρνούνται να αλλαξοπιστήσουν… και όχι με τον Άσαντ και τους Ρώσους που τους προστατεύουν. Και απ’ ότι λέει τουλάχιστον η Wikipedia μόνο μία πολύ μικρή πολιτική ομάδα Ελλήνων οργανωμένα προστατεύει εκεί, μέσα στην Συρία, τους πληττόμενους και μαρτυρικούς Ελληνορθόδοξους πληθυσμούς: ο μικρός και άγνωστος αναρχο-εθνικοσοσιαλιστικός «Μαύρος Κρίνος»!

Ενώ στο Μαλί η θέση μας θα πρέπει να ήταν δίπλα στους Γάλλους που διασώζουν την αρχαία ελληνική γραμματεία του Τιμπουκτού!

Κι αν έχεις κι ένα κράτος, που παρ’ όλο ότι εμφανίζεται ως οικονομικά φιλελεύθερο, δεν τολμάει ούτε καν να εφαρμόσει την καπιταλιστική πολιτική ανάκαμψης που εφάρμοσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ρούζβελτ και σήκωσε την χώρα του και τον λαό του από την νέκρα του μεγάλου κραχ, το 1932, με το λεγόμενο New Deal (Νέο Συμβόλαιο) και τα 3Rs – Relief, Recovery, Reform (κατά το ελληνικότερον 3Α: Ανακούφιση, Ανάκαμψη, Αναμόρφωση) τότε αυτό το κράτος σε μισεί… Σου ασκεί στην κυριολεξία μία «μαύρη Μαγεία» (με ή χωρίς εισαγωγικά), που σου συνθλίβει και, ακόλουθα, σου μεταλλάσσει την αυτοπροαίρεση και η μόνη μας αντίσταση είναι η αγάπη! Από την Καρδία στον Νου! Αλλά και: Από τον Νου στην Καρδία! Και ιδιαίτερα η έμπρακτη κοινωνική αγάπη.

Ωστόσο εδώ επιχειρήσαμε να αναδείξουμε κάποιες άλλες προβλέψεις, που όπως είπαμε, στηρίζονται στο ότι το πολυπολιτισμικό εν τέλει και σε πάρα πολλούς τόπους θα κυριαρχήσει λόγω των μνημών που κουβαλάει και οι οποίες χωρίζουν τους ανθρώπους όχι με βάση την εθνότητα, την θρησκεία ή την γλώσσα αλλά με βάση το συλλογικό και τοπικό ασυνείδητο. Με βάση τα σύμβολα που θα αναρτηθούν από όσους τολμήσουν ή σε όσους επιτραπεί να τα αναρτήσουν. Γιατί η εποχή που έρχεται μπορεί να έχει χαρακτηριστεί ως «Σύγκρουση Πολιτισμών» ή ως «Σύγκρουση Θρησκειών» αλλά εμένα μου φαίνεται ότι περισσότερο θα αποτελεί «Σύγκρουση Συμβόλων».

Αλλά ακόμα και αυτά είναι απλές προβλέψεις και η μόνη πρόβλεψη που μπορεί να κάνει κανείς είναι ότι το μέλλον είναι άδηλο αφού δεν μπορεί να σχεδιαστεί πλέον επάνω σε χάρτες (οικονομικούς, εθνικούς, θρησκευτικούς ή πολιτικούς) και ίσως τελικά βρίσκεται μόνο στην Αγάπη, στα χέρια του Θεού.

Ο μεταπολιτικός Πούτιν προς το παρόν οικοδομεί την νέα μεταπολιτική ηγεμονική πολιτική της Ρωσίας σε 4 άξονες: α) Τις μνήμες της Αγίας Τσαρικής Ρωσικής Αυτοκρατορίας, β) Έναν άξονα των Ορθοδόξων κρατών και λαών, γ) Τις μνήμες της Σοβιετικής Ένωσης και δ) Έναν άξονα των διεθνών Κομμουνιστικών Λενινιστικών και Σταλινικών Κινημάτων.

Τα λάβαρα που υψώθηκαν κατά τους πανηγυρισμούς για την Ένωση της Κριμαίας με την Ρωσία είναι άκρως ενδεικτικά:

• Ο Ορθόδοξος Μάρτυς Τσάρος Νικόλαος,

• Η σημαία του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου,

• Ο Στάλιν,

• Ο Λένιν,

• Η Αυτοκρατορική Ρωσική Σημαία με τον Δικέφαλο Αετό,

• Τα Σφυροδρέπανα και οι Σοβιετικές Κόκκινες Σημαίες,

• Οι Σημαίες της Νέας Ρωσίας,

• Ο Τσε Γκεβάρα,

• ο Μάο (!!!!!),

• η διορατική, απλή, αγράμματη, πάμφτωχη και τυφλή οσιωτάτη Ορθόδοξη Αγία Ματρώνα,

• Η λέξη ΕΣΣΔ (СССР) και

• ανάμεσα τους ως συνδετικός κρίκος ο Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν.

Τίποτα δεν εμφανίστηκε τυχαία! Η νέα Ρωσία χαράζει τις νέες αξίες και συμμαχίες της και ίσως ο σουρεαλιστικός καιρός που ο Αυτοκρατορικός Δικέφαλος Αετός και το Σφυροδρέπανο θα κυματίζουν ενωμένα στην τρίχρωμη (λευκή, μπλέ και κόκκινη) σημαία με τον χιαστό γαλανό Σταυρό του Αποστόλου Ανδρέα δεν θα είναι καθόλου μακριά…

Πως άραγε βλέπουν λοιπόν οι Ρώσοι τα πολιτικοθρησκευτικά πράγματα στην Ελλάδα; και ποιοι λοιπόν είναι οι κατ’ αυτούς οι βασικοί φιλορωσικοί παράγοντες στην Ελλάδα;

Αναμφίβολα τα στρατόπεδα δείχνουν πλέον να ξεκαθαρίζουν. Από πάνω προς τα κάτω και από αριστερά προς τα δεξιά:

• Η Χρυσή Αυγή έχει πλέον αρχίσει να μεταλλάσσεται από μία ακραιφνώς νεοναζιστική και αντισημιτική μικρή ομάδα της δεκαετίας του ’80 σε ένα πάντα αντισιωνιστικό αλλά καθαρά ακροδεξιό, εθνοκεντρικό και βυζαντινοκεντρικό κινηματικό σχηματισμό με φιλορωσικό προσανατολισμό. Μετασχηματίζεται σε ένα κόμμα που βαδίζει πλέον στα οργανωτικά και γεωπολιτικά χνάρια της Χεζμπολάχ με την οποία και συμμαχεί στη Συρία και υπέρ του Άσαντ. Παρ’ ότι διατηρεί ακόμα τις συμμαχίες της με τους παλαιούς Ευρωπαϊκούς ομοϊδεάτες της η φιλορωσική της πολιτική αρχίζει να δημιουργεί ένα σταδιακό χάσμα με αυτούς χωρίς πάντως να κόβονται και οι όποιες γέφυρες μαζί τους. Η αντικομουνιστική και αντισταλινική της ιδεολογία σχεδόν αντιφάσκει πλέον με την συμπόρευσή της με τη μεταπολιτική πορεία της Ρωσίας του Πούτιν. Το «Russia Today», που εκφράζει την πολιτική του Πούτιν, την προβάλλει συνεχώς. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον από τους περισσότερο ένθερμους υποστηρικτές της Ρωσίας στην Ελλάδα.

• Το ΚΚΕ (στη φωτό τα γραφεία του στον Περισσό) μπορεί στον επίσημο ιδεολογικό του λόγο να καταχωρεί τη νέα Ρωσσία στις «ιμπεριαλιστικές δυνάμεις» αλλά ο γεωπολιτικός του σχεδιασμός ταυτίζεται πλέον και αναφανδόν με τον αντίστοιχο της Ρωσίας του Πούτιν. Μιας Ρωσίας που δεν διστάζει δίπλα στις εικόνες του Τσάρου και στην Αυτοκρατορική Σημαία της Αγίας Ρωσίας να ξανασηκώνει τα Κομμουνιστικά λάβαρα, το Σφυροδρέπανα και τα πορτραίτα και τις προτομές του Λένιν, του Στάλιν και των εκλιπόντων Σοβιετικών και ξένων Κομμουνιστών ηγετών. Οι Ρώσοι χρειάζονται το ΚΚΕ στην Ελλάδα, πάντα ανόθευτο και σταλινίζον, γιατί αυτοί που θα σηκώνουν στην Ελλάδα τα Κομουνιστικά σύμβολα θα είναι για τη νέα Ρωσία απολύτως απαραίτητοι σύμμαχοι.

• Ο Γιώργος Καρατζαφέρης (στη φωτό με το λευκό περιστέρι που κάθησε στο κεφάλι του τα Θεοφάνεια του 2004, στην Κωνσταντινούπολη), παρ’ όλες τις αληθινές φιλίες του με το Ισραήλ και την σθεναρή, αμετακίνητη και σταθερή του υποστήριξη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, συμπαρατάχτηκε με επιφυλάξεις μεν αλλά ηπίως με τη ρωσική πολιτική στην Κύπρο, Κριμαία, Αιγαίο και Συρία και τιμά τα Βυζαντινά σύμβολα και μνήμες αλλά και την Ορθόδοξη παράδοση, σύμβολα απαραίτητα στη νέα Ρωσική πολιτική. Αποτελεί πλέον έναν πολύτιμο, μετριοπαθή μεν και νεοφιλελεύθερο, αλλά ουσιαστικό σύμμαχο της Ρωσίας στην Ελλάδα.

• Οι Ρώσοι δεν ξεχνούν ότι ο Κώστας Καραμανλής παρ’ ότι δεν έπαψε ποτέ να είναι ευρωπαϊστής και φιλοαμερικανός αλλά και υπερασπίστηκε ακραιφνώς τα συμφέροντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στοχοποιήθηκε και ως πρόσωπο και ως πολιτικός (με κίνδυνο της προσωπικής του ζωής) για τα φιλορωσικά (αλλά και φιλοκινεζικά και φιλοαραβικά) του πρωτοφανή ανοίγματα στην Ελληνική εξωτερική πολιτική και το αδιανόητο βέτο του στο ΝΑΤΟ! Μπορεί να μην τα κατάφερε τελικά (σχεδιασμός ελληνορωσικών αγωγών, συμπαραγωγής ελληνορωσικών οπλικών συστημάτων στα Ουράλια κλπ.) αλλά άφησε μόνιμες υποθήκες για τους επόμενους Έλληνες ηγέτες. Δεν το ξεχνούν ποτέ αυτό. Του χρωστούν, δεν τους χρωστάει!

• Ο ηγούμενος του Βατοπαιδίου Εφραίμ μπορεί να στηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως «πρώτο μεταξύ ίσων» στην Οικουμενική Ορθοδοξία και να επηρεάζει και να επηρεάζεται από τον Κάρολο της Αγγλίας ( στην φωτό μαζί του) (που λέγεται ότι είναι και κρυφό του πνευματικοπαίδι, λόγω του Έλληνα πατέρα του και συζύγου της βασίλισσας μητέρας του) αλλά αποτελεί και έναν από τους πνευματικούς καθοδηγητές του Πούτιν (στην φωτό μαζί του) που τον βοήθησε πολύ στην ελληνορωσική προσέγγιση και πολεμήθηκε ακριβώς γι’ αυτό. Ποιος είπε άλλωστε ότι οι Ρώσοι δεν θα ήθελαν μία αξιόπιστη γέφυρα με τον ευρωσκεπτικιστικό Βρετανικό Αυτοκρατορικό Οίκο αλλά και μία γέφυρα με τους πολιτικούς και την Εκκλησία στην Κύπρο;

• Οι Παλαιοημερολογίτες (στην πάνω φωτό από πορεία τους εναντίον των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και στην κάτω φωτό μοναχός με το λάβαρο της στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου, το πνευματικό τους κέντρο) αποτελούν μία αφανή μεν, αλλά πολύ δυναμική δε, δύναμη στην Ελλάδα. Οι δεσμοί τους με την Ρωσική Ορθόδοξη πνευματικότητα είναι αναμφίβολοι αλλά και η σύγκρουσή τους με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που το καταγγέλλουν ως «οικουμενιστικό» ευνοοεί τα σχέδια της Ρωσίας για την «Τρίτη Ρώμη»!

Οι νέες παγκόσμιες εξελίξεις και η σθεναρή και άμεση πλέον υπεράσπιση των συμμάχων της από την Ρωσία: στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ουκρανία, πιθανότατα προαναγγέλλουν ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των νέων διεθνών κέντρων ισχύος θα επεκταθεί και στο εσωτερικό της Ελλάδας, οπότε μπορεί να θεωρηθεί ότι όποιος χτυπάει πλέον θεμιτά ή αθέμιτα τους πιο πάνω αναφερόμενους θα είναι σαν να μαχαιρώνει την ίδια τη Ρωσία και τον Πούτιν. Και ίσως οι Ρώσοι να μην αφήσουν πλέον κάτι τέτοιο αναπάντητο.

Λίγοι γνωρίζουν ότι τα αριστερά και ακροαριστερά κινήματα αποτελούν μερικούς μόνο από τους δυνητικούς συμμάχους της Ελλάδας στο εξωτερικό λόγω του αντιμνημονιακού κινήματος στην Ελλάδα, της εξέγερσης για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και των Κινημάτων των Αγανακτισμένων, των Καταλήψεων, του «Δεν πληρώνω» και της «Άμεσης Δημοκρατίας» καθώς και λόγω της αντίστασης στην πολιτική του ΔΝΤ και της παγκόσμιας επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα:

Από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω:

• Το παγκόσμιο αντιεξουσιαστικό Κίνημα

• Οι αναρχικές συλλογικότητες της Ευρώπης, Τουρκίας, ΗΠΑ, Ισραήλ κλπ.

• Τα μαρξιστικά, λενινιστικά, σταλινικά και μαοϊκά κινήματα και καθεστώτα σε όλον τον κόσμο

• Το παγκόσμιο Τροτσκιστικό Κίνημα

• Το Κίνημα των Ζαπατίστας και του Σαμπκομαντάντε Μάρκος στο Μεξικό

• Το ιταλικό αγροτικό Αναρχοφασιστικό Κίνημα των  Forconi

• Τα παγκόσμια Κινήματα Κοινωνικής Κριτικής

• Τα Κινήματα της Άμεσης Δημοκρατίας (στην φωτό από τα αριστερά προς τα δεξιά)

Σφαγές Αθώων:  Τα θύματα εδώ είναι όλοι άμαχοι και αποδεδειγμένα αθώα! Και αναφερόμαστε στο σήμερα.

Από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω:

Πάνω

• Γενοκτονία των Μουσουλμάνων της Βιρμανίας από Βουδδιστές

• Χωρικοί Μουσουλμάνοι της Υεμένης από βομβαρδισμό Αμερικανών Χριστιανών

• Μουσουλμάνοι Παλαιστίνιοι της Γάζας από βομβαρδισμό Ισραηλινών

• Απανθρακωμένοι Χριστιανοί Προτεστάντες μαθητές από Ισλαμιστές της Μπόκο Χαράμ στην Νιγηρία

• Σφαγιασθέντες εκκλησιαζόμενοι Χριστιανοί Κόπτες της Αιγύπτου από Σαλαφιστές

• Εκτελεσμένοι Ισμαηλίτες Μουσουλμάνοι της Κένυας από Σαλαφιστές Μουσουλμάνους της Σομαλίας

• Αποκεφαλισμένη 16χρονη Χριστιανή από Ισλαμιστές του Σουλαβέζι στην Ινδονησία

• Δολοφονημένοι Βουδδιστές της Ταϋλάνδης από Ισλαμιστές αντάρτες

• Σφαγιασθέντες Σουννίτες Μουσουλμάνοι της Συρίας από Σιίτες Μουσουλμάνους

• Αλαουίτες και Σιίτες Μουσουλμάνοι της Συρίας αποκεφαλισμένοι από Ουαχαβίτες Μουσουλμάνους

• Σφαγιασθέντες Ουαχαβίτες Μουσουλμάνοι χωρικοί του Αφγανιστάν δολοφονημένοι από Αμερικανούς Χριστιανούς

• Σιίτες και Σουννίτες Μουσουλμάνοι του Πακιστάν σφαγμένοι από Ουαχαβίτες Ταλιμπάν

• Σαλαφιστής Μουσουλμάνος γέρος Τουαρέγκ του Μαλί υπό θανάτωση από «μετριοπαθή» μαύρο Μουσουλμάνο του Νότιου Μαλί

• Τελετουργικοί αποκεφαλισμοί Λατινοκαθολικών ιερέων στη Συρία από Σαλαφιστές Μουσουλμάνους

• Ελληνοκαθολικά παιδάκια που εκτελέστηκαν από φανατικούς Σαλαφιστές στη Συρία

• Σιίτες Μουσουλμάνοι του Πακιστάν σφαγιασθέντες σε συστηματική γενοκτονία από φανατικούς Σουννίτες Ισλαμιστές

• Ελληνορθόδοξοι (Ρουμ Ορτοντόξ) που σφαγιάστηκαν μαζικά στο χωριό Ασάντ της Συρίας από φανατικούς Ισλαμιστές

• Οικογένεια Ορθόδοξων Ιουδαίων έποικων του Ιταμάρ στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης που σφαγιάστηκαν την ώρα του ύπνου από φανατικούς Παλαιστίνιους Ισλαμιστές

• Σουνίτες της Συρίας που σφαγιάστηκαν από Αλαουίτες

• Σιίτες και μετριοπαθείς Σουνίτες της Συρίας που σφαγιάσθηκαν από Σαλαφιστές

• Σιίτες και Σουφικοί Σουνίτες σφαγιασθέντες από Ουαχαβίτες στο Αφγανιστάν

• Ο Παλαιοημερολογίτης της Ελλάδας (ΓΟΧ) Μάρκος, την ώρα που σφαγιάζεται στην Τυνησία από φανατικούς Ισλαμιστές.

Κάτω

• Μη Βίαιοι Παραδοσιακοί Άμις της Αμερικής που τα παιδιά τους εκτελέστηκαν από «παρανοϊκό» Αμερικανό που ήθελε να «εκδικηθεί τον Θεό»

• Παπούα ανιμιστές μαζικά δολοφονημένοι από Ινδονήσιους (Μουσουλμάνους κατά πλειοψηφία και Βουδδιστές κατά μειοψηφία)

• Πυγμαίοι ανιμιστές του Κονγκό που … τρώγονται τελετουργικά από ακραίους άλλων πίστεων επειδή δεν θεωρούνται άνθρωποι και η «πίστη τους μεταφέρει μαγικές δυνάμεις»

• Ιθαγενείς παραδοσιακών πίστεων του Περού που δολοφονήθηκαν μαζικά από Καθολικούς παραστρατιωτικούς

• Λευκή Χριστιανή Νοτιοαφρικανή Μπόερ που βιάστηκε και δολοφονήθηκε σε ένα μεγάλο κύμα ατομικών σφαγών λευκών από μαύρους άλλων πίστεων (Οι Μπόερς στις Εκκλησίες τους συνήθως δεν αποδέχονται μαύρους)

• Γιανομάμι ανιμιστές του Αμαζονίου που θανατώνονται από Καθολικούς παραστρατιωτικούς

Η Ελλάδα σιωπά σε όλα αυτά ακόμα και όταν αφορούν Ελληνορθόδοξους, Ελληνοκαθολικούς και Παλαιοημερολογίτες ή Ελληνόφωνους Σουνίτες … και Ελληνογενείς Ουαχαβίτες. Άραγε συμμετέχει και στην χρηματοδότηση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ κάποιων από τους «απελευθερωτές» δολοφόνους; Πάντως για να μην ξεχνάμε και την μαύρη αλήθεια πριν από 10 με 20 χρόνια στα Βαλκάνια και στην τέως Σοβιετική Ένωση υπεύθυνοι φρικτών σφαγιασμών αθώων ήσαν και Ορθόδοξοι και Μουσουλμάνοι και Ρωμαιοκαθολικοί! Και για μην δίδουμε συγχωροχάρτια πουθενά οι αδίκως σφαγιασθέντες από τους Νεοπαγανιστές Ναζί και τους Άθεους (Διαφωτιστές, Νεότουρκους, Κομμουνιστές, κλπ.) από τον 18ο μέχρι τον 21ο αι. είναι πολλά εκατομμύρια περισσότεροι από όλους τους σφαγιασθέντες στο όνομα του… Θεού σε όλες τις εποχές!  Οι σημερινές μαζικές σφαγές στις φωτογραφίες αυτές (που αποκρύπτονται σχεδόν εντελώς από τα παγκόσμια ΜΜΕ, ενώ η τραγική εκτέλεση κάποιου πολιτικού στην Βόρεια Κορέα γίνεται πάντα παγκόσμια είδηση) έχουν ενίοτε καθαρά ρατσιστικά κριτήρια αλλά η πίστη των θυμάτων αποτελεί την συνήθη δικαιολογία. Ενώ απολύτως εκπληκτική ήταν η αντίδραση των Άμις (θυμηθείτε τους από την ταινία «Μάρτυρας Εγκλήματος» με τον Χάρισον Φορντ) που έτρεξαν να συμπαρασταθούν και στην γυναίκα του δολοφόνου των… παιδιών τους τονίζοντας ότι ως «Χριστιανοί δεν έχουν δικαίωμα σε κατάκριση». Στον κόσμο που έρχεται οι σφαγές λόγω πίστης ίσως αποτελέσουν ένα, καλά κρυμμένο από τα ΜΜΕ, μυστικό όπλο αποπροσανατολισμού (για να φανατίζονται θρησκευτικά οι μάζες) και επιβολής δύναμης (για να χρησιμοποιούνται ευκολότερα οι άνθρωποι)! Και ο μόνος τρόπος να το εξουδετερώσουμε είναι να το προβάλλουμε μαζικά. Η επιγραφή ενός αναρχοπασιφιστή πάντως στο πεζοδρόμιο στην φωτό κάτω δεξιά λέει στα Ισπανικά: «Για ένα πρόσωπο μη βίαιο όλος ο κόσμος είναι μία οικογένεια».

1. לֹא תִּרְצָח – Μην σκοτώσεις: «Τορά, Έξοδος 20:13″

2. ΦΟΝΟΥ ΑΠΕΧΟΥ – Να απέχεις από φόνο: «Δελφικά Παραγγέλματα»

 3. पाणातिपाता वेरमणी सिक्खापदं समादियामी – Αναλαμβάνω τον παιδευτικό όρο να απέχω από δολοφονίες: «Pañca-sīlāni,  Πέντε παραγγέλματα – Πέντε αρχές του Βουδδισμού, Πρώτη αρχή»

4. ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς – Εγώ λοιπόν σας λέω, να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευλογείτε αυτούς που σας καταρώνται, να κάνετε το καλό σε όσους σας μισούν, και να προσεύχεστε για όσους σας ταλαιπωρούν και σας καταδιώκουν: «Καινή Διαθήκη, Κατά Ματθαίον ε’, 44-45″

5.  فَلاَ تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا  – Λοιπόν εσείς να μην βιάζεστε να τους τιμωρήσετε (τους απίστους). Εμείς προσωπικά (ο Αλλάχ) μετράμε τις μέρες τους: «Κοράνιο, Σούρα Μαριάμ, 84″

Ποια μπορεί να είναι η στάση ενός Έλληνα Ορθόδοξου στα σημερινά γεγονότα!

Ένας Ορθόδοξος Έλληνας Χριστιανός λαϊκός αδελφός που δεν θέλει να ακουστεί το όνομά του και που πήγε κάμποσες φορές σε Ορθόδοξα προσκυνήματα κι εδώ κι έξω, έλεγε με απλοϊκότητα αφού συμβουλεύτηκε πρώτα τον πνευματικό του που ενέκρινε τα λόγια του: «Τώρα αυτά τα ακούω από άλλους αδελφούς και τα σκέφτομαι και προσωπικά: Τώρα που έρχονται παράξενοι καιροί και που όλοι θα πρέπει να διαλέγουν ή το ένα ή το άλλο, να κολλάνε δηλαδή με το ένα και να πολεμούν ενάντια σ’ αυτό που το εχθρεύεται, εμείς πρέπει νάχουμε πολύ μυαλό και μεγάλη καρδιά και να μην πέσουμε σ’ αυτήν την παγίδα! Αφού ξέρουμε ότι όλοι μας μπορεί να βουλιάξουμε στην πτώση, και οι μικροί-μικροί και οι Μεγάλοι-«Μεγάαλοι»! Με αυτήν την σειρά λοιπόν:

α) Να στηρίζουμε με ζήλο το πρωτόθρονο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τον Παναγιώτατο Βαρθολομαίο (φωτο 1), να προσευχόμαστε συνέχεια να τον φωτίζει και να του δίνει δύναμη ο Θεός γιατί το κληρονόμησε απ’ τον Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα και από τους Έλληνες και σε μας πρέπει να μείνει. Αφήνεις εσύ το ορυχείο του ανείδωτου σε λάμψη χρυσαφιού που κληρονόμησες από τους δικούς σου; μοίραζε απ’ το χρυσάφι σε όλους αλλά την μάνα αυτού του χρυσαφιού δεν την πουλάς ούτε την πετάς ποτέ.

β) Αφού ο Πούτιν (φωτό 2) διάλεξε τον βαρύ σταυρό να ξαναδυναμώσει και να σηκώσει την πίστη μας σ’ όλον τον κόσμο και να συγκρουστεί με τα τριβόλια, δηλαδή αυτούς που βασανίζουν τους λαούς για να τους κλέβουν το βιός, να τον στηρίζεις όσο μπορείς, μαζί με τους Ρώσους του, και να προσεύχεσαι γι’ αυτόν να τον φωτίζει ο Θεός επάνω στο σωστό μπας και πέσει σε καμμιά πλάνη. Κάνε γι’ αυτόν κάποτε -κι αν μπορείς και καθημερινά- κομποσχοίνι στο όνομα «Βλαδίμηρος».

γ) Να προσεύχεσαι για την Ελλάδα μας, τα Ελληνικά Πατριαρχεία και τις Ελληνικές Αρχιεπισκοπές και τους Αγίους Τόπους μας κι ύστερα γι’ όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες σ’ όλον τον κόσμο, κι άντε (ο Θεός να με συγχωρνά) και να βάζεις μέσα στην προσευχή σου ακόμα και τους σχισματικούς Ορθοδόξους για να είμαστε όλοι Ένα Σώμα Χριστού.

δ) Να προσεύχεσαι για όλους τους Ορθοδόξους -κλήρο και λαό- και να αγωνίζεσαι γι’ αυτούς, γιατί δεν έχει μόνο Έλληνες και Ρώσους και Σέρβους και Παλαιστίνιους αδελφούς αλλά και Αμερικανούς και Ευρωπαίους και Αλβανούς και Βούλγαρους και Ρουμάνους και Γεωργιανούς και Ουκρανούς κι Αφρικανούς (μαύρους και μελαψούς κι ακόμα και κατάμαυρους) και Ασιάτες (ακόμα και κίτρινους) και Άραβες αλλά και Κρυπτοχριστιανούς (ή και φανερούς) Τούρκους και Εβραίους, και μπορεί τούτοι όλοι εδώ να πρέπει να σκοτωθούνε αναμεταξύ τους. Να τους φυλάει όλους η Παναγία! και ειδικά τους Σύρους Χριστιανούς πούναι όλοι υποψήφιοι μάρτυρες.

ε) Ύστερα να προσεύχεσαι για όλους τους Έλληνες (κι αυτούς που δεν είναι Ορθόδοξοι) αλλά κι αυτούς τους ξένους που ζουν αναμεταξύ μας και να στηρίζεις τους συνανθρώπους σου όσο μπορείς που βρίσκονται σε ανάγκη. Αλλά να προσεύχεσαι ακόμα και για τους φουκαράδες τους πολιτικούς, γιατί ανάμεσά τους έχει και καμπόσους που έχουνε πνευματικό πατέρα, όπως έχει ο Παπαθεμελής πούναι της Εκκλησίας, (αλλά θαρρώ κι ο Σαμαράς και ο Καμμένος κι η Κανέλη κι άλλοι που δεν το ξέρουμε κι ας είναι κάποιοι κι ανεπρόκοποι).

στ) Να προσεύχεσαι (και να χαίρεσαι) και για όλους τους άλλους, στον κόσμο ολάκερο, που αγαπάνε την Ορθοδοξία ή την Ελλάδα (πες ή την αρχαία ή το Βυζάντιο ή και τη νέα) ή τον λαό μας,  και τα ελληνικά, κι ας είναι ολότελα ξένοι κι ας μην είναι και δικοί μας και ας μην τα καταλαβαίνουν όλα αυτά καλά, ότι πίστη κι ας έχουν ή δεν έχουν κι όποια κόμματα και οργανώσεις και ας στηρίζουν και που ξέρεις από αυτά μπορεί να γίνουν και καμιανοί και δικοί μας. Αλλά και υπέρ οικογενείας, φίλων (άντε και εχθρών), βαφτισιμιών και νονών, συγγενών, ευεργετών και όσων προσεύχονται  για εμάς.

ζ) Τέλος να προσεύχεσαι υπέρ ειρήνης του Σύμπαντος Κόσμου. Αλλά στην προσκομιδή να προσεύχεσαι μόνο για τους Ορθοδόξους πούχουν κοινωνία με την Εκκλησία σου. Για όλους τους άλλους με την ίδια θέρμη αλλά ιδιωτικά και ας ανάβεις και κεράκια». Και όταν κάποιοι τον ρωτούσανε δειλά-δειλά: «Κι αν αυτοί οι Μεγάλοι κάνουν μεγάλα λάθη;» ο αδελφός απαντούσε κάπως έτσι: «Αυτά δεν είναι δική μας δουλειά, αλλά δική τους και του Θεού (πες, τέλος πάντων ότι μπορείς να τους κρίνεις, να τους ελέγχεις, πες με ζήλο, αλλά δεν μπορείς να πέσεις και σε κατάκριση), όλοι μπορεί να σκοντάψουμε, δύσκολο είναι; Να προσεύχεστε να γυρίζει ο Θεός τα λάθη τους σε Καλό!» και τόνιζε «και να μην ξεχνάτε και τα Υπέρ Αναπαύσεως!».

ΠΗΓΕΣ: 21 Μαΐου 2014,

1) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461868062369

2)  https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461886557369

3)  https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461889567369

4) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461891472369

5) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461892872369

6) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461893937369

7) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461907237369

8) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461909397369

9) https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/…BF/10152461914797369

10)  https://www.facebook.com/notes/georgios-alexandrou/82…/10152461920372369

UP DATE: Σήμερα 29-12-2014 έφυγε από τη ζωή αυτή ο αγαπημένος φίλος και αδελφό Γιώργος Αλεξάνδρου. Στη μνήμη του προσθέτω αυτή τη σημείωση… Εις τόπο χλοερό αγαπημένε Γιώργο…

αποικία ορεινών μανιταριών