Τα χρήματα των πυροπαθών

Ηταν τότε που η Πελοπόννησος, απ’ άκρη σ’ άκρη, είχε λαμπαδιάσει και η χαριέστατη Ηλεία ενταφίαζε τις δεκάδες των νεκρών της, έγλειφε τα εγκαύματα και τις πληγές της και ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια να ξανακάνει κατοικήσιμα τα πυρπολημένα χωριά της.
Ηταν τότε που οι δορυφόροι κατέγραφαν τους καπνούς της απίστευτης πυρκαγιάς να διασχίζουν τη Μεσόγειο και να φτάνουν μέχρι την Τουρκία και που οι εγκυρότερες εφημερίδες του κόσμου δημοσίευαν τις...
ανατριχιαστικές εκείνες φωτογραφίες των δορυφόρων.
Ηταν τότε που οι φλόγες δεν σεβάστηκαν ούτε την Αρχαία Ολυμπία, ούτε την ιερή Αλτι, εισέβαλαν στον χώρο της και κατέκαψαν γιγαντιαία δέντρα, δεμένα με το περιβάλλον, που έδιναν – ως στοιχεία της αρχιτεκτονικής της περιοχής – θεσπέσιο μεγαλείο στις ιστορικές μνήμες και στα ιστορικά λείψανά τους...
Ηταν πενήντα, περίπου, μήνες πριν. Τον Αύγουστο του 2007.
Τότε ακριβώς ανοίχθηκε ένας τραπεζικός λογαριασμός στον οποίο κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα θα μπορούσε να καταθέσει από το περίσσευμα ή το υστέρημά του ένα ποσό, προκειμένου να ανασυγκροτηθεί η καμένη Ηλεία, να παραμείνουν οι –όσοι – νέοι στον τόπο τους και να δείξουμε ως χώρα και κοινωνία την αλληλεγγύη μας σε αναξιοπαθούντες συντοπίτες μας.
Ξοδεύτηκε τα δύο πρώτα χρόνια ένα μέρος των χρημάτων εκείνων και τα υπόλοιπα (περισσότερα από τα μισά) ανέμεναν να ξεπεραστούν γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ώστε να διατεθούν και αυτά για τον σκοπό που συγκεντρώθηκαν.
Τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν, πια!
Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου τα έκλεψε από τους πυροπαθείς της Ηλείας και τα έδωσε ή για να κλείσει κάποια «μαύρη τρύπα» του Προϋπολογισμού ή για να πληρώσει κάποια κατεπείγουσα ανάγκη ή για να συμπληρώσει κάποια δόση που χρωστούσε ή για άλλους αλλότριους σκοπούς – γράφοντας τους πυρόπληκτους χωρικούς στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, βγαίνουν τώρα οι χορηγοί εκείνου του τραπεζικού λογαριασμού και ζητούν πίσω τα χρήματά τους. Και καμιά σημασία δεν έχει αν ο Αλφα έδωσε δεκάδες εκατομμύρια, ο Βήτα λίγα χιλιάρικα, ο Γάμμα ορισμένα κατοστάρικα, ο Δέλτα λίγα δεκάρικα και ο Χι πέντε ή δέκα ευρώ.
Σημασία έχει ότι δεν πήγαν στον σκοπό για τον οποίο τα έδωσαν οι χορηγοί τους. Σημασία έχει ότι τα στέρησαν από τους πυρόπληκτους και τα διέθεσαν στα αδηφάγα δημόσια οικονομικά. Σημασία έχει ότι, για μια ακόμη φορά, θυσιάστηκαν οι άνθρωποι στη λογική των αριθμών. Σημασία έχει ότι ο οβολός της χήρας έφυγε για τις απύθμενες τσέπες τραπεζιτών ή τρωκτικών...
Και να σκεφθεί κανείς ότι, όταν ο κ. Μολυβιάτης, που διαχειριζόταν αρχικά τα χρήματα των πυροπαθών, έκανε τον πρώτο απολογισμό, – άνθρωποι της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ έκαναν βαρύτατους υπαινιγμούς εις βάρος του, – επειδή δεν είχε ολοκληρώσει τη διάθεσή τους...
Κι ύστερα λέμε γιατί λιγόστεψαν στις μέρες μας οι εθνικοί και κοινωνικοί ευεργέτες! Σε ποιους να δώσουν τα χρήματά τους όταν υπάρχει παρόμοια διαχείριση;
Χρήστος Θεοχαράτος