Το κείμενο προέρχεται από πρώην εργαζόμενο στους σταύλους του Π.Κ.Το άτομο-"εκδότης", που εύστοχα περιγράφει, φιλοξενείται ακόμη στο χαζοκούτι, όπου συνδιαλέγεται με άλλους ομοειδείς τενεκέδες...That's life (style)!
Για όσους τυχόν δεν ξέρουνε τον «βίο και την πολιτεία» του μεγαλύτερου «ξαγάνωτου τενεκέ» (για να θυμηθούμε τον αείμνηστο Ευ. Γιαννόπουλο), που κυριολεκτικά υπαγόρευσε και επέβαλε στη νεολαία μας τις αξίες του άκοπου πλουτισμού, του χαβαλέ, του ακριβού αυτοκινήτου, της γκόμενας, της επίδειξης και «ολίγης» από ναρκωτικά, οδηγώντας τη.....
στην καταστροφή!
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ΛΑΜΟΓΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ
99. ένας αριθμός που έγινε μόδα.
Ένας αριθμός που κάποιους τους φοβίζει και κάποιους άλλους τους κάνει να αισθάνονται ανακούφιση. Για τον Πέτρο της διπλανής πόρτας ή αλλιώς τον Πέτρο που έκανε το lifestyle της Μυκόνου τρόπο ζωής μάλλον είναι ανακούφιση αφού πατώντας πάνω στα καλοφτιαγμένα παραθυράκια του νόμου, δεν θα χρειαστεί να δώσει τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που χρωστάει σε φωτογράφους, δημοσιογράφους, διαφημιστές.
Όλα ξεκίνησαν το 1987, τότε που ο μικρός Βολιώτης βρέθηκε στην Αθήνα και έχοντας γερές πλάτες έφτιαξε ένα ανατρεπτικό -για την εποχή- περιοδικό. Το ΚΛΙΚ. Για πρώτη φορά βρίσκεται στη θέση του διευθυντή, για πρώτη φορά συναντά την επιτυχία και ο μαγικός κόσμος των media άνοιξε τις αγκάλες του για εκείνον. Στο πλάι του βρισκόταν ο Άρης Τερζόπουλος. Μαζί απογείωσαν το «Κλικ» και ο Πέτρος έμαθε τι θα πει «καλή ζωή».
Λίγα χρόνια μετά στη ζωή του εμφανίστηκαν ο Πάνος Μαρινόπουλος και ο ιδιοκτήτης κατασκευαστικής, Δάκης Ιωάννου. Μαζί οι τρεις τους ίδρυσαν την ΙΜΑΚΟ το 1993 και από εκεί που ο Πέτρος ήταν απλά ένας εκδότης ενός επιτυχημένου περιοδικού, όπου έδειχνε κώλους και βυζιά, κατέληξε να είναι συνιδρυτής ενός από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους με τίτλους περιοδικών που έκανα πάταγο. «Nitro», «Mirror», «Down Town» αλλά και ξένοι τίτλοι που αγοράστηκαν έναντι αδράς αμοιβής όπως το «Esquire» και το «ΟΚ!». Ο Κωστόπουλος αισθάνεται σαν τον Μήδα, το επίπεδο ζωής του αλλάζει και το high life γίνεται καθημερινότητα του. Ο κόσμος τον λατρεύει και τον θαυμάζει. Το απλό παιδί της ελληνικής επαρχίας από μια ταπεινή οικογένεια του μόχθου, η οποία δύσκολα τα έφερνε βόλτα έγινε ο μεγιστάνας του lifestyle που παίρνει μικρά ονόματα και τα αναγάγει στο talk of the town. Μεγάλα parties με δευτεροκλασάτες ψευτο-celebrities που δημιούργησε ο ίδιος μέσα από τα περιοδικά του, βόλτες στα πελάγη με τα πανάκριβα φουσκωτά του, εξώφυλλα αλά James Dean και τα πούρα αποτελούν πλέον τρόπο ζωής.
Μόλις η ΙΜΑΚΟ ανεβαίνει στην κορυφή, εξαγοράζει τις μετοχές του Μαρινόπουλου και του Ιωάννου και γίνεται ο απόλυτος εκδότης. Απλώνει τα πλοκάμια του στο ραδιόφωνο και στο ίντερνετ και πλασάρεται ως το «καλό και άνετο αφεντικό».και στην αρχή τα καταφέρνει. Στελεχώνει την εταιρεία με δικά του άτομα, που αγαπάνε την δουλειά και παλεύουν να ανεβάσουν ακόμα πιο πολύ τις πωλήσεις της ΙΜΑΚΟ. Η εταιρεία εισάγεται στο Χρηματιστήριο, οι πωλήσεις των περιοδικών της εταιρείας καλπάζουν και ο Κωστόπουλος είναι και με τη βούλα μέχρι το 2002 ο βασιλιάς του lifestyle.
Δημιουργεί την ψευδαίσθηση στο αγοραστικό κοινό πως έχει ανάγκη να μάθει ποιος βγαίνει με ποιον, τι φοράει η κυρία του κυρίου, που πήγε ο τάδε τραγουδιστής διακοπές με την παράνομη σχέση του και ο κόσμος τσιμπάει. Φτιάχνει έναν κόσμο μέσα στην γκλαμουριά, τον περικλείει μέσα σε μία φούσκα ώστε να φαντάζει άπιαστος και γυαλιστερός και ωθεί τον κόσμο να αγοράζει με μανία τα περιοδικά του και αναμένει την επόμενη επιχειρηματική κίνηση του αυτοδημιούργητου Βολιώτη.
Ωστόσο, η «πτώση» δεν άργησε να έρθει. Ο Πέτρος έκανε μεγάλα ανοίγματα με γνώμονα την ματαιοδοξία του να μπορέσει να εξαπλωθεί στον χώρο και να μονοπωλήσει κατατροπώνοντας τους αντιπάλους. Η ακριβή ζωή σε συνδυασμό με τα υπέρογκα δάνεια που πήρε -με την βοήθεια και ανοχή των τραπεζικών ιδρυμάτων αλλά κυρίως των καλών γνωριμιών του-για να δώσει ανάσες στην IMAKO φαίνεται ότι ήταν το τίμημα της προηγούμενης επιτυχίας. Οι κυκλοφορίες των περιοδικών της IMAKO κατρακύλησαν, το ρευστό τελείωσε και η αίγλη ξεθώριασε. Αυλικοί που ήταν γύρω του, όταν άρχισαν να βλέπουν την κατρακύλα της εταιρίας λάκισαν και αποχώρησαν και όσοι έμεναν έσφιγγαν τα δόντια και περίμεναν πότε θα διορθωθεί η κατάσταση. Πλέον οι μόνιμοι συνεργάτες του μισθολογίου μειώθηκαν δραματικά και τις θέσεις τους πήραν τα «μπλοκάκια». Νέα, απαίδευτα παιδιά , χωρίς απαιτήσεις, χωρίς λόγο, που κατεβάζουν το κεφάλι και υπομένουν τις αντίξοες συνθήκες περιμένοντας να φτιάξει η κατάσταση. Μία κατάσταση η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο.
Από το 2010 οι υπάλληλοι οι οποίοι περνάνε 10-11 ώρες την ημέρα στο σομόν κτήριο της Μαρίνου Αντύπα μένουν απλήρωτοι. Ο ίδιος τους διαβεβαιώνει πως θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσει να τους πληρώσει. Ταυτόχρονα όμως αγοράζει το ένα σκάφος μετά το άλλο, απολαμβάνει τις διακοπές του σε ξενοδοχεία 5 αστέρων, τρώει και φωτογραφίζεται σε πανάκριβα εστιατόρια, λίγες ώρες αφού είχε κλαφτεί μπροστά στους εκατοντάδες εργαζόμενους του ότι βάζει χρήματα από την τσέπη του -τα οποία δεν του περισσεύουν- για να μπορέσει να στηρίξει την εταιρία.
Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο ίδιος διαβεβαίωσε τους απελπισμένους πλέον εργαζόμενους του πως το πρόβλημα ρευστότητας φτάνει στο τέλος του. Ενώ μόλις τον Δεκέμβριο του 2011 ο ίδιος άνθρωπος δηλώνει πως χρήματα δεν υπάρχουν. Μετά από μία σειρά μειώσεων στους μισθούς -οι οποίοι όμως ούτως ή άλλως δεν έχουν καταβληθεί εδώ και μήνες- ο Πέτρος ανακοινώνει πως όποιος θέλει μπορεί να παραιτηθεί και να πάρει τα χρωστούμενα. Αρκεί αυτό να γίνει μέχρι και το τέλος του 2011 -για να μπορέσει να κλείσει τα βιβλία του. Δίνει εντολή στα διευθυντικά στελέχη του να παραιτηθούν ώστε να μην τους πάρει ο κατήφορος μαζί με την ΙΜΑΚΟ και αφήνει τα περιοδικά του στον αέρα. Η αλλοτινή αίγλη του Nitro και του Down Town θάφτηκε κάτω από τα χρέη και έμεινε στο τυπογραφείο. Το νέο του «παιδί», το People, που δεν μετράει πάνω από 2 χρόνια κυκλοφορίας μένει στο συρτάρι του υλατζή και δεν ανακοινώνεται το πότε θα ξανά κυκλοφορήσει. Το «In Style» ετοιμάζει τεύχος Μαρτίου και δεν θα κυκλοφορήσει Φεβρουάριο. Φήμες θέλουν να έχει πουλήσει το ΟΚ! Και το yupi.gr στον Φιλιππόπουλο και να ετοιμάζεται να πουλήσει και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του. Όλα αυτά συμβαίνουν και ο Κωστόπουλος όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα αλλά αδιαφορεί πλήρως για την κατάσταση ανακοινώνοντας με υπεροπτικό ύφος ότι δεν ενδιαφέρεται για το τι ζουν τα παιδάκια που του κάνουν τη δουλειά: «Στα α.....α μου που είστε απλήρωτοι, στα α.....α μου όσοι κάνουν επίσχεση, μου έχετε γίνει τσιμπούρια, στ' α.....α μου αν δεν μπορείτε να ζήσετε. Στα α.....α μου τι χρωστάτε- να μην ψωνίζατε» δηλώνει αγανακτισμένος. Ασφαλιστικά μέτρα, αγωγές, απειλές και εξώδικα είναι πλέον καθημερινότητα για την ΙΜΑΚΟ καθώς οι εκατοντάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι -οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν σταματήσει να πηγαίνουν στο Νέο Ηράκλειο να εργαστούν- παλεύουν με δικηγόρους να διεκδικήσουν τα χρωστούμενα πριν ανακοινώσει ότι η ΙΜΑΚΟ υπάγεται στο διάσημο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου